• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Hersenen en zenuwstelsel

Wat doen de hersenen?

De hersenen bepalen wat je denkt en voelt, hoe je leert en onthoudt, en de manier waarop je beweegt en praat. Maar het regelt ook dingen waar je je minder bewust van bent, zoals het kloppen van je hart en de vertering van je voedsel.

Zie de hersenen als een centrale computer die alle lichaamsfuncties bestuurt. De rest van het zenuwstelsel is als een netwerk dat berichten van de hersenen heen en weer doorstuurt naar verschillende delen van het lichaam. Het doet dit via de ruggengraat , die van de hersenen door de rug naar beneden loopt. Het bevat draadachtige zenuwen die vertakken naar elk orgaan en lichaamsdeel.

Wanneer een bericht van overal in het lichaam de hersenen binnenkomt, de hersenen vertellen het lichaam hoe het moet reageren. Bijvoorbeeld, als je een hete kachel aanraakt, de zenuwen in je huid sturen een bericht van pijn naar je hersenen. De hersenen sturen dan een bericht terug om de spieren in je hand te vertellen dat ze zich moeten terugtrekken. Gelukkig, deze neurologische estafetteloop gebeurt in een oogwenk.

Wat zijn de onderdelen van het zenuwstelsel?

Het zenuwstelsel bestaat uit het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel:

• De hersenen en het ruggenmerg zijn de centraal zenuwstelsel .
• De zenuwen die door het hele lichaam gaan, vormen de perifere zenuwstelsel .

Het menselijk brein is ongelooflijk compact, met een gewicht van slechts 3 pond. Het heeft veel vouwen en groeven, Hoewel. Deze geven het de extra oppervlakte die nodig is voor het opslaan van belangrijke informatie van het lichaam.

Het ruggenmerg is een lange bundel zenuwweefsel van ongeveer 18 centimeter lang en 1/2-inch dik. Het strekt zich uit van het onderste deel van de hersenen naar beneden door de wervelkolom. Onderweg, zenuwen vertakken zich naar het hele lichaam.

De hersenen en het ruggenmerg worden beschermd door bot:de hersenen door de botten van de schedel, en het ruggenmerg door een reeks ringvormige botten die wervels worden genoemd. Ze worden allebei opgevangen door lagen membranen die hersenvliezen worden genoemd en een speciale vloeistof die hersenvocht wordt genoemd. Deze vloeistof helpt het zenuwweefsel te beschermen, hou het gezond, en verwijder afvalstoffen.

Wat zijn de delen van de hersenen?

De hersenen hebben drie hoofdsecties:de voorhersenen, de middenhersenen, en de achterhersenen.

de voorhersenen

De voorhersenen zijn het grootste en meest complexe deel van de hersenen. Het bestaat uit de grote hersenen - het gebied met alle plooien en groeven die typisch te zien zijn op afbeeldingen van de hersenen - en andere structuren eronder.

De grote hersenen bevat de informatie die u in wezen maakt tot wie u bent:uw intelligentie, geheugen, persoonlijkheid, emotie, toespraak, en het vermogen om te voelen en te bewegen. Specifieke delen van de grote hersenen zijn verantwoordelijk voor het verwerken van deze verschillende soorten informatie. Dit worden lobben genoemd, en er zijn er vier:de frontale, pariëtaal, tijdelijk, en achterhoofdskwabben.

De grote hersenen hebben een rechter- en linkerhelft, hemisferen genoemd. Ze zijn in het midden verbonden door een band van zenuwvezels (het corpus callosum) waardoor ze kunnen communiceren. Deze helften kunnen lijken op spiegelbeelden van elkaar, maar veel wetenschappers geloven dat ze verschillende functies hebben:

• De linkerkant wordt beschouwd als de logische, analytisch, objectieve kant.
• De rechterkant wordt als intuïtiever beschouwd, creatief, en subjectief.

Dus als je je chequeboek aan het balanceren bent, je gebruikt de linkerkant. Als je naar muziek luistert, je gebruikt de rechterkant. Er wordt aangenomen dat sommige mensen meer "rechts-hersenen" of "links-hersenen" zijn, terwijl anderen meer "hele hersenen, " wat betekent dat ze beide hersenhelften in dezelfde mate gebruiken.

De buitenste laag van de grote hersenen wordt de cortex (ook bekend als "grijze stof"). Informatie verzameld door de vijf zintuigen komt in de hersenen naar de cortex. Deze informatie wordt vervolgens naar andere delen van het zenuwstelsel geleid voor verdere verwerking. Bijvoorbeeld, als je de hete kachel aanraakt, er gaat niet alleen een bericht uit om je hand te bewegen, maar men gaat ook naar een ander deel van de hersenen om u eraan te herinneren dat u dat niet nog een keer moet doen.

In het binnenste deel van de voorhersenen zit de thalamus, hypothalamus, en :

• De thalamus draagt ​​berichten van de zintuigen zoals de ogen, oren, neus, en vingers naar de cortex.
• De hypothalamus regelt je hartslag, dorst, trek, slaappatronen, en andere processen in je lichaam die automatisch plaatsvinden.
• De hypothalamus regelt ook de hypofyse , waardoor de die de groei beheersen, metabolisme, water- en mineraalbalans, seksuele rijpheid, en reactie op stress.

de middenhersenen

de middenhersenen, onder het midden van de voorhersenen, fungeert als hoofdcoördinator voor alle berichten die in en uit de hersenen naar het ruggenmerg gaan.

de achterhersenen

De achterhersenen zitten onder het achterste uiteinde van de grote hersenen. Het bestaat uit het cerebellum, pons, en medulla. De cerebellum - ook wel het "kleine brein" genoemd omdat het eruitziet als een kleine versie van de grote hersenen - is verantwoordelijk voor het evenwicht, beweging, en coördinatie.

De pons en de medulla, samen met de middenhersenen, worden vaak de genoemd hersenstam . De hersenstam neemt in, stuurt uit, en coördineert de boodschappen van de hersenen. Het regelt ook veel van de automatische functies van het lichaam, zoals ademen, hartslag, bloeddruk, slikken, spijsvertering, en knipperen.

Hoe werkt het zenuwstelsel?

De basiswerking van het zenuwstelsel hangt sterk af van kleine cellen genaamd neuronen . De hersenen hebben er miljarden, en ze hebben veel gespecialiseerde banen. Bijvoorbeeld, sensorische neuronen sturen informatie vanuit de ogen, oren, neus, tong, en huid naar de hersenen. Motorneuronen dragen berichten van de hersenen naar de rest van het lichaam.

Alle neuronen geven informatie aan elkaar door via een complex elektrochemisch proces, verbanden leggen die invloed hebben op de manier waarop je denkt, leren, Actie, en gedragen.

Intelligentie, aan het leren, en geheugen. Terwijl je groeit en leert, berichten reizen steeds weer van het ene neuron naar het andere, verbindingen leggen, of paden, in de hersenen. Daarom kost autorijden zoveel concentratie als iemand het voor het eerst leert, maar later is een tweede natuur:het pad werd gevestigd.

Bij jonge kinderen, de hersenen zijn zeer flexibel. In feite, wanneer een deel van de hersenen van een jong kind gewond is, een ander deel kan vaak leren om een ​​deel van de verloren functie over te nemen. Maar naarmate je ouder wordt, de hersenen moeten harder werken om nieuwe neurale paden te maken, waardoor het moeilijker wordt om nieuwe taken onder de knie te krijgen of vaste gedragspatronen te veranderen. Daarom geloven veel wetenschappers dat het belangrijk is om de hersenen te blijven uitdagen om nieuwe dingen te leren en nieuwe verbindingen te maken - het helpt de hersenen in de loop van hun leven actief te houden.

Geheugen is een andere complexe functie van de hersenen. De dingen die je hebt gedaan, geleerd, en gezien worden eerst verwerkt in de cortex. Vervolgens, als u denkt dat deze informatie belangrijk genoeg is om permanent te onthouden, het wordt naar binnen doorgegeven naar andere delen van de hersenen (zoals de hippocampus en de amygdala) voor langdurige opslag en ophalen. Terwijl deze berichten door de hersenen reizen, ook zij creëren paden die als basis dienen voor het geheugen.

Beweging. Verschillende delen van de grote hersenen bewegen verschillende lichaamsdelen. De linkerkant van de hersenen regelt de bewegingen van de rechterkant van het lichaam, en de rechterkant van de hersenen regelt de bewegingen van de linkerkant van het lichaam. Wanneer u met uw rechtervoet het gaspedaal van uw auto indrukt, bijvoorbeeld, het is de linkerkant van je hersenen die de boodschap verzendt zodat je het kunt doen.

Basis lichaamsfuncties. Een deel van het perifere zenuwstelsel genaamd de autonoom zenuwstelsel regelt veel van de lichaamsprocessen waar u bijna nooit aan hoeft te denken, zoals ademen, spijsvertering, zweten, en rillend. Het autonome zenuwstelsel bestaat uit twee delen:het sympathische zenuwstelsel en het parasympathische zenuwstelsel.

De sympathisch zenuwstelsel bereidt het lichaam voor op plotselinge stress, alsof je getuige bent van een overval. Als er iets angstaanjagends gebeurt, het sympathische zenuwstelsel laat het hart sneller kloppen, zodat het bloed snel naar de verschillende lichaamsdelen stuurt die het nodig hebben. Het veroorzaakt ook de aan de bovenkant van de nieren om adrenaline af te geven, een hormoon dat helpt om de spieren extra kracht te geven voor een snelle ontsnapping. Dit proces staat bekend als de "vecht- of vluchtreactie" van het lichaam.

De Parasympathisch zenuw stelsel doet het tegenovergestelde:het bereidt het lichaam voor op rust. Het helpt ook het spijsverteringskanaal te bewegen, zodat ons lichaam efficiënt voedingsstoffen kan opnemen uit het voedsel dat we eten.

De zintuigen

Zicht. Het zicht vertelt ons waarschijnlijk meer over de wereld dan enig ander zintuig. Licht dat het oog binnenkomt, vormt een omgekeerd beeld op het netvlies. Het netvlies zet het licht om in zenuwsignalen voor de hersenen. De hersenen draaien het beeld dan met de goede kant naar boven en vertellen je wat je ziet.

gehoor. Elk geluid dat je hoort is het resultaat van geluidsgolven die je oren binnenkomen en je trommelvliezen laten trillen. Deze trillingen bewegen dan langs de kleine botten van het middenoor en veranderen in zenuwsignalen. De cortex verwerkt deze signalen vervolgens, vertellen wat je hoort.

Smaak. De tong bevat kleine groepen sensorische cellen, smaakpapillen genaamd, die reageren op chemicaliën in voedsel. Smaakpapillen reageren op zoet, zuur, zout, bitter, en hartig. De smaakpapillen sturen berichten naar de gebieden in de cortex die verantwoordelijk zijn voor het verwerken van smaak.

Geur. Reukcellen in de slijmvliezen die elk neusgat bekleden, reageren op chemicaliën die u inademt en sturen berichten langs specifieke zenuwen naar de hersenen.

Aanraken. De huid bevat miljoenen sensorische receptoren die informatie verzamelen over aanraking, druk, temperatuur, en pijn en stuur het naar de hersenen voor verwerking en reactie.