• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

botten,

Wat zijn botten en wat doen ze?

Botten bieden ondersteuning voor ons lichaam en helpen bij het vormen van onze vorm. Hoewel ze erg licht zijn, botten zijn sterk genoeg om ons hele gewicht te dragen.

Botten beschermen ook de organen in ons lichaam. De schedel beschermt de hersenen en vormt de vorm van het gezicht. Het ruggenmerg, een pad voor berichten tussen de hersenen en het lichaam, wordt beschermd door de ruggengraat, of wervelkolom. De ribben vormen een kooi die het hart en de longen beschermt, en het bekken helpt de blaas te beschermen, een deel van de darmen, en bij vrouwen, de voortplantingsorganen.

Botten zijn opgebouwd uit een raamwerk van een eiwit genaamd , met een mineraal genaamd calciumfosfaat dat het raamwerk hard en sterk maakt. Botten slaan calcium op en geven wat af aan de bloedbaan wanneer andere delen van het lichaam het nodig hebben. De hoeveelheden van bepaalde vitamines en mineralen die u eet, vooral vitamine D en calcium, rechtstreeks invloed hebben op de hoeveelheid calcium die in de botten wordt opgeslagen.

Botten bestaan ​​uit twee soorten botweefsel:

1. Compact bot is de vaste, harde buitenkant van het bot. Het ziet eruit als ivoor en is extreem sterk. Er lopen gaten en kanalen doorheen, bloedvaten en zenuwen vervoeren.
2. geannuleerd (spreek uit:KAN-suh-lus) bot , die eruitziet als een spons, zit in compact bot. Het bestaat uit een gaasachtig netwerk van kleine stukjes bot, trabeculae genaamd (spreek uit:truh-BEH-kyoo-lee). Hier wordt beenmerg gevonden.

In dit zachte bot worden de meeste bloedcellen van het lichaam gemaakt. Het beenmerg bevat stamcellen, die de rode bloedcellen en bloedplaatjes van het lichaam produceren, en sommige soorten witte bloedcellen. Rode bloedcellen vervoeren zuurstof naar de lichaamsweefsels, en bloedplaatjes helpen bij de bloedstolling wanneer iemand een snee of wond heeft. Witte bloedcellen helpen het lichaam infecties te bestrijden.

Botten zitten lang vast aan andere botten, vezelachtige banden die ligamenten worden genoemd (spreek uit:LIG-uh-mentz). Kraakbeen (spreek uit:KAR-tul-ij), een flexibele, rubberachtige substantie in onze gewrichten, ondersteunt botten en beschermt ze waar ze tegen elkaar wrijven.

Hoe groeien botten?

De botten van kinderen en jonge tieners zijn kleiner dan die van volwassenen en bevatten 'groeizones' die groeischijven worden genoemd. Deze platen bestaan ​​uit vermenigvuldigende kraakbeencellen die in lengte groeien, en dan veranderen in hard, gemineraliseerd bot. Deze groeischijven zijn gemakkelijk te herkennen op een röntgenfoto. Omdat meisjes vroeger volwassen worden dan jongens, hun groeischijven veranderen op jongere leeftijd in hard bot.

Botopbouw gaat het hele leven door, als een lichaam voortdurend het levende weefsel van de botten vernieuwt en hervormt. Bot bevat drie soorten cellen:

1. osteoblasten (spreek uit:AHS-tee-uh-blastz), die nieuw bot maken en schade helpen herstellen
2. osteocyten (spreek uit:AHS-tee-o-sites), rijpe botcellen die de vorming van pasgeborenen helpen voortzetten
3. osteoclasten (spreek uit:AHS-tee-o-klasten), die bot afbreken en helpen om het te vormen en te vormen

Wat zijn spieren en wat doen ze?

Spieren trekken aan de gewrichten, waardoor we kunnen bewegen. Ze helpen het lichaam ook om bijvoorbeeld voedsel te kauwen en het vervolgens door het spijsverteringsstelsel te verplaatsen.

Zelfs als we doodstil zitten, spieren door het hele lichaam zijn constant in beweging. Spieren helpen het hart kloppen, de borstkas stijgen en dalen tijdens het ademen, en bloedvaten reguleren de druk en de bloedstroom. Als we lachen en praten, spieren helpen ons communiceren, en als we sporten, ze helpen ons fysiek fit en gezond te blijven.

Mensen hebben drie verschillende soorten spieren:

1. Skeletspier is bevestigd door koordachtige pezen aan bot, zoals in de benen, armen, en gezicht. Skeletspieren worden gestreept genoemd (spreek uit:STRY-ay-ted) omdat ze bestaan ​​uit vezels met horizontale strepen wanneer ze onder een microscoop worden bekeken. Deze spieren helpen het skelet bij elkaar te houden, het lichaam vorm geven, en help het met dagelijkse bewegingen (bekend als vrijwillige spieren omdat je hun bewegingen kunt controleren). Ze kunnen snel en krachtig samentrekken (verkorten of aanspannen), maar ze worden snel moe.
2. Zacht, of onvrijwillig, spier is ook gemaakt van vezels, maar dit type spier ziet er glad uit, niet gestreept. We kunnen onze gladde spieren niet bewust controleren; liever, ze worden automatisch gecontroleerd door het zenuwstelsel (daarom worden ze ook onvrijwillig genoemd). Voorbeelden van gladde spieren zijn de wanden van de maag en darmen, die helpen voedsel af te breken en door het spijsverteringsstelsel te verplaatsen. Glad spierweefsel wordt ook aangetroffen in de wanden van bloedvaten, waar het de bloedstroom die door de bloedvaten stroomt samenknijpt om de bloeddruk te helpen handhaven. Gladde spieren doen er langer over om samen te trekken dan skeletspieren, maar ze kunnen lang gecontracteerd blijven omdat ze niet snel moe worden.
3. Hartspier wordt gevonden in het hart. De wanden van de hartkamers bestaan ​​bijna volledig uit spiervezels. Hartspier is ook een onvrijwillig type spier. Zijn ritmische, krachtige samentrekkingen dwingen het bloed uit het hart terwijl het klopt.

Hoe werken spieren?

De bewegingen die uw spieren maken, worden gecoördineerd en gecontroleerd door de hersenen en het zenuwstelsel. De onwillekeurige spieren worden aangestuurd door structuren diep in de hersenen en het bovenste deel van het ruggenmerg dat de hersenstam wordt genoemd. De willekeurige spieren worden gereguleerd door de delen van de hersenen die bekend staan ​​als de cerebrale motorische cortex en het cerebellum (spreek uit:ser-uh-BEL-um).

Wanneer u besluit te verhuizen, de motorische cortex stuurt een elektrisch signaal via het ruggenmerg en perifere zenuwen naar de spieren, waardoor ze contracteren. De motorische cortex aan de rechterkant van de hersenen stuurt de spieren aan de linkerkant van het lichaam aan en vice versa.

Het cerebellum coördineert de spierbewegingen in opdracht van de motorische cortex. Sensoren in de spieren en gewrichten sturen berichten terug via perifere zenuwen om het cerebellum en andere delen van de hersenen te vertellen waar en hoe de arm of het been beweegt en in welke positie het zich bevindt. Deze feedback resulteert in soepele, gecoördineerde beweging. Als je je arm wilt optillen, je hersenen sturen een bericht naar de spieren in je arm en je beweegt het. Wanneer je rent, de berichten naar de hersenen zijn meer betrokken, omdat veel spieren in het ritme moeten werken.

Spieren bewegen lichaamsdelen door samen te trekken en vervolgens te ontspannen. Spieren kunnen botten trekken, maar ze kunnen ze niet terugduwen naar de oorspronkelijke positie. Ze werken dus in paren van flexoren en extensoren. De flexor trekt samen om een ​​ledemaat bij een gewricht te buigen. Vervolgens, wanneer de beweging is voltooid, de flexor ontspant en de extensor trekt samen om de ledemaat bij hetzelfde gewricht uit te rekken of te strekken. Bijvoorbeeld, de biceps spier, aan de voorkant van de bovenarm, is een flexor, en de triceps, aan de achterkant van de bovenarm, is een extensor. Als je bij je elleboog buigt, de biceps trekt samen. Dan ontspant de biceps en trekt de triceps samen om de elleboog te strekken.

Wat zijn gewrichten en wat doen ze?

Gewrichten zijn waar twee botten elkaar ontmoeten. Ze maken het skelet flexibel - zonder hen, beweging onmogelijk zou zijn.

Gewrichten zorgen ervoor dat ons lichaam op vele manieren kan bewegen. Sommige gewrichten openen en sluiten als een scharnier (zoals knieën en ellebogen), terwijl andere meer gecompliceerde bewegingen mogelijk maken - een schouder- of heupgewricht, bijvoorbeeld, zorgt voor achteruit, naar voren, zijwaarts, en roterende beweging.

Gewrichten worden geclassificeerd op basis van hun bewegingsbereik:

• Onroerend, of vezelig, gewrichten beweeg niet. De koepel van de schedel, bijvoorbeeld, is gemaakt van benige platen, die tijdens de geboorte een beetje bewegen en vervolgens samensmelten als de schedel klaar is met groeien. Tussen de randen van deze platen zijn schakels, of gewrichten, van vezelig weefsel. Vezelige gewrichten houden ook de tanden in het kaakbot.
• Gedeeltelijk verplaatsbaar, of kraakbeenachtig (spreek uit:kar-tuh-LAH-juh-nus), gewrichten een beetje bewegen. Ze zijn verbonden door kraakbeen, zoals in de wervelkolom. Elk van de wervels in de wervelkolom beweegt ten opzichte van de wervel erboven en eronder, en samen geven deze bewegingen de wervelkolom zijn flexibiliteit.
• Vrij te bewegen, of synoviaal (spreek uit:sih-NO-vee-ul), gewrichten in vele richtingen bewegen. De belangrijkste gewrichten van het lichaam - zoals die in de heup, schouders, ellebogen, knieën, polsen, en enkels - zijn vrij beweegbaar. Ze zijn gevuld met gewrichtsvloeistof, dat werkt als een smeermiddel om de gewrichten gemakkelijk te laten bewegen.

Drie soorten vrij beweegbare gewrichten spelen een grote rol bij vrijwillige beweging:

1. Scharniergewrichten beweging in één richting toestaan, zoals te zien in de knieën en ellebogen.
2. Draaigewrichten een draaiende of draaiende beweging toestaan, zoals dat van het hoofd dat heen en weer beweegt.
3. Kogelgewrichten maximale bewegingsvrijheid bieden. De heupen en schouders hebben dit type gewricht, waarbij het ronde uiteinde van een lang bot in de holte van een ander bot past.