• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

5 manieren om je relatie sterk te houden als het nieuwe ouderschap stressvol wordt

Zoveel nieuwe moeders kunnen zich wanhopig, gevangen en gebroken voelen, niet alleen als het gaat om de relatie met hun partner, maar ook als het gaat om hun zelfgevoel. Een baby krijgen is een enorme overgang en het kan moeilijk zijn om je erop voor te bereiden, hoeveel je ook onderzoekt en leest.

Het zal onvermijdelijk je relatie met je partner veranderen, en het zal zeker het zelfgestuurde, vrijheidslievende paradigma dat je kent uitdagen, vooral als je een werkende aanstaande moeder bent en de bedrijfsladder beklimt. Het kan op zijn zachtst gezegd stressvol zijn om een ​​nieuwe moeder te zijn. Als u deze gevoelens ervaart, overleg dan met uw arts zodat u de hulp kunt krijgen die u nodig heeft.

Voor nu zijn hier vijf manieren waarop je je relatie sterk kunt houden (zelfs als het ouderschap stressvol wordt!):

1. Wijs een fopspeen aan als hoofd.

Je partner is je opperhoofd. Als je borstvoeding geeft, heb je een fulltime baan die rust, vocht en geduld vereist om te leren en te perfectioneren. Jij bent de feeder in chief. Afhankelijk van dat werk doe je een groot deel van het kalmeren, maar je partner moet het voortouw nemen bij het kalmeren, zodat je je belangrijkste missie kunt volbrengen:je baby voeden.

2. Realiseer je dat je geen goochelaar bent.

Toen mijn baby op 6 weken oud huilde en ik haar urenlang had gevoed, gewiegd, gestild en heen en weer gezwaaid zonder dat het einde in zicht was, had ik nog een paar handen nodig om me een pauze te geven. Nog belangrijker, ik had iemand nodig die het mentaal en emotioneel voor een tijdje overnam. Twee probleemoplossers zijn beter dan één.

Toen ik leerde om hulp te vragen - vooral toen ik fysiek en emotioneel op mijn zwakst was - merkte ik dat anderen om me heen optraden en dat we uiteindelijk een krachtig team werden. Wees nooit bang om contact op te nemen als je het moeilijk hebt. Er is hulp en hoop, ook al voelt het niet altijd zo.

3. Omarm de verschillen.

Omarm het feit dat jij en je partner misschien anders opvoeden. Je hebt waarschijnlijk altijd veel dingen anders gedaan; je verschillen zijn gewoon niet zo in-your-face geweest als ze binnenkort zullen zijn. Je zult proberen om samen te werken en consistentie voor je kleintje te creëren, en je ideeën over de beste manier om dat te doen zullen soms (of meestal) anders zijn.

Je houdt misschien van verschillende flessen; je denkt misschien dat bepaald speelgoed beter is dan andere. Misschien heb je zelfs een andere manier om te bespreken welke flessen of speelgoed het beste zijn!

4. Herken de sterke en zwakke punten.

Ouderschap is een evenwicht tussen taken en verantwoordelijkheden, en een partner kan voor sommigen van hen meer vaardigheden of geduld hebben.

In plaats van bijdragen te evalueren of te vergelijken, moet u de opvoedkundige superkrachten van uw partner achterhalen. We brengen allemaal geweldige dingen in onze ouderschapspartnerschappen. Ik zie allerlei soorten ouders in de kliniek - analytische types die massa's specifieke vragen stellen, de op onderzoek gerichte contingent die op zoek is naar het bewijs achter pediatrische aanbevelingen, en relaxte ouders die de stress van het vroege ouderschap gemakkelijk van hun rug laten glijden. We hebben allemaal iets dat we op tafel leggen.

Uw partner kan goed zijn in het oplossen van slaapproblemen, terwijl u de babybadmeester bent. Als je verdeelt en heers volgens de dingen waar je van nature goed in bent, zul je een sterker team zijn.

5. Moedig de betrokkenheid van uw partner vanaf het begin aan.

Het lijkt erop dat toen we vrouwen in staat stelden om net zo fel te zijn op de werkplek als thuis, en het moderne moederschap voor altijd veranderde, we vergaten mannen te leren hoe ze hun perspectief op het moderne vaderschap konden veranderen. We dachten dat ze zich gewoon zouden aanpassen zonder enige inspanning of voorbereiding, magisch vaardig en goed geïnformeerd over alles wat met baby te maken heeft. Voeg daar de bijnamen van Mr. Mom en de mediabeelden van hulpeloze vaders aan toe die door het ouderschap rommelen - het is geen verrassing dat veel vaders die ik zie niet precies weten waar ze in het nieuwe opvoedingsparadigma passen.

Ik ken geweldige vaders. Mijn man is een van hen. Terugkijkend zei hij echter dat hij het gevoel had niet te weten wat hij kon verwachten als het ging om typisch babygedrag en zich absoluut niet klaar voelde om het voortouw te nemen in de zorg voor pasgeborenen. Ik weet zeker dat het niet hielp dat zijn vrouw kinderarts is. Hij ging ervan uit dat ik alles zou weten als het ging om het opvoeden van een baby en dacht dat ik het voortouw zou willen nemen op het gebied van babyverzorging. Maar hoe meer vaders ik ontmoet, hoe meer ik merk dat zovelen er hetzelfde over denken.

Dus denk na:hoe betrekken we vaders bij het vroege babyverzorgingsproces? Hoe kunnen wij, als aanstaande moeders, hen aanmoedigen en machtigen om gelijkwaardige spelers te zijn als we onze jonge kinderen opvoeden? Het eindresultaat zal ervoor zorgen dat ze zich beter voorbereid voelen om het vaderschap op zich te nemen, en het extra vertrouwen kan bovendien je relatie verbeteren.