• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Wat regenboogbaby betekent en waarom het belangrijk is voor veel ouders

Voor gezinnen die de verwoestende klap van een miskraam of ander perinataal verlies hebben meegemaakt, is zwanger worden of zelfs een kind verwelkomen niet altijd reden om de spreekwoordelijke champagne te knallen. In werkelijkheid zijn zwangerschappen en geboorten die volgen op een verlies vaak verwarrend en angstig voor ouders. Ze zijn echter ook een symbool van hoop na turbulente tijden - vandaar de term regenboogbaby.

"Een regenboogbaby verwijst naar de volgende baby na perinataal verlies, miskraam of doodgeboorte", legt Ruthie Arbit uit, een psychotherapeut voor moeders en kinderen in Washington D.C. en directeur van Arbit Counseling. "Als een regenboog na een storm, staat de regenboogbaby voor hoop, vernieuwing en een nieuw begin."

Hier is het verhaal achter de term 'regenboogbaby', vaak gebruikt in emoji's en hashtags en versierd met rompertjes, samen met deskundige en echte ouders gedachten over de steeds populairdere zinswending.

Wat betekent 'regenboogbaby'?

Volgens de ondersteunende organisatie Pregnancy After Loss Support (PALS) komt de term regenboogbaby voort uit een citaat van auteur Shannon L. Adler:"Na elke storm is er een regenboog." De metaforische storm is perinataal verlies, wat een miskraam, buitenbaarmoederlijke of kieszwangerschap, doodgeboorte, neonatale sterfte of ander soort verlies kan zijn; en de regenboog is de baby, die in veel opzichten een tastbare voorbode van hoop is voor gezinnen. Hoewel het vaak wordt geassocieerd met baby's die via zwangerschap zijn geboren van de ouders die het verlies hebben meegemaakt, kan een regenboogbaby ook een kind zijn dat is geadopteerd of na een verlies via een draagmoeder is geboren. (Sommige vrouwen op sociale media noemen een baby na twee opeenvolgende verliezen een dubbele regenboogbaby.)

Andere termen die ouders die verlies hebben meegemaakt voor kinderen kunnen gebruiken, zijn 'zonneschijnbaby' en 'pot met goud baby', volgens PALS. De eerste verwijst naar een kind dat vóór het verlies kwam, wat wijst op een soort naïviteit waar ouders nooit meer naar terug kunnen keren, en de laatste verwijst naar een kind dat op een regenboogbaby komt - de pot met goud aan het eind.

Dankzij de destigmatisering van zwangerschap en het verlies van kinderen is de term regenboogbaby alomtegenwoordig op sociale media (op het moment van schrijven heeft de hashtag #rainbowbaby 1,8 miljoen berichten op Instagram - en dit sluit soortgelijke hashtags uit zoals #rainbowbabyshower, enz.), maar de term dateert al meer dan tien jaar.

Wanneer begon de term 'regenboogbaby'?

In 2008 werd de uitdrukking gebruikt in het boek van auteur Christie Brooks 'Onze hartverscheurende keuzes:zesenveertig vrouwen delen hun verhalen over het onderbreken van een veelgevraagde zwangerschap'. "Sindsdien heb ik weer een gezonde baby gekregen (ja, een meisje)", schreef Brooks in haar essay, "Zelfs de donkerste wolk heeft een zilveren voering." "Ze is mijn regenboogbaby."

Hoe lang na een miskraam is een regenboogbaby?

Hoewel populair op sociale media en op online communityforums, is de term regenboogbaby geen officiële medische term, dus uiteindelijk is de beslissing wanneer - of helemaal niet - om het te gebruiken volledig persoonlijk. Sommige vrouwen noemen hun ongeboren kind tijdens een zwangerschap na verlies een regenboogbaby, terwijl anderen het, voorzichtiger, een regenboogzwangerschap noemen.

Het is ook vermeldenswaard dat niet iedereen het met de term eens is. Sommige vrouwen, ondanks het feit dat ze na het verlies gezonde baby's hebben gekregen, onthouden zich van het gebruik van de uitdrukking, uit de overtuiging dat een regenboog een algeheel geluk en afsluiting impliceert die ze niet van harte voelen. Het verdriet is er nog steeds, ook al is er vreugde.

Welke complexe emoties zijn er rondom regenboogzwangerschappen en regenboogbaby's

Hoewel zwangerschappen en baby's hoopvolle gebeurtenissen zijn na een verlies, gaan ze ook vaak gepaard met angst en bezorgdheid. "De meeste gezinnen hebben complexe emoties die verband houden met hun regenboogbaby", zegt Arbit. "Ze blijven achtervolgd door herinneringen aan hun eerdere verliezen en worstelen met intense angst en zorgen rond de zwangerschap, bevalling of postpartumperiode van hun regenboogbaby."

Meghan A., een moeder van twee kinderen in Albany, New York, onthult dat ze na 12 weken zwangerschap na een miskraam nauwelijks kon slapen. "Ik werd constant geplaagd door angst", zegt ze. “Ik zag op tegen elke controle omdat ik zeker wist dat mijn dokter me zou vertellen dat er iets mis was. Mijn man en ik hebben pas een naam gekozen nadat ik bevallen was.'

Een andere moeder op sociale media onthulde dat ze, nadat ze zwanger was geworden na drie opeenvolgende verliezen, weigerde zich voor te bereiden op haar baby tot het derde trimester - en sindsdien heeft ze de bonnetjes bewaard van alles wat ze heeft gekocht omdat ze nog niet overtuigd dat de items "ooit zullen wennen".

Naast angst is er ook verdriet en schuld. Arbit legt uit dat veel gezinnen leven met een 'gat' of leegte die nooit kan worden opgevuld - zelfs niet na een volgende zwangerschap of geboorte. "Er kan een enorm schuldgevoel zijn over het hebben van deze gemengde emoties en schuldgevoelens over waarom de regenboogbaby het heeft overleefd en eerdere zwangerschappen niet", merkt ze op. "Bovendien vragen sommigen zich af of ze op de een of andere manier schuld hebben aan het verlies."

Hoe verlies te eren terwijl je nieuw leven viert

Hoewel de geboorte van een regenboogbaby vreugdevol is en een zucht van verlichting veroorzaakt, zoals Arbit opmerkte, wil dat niet zeggen dat het het verdriet van wat er eerder is gebeurd, wegneemt. Het is belangrijk voor ouders om te onthouden dat, hoewel het raar kan zijn om zulke tegenstrijdige emoties te hebben, het helemaal oké is.

"Het is volkomen normaal om de ene dag feestelijk te zijn en de volgende dag in paniek of verdrietig te zijn als je zwanger bent of bevalt na een verlies", zegt Kristen Mosier, gediplomeerd huwelijks- en gezinstherapeut en eigenaar van Space for Systemic Healing in New York City , die opmerkt dat praten met een therapeut ouders kan helpen hun tegenstrijdige gevoelens op te lossen. "Sommigen voelen zich schuldig omdat ze verdrietig of ambivalent zijn over hun huidige zwangerschap of baby, maar het is belangrijk om te onthouden dat het ervaren van een verscheidenheid aan emoties helemaal niet ongewoon is", zegt ze. "Ouders moeten alle gevoelens die opkomen respecteren en zichzelf eraan herinneren dat er geen tijdslimiet is voor het rouwen van een verlies."