• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Buiten het gezin communiceren

De communicatieve vaardigheden die uw kind leert, zijn van invloed op de manier waarop hij niet alleen met u omgaat, maar ook met de wereld in het algemeen. Deze vaardigheden zullen uw kind helpen om te onderhandelen, problemen op te lossen en van anderen te leren. Communicatie kan ook worden gebruikt om te prijzen, te straffen, gevoelens te uiten en inzichten en begrip te verschaffen.

De manier waarop je communiceert is een essentieel onderdeel van wat je communiceert. Als je het goed doet, is communicatie de manier waarop je liefde, acceptatie, respect en goedkeuring aan je kind overbrengt. Complimenten geven is bijvoorbeeld niet alleen maar woorden zeggen. Het vereist dat u begrijpt hoe uw kind over zichzelf en zijn gedrag denkt, en dat u weet wanneer en op welke manier u uw trots met hem kunt delen, zodat hij u het beste kan horen en accepteren wat u probeert te zeggen. Succesvolle communicatie is een proces van twee personen, niet slechts één persoon die iets tegen een ander zegt. Als u consequent goed met uw kind communiceert, zal hij weten dat u goed over hem denkt. Dit zal niet alleen uw relatie met hem voeden, maar het kan hem ook helpen groeien, zich te ontwikkelen en zijn capaciteiten als persoon waar te maken.

Helaas doen te veel ouders het slecht om deze acceptatie uit te drukken. Ze denken misschien:als ik mijn zoon vertel dat hij in mijn ogen prima is zoals hij is, zal hij niet gemotiveerd zijn om harder te werken en het beter te doen in het leven. Maar in feite doen kinderen het beter als ze zich verlost voelen van de druk om de goedkeuring van hun ouders te krijgen. In plaats van je kind constant te beoordelen en te bekritiseren, moet je hem laten weten dat je hem accepteert en van hem houdt. Op zijn beurt zal hij meer van zichzelf gaan houden en zal zijn zelfrespect groeien.

Doe een poging om deze acceptatie door zowel woorden als daden over te brengen. Ja, je kunt je gevoelens op non-verbale manieren tonen door middel van je lichaamstaal, inclusief je gezichtsuitdrukkingen, knuffels en gebaren. Maar je moet het ook zeggen.

Te vaak kiezen ouders ineffectieve, niet-accepterende manieren om verbaal met hun kinderen te communiceren. Ze kunnen bevelen geven ("Je gaat het doen zoals ik zeg of anders!"), lezing ("Toen ik een jongen was, had ik twee keer zoveel klusjes als jij"), of prediken ("Je mag je nooit gedragen weer op die manier"). Of ze kunnen bekritiseren ("Je doet vandaag alles verkeerd"), belachelijk maken ("Je zag er gek uit toen je uithaalde"), of kleineren ("Iemand van jouw leeftijd zou beter moeten weten").

Wees positief en accepterend in de manier waarop u met uw kind praat. Bied vaak complimenten en wees zo specifiek mogelijk ("Je hebt geweldig werk verricht door dat moeilijke probleem in je wiskundehuiswerk vanavond op te lossen"). Laat hem weten hoeveel je hem waardeert zoals hij is, zonder dat hij moeite hoeft te doen om te lijken op je eigen vooroordelen over hoe je wilt dat hij is ("Ik was zo trots om je te zien rennen in de baan van vandaag").

U kunt ook blijk geven van acceptatie door uzelf niet te betrekken bij sommige activiteiten van uw kind. Als je hem bijvoorbeeld gewoon laat schilderen zonder hem advies te geven over welke kleuren hij moet mengen, zal dit de boodschap overbrengen dat hij het prima alleen doet. Op vrijwel dezelfde manier kunt u soms rustig naar uw kind luisteren, zonder uw eigen gedachten en opmerkingen te onderbreken die hem zouden kunnen tegenspreken of corrigeren.