• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Spijsverteringsstelsel

Wat is het spijsverteringsstelsel?

Voedsel is onze brandstof, en zijn voedingsstoffen geven de cellen van ons lichaam de energie en stoffen die ze nodig hebben om te werken. Maar voordat voedsel dat kan doen, het moet worden verteerd in kleine stukjes die het lichaam kan opnemen en gebruiken.

De eerste stap in het spijsverteringsproces vindt plaats voordat we eten proeven. Gewoon door aan die zelfgemaakte appeltaart te ruiken of te bedenken hoe lekker die rijpe tomaat zal zijn, je begint te kwijlen - en het spijsverteringsproces begint ter voorbereiding op die eerste hap.

Bijna alle dieren hebben een buisvormig spijsverteringsstelsel waarin voedsel:

• komt in de mond
• gaat door een lange buis
• verlaat het lichaam als ontlasting (kak) via de anus

Onderweg, voedsel wordt afgebroken tot kleine moleculen zodat het lichaam voedingsstoffen kan opnemen die het nodig heeft:

• Eiwitten moeten worden afgebroken tot aminozuren.
• Zetmeel valt uiteen in eenvoudige suikers.
• Vetten worden afgebroken tot vetzuren en glycerol.

De afvaldelen van voedsel die het lichaam niet kan gebruiken, verlaten het lichaam als ontlasting.

Hoe werkt de spijsvertering?

Het spijsverteringsstelsel bestaat uit de spijsverteringskanaal (ook wel het spijsverteringskanaal genoemd) en andere organen, zoals de lever en alvleesklier. Het spijsverteringskanaal is de lange buis van organen - inclusief de slokdarm, maag, en darmen - die loopt van de mond naar de anus. Het spijsverteringskanaal van een volwassene is ongeveer 9 meter lang.

De spijsvertering begint in de mond, ruim voordat het voedsel de maag bereikt. Wanneer we zien, geur, smaak, of stel je zelfs een smakelijke maaltijd voor, onze speekselklieren voor het oor, onder de tong, en begin bij de onderkaak speeksel te maken (spuug).

Terwijl de tanden het voedsel scheuren en hakken, spit bevochtigt het voor gemakkelijk slikken. Een spijsverteringsenzym in speeksel genaamd amylase (spreek uit:AH-meh-lace) begint een deel van de koolhydraten (zetmeel en suikers) in het voedsel af te breken nog voordat het de mond verlaat.

slikken, gedaan door spierbewegingen in de tong en mond, verplaatst het voedsel naar de keel, of keelholte (spreek uit:FAIR-inkt). De keelholte is een doorgang voor voedsel en lucht. Een zachte flap van weefsel genaamd de epiglottis (spreek uit:ep-ih-GLAH-tus) sluit over de luchtpijp wanneer we slikken om verstikking te voorkomen.

Uit de keel, voedsel reist door een gespierde buis in de borst, de slokdarm (spreek uit:ih-SAH-fuh-gus). Golven van spiersamentrekkingen genaamd peristaltiek (spreek uit:per-uh-STALL-sus) forceer voedsel door de slokdarm naar de maag. Een persoon is zich normaal gesproken niet bewust van de bewegingen van de slokdarm, maag, en darm die plaatsvinden als voedsel door het spijsverteringskanaal gaat.

Aan het einde van de slokdarm, een gespierde ring of klep genaamd a sluitspier (spreek uit:SFINK-ter) laat voedsel de maag binnendringen en knijpt vervolgens dicht om te voorkomen dat voedsel of vocht terugstroomt in de slokdarm. De maagspieren karnen en vermengen het voedsel met spijsverteringssappen die zuren en enzymen bevatten, opsplitsen in veel kleinere, verteerbare stukken. Een zure omgeving is nodig voor de vertering die in de maag plaatsvindt.

Tegen de tijd dat het voedsel klaar is om de maag te verlaten, het is verwerkt tot een dikke vloeistof genaamd maagbrij (spreek uit:kim). Een gespierde klep ter grootte van een walnoot aan de uitgang van de maag, de pylorus (spreek uit:pie-LOR-us) houdt chymus in de maag totdat het de juiste consistentie heeft bereikt om in de dunne darm te komen. Chyme wordt vervolgens in de dunne darm gespoten, waar de vertering van voedsel doorgaat, zodat het lichaam de voedingsstoffen in de bloedbaan kan opnemen.

De dunne darm bestaat uit drie delen:

1. de twaalfvingerige darm (spreek uit:due-uh-DEE-num), het C-vormige eerste deel
2. de jejunum (spreek uit:jih-JU-num), de opgerolde buik
3. de ileum (spreek uit:IH-lee-um), het laatste deel dat naar de dikke darm leidt

De binnenwand van de dunne darm is bedekt met miljoenen microscopisch kleine, vingerachtige uitsteeksels genaamd villi (spreek uit:VIH-leugen). De villi zijn de voertuigen waardoor voedingsstoffen in het bloed kunnen worden opgenomen. Het bloed brengt deze voedingsstoffen vervolgens naar de rest van het lichaam.

De lever (onder de ribbenkast rechtsboven in de buik), de galblaas (verborgen net onder de lever), en de alvleesklier (onder de maag) maken geen deel uit van het spijsverteringskanaal, maar deze organen zijn essentieel voor de spijsvertering.

De lever maakt gal , die het lichaam helpt om vet op te nemen. Gal wordt opgeslagen in de galblaas totdat het nodig is. De alvleesklier maakt enzymen aan die helpen bij het verteren van eiwitten, vetten, en koolhydraten. Het maakt ook een stof aan die maagzuur neutraliseert. Deze enzymen en gal reizen via speciale paden (kanalen genoemd) naar de dunne darm, waar ze helpen om voedsel af te breken. De lever helpt ook bij het verwerken van voedingsstoffen in de bloedbaan.

Vanuit de dunne darm, onverteerd voedsel (en wat water) reist naar de dikke darm via een gespierde ring of klep die voorkomt dat voedsel terugkeert naar de dunne darm. Tegen de tijd dat voedsel de dikke darm bereikt, het werk van het opnemen van voedingsstoffen is bijna klaar.

De belangrijkste taak van de dikke darm is om water uit de onverteerde materie te verwijderen en vast afval (kak) te vormen dat moet worden uitgescheiden.

De dikke darm bestaat uit drie delen:

1. De blindedarm (spreek uit:SEE-kum) is het begin van de dikke darm. De bijlage , een kleine, hol, vingerachtig zakje, hangt aan het einde van de blindedarm. Wetenschappers geloven dat de appendix een overblijfsel is van een eerdere keer in de menselijke evolutie. Het lijkt niet langer nuttig voor het spijsverteringsproces.
2. De dikke darm strekt zich uit van de blindedarm tot aan de rechterkant van de buik, over de bovenbuik, en dan langs de linkerkant van de buik, eindelijk verbinding met het rectum.
   
   De dikke darm bestaat uit drie delen:de oplopende colon en de transversale colon, die vloeistoffen en zouten absorberen; en de dalende dubbele punt, die het resulterende afval bevat. Bacteriën in de dikke darm helpen bij het verteren van de resterende voedselproducten.
3. Het rectum is waar de ontlasting wordt opgeslagen totdat ze het spijsverteringsstelsel via de anus verlaten als een stoelgang.

Het duurt uren voordat ons lichaam voedsel volledig heeft verteerd.