Hoe praat je over vaccins met zorgverleners, werkgevers en geliefden?

Voor 'hartmoeders' zoals Riki Graves is praten over vaccins een noodzaak. Haar 6-jarige Juliana heeft als baby een harttransplantatie ondergaan. De procedure heeft haar leven gered, maar het betekent ook dat ze medicijnen moet gebruiken die haar immuunsysteem verzwakken en haar kwetsbaar maken voor infecties.

Het betekent ook dat ze niet volledig kan worden gevaccineerd. Daarom zegt Graves dat ze extra moet oppassen dat iedereen die veel tijd met Juliana doorbrengt, op de hoogte is van routinematige vaccins, waaronder het jaarlijks krijgen van de griepprik. Dat kan voor zenuwslopende gesprekken zorgen.

Graves is niet de enige. Veel mensen kunnen niet volledig worden gevaccineerd vanwege hun leeftijd, allergieën of medische aandoeningen. Voor die gezinnen is het een must om met potentiële zorgverleners, familie, vrienden of werkgevers over vaccins te praten om hen te beschermen tegen ernstige ziekten zoals mazelen of griep. Maar net als slaaptraining en borstvoeding zijn vaccins een soort bliksemafleider geworden voor ouders, ondanks het feit dat de meeste mensen in de VS hun kinderen vaccineren.

Maar vaccingesprekken hoeven niet ongemakkelijk te zijn. Experts zeggen dat voortbouwen op uw relatie, luisteren naar de belangrijkste zorgen en proberen een gemeenschappelijke basis te vinden, allemaal ouders of verzorgers kunnen helpen om een ​​respectvolle, productieve discussie te voeren wanneer ze met anderen over vaccinatie praten.

Hier zijn enkele tips om vaccinatiegesprekken zo soepel mogelijk te laten verlopen, evenals wat u wel en niet kunt vragen aan potentiële zorgverleners of kinderopvangfaciliteiten.

1. Laat uw relatie uw aanpak leiden

Hoe je over vaccins komt, hangt waarschijnlijk af van het soort relatie dat je met iemand hebt, zegt dr. Nathan Boonstra, een kinderarts in Des Moines, Iowa.

"Je zou verwachten dat iemand die voor kinderen zorgt, op de hoogte is van hun vaccins, dus ik denk dat het prima is om het op een eenvoudige manier te vragen", zegt Boonstra. Praten met vrienden en familieleden vereist misschien wat meer finesse.

Hoe het gesprek te beginnen, op basis van met wie je praat:

  • Als je met een potentiële oppas, oppas of andere verzorger praat: Je zou iets kunnen zeggen in de trant van:"Het is belangrijk voor ons dat iedereen die voor onze baby zorgt, volledig is gevaccineerd. Bent u op de hoogte van al uw vaccins?”

  • Als je het aan een familielid of goede vriend vertelt: Je zou iets kunnen zeggen in de trant van:"We spraken met onze kinderarts en ze vertelden ons dat het een goed idee is om ervoor te zorgen dat iedereen die in de buurt van onze zoon zal zijn, volledig is gevaccineerd. Heeft u met uw arts gecontroleerd of u alle aanbevolen vaccins heeft, zoals griep en kinkhoest?”

  • Als je zin hebt in een mogelijke speelafspraak: Je zou iets kunnen zeggen als:"Onze dochter ging net haar foto's halen en ze huilde een beetje, maar over het algemeen deed het geweldig! Hoe ging het toen uw dochter haar vaccins kreeg?”

  • Als je met een potentiële werkgever praat: Je zou kunnen vragen:"Zou je me iets willen vertellen over je vaccinatiebeleid?"

2. Bereid je voor op pushback

In gevallen waarin u weet dat de andere persoon tegen vaccins is en u verwacht dat het een ongemakkelijk gesprek wordt, kunt u dat gerust zeggen, zegt Karen Ernst, uitvoerend directeur van de door ouders geleide non-profitorganisatie Voices for Vaccins.

Ze raadt aan om het gesprek vooraf te laten gaan met zoiets als:"Ik wil geen conflict met je hebben, maar het is belangrijk om dit gesprek te hebben. Dus ik hoop dat we het op een respectvolle manier kunnen doen."

Als je denkt dat je geen rustig gesprek kunt voeren, kan het volgens Ernst helpen om iemand in te schakelen die jullie beiden kent (bijvoorbeeld een gemeenschappelijke vriend of familielid) om het gesprek namens jou te voeren . De juiste persoon kan zelfs helpen om het gesprek meer in groepsverband op gang te brengen en te begeleiden.

3. Luister aandachtig en stel vragen

Het is niet ongebruikelijk dat mensen vragen of zorgen hebben over vaccinatie, zegt Boonstra. Dat betekent niet noodzakelijk dat ze anti-vaccin zijn, en het betekent niet dat je in de war bent.

Als iemand u vertelt dat zij (of hun kinderen) zich niet laten vaccineren, vraag dan waarom niet - luister dan en probeer meer te weten te komen. Ze staan ​​misschien meer open voor jouw perspectief als je laat zien dat je bereid bent om naar die van hen te luisteren, en door meer vragen te stellen, kun je de kern van hun zorgen doorgronden, zegt Ernst.

Enkele vragen die je zou kunnen stellen zijn:

  • "Wat zei uw arts?"

  • "Heeft u uw zorgen gedeeld met uw kinderarts?"

  • Als ze een nieuw artikel of tijdschriftartikel hebben genoemd, lezen ze:"Kun je dat naar mij sturen zodat ik het ook kan bekijken?"

4. Erken dat je ze hebt gehoord

Hoe u reageert op iemands vragen of zorgen over vaccins, hangt af van uw relatie, zegt Boonstra. Als je een goede band met ze hebt, vinden ze het misschien goed dat je reageert met wetenschappelijk onderbouwde informatie of bronnen. Voor veel mensen is het echter misschien niet de beste aanpak om meteen mythen te ontkrachten, omdat het ertoe kan leiden dat ze op hun hielen gaan zitten of zich defensief gaan voelen. Een betere benadering is om eerst te erkennen dat je ze hebt gehoord en te proberen een gemeenschappelijke basis te vinden.

Als reactie op iemand die iets zegt als:"Ik wil geen griepprik omdat ik heb gehoord dat het niet is getest", stellen de experts met wie we spraken voor om te vragen:"Waar heb je dat gehoord? ”

Afhankelijk van wat ze hebben gedeeld, raden experts je aan te reageren met een zin als:

  • "Ik hoor waar je vandaan komt."

  • "Ik begrijp waarom je dat zou denken."

  • "Ik begrijp helemaal waarom je daar nerveus van zou worden."

  • "Ik had dezelfde vraag."

5. Reageer op kernproblemen met een mix van wetenschap en verhalen

Zodra je hebt vastgesteld dat je ze hebt gehoord, kun je over hun zorgen praten door te delen wat je hebt geleerd. Sommigen reageren misschien goed op feiten en wetenschap, terwijl anderen meer overtuigd zijn door een persoonlijk verhaal of anekdote.

Een paar opties om te reageren, gebaseerd op de richtlijnen van de American Academy of Pediatrics (AAP) om aarzeling tegen vaccins tegen te gaan:

  • "Mensen kunnen ziekten verspreiden voordat ze zich realiseren dat ze ziek zijn. Ik ken een vrouw die geen idee had dat ze besmet was met kinkhoest en het doorgaf aan haar pasgeboren kleinkind. Kun je je voorstellen hoe ze zich gevoeld moet hebben toen dat gebeurde?”

  • “Zelfs gezonde mensen kunnen aan griep overlijden. Ik las net over een gezin dat hun gezonde kind verloor aan griep. Ik kan me niet voorstellen hoe moeilijk dat moet zijn geweest."

  • "Vaccins ondergaan veel veiligheidstests voordat ze in de VS kunnen worden gebruikt, en ze blijven ze testen, zelfs nadat ze zijn goedgekeurd."

6. Praat over je eigen ervaringen en overtuigingen

Je hoeft niet tegen elke mythe of misvatting in te gaan. Sterker nog, als we de wetenschap te dik maken of in de "debunking"-modus gaan, kan dit averechts werken, zegt Boonstra. Het is volkomen acceptabel dat u uw eigen conclusies hebt getrokken op basis van uw persoonlijke ervaringen en de begeleiding van uw zorgverlener, die u vervolgens met anderen kunt delen.

Enkele voorbeelden van dingen die je zou kunnen zeggen, gebaseerd op de begeleiding van experts:

  • "Toen ik er met onze kinderarts over sprak, zei ze dat ziekten zoals griep erg gevaarlijk kunnen zijn, zelfs voor gezonde kinderen."

  • "Vaccinaties zijn belangrijk voor ons omdat mijn zoon nog te jong is om veel van zijn vaccins te krijgen, en daarom willen we ervoor zorgen dat de mensen om hem heen worden beschermd .”

  • “Onze dokter vertelde ons dat het heel belangrijk is dat iedereen rond onze baby op de hoogte is van hun vaccinaties. Ik vertrouw hen en hun expertise.”

7. Heb een exit-strategie

Als het gesprek verhit raakt, raadt Ernst aan om van tevoren een script op te stellen om de discussie op een hartelijke manier af te ronden.

Wat je moet zeggen om een ​​gespannen vaccinatiegesprek te beëindigen, hangt af van wat je hebt besproken, maar enkele voorbeelden zijn:

  • "Waarom stuur je me niet die informatie waarnaar je verwijst, zodat ik het kan doorlezen, en dan kunnen we er later nog eens over praten?"

  • “Ik kan zien dat we hier allebei heel veel zin in hebben. Waarom pauzeren we de discussie niet voor nu en praten we er over een paar dagen nog eens over?”

  • "Ik wil jou in het leven van ons kind en ik wil ze veilig houden. Laten we nadenken over hoe we dat kunnen doen op een manier waar we ons allebei prettig bij voelen.'

  • “Ik waardeer het dat u hierover met mij praat. Als ouder heb ik het gevoel dat ik er alles aan moet doen om mijn kind te beschermen. Dus ik hoop dat je begrijpt dat we ons bij videochats moeten houden totdat hij is ingeënt.”

Kunnen families verzorgers wettelijk vragen om zich te laten vaccineren?

Ja, gezinnen die een thuisverzorger inhuren, zoals een oppas of babysitter, kunnen wettelijk vragen dat ze vóór of tijdens hun dienstverband worden gevaccineerd, zegt Dorit Reiss, een professor aan het Hastings College van de Universiteit van Californië. de wet die gespecialiseerd is in vaccinatiewetten en -beleid. Als onafhankelijke werkgevers met een klein aantal werknemers, verbiedt geen enkele wet gezinnen om gevaccineerde zorgverleners te verkiezen of hen te vragen om jaarlijkse griepvaccins te krijgen.

Kinderopvangcentra werken een beetje anders. Hoewel alle 50 staten in de VS op zijn minst enkele vaccinaties vereisen voor kinderen die naar kinderopvangfaciliteiten gaan, hebben slechts enkele - zoals Rhode Island, Washington en Californië - die nodig voor kinderverzorgers zelf.

Kunnen kinderopvanginstellingen ouders hun vaccinatiegraad vertellen?

Als een ouder een kinderdagverblijf vraagt ​​wat hun vaccinatiegraad is, moeten de meesten in het algemeen de informatie wettelijk kunnen vrijgeven, zegt Reiss. De betere vraag voor een centrum zou echter kunnen zijn om te vragen of ze bepaalde vaccinaties nodig hebben van alle kinderen die onder hun hoede zijn.

Hoewel de Health Insurance Portability and Accountability Act van 1996 (of HIPAA) zorgverleners verbiedt om individuele medische dossiers te delen zonder toestemming van een patiënt, is die wet niet van toepassing op kinderopvangfaciliteiten die een faciliteit bekendmaken- groot percentage, zegt Reiss.

Maar andere overwegingen kunnen ervoor zorgen dat een kinderopvang niet wettelijk in staat is om vaccinatiepercentages bekend te maken - bijvoorbeeld als de staatswet dit expliciet verbiedt, of als de dagopvang zo klein is dat je gemakkelijk kunt achterhalen wie niet-gevaccineerd is op basis van alleen het percentage.

Voordat u deze vragen stelt, moet u de staats- en lokale arbeids- en privacywetten controleren.

Waarom deze moeilijke gesprekken ertoe doen

Hoewel praten over vaccins lastig kan worden, zegt Boonstra dat het zou helpen als meer ouders die hun kinderen vaccineren dit regelmatig zouden bespreken met hun vrienden en familie door erover te posten op sociale media of hun ervaringen te delen tijdens speelafspraakjes.

Alyssa McCann, een andere 'hartmoeder' in Harker Heights, Texas, zegt dat ze openhartig is met dierbaren over wat haar familie moet doen om haar twee jonge kinderen met hartproblemen te beschermen.

"We weten dat sommigen het niet eens zijn met onze beslissing om onze kinderen weg te houden van mensen die niet zijn gevaccineerd, maar we bieden geen excuses aan voor het nemen van alle voorzorgsmaatregelen die nodig zijn om ze zo gezond te houden mogelijk terwijl ze andere gevechten aan het uitvechten zijn”, schreef McCann in een Facebook-bericht aan vrienden en familie. “Het is onze taak om er alles aan te doen om onze kinderen te beschermen tegen ziekten die door vaccinatie kunnen worden voorkomen. We hebben niet veel controle over hun gezondheid, maar dit hebben we wel in de hand.”


Previous:

Next: