• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Baby scharrelen in plaats van kruipen:is dit normaal?

Soms gebeurt het schijnbaar van de ene op de andere dag:op een dag zitten baby's en proberen ze naar hun speelgoed te reiken (of, meer algemeen, alles wat ze niet in handen zouden moeten krijgen). En de volgende dag zijn ze … AAN. DE. ACTIE. Natuurlijk, onderweg kunnen er van baby tot baby anders uitzien, vooral als baby's ervoor kiezen om op hun billen te kruipen in plaats van op handen en knieën te kruipen als hun favoriete manier van voortbewegen. Hoewel het vaak niet is wat hun volwassenen verwachten, komt het vaker voor op hun kont dan mensen denken.

"De ontwikkeling van baby's kan op veel manieren variëren, en het is zeer gebruikelijk dat baby's verschillende delen van hun lichaam op verschillende tijdstippen ontwikkelen", legt dr. Sara Siddiqui, kinderarts en klinisch assistent-professor bij de afdeling Kindergeneeskunde van NYU Langone's Hassenfeld Children's, uit. Ziekenhuis in New York. "Scooting - of elke beweging van het ene punt naar het andere op de vloer - is heel gewoon. Het is zo gewoon dat kruipen op zich niet als een mijlpaal wordt beschouwd.”

Dus waarom zouden baby's kunnen scooten? "Baby's bewegen zich op de meest effectieve manier voor hen op hun huidige niveau van kracht en ontwikkeling", zegt Siddiqui. "Soms zijn de onderste ledematen sterker dan de bovenste ledematen, en dit is waar scooting een rol kan spelen."

Susan Petroski-Randolph, gediplomeerd kinderergotherapeut in het Hospital for Special Surgery in New York, en Magdalena Oledzka, gediplomeerd kinderfysiotherapeut ook in het Hospital for Special Surgery in New York, zijn het erover eens dat bottom-scooting een normale vorm van voortbewegen is, maar het kan ook een teken zijn van onderliggende spierzwakte. Zoals altijd is praten met een kinderarts de eerste stap bij het beoordelen van de ontwikkeling van een kind.

Hoe ziet bottom-scooting eruit - en wanneer begint het?

Net zoals er verschillende manieren zijn waarop baby's zich kunnen verplaatsen, zijn er ook verschillende manieren waarop baby's op hun billen kunnen kruipen. "Het kind bevindt zich in wezen in een zittende positie en gebruikt de onderste extremiteit in een gebogen en voorwaartse positie om zichzelf van de ene plaats naar de andere te verplaatsen", beschrijft Siddiqui, die opmerkt dat het kind een combinatie van een of beide benen en een of beide armen. (Bekijk voor een visuele indruk de schattige 18-seconden-markering van deze Pampers-commercial.)

"Sommige kinderen hebben beide handen vrij en doen dit soort bekkenstoten, naar voren en naar achteren, om hun billen op de grond te bewegen", legt Oledzka uit. "Sommige baby's gebruiken één hand, sommige gebruiken er twee en sommige gebruiken helemaal geen handen. Asymmetrische scooting kan zorgwekkender zijn, omdat het kan wijzen op asymmetrische kracht en een voorkeur om één kant van het lichaam te gebruiken - dus het moet zeker met een kinderarts worden besproken om mogelijke onderliggende aandoeningen uit te sluiten. "

Wat betreft de richting waarin ze op hun billen kunnen kruipen (vooruit, achteruit en zelfs zijwaarts), voegt Oledzka eraan toe:"Baby's kunnen in alle richtingen scooten, maar meestal zullen ze naar voren schuiven in de richting van het speeltje, de verzorger en het object dat ze zijn. geïnteresseerd in.”

Wat hun voorkeursvorm van voortbeweging ook is, Petroski-Randolph zegt dat baby's tussen 6 en 12 maanden vaak beginnen te bewegen op manieren zoals kruipen of steppen. (Ze moeten eerst zelfstandig zitten, wat meestal rond de 6 maanden is.)

Evenzo merkt Siddiqui op dat het gebruikelijk is om baby's rond 8 tot 9 maanden verschillende soorten bewegingen te zien beginnen - het leger kruipen, kruipen, op de grond kruipen of schuifelen -:"Het is op dit moment dat de kernkracht zich heeft ontwikkeld en ze kunnen tillen buik van de vloer of ook zittend bewegen.” Ze voegt eraan toe dat, hoewel bottom scooting niet telt als kruipen, het "wordt beschouwd als een beweging die enige coördinatie en kracht vereist, dus het wordt beschouwd als een positieve ontwikkeling naar grove en fijne motoriek."

Baby's hebben natuurlijk een veilige ruimte nodig om deze nieuwe vaardigheden te oefenen, en volwassenen moeten ervoor zorgen dat babyveilige maatregelen - zoals het sluiten van trappen, het vergrendelen van kasten, het vastzetten van meubels en het afronden van scherpe randen - adequaat worden uitgevoerd.

Wat zorgt ervoor dat baby's gaan scooten in plaats van kruipen?

Baby's zijn vindingrijk in het werken met wat ze hebben - en scooting kan vaak voorkomen, zoals Siddiqui opmerkte, wanneer het onderlichaam sterker is dan het bovenlichaam.

"De meeste baby's die voor bottom-scooting kiezen, moeten wat harder werken aan beweging", legt Oledzka uit. "Daarom kijken ze naar alternatieve bewegingsmethoden die voor hen niet zoveel werk vergen." Ze voegt eraan toe dat kruipen op handen en knieën "een beetje lijkt op Pilates voor baby's" - en vaak moeilijker te bereiken dan bottom-scooting.

“Vanuit mijn perspectief als kinderfysiotherapeut zie ik de baby die begint te kiezen voor butt scooting versus wederzijds kruipen [op handen en knieën] als een teken van zwakte in de kern, een beetje vertraging in de ontwikkeling van meer rijpe vaardigheden in de kofferbak”, zegt Oledzka. Ze voegt eraan toe dat deze baby's misschien wat hulp nodig hebben om uit te zoeken hoe ze zelf efficiënter kunnen bewegen, zodat het later hun grove en fijne motoriek, kracht en coördinatie ten goede komt.

Waartoe kunnen baby's worden aangemoedigd om kracht te bouwen?

Elk kind ontwikkelt zich anders en sommige baby's slaan de kruipfase misschien helemaal over of gaan van het scooteren naar een meer aangepaste kruipen - wat Siddiqui allemaal uitlegt, is "volstrekt normaal". Er zijn echter enkele eenvoudige activiteiten die baby's kunnen aanmoedigen om te doen die kunnen helpen bij het opbouwen van kracht.

Zorg voor buiktijd en vloeractiviteit

Experts zijn het erover eens dat baby's al heel vroeg kunnen profiteren van veel buik- en vloeractiviteit wanneer ze wakker zijn om beweging aan te moedigen en te helpen bij het opbouwen van spierspanning in het lichaam.

Stimuleer tijd op handen en voeten

Vooral baby's introduceren in de viervoetige houding (handen en knieën) die ze nodig hebben voor wederzijds kruipen - zelfs als dit alleen maar resulteert in het schommelen van de viervoeter - is vaak belangrijk voor het opbouwen van kracht, zegt Oledzka van baby's die deze positie zelf niet hebben gevonden. Het kan ook helpen bij de tijdige ontwikkeling van:

• Grote motoriek: Oledzka legt uit dat deze houding baby's helpt spieren op te bouwen die ze uiteindelijk nodig zullen hebben om op andere manieren te bewegen, zoals optrekken om te gaan staan ​​door de halfgeknielde positie, cruisen en lopen.
• Fijne motoriek: “Als ze op handen en knieën kruipen, versterken ze hun schouders, hun armen. Ze dragen gewicht in open handen, wat helpt bij het ontwikkelen van de bogen van de handen. Het helpt de gewrichtsbanden van de handen uit te rekken in hun volledig open positie”, zegt Petroski-Randolph. Dus het aanmoedigen van de positie van de viervoeter, merkt ze op, kan nuttig zijn bij het ontwikkelen van toekomstige fijne motorische en grafomotorische vaardigheden, zoals gebruiksvoorwerpen gebruiken en leesbaar schrijven.

Minimaliseer de loop- en exersaucer-tijd

Wat kunnen ouders vermijden? "Kinderartsen raden geen rollators of ondersteunde apparaten aan omdat het spiergroepen in de onderste ledematen sneller ontwikkelt dan groepen in de bovenste ledematen", merkt Siddiqui op. Petroski-Randolph is het ermee eens:"We zien dat veel baby's in rollators en exersaucers worden geplaatst en in sportscholen worden gespeeld waar ze niet op hun buikje kunnen, en dat heeft vaak invloed op het al dan niet kruipen."

Wanneer wordt scooting een reden tot bezorgdheid?

"Meestal is scooting geen probleem", legt Siddiqui uit, "maar het is nuttig om te kijken en te observeren voor continue groei en ontwikkeling van lichaamsbewegingen", eraan toevoegend dat - afgezien van andere gebieden van zorg of ontwikkeling - bottom-scooting gewoon een andere vorm van beweging.

Petroski-Randolph legt dit duidelijk uit voor bezorgde volwassenen:"Ouders van baby's die een paar weken op de grond kruipen en dan overgaan op wederzijds kruipen, hebben geen reden tot bezorgdheid. Ouders van baby's die op tijd trekken om te gaan staan, cruisen en hun eerste stap zetten - tegen 15 maanden - hebben geen reden tot bezorgdheid. Baby's die scootmobiel kiezen als hun enige manier van mobiliteit en motorische vertragingen vertonen, zoals niet trekken om te staan, staan ​​of stappen zetten, zijn de baby's die naar ons toe komen."

De hulp inroepen van een fysiotherapeut is precies wat Jessica Schuman, een moeder in St. Petersburg, Florida, deed toen haar zoon - nu een actieve 4-jarige - begon te steppen toen hij ongeveer 1 jaar oud was. "Omdat dit al 'achter de bocht' was en omdat hij helemaal niet probeerde op te trekken of te bewegen, moedigde onze kinderarts ons aan om medische hulp te zoeken", herinnert ze zich haar bezoeken aan een neuroloog en orthopedisch arts (beide van wie er geen problemen waren) en ten slotte een fysiotherapeut die haar zoon hielp zijn beenspieren te versterken. "Hij begon ongeveer 1 maand voor zijn tweede verjaardag eindelijk te lopen, hoewel hij inlegzolen gebruikte en erg 'stijf' liep."

Schuman legt uit dat haar zoon veel kracht in het bovenlichaam had en hij zijn armen gebruikte om zijn lichaam te helpen bewegen (met zijn linkerbeen naar binnen gebogen en een beetje onder en zijn rechterbeen sleepend) - maar zijn benen waren erg zwak en hij heeft nooit eigenlijk gekropen. Ze zegt dat hij niet alleen vertragingen had bij het lopen, maar ook bij het rennen, springen en staan ​​op één been:"Hij haalde het eindelijk in en toen hij eenmaal begon te lopen, heeft hij nooit afgeremd. Nu rent, springt en springt hij verder, langer en sneller dan wie dan ook in zijn leeftijdsgroep.”

Over deze wandelende mijlpaal voegt Schuman toe:"Het is buitengewoon frustrerend en isolerend om een ​​kind te hebben dat achterloopt op een mijlpaal die zo belangrijk is als deze, maar zolang er geen echte fysieke barrières of neurologische diagnoses zijn, zou ik ouders willen aanmoedigen om niet ontmoedigd voelen.”

Waar het op neerkomt:vraag het altijd aan de kinderarts

Als ouders zich zorgen maken over de beweging of ontwikkeling van hun baby, is de kinderarts de beste plek om te beginnen. Tijdens een kantoorbezoek zegt Siddiqui dat ze meestal veel ontwikkelingsgebieden controleert, waaronder de algehele spierspanning, kracht van de bovenste en onderste ledematen en kernkracht en beweging.

Vaak adviseert Siddiqui ouders om de vloertijd en vloeractiviteit te verhogen om andere bewegingen aan te moedigen en de spiertonus te verhogen. Als er echter meerdere aandachtsgebieden zijn, een verschil in kracht in verschillende delen van het lichaam, vertragingen in andere ontwikkelingsgebieden, of als ouders bezorgd zijn en een beoordeling willen, kan ze patiënten doorverwijzen voor een ergo- of fysiotherapie-evaluatie.

Natuurlijk kennen ouders hun baby's vaak het beste, en die extra gemoedsrust van een evaluatie is dat moeders en vaders soms alle zorgen achter zich hoeven te laten - en hun baby's bijhouden op welke manier ze ook willen verhuizen.