• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

8 kleine manieren om uw kind te helpen empathischer te zijn

Wanhopig om wat luchtigs aan de peutermaaltijden toe te voegen, begonnen mijn 2-jarige dochter en ik te spelen wat al snel een favoriet familiespel werd:Feelings Faces.

We zouden elk emoties uitbeelden - verdriet, verrassing of slaperigheid - terwijl we elkaar vroegen te raden welk gevoel de ander aan het uitbeelden was. Ze vond het heerlijk om naar een schijnheilige te wijzen als ze 'gewond' was of puppyogen te maken als ze 'verdrietig' was.

Het blijkt dat het leren van kinderen om emoties te herkennen en te benoemen een leuke manier is om de basis voor empathie te leggen. Hoewel er veel manieren zijn om empathie te definiëren, wordt het vaak gedefinieerd als het vermogen om het perspectief of de emotionele ervaring van een ander te begrijpen en ermee om te gaan terwijl je je eigen emoties onder controle houdt, zegt Jessie Stern, Ph.D., een onderzoeker bij de Universiteit van Virginia.

"Empathie betekent dat ik begrijp dat je verdrietig bent, en ik voel me zelf ook een beetje verdrietig. Maar ik raak niet zo van streek dat de situatie over mij gaat", zegt ze.

Een essentiële vaardigheid voor zowel kinderen als volwassenen, empathie is een onderdeel van sociaal-emotionele ontwikkelingscurricula in kleuterscholen en zelfs universiteiten. Onderzoek toont aan dat kinderen die rekening kunnen houden met de gevoelens van anderen, over het algemeen meer prosociaal gedrag vertonen of acties ondernemen die bedoeld zijn om anderen te helpen. Op deze manier kan empathie een hulpmiddel zijn om de langdurige raciale spanningen en schade die in het land is aangericht door families en gemeenschappen te minderen, aan te pakken, zegt Dr. Stern.

Pas rond de leeftijd van 5 tot 6 jaar kunnen kinderen op betrouwbare wijze het perspectief van anderen innemen - een kenmerk van empathie - merkt Miller Shivers, Ph.D., een psycholoog en professor die werkt met jonge kinderen en gezinnen in het Lurie Children's Hospital in Chicago.

En er zijn manieren waarop ouders kinderen kunnen helpen om rekening te houden met en om de perspectieven van anderen te geven. Hier zijn er een paar.

Chatten over favorieten

Elke keer dat we meer dan 15 minuten in de auto zitten, vragen mijn kinderen me over mijn favoriete zeedier. Vanuit hun autostoeltje bespreken ze waarom ik vandaag van zeeschildpadden hou, terwijl ik gisteren van otters hield. Dan praten we over de verdiensten van otters in tegenstelling tot walvissen - het al lang bestaande favoriete dier van mijn 6-jarige.

Toen ik hoorde dat mama's favoriete zeedier anders was dan het hare, verbaasde mijn dochter aanvankelijk. Mag ze een ander lievelingsdier hebben dan mama? Hoe kon mama niet ook het meest van de walvis houden?

Door favorieten - voedsel, jungledieren of liedjes - te bespreken met kinderen van 2 of 3 jaar, beginnen ze te beseffen en te accepteren dat er andere perspectieven bestaan, zegt Chuck Kalish, Ph.D., een gepensioneerde professor in de onderwijspsychologie en senior adviseur bij de Society for Research in Child Development.

Wanneer kinderen beginnen te begrijpen dat andere mensen andere voorkeuren hebben dan zij, zijn ze verder op weg om te beseffen dat anderen andere gevoelens hebben.

Beoefening — predik niet alleen — vriendelijkheid

Het modelleren van empathie is misschien wel de meest effectieve manier om het kinderen te leren, zegt dr. Stern. Mantelzorgers die regelmatig met empathische zorg op het leed van hun kinderen reageren, geven kinderen uit de eerste hand ervaring met empathie.

"Het gaat niet zozeer om wat ouders zeggen te waarderen, maar om de waarden die ze daadwerkelijk belichamen", zegt ze.

Daarom is het hebben en tonen van empathie voor kleine kinderen - ja, zelfs tijdens een meltdown - essentieel.

Kinderen staan ​​​​ook bekend om het aanvoelen van hypocrisie van de ouders. Als jonge kinderen wordt opgedragen aardig te zijn, maar zelf niet vriendelijk wordt aangesproken of behandeld, zullen ze de waarde van vriendelijkheid niet internaliseren, zegt dr. Stern.

Directe empathie naar binnen

Susan Verde, auteur van The New York Times bestverkochte kinderboek, I Am Human zegt dat een langdurige beoefening van mindfulness haar heeft geholpen het innerlijke geduld te ontwikkelen dat ze nodig heeft om te reageren op de behoeften van haar kinderen.

En mindfulnessbeoefening hoeft geen chique yoga-uitrusting of uren in lotushouding te omvatten, zegt ze. Het kan zo simpel zijn als pauzeren, diep ademhalen en overwegen of je je eigen bagage op je kinderen projecteert of echt inspeelt op hun behoeften.

"Als ouders en als moeders is onze self-talk niet altijd erg leuk. Dus het gaat erom dat we het verschuiven naar 'het gaat goed met me'", zegt ze.

Ze merkt ook hardop op dat ze niet perfect is. "Ik verpest het nog steeds, maar ik ben me er wel van bewust. En als ik het verpest, zeg ik dat ik het verpest heb", zegt Verde.

Door kinderen dit soort vergevingsgezinde, empathische zelfpraat te laten horen, wordt het genormaliseerd en krijgen ze een script om zichzelf te volgen.

Oefen empathie op andere gebieden van je leven

Het modelleren van empathie voor een co-ouder, buur of vreemdeling klopt, zegt Dr. Shivers, omdat het zowel perspectief nemen als vriendelijk reageren aantoont.

"Je zou met je kinderen kunnen lopen en iemand haar hoed zien verliezen. Je kunt zeggen:'Oh, die dame heeft net haar hoed laten vallen. Nu is haar hoofd waarschijnlijk koud. Laten we snel haar hoed voor haar redden'," Dr. Shivers legt uit.

Dit soort modellering stelt kinderen in staat om zelf uit empathie en vriendelijkheid te handelen.

Laat uw kinderen alle gevoelens voelen

Een peuter bedriegen over de dood van een gezinshond of vermijden om over een zieke grootouder te praten, lijkt misschien een manier om de gevoelens van een kind te sparen. Maar dit kan kinderen de mogelijkheid ontnemen om universele emoties zoals verdriet en verlies te ervaren, zegt Dr. Shivers.

En als kinderen zelf geen negativiteit ervaren - en vervolgens leren hoe ze op een gezonde manier met deze grote gevoelens kunnen omgaan - missen ze de basis om de negatieve ervaringen van anderen te begrijpen, zeggen experts.

Erken en normaliseer in plaats daarvan verdrietige momenten. Kinderen moeten misschien horen dat verdriet oké is en dat ze niet alleen staan ​​in hun gevoelens.

"Er zijn bepaalde fundamentele menselijke eigenschappen en emoties die we allemaal delen. Daarom is er een echte verbinding tussen mensen", zegt Verde. "Het herkennen van menselijkheid in iemand anders kan ons helpen te handelen vanuit een plaats van verbinding en vriendelijkheid."

Laat je ware kleuren zien

Kinderen kunnen er ook baat bij hebben te zien dat hun ouders negatieve emoties uiten in de juiste doses, zegt Dr. Shivers.

Als je bijvoorbeeld verdrietig bent, is het oké om open te zijn voor haar kind, zegt dr. Shivers. Per slot van rekening kan uw kind misschien zelfs uw verandering in emoties voelen. Zolang tranen geen dagelijkse gebeurtenis worden en de woede op de juiste manier wordt geuit, zijn authentieke emotionele ervaringen gezond om te laten zien. "Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn", zegt Dr. Shivers. "Dat is niet echt."

Gebruik een script

Door een structuur te bieden om door conflictsituaties te praten, kan uw kind conflicten onafhankelijker benaderen en uiteindelijk empathie leren. Ouders kunnen empathische gesprekken leiden zonder ze te beheersen.

Op de Montessori Community School in Honolulu gebruikt begeleidingsleraar Kylie Dunn de Peace Rose, een kort script dat kinderen moeten volgen terwijl ze meningsverschillen oplossen. Het script begint met een wederzijdse erkenning:"Het lijkt erop dat we een probleem hebben. Laten we kijken of we een vreedzame manier kunnen vinden om het op te lossen." Dit soort taal geeft een kind de kans om te zeggen wat er is gebeurd en hoe het zich voelde. Het script geeft kinderen vervolgens de opdracht om een ​​suggestie te doen voor een vreedzame oplossing.

"Empathie vereist oefening", zegt Dunn. "We kunnen niet in paniek raken als ze een kans krijgen en die verknoeien. Als ze dat doen, helpen we ze om over die fout na te denken, zich niet te schamen of te falen, en in de toekomst nog een kans te geven."

Vergroot je kring

Veel sociale wetenschappers zeggen dat het voor volwassenen soms zelfs lastig is om empathie te hebben voor mensen met een extreem verschillende culturele achtergrond zonder regelmatige interacties. "Het kost tijd om tijd met iemand door te brengen om zich hun ervaring voor te stellen en te weten waardoor ze zich opgenomen of uitgesloten voelen", legt dr. Kalish uit. "En het kan moeilijk zijn om het perspectief van iemand anders in te nemen dan jij zonder die tijd erin te steken."

Tijdens een wereldwijde pandemie is het moeilijk om tijd door te brengen in verschillende buurten of vrienden te bezoeken met verschillende culturele achtergronden. Maar films kijken of boeken lezen met een hoofdpersoon die er anders uitziet dan jij en je familie of die uit verschillende plaatsen komt, is een goede alternatieve stap, zegt dr. Kalish.

Vooral fictieve verhalen geven kinderen de kans om na te denken over de innerlijke gevoelens, motivaties en werelden van mensen die anders zijn dan zijzelf.