Is "zacht ouderschap" echt zo zachtaardig?

Op het gebied van opvoedingsstijlen wordt gehoorzaamheid van kinderen vereerd als de gouden standaard voor correct en gezond gedrag. Welke opvoedingsstijl bereikt dit resultaat? Als je de opkomende generatie ouders vraagt, zullen de meesten zacht ouderschap noemen als de beste gok.

Het duurt niet lang om ouderschapsverhalen te vinden die de strijd van een jonge moeder vertellen om hun kinderen te overtuigen om te gehoorzamen. De meeste ouders kunnen zich inleven in de voorschoolse smeekbeden om een ​​jas aan te trekken, te ontbijten en met beide schoenen aan in de auto te stappen.

De diepte van gehoorzaamheid in de kindertijd gaat echter verder dan eenvoudige alledaagse gewoonten zoals deze.

De opkomende theorie van zachtaardig ouderschap belooft gehoorzaamheid en meer. Naarmate de populariteit toeneemt, trekken de filosofieën van zachtaardig ouderschap van discipline, grenzen en respect duidelijke lijnen in het zand voor zowel ouders als kinderen. Toch worstelen aspirant-zachtaardige ouders met twee centrale vragen:wie heeft de autoriteit? En als die autoriteit in twijfel wordt getrokken, wie zal dan als eerste de niet zo denkbeeldige lijnen in het zand overschrijden?

Wat is Gentle Parenting?

Zacht ouderschap is een opvoedingsstijl die is gericht op hoe je het beste omgaat met grenzen, discipline, communicatie en empathie met je kinderen. In de kern is deze opvoedingsaanpak gericht op het erkennen van de gevoelens en emoties van een kind om de motivaties achter hun gedrag te ontdekken.

Waar de meeste opvoedingsstrategieën slecht gedrag aanpakken door middel van correctie en straf, vermijdt zachtaardig ouderschap deze maatregelen helemaal. Met sterke grenzen, biedt de vriendelijke ouder het kind keuzes in plaats van commando's.

Het centrale doel van zachtaardig ouderschap is dat ouders de kwaliteiten selecteren die ze bij hun kinderen willen zien. Vervolgens moeten de ouders deze karaktereigenschappen modelleren terwijl ze door elke leeftijd en fase gaan.

Zacht ouderschap spoort ouders aan om de psychologische en ontwikkelingsbeperkingen binnen het peuterstadium of de tienerjaren te accepteren. In plaats van zich in te laten met negatieve emoties, moet de zachtaardige ouder kalm blijven, vriendelijk spreken en de acties van hun kind de vrije loop laten.

Natuurlijk zijn er enkele kanttekeningen bij de zachte opvoedingsaanpak. Nooddiscipline is een noodzaak. Net als het direct aanpakken van schadelijk gedrag en uitbarstingen. Toch is de voorkeursreactie van zachtaardig ouderschap vervolggesprekken over hoe krachtige emoties in de toekomst beter kunnen worden gereguleerd.

Als je het gevoel begint te krijgen dat het eerder een culturele utopie is dan effectief zachtaardig ouderschap, ben je niet de enige. Enkele van de luidste critici van zachtaardig ouderschap omschrijven de strategieën van de opvoedingsstijl als 'verheven, toegeeflijke en verwende snotaapjes'.

Maar het valt niet te ontkennen. De recente stroom van ouders die op zoek zijn naar effectieve opvoedingsstrategieën heeft ertoe geleid dat veel gezinnen zachtaardig opvoeden ten gunste van traditionele methoden.

Zachte opvoeding en persoonlijkheden

Bij het overwegen van verschillende opvoedingsstijlen, is het noodzakelijk om na te denken over uw eigen persoonlijkheid als ouder. Gelicentieerd counselor, Ph.D., en Focus on the Family's Vice President of Parenting, Danny Huerta, biedt het volgende advies.

"Zacht ouderschap heeft enige verdienste bij bepaalde persoonlijkheden, maar niet bij anderen." Het is ook de moeite waard om rekening te houden met de persoonlijkheid van uw kind en hoe het reageert op autoriteit. Huerta vervolgt:"Gevoelige en overgevoelige kinderen kunnen reageren op [zachtaardig ouderschap], terwijl dominantere persoonlijkheden zullen worstelen met deze opvoedingsaanpak."

Overweeg tijdens het lezen hoe uw persoonlijkheid zich verhoudt tot of verschilt van de karaktereigenschappen van uw kind.

Zacht ouderschap en gezaghebbend ouderschap

Bedacht door ouderschapsexpert Sarah Ockwell-Smith in haar boek, The Gentle Parenting Book , werd zacht ouderschap aanvankelijk toegepast op gemeenschappelijke mijlpalen in de ontwikkeling van de vroege kinderjaren. Ockwell-Smith beschrijft de toepassing van zachtaardig ouderschap op zindelijkheidstraining en het naar bed brengen van kinderen. De opvoedingsmethode evolueerde uiteindelijk naar een alomvattende filosofie die gericht was op de positieve en gezonde reacties van ouders op het gedrag van hun kinderen.

Zacht ouderschap duidt op een duidelijke verschuiving van 'gezaghebbend ouderschap' (een benadering die routinematig wordt bepleit door Focus on the Family). Gezaghebbend ouderschap ondersteunt time-outs en aarding, terwijl zachtaardig ouderschap de neiging heeft om deze praktijken te ontmoedigen. Gesprekken over straf, consequenties en discipline zorgen voor de scherpste kloof tussen de twee opvoedingsstijlen.

Zoals bij de meeste opvoedingsstrategieën, valt er veel te leren van zachtaardig ouderschap. In een recente New Yorker artikel met de sluwe titel:"The Harsh Realm of Gentle Parenting", beschrijft Jessica Winter de opkomst van de opvoedingsstijl en de levensvatbaarheid ervan in een steeds meer geïndividualiseerde cultuur.

Winter wijst op een foutieve aanname binnen deze kringen. Ze schrijft:"Een van de belangrijkste thema's in het discours over zachtaardig ouderschap in het algemeen, is dat de kinderen niet trotseren omwille van verzet, maar dat hun uitdagende gedrag een fysiologische reactie op stress is."

Ze gaat verder met het beschrijven van een situatie waarin een peuter voorwerpen naar auto's gooit. Winter suggereert dat het gedrag van het kind waarschijnlijk genuanceerder en specifieker is dan gewone stress. Hoeveel meer geldt dit voor de stemmingswisselingende tiener of de knorrige pre-tiener?

We zitten nog steeds met onze eerste vragen. Wie heeft de autoriteit in een zachtaardig ouderlijk huishouden? Zoals Winter opmerkt, creëert de voortdurende eerbied van de ouders voor de emoties van het kind zowel realistische als hypothetische problemen voor de ouder-kindrelatie. Het meest opvallend op het gebied van discipline.

Zachte opvoedingsdiscipline

Zacht ouderschap berust op het vermogen van de ouder om duidelijke verwachtingen te communiceren. In tegenstelling tot tijgerouders, moeten ouders realistische verwachtingen hebben voor hun kinderen. Ze concentreren zich op wat het kind zegt en voelt in plaats van wat de ouder hoopt of wenst voor hun kinderen.

Dit vormt een raadsel met discipline. Wanneer een kind zich in de ogen van een ouder misdraagt, is er waarschijnlijk een gevolg als er duidelijk omlijnde grenzen en regels zijn. Maar zachtaardig ouderschap vervaagt de grenzen binnen discipline door de emoties van het kind boven de regels van de ouder te verheffen.

Winter gebruikt het volgende voorbeeld. Stel je een gezin voor dat bezig is hun peuters te leren hun handen thuis te houden. Op een dag vertelt moeder haar zoontje dat ze een pauze neemt van het spelen om de was te doen. De jongen barst in tranen uit en begint zijn moeder te slaan.

Zacht ouderschap zou de moeder vertellen dat het huishouden kan wachten. Je kind heeft je nu nodig. Maar waar eindigt dit?

Op deze momenten pleit zachtaardig ouderschap ervoor dat de ouder een harde uitdrukking zoals "Niet slaan" gebruikt, omdat deze negatieve emoties jegens het kind bevat. In plaats daarvan stelt zachtaardig ouderschap dat de ouder moet kijken naar hun rol in de dingen die resulteren in het negatieve gedrag.

Je merkt waarschijnlijk de trend. Zacht ouderschap stelt zich ideale situaties veel vaker voor dan zijn tegenhangers. Realistische ouders vragen zich misschien af ​​wie er in hemelsnaam genoeg energie kan hebben voor eeuwige aandacht voor de emoties en behoeften van hun kind.

Dit zijn waardige vragen en kritieken, die leiden tot een discussie over het andere kernprincipe van zachtaardig ouderschap:communicatie.

Zachte opvoedingscommunicatie

Terugkomend op het artikel van de New Yorker, gaat Winter uiteindelijk over op de analyse van veelvoorkomende opvoedingszinnen en hun rol in de zachte opvoedingsbenadering. Zinnen als 'nu' en 'omdat ik het zei' blijven in de hele opvoedingscultuur gangbaar.

Toch is zachtaardig ouderschap fel gekant tegen elk gebruik van deze uitdrukkingen.

Bij opvoedingsadvisering wordt er vanuit gegaan dat u de regie heeft over de relatie met uw kinderen. Soms draait dit de balans op zijn kop en geeft het het kind meer controle dan de ouder. Dit geldt vooral voor communicatie.

Een deel van de verwarring en het gevaar ontstaat op momenten waarop experts pleiten voor het luisteren naar de emotionele uitbarstingen van uw kind in plaats van onmiddellijk te corrigeren of advies te geven.

Populaire podcasts voor zachtaardig ouderschap, zoals 'Unruffled' en 'The Gentle Parenting Show', beschrijven succesverhalen van zachtaardige ouders die gezonde gesprekken voeren met hun kinderen. Eerlijk gezegd levert het luisteren naar deze podcasts meer vragen op die beantwoord worden. Namelijk, wie heeft de leiding in een zachte opvoedingsomgeving?

Het vonnis

Een perfecte opvoedingsstijl bestaat simpelweg niet. Uw kinderen zijn uniek in hun persoonlijkheid, temperament en karaktereigenschappen. De meeste opvoedingsstijlen en -strategieën erkennen de realiteit niet dat onze kinderen zijn geschapen naar het beeld van God.

Er is geen hoeveelheid psychologie of theorie die Gods bedoeling en ontwerp voor de schepping, vooral van kinderen, adequaat kan verklaren. Maar die realiteit zorgt er nog steeds niet voor dat je vijfjarige zijn schoenen aantrekt.

Ik vroeg verschillende christelijke ouders naar hun benadering van het opvoeden van hun kinderen. Hun reacties en verhalen vormen een caleidoscoop van gedeelde en onderscheiden ervaringen. Maar keer op keer kwamen er steeds drie ideeën naar boven. Zeker, er zijn elementen van deze ideeën binnen zachte, gezaghebbende en andere opvoedingsstijlen. Toch zijn ze fundamenteel voor een christelijk wereldbeeld.

Liefde, vergeving en opoffering. Deze zijn niet door mensenhanden gemaakt. Uw kind ook niet. Samen met uw kinderen zijn liefde, vergeving en opofferingen Gods gaven die ontworpen zijn om ons over Hem en Zijn heerlijkheid te leren. De puurste vorm van deze ideeën vind je alleen binnen het christendom. Daar is een reden voor. Er is ook een reden waarom zachtaardig ouderschap deze ideeën niet in zijn filosofieën opneemt. De focus ligt ergens anders.

Laatste gedachten

Binnen het ouderschap moeten we direct de realiteit onder ogen zien dat onze kinderen onze verantwoordelijkheid zijn, maar tegelijkertijd staan ​​ze los van ons. Naarmate uw kinderen opgroeien, zullen er meer mogelijkheden zijn voor beter ouderschap en betere gehoorzaamheid.

Zonder liefde, vergeving en opoffering is er weinig hoop dat de dingen 'de volgende keer beter gaan'. Onze benadering van ouderschap is ook niet perfect. Toch geloven we dat het geworteld is in iets blijvends en hoopvols.

Voor meer informatie over Focus on the Family's opvoedingsstrategieën, stijlen en advies, bekijk onze bronnen hier en specifieke content over opvoedingsstijlen hier.


Previous:

Next: