• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Hoe praat je met kinderen over de verkiezingen van 2020 en de lelijke kant van politiek, volgens experts

Er is veel inkt gevloeid over de stress van het Amerikaanse verkiezingsseizoen die van de hitlijsten vliegt, en nieuw onderzoek toont aan dat kinderen niet immuun zijn. Een nieuwe psychologische studie, gepubliceerd in het tijdschrift Child Psychiatry and Human Development, suggereert dat kinderen en tieners zich zorgen maken over politieke kwesties. Het is een zaak voor ouders en verzorgers om een ​​gesprek te beginnen over de verkiezingen en de soms lelijke kant van politiek.

"Sommige ouders, begrijpelijkerwijs bang, zetten de televisie uit zodra er iets in de verste verte politiek wordt vertoond en praten met hun kinderen niet over politiek", zegt dr. Leela R. Magavi, een Hopkins- getrainde psychiater voor volwassenen, adolescenten en kinderen en regionaal medisch directeur voor Community Psychiatry, de grootste ambulante organisatie voor geestelijke gezondheidszorg in Californië. “Ik raad aan om leeftijdsadequate gesprekken met kinderen over politiek te voeren. Kinderen zullen via verschillende technologische platforms en vrienden over [het nieuws] horen, en daarom is het belangrijk voor hen om openlijk met hun ouders te praten en vragen te stellen.”

Hier, hoe ouders en verzorgers met kinderen over politiek kunnen praten op een manier die hen helpt kritisch te denken, grote gevoelens te beheersen en productieve, zinvolle actie te ondernemen.

De basis voor ouders

Kinderen die volgens jou te jong zijn, zijn dat waarschijnlijk niet. Magavi dringt er bij ouders op aan om op een leeftijdsgebonden manier over politiek te praten, rekening houdend met het feit dat kinderen vanaf 3 jaar klaar zijn voor bepaalde onderwerpen.

Eric Patterson, een gediplomeerd professioneel counselor in Kittanning, Pennsylvania, is het daarmee eens en merkt op:"Geen onderwerp mag verboden terrein zijn vanwege de leeftijd van het publiek. Als je met jongere kinderen over politiek en het huidige politieke klimaat praat, kun je het beste vasthouden aan 'grote beeld'-ideeën die een persoon of een partij vertegenwoordigen, zoals:'Democraten willen zorgen voor mensen die hulp nodig hebben, Republikeinen vinden meestal dat mensen voor zichzelf zorgen' is redelijk nauwkeurig en gemakkelijk te begrijpen.”

Zie het als een kans. Door met kinderen te praten over stemmen en verkiezingen in het algemeen, krijgen ouders en verzorgers de kans om uit te leggen hoe de overheid werkt en om het doel van een verkiezing te schetsen als een tijd voor alle burgers om hun recht op leiderschapskeuze uit te oefenen, zegt Mary Rourke, een psycholoog en directeur van het Widener University Institute for Graduate Clinical Psychology in Chester, Pennsylvania.

Beschrijf de belangrijkste elementen achter de politiek

Waarden

Ted Sun, een organisatiepsycholoog uit Dublin, Ohio en vader van een 8-jarig meisje, betrekt zijn dochter bij het onderwerp van de verkiezingen door op waarden gebaseerde vragen te stellen. "De meeste kinderen wordt geleerd welke waarden ze moeten toepassen en welke leiders moeten hebben, zoals eerlijkheid, integriteit, respect, enz.", zegt hij. Om dit te doen, stelt hij haar vragen als:

• Wat zijn volgens jou enkele van de manieren waarop een leider mensen moet behandelen?

• Wat heb je op school geleerd over eerlijk zijn?

• Wat weten we over pesten?

• Wat voor soort leider zou je willen volgen?

Door over deze vragen na te denken, kan ze kritisch denken en tot haar eigen conclusies komen, zegt Sun.

Meningen

Ouders zouden kunnen overwegen te onderzoeken hoe een probleem vele kanten/perspectieven heeft en of goede mensen het oneens kunnen zijn over wat ze geloven. "Kinderen helpen inzien dat verschillende meningen bijna altijd geen kwestie van goed versus kwaad zijn", zegt Rourke.

Dr. Lea Lis, een dubbel-board-gecertificeerde psychiater voor volwassenen en kinderen en auteur van "No Shame:Real Talk With Your Kids About Sex, Self-Confidence, and Healthy Relationships", stelt voor om toe te voegen dat het hebben van verschillende gezichtspunten mensen niet tot vijanden maakt. "Gebruik positieve rolmodellen, zoals hoe rechter Ruth Bader Ginsberg het niet eens was met rechter Scalia, maar ze waren nog steeds goede vrienden", merkt ze op.

Gevoelens

Het is opmerkelijk dat dit specifieke verkiezingsseizoen bijzonder rancuneus is, vol moddergooien, schelden en pesten, erkent Rourke. "Het discours rond de verkiezingen gaat meer over de persoon en emotie en minder over ideeën", zegt ze.

Daarom is het nuttig om de rol van emoties in de politiek te bespreken. Deel dat politici weten dat de meeste mensen stemmen op basis van hoe ze zich voelen, niet op basis van feiten, dus wekken ze opzettelijk emoties op, suggereert Robin Terry-Brown, auteur van het binnenkort te verschijnen boek van National Geographic, "Breaking the News".

Ouders kunnen dit voor kinderen illustreren door uit te leggen wat Terry-Brown een 'recept voor propaganda' noemt. "De 'ingrediënten' van propaganda zijn wanneer publieke figuren inspelen op de angsten van mensen, eenvoudige berichten gebruiken en die berichten keer op keer herhalen", legt ze uit. "Zodra kinderen zich hiervan bewust zijn, zullen ze het tijdens de verkiezingen dagelijks in het spel kunnen herkennen."

Rourke dringt er bij ouders op aan om uit te leggen dat grote gevoelens niet de meest behulpzame manier voor ons zijn om beslissingen te nemen en ons kunnen afleiden van belangrijke informatie. "We kunnen helpen de aandacht van kinderen weg te leiden van de vitriool en negatief gedrag en naar de belangrijke kwesties die elke kandidaat vertegenwoordigt", stelt ze voor. "Kinderen helpen in te zien dat het oproepen van gevoelens niet zo nuttig is als aandacht besteden aan de problemen, kan hen helpen die emotionele aantrekkingskracht te weerstaan."

Geef ze handige, productieve tools

1. Benadruk klassieke lessen van de kleuterschool.

Niro Feliciano, een psychotherapeut en angstspecialist in Wilton, Connecticut, stelt voor om de basisprincipes te herhalen, zoals:

• Toon respect voor mensen die er niet uitzien of denken zoals jij.

• Luister geduldig. (Zoek naar voorbeelden in hun eigen leven, zoals:"Hoe voel je je als mama niet naar je luistert als je met me probeert te praten?")

• Geen scheldwoorden.

2. Laat ze zien hoe reflectief luisteren werkt.

Door te reflecteren op wat een ander zegt, laat je zien dat je de ander serieus neemt, zegt Lis. Dit werkt door de oorspronkelijke verklaring van een persoon naar hen te herhalen. Als iemand bijvoorbeeld zegt:"Ik denk dat die kandidaat misschien te oud is om president te zijn", kun je zeggen:"Ik begrijp dat ze misschien oud zijn, maar ik denk dat hij nog steeds erg mentaal behendig is", terugkijkend naar het origineel uitspraak.

3. Modelleer medelevende reacties.

“Na een debat zoals het eerste presidentiële debat in 2020, zou een ouder bijvoorbeeld kunnen zeggen:'Wauw, ik vraag me af of die kandidaat bang is om te verliezen - kijk eens hoe zijn grote gevoelens hem onderbreken en gemeen doen tegen de andere kandidaat. We kunnen zijn eigen ideeën niet eens horen', stelt Rourke voor. "Of" Wauw, die kandidaat moet behoorlijk van streek zijn. Zijn grote gevoelens zorgden ervoor dat hij zijn tegenstander een naam noemde. Dat is niet respectvol en het helpt ons niet om zijn ideeën te zien.'”

Door kinderen te helpen het negatieve emotionele gedrag in een context te plaatsen en hun mogelijke oorsprong te begrijpen, kunnen ouders en verzorgers hen helpen voorkomen dat ze in de negativiteit worden getrokken en gefocust blijven op het belang van de problemen, zegt Rourke.

4. Moedig ze aan om te pauzeren, na te denken en vragen te stellen voordat ze handelen of reageren.

De beste manier om kinderen aan te moedigen kritisch te denken als ze zich sterk voelen? Moedig ze aan om de tijd te nemen voordat ze reageren en bedachtzaam te reageren in plaats van irrationeel te reageren, zegt Feliciano. Een manier om dit te doen is door hen te vragen een situatie te delen waarin ze te snel reageerden, en vervolgens de uitkomst te bespreken.

Een opmerking op sociale media: Ouders kunnen met oudere kinderen praten over hoe koppen en posts op sociale media ook vaak zijn ontworpen om mensen sterke emotionele reacties te laten voelen, zodat ze zullen klikken of een bericht delen, zegt Terry-Brown. "Dus het beste advies voor kinderen - en voor ons allemaal - is dat wanneer we een heel sterke, onmiddellijke reactie voelen, de drang weerstaan ​​​​om een ​​​​post onmiddellijk te delen", merkt ze op. “Stop, adem en denk na over wat ervoor zorgt dat je je zo voelt. En de eerste verdedigingslinie is altijd om het hele artikel of bericht te lezen voordat je het deelt.”

Ze voegt eraan toe dat een gesprek over politieke berichten op sociale media ook een gelegenheid is voor ouders om erop te wijzen dat veel mensen het gevoel hebben dat ze alles online kunnen zeggen, hoe kwetsend ook.

“De boodschap aan kinderen moet zijn om te onthouden dat er mensen zijn aan de andere kant van die posts op sociale media, en dat ze nooit iets op sociale media mogen zeggen dat ze niet zouden zeggen tegen iemand in persoon”, zegt Terry-Brown. "En als ze andere mensen gemene dingen zien zeggen, zijn die mensen laf, omdat ze die dingen nooit persoonlijk zouden zeggen."

De kern van het discours op sociale media, volgens Patterson:"Moedig uw kinderen aan om over politiek te communiceren wanneer ze face-to-face of via videochats zijn om het risico te verkleinen dat een van beide partijen aangemoedigd wordt door de afstand van sociale media.”

5. Help ze hun angst te beheersen

"Voor kinderen van alle leeftijden is het belangrijk dat ze zien dat volwassenen opletten en dat ze zullen reageren op en beheren wat er daarna gebeurt", merkt ze op. "Het is belangrijk om te erkennen dat dit moeilijke tijden zijn en dat veel mensen zich zorgen maken over wat er daarna komt, maar het is even belangrijk om de geruststelling te bieden dat attente en capabele volwassenen in de buurt zullen zijn en alles aan zullen pakken wat er gebeurt."

6. Help hen hun energie te kanaliseren voor verandering

Een groot deel van het leren van kinderen om over politiek en de verkiezingen te praten en ermee om te gaan, omvat het modelleren van gezond gedrag en communicatie voor hen. Maar gezien de grote emoties die politiek vaak oproept, zelfs bij volwassenen, kan het moeilijk zijn om niet tegen de tv te schreeuwen of dramatische uitspraken te doen (denk aan "Misschien moeten we naar Canada verhuizen!" of "Dit is het einde van de democratie zoals we die kennen het!").

Ouders kunnen die passie en energie in plaats daarvan kanaliseren in kleinschalige verandering, stelt Patterson voor. "In plaats van veranderingen aan te brengen die de wereld onmiddellijk veranderen, kunnen kinderen en volwassenen beginnen met kleinere taken zoals vrijwilligerswerk voor een goed doel of het sturen van een donatie aan een favoriete liefdadigheidsinstelling", merkt hij op. "Dit plan laat kinderen zien dat kleine acties voor verandering kunnen zorgen."