Longen en luchtwegen
Wat zijn de longen en het ademhalingssysteem?
De longen en het ademhalingssysteem zorgen ervoor dat we kunnen ademen. Ze brengen zuurstof in ons lichaam (inspiratie genoemd, of inademing) en kooldioxide naar buiten sturen (expiratie genoemd, of uitademing).
Deze uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide wordt ademhaling genoemd.
Wat zijn de onderdelen van het ademhalingssysteem?
Het ademhalingssysteem omvat de neus, mond, keel, stemkastje, luchtpijp, en longen.
Lucht komt het ademhalingssysteem binnen via de neus of de mond. Als het in de neusgaten gaat (ook wel neusgaten genoemd), de lucht wordt verwarmd en bevochtigd. Kleine haartjes genaamd trilhaartjes (spreek uit:SIL-ee-uh) beschermen de neusgangen en andere delen van de luchtwegen, het filteren van stof en andere deeltjes die via de ingeademde lucht in de neus komen.
De twee openingen van de luchtwegen (de neusholte en de mond) ontmoeten elkaar in de keelholte (spreek uit:FAR-inkt), of keel, aan de achterkant van de neus en mond. De keelholte maakt deel uit van het spijsverteringsstelsel en het ademhalingssysteem omdat het zowel voedsel als lucht vervoert.
Aan de onderkant van de keelholte, dit pad splitst zich in tweeën, een voor voedsel - de slokdarm (spreek uit:ih-SAH-fuh-gus), die naar de maag leidt - en de andere naar lucht. De epiglottis (spreek uit:eh-pih-GLAH-tus), een klein stukje weefsel, bedekt de luchtdoorgang als we slikken, voorkomen dat voedsel en vloeistof in de longen terechtkomen.
het strottenhoofd, of voicebox, is het bovenste deel van de pijp met alleen lucht. Dit korte buisje bevat een paar stembanden, die trillen om geluid te maken.
de luchtpijp, of luchtpijp, is de voortzetting van de luchtweg onder het strottenhoofd. De wanden van de luchtpijp (spreek uit:TRAY-kee-uh) worden versterkt door stijve ringen van om het open te houden. De luchtpijp is ook bekleed met trilhaartjes, die vloeistoffen en vreemde deeltjes uit de luchtwegen vegen, zodat ze uit de longen blijven.
Aan de onderkant, de luchtpijp verdeelt zich in linker en rechter luchtbuizen die bronchiën worden genoemd (spreek uit:BRAHN-kye), die aansluiten op de longen. Binnen de longen, de bronchiën vertakken zich in kleinere bronchiën en zelfs kleinere buisjes die bronchiolen worden genoemd (spreek uit:BRAHN-kee-olz). Bronchiolen eindigen in kleine luchtzakjes die alveoli worden genoemd, waar de uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide daadwerkelijk plaatsvindt. Elke persoon heeft honderden miljoenen longblaasjes in hun longen. Dit netwerk van longblaasjes, bronchiolen, en bronchiën staat bekend als de bronchiale boom.
De longen bevatten ook elastische weefsels waarmee ze kunnen opblazen en leeglopen zonder vorm te verliezen. Ze zijn bedekt met een dunne voering die het borstvlies wordt genoemd (spreek uit:PLUR-uh).
De borstholte, of thorax (spreek uit:THOR-aks), is de luchtdichte doos die de bronchiale boom herbergt, longen, hart, en andere structuren. De boven- en zijkanten van de thorax worden gevormd door de ribben en daaraan vastzittende spieren, en de onderkant wordt gevormd door een grote spier die het diafragma wordt genoemd (spreek uit:DYE-uh-fram). De borstwanden vormen een beschermende kooi rond de longen en andere inhoud van de borstholte.
Hoe werken de longen en het ademhalingssysteem?
De cellen in ons lichaam hebben zuurstof nodig om in leven te blijven. Kooldioxide wordt in ons lichaam gemaakt terwijl cellen hun werk doen.
De longen en het ademhalingssysteem zorgen ervoor dat zuurstof uit de lucht in het lichaam kan worden opgenomen, terwijl het lichaam zich ook ontdoet van koolstofdioxide in de uitgeademde lucht.
Als je inademt, het diafragma beweegt naar beneden in de richting van de buik, en de ribspieren trekken de ribben naar boven en naar buiten. Hierdoor wordt de borstholte groter en wordt lucht via de neus of mond de longen ingetrokken.
Bij uitademing, het middenrif beweegt omhoog en de spieren van de borstwand ontspannen, waardoor de borstholte kleiner wordt en lucht door de neus of mond uit het ademhalingssysteem wordt geduwd.
Om de paar seconden, bij elke inademing, lucht vult een groot deel van de miljoenen longblaasjes. In een proces dat diffusie wordt genoemd, zuurstof beweegt van de longblaasjes naar het bloed via de haarvaten (kleine bloedvaten) die de alveolaire wanden bekleden. Eenmaal in de bloedbaan, zuurstof wordt opgepikt door de in rode bloedcellen. Dit zuurstofrijke bloed stroomt dan terug naar het hart, die het door de slagaders naar zuurstofhongerige weefsels door het hele lichaam pompt.
In de kleine haarvaten van de lichaamsweefsels, zuurstof wordt bevrijd van de hemoglobine en gaat de cellen in. Kooldioxide, gemaakt door de cellen terwijl ze hun werk doen, gaat uit de cellen naar de haarvaten, waar het meeste oplost in het plasma van het bloed. Bloed dat rijk is aan kooldioxide, keert vervolgens via de aderen terug naar het hart. Uit het hart, dit bloed wordt naar de longen gepompt, waar koolstofdioxide in de longblaasjes terechtkomt om uitgeademd te worden.
Previous:Nieren en urinewegen
-
In tegenstelling tot Kerstmis, Chanoeka, Pasen en Halloween, is St. Patricks Day, althans in de Amerikaanse zin, meestal een van die vakanties die door volwassenen worden gewaardeerd. (Geef maar de schuld van het groen geverfde bier en de Ierse kroeg -
Ik zou dit bericht willen beginnen door te zeggen dat ik een aantal van deze suggesties heb geprobeerd om weeën op te wekken toen ik 41 weken zwanger was van een baby van 10 pond (waardoor ik in dezelfde wetenschappelijke classificatie kwam als een z -
Dus je hebt een hele reeks kandidaten geïnterviewd en hebt eindelijk de perfecte oppas gevonden. Wat nu? Voordat je erin springt en je oppas voor je kinderen laat zorgen, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat je duidelijk bent afgestemd op de ver
