• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Hoe zorg je ervoor dat ruzie tussen broers en zussen niet uit de hand loopt?

Net zoals je je ergert aan je partner omdat hij constant vuile sokken op de grond laat liggen, raken broers en zussen vaak geïrriteerd met elkaar. Het enige verschil? Dat laatste resulteert eerder in tranen, een schreeuwpartij en mogelijk gegooide Lego. (Om nog maar te zwijgen over het feit dat het constant lijkt te zijn.) Hoewel regelmatige ruzies tussen broers en zussen een groot effect kunnen hebben op de zenuwen van ouders en verzorgers, is rivaliteit tussen broers en zussen - competitie, jaloezie en ruzie tussen broers en/of zussen - onderdeel van het pakket wanneer u heeft meer dan één kind in een gezin.

"Het verkrijgen van gezinscohesie - vooral wanneer ouders meerdere kinderen hebben - is om een ​​aantal redenen moeilijk en inspannend", legt Ruthie Arbit uit, een psychotherapeut voor moeders en kinderen in Washington D.C. en directeur van Arbit Counseling. “Terwijl elk kind probeert zijn individualiteit te laten gelden, werken ouders er hard aan om ervoor te zorgen dat elk gezinslid krijgt wat het nodig heeft. Bovendien ontstaan ​​er nieuwe eisen naarmate kinderen groeien, dus je moet flexibel zijn, terwijl je je realiseert dat dit een complex proces is met gegarandeerde hobbels onderweg."

Eenvoudig? Niet noodzakelijk. Maar er zijn een aantal door experts ondersteunde manieren om het gekibbel minder frequent en de argumenten minder verhit te maken.

Waarom maken broers en zussen zoveel ruzie?

Volgens Arbit zijn er een aantal factoren die bijdragen aan conflicten tussen broers en zussen. Dit zijn de meest voorkomende:

• Evolutie. "Vanuit een evolutionair perspectief vechten broers en zussen om toegang tot hulpbronnen", zegt ze. "Of het nu speelgoed en eten is of aandacht en ouderliefde."

• Nabijheid. Arbit merkt op (en dat kan iedereen beamen!) dat het constant in de buurt zijn van dezelfde persoon, met wie je ruimte, speelgoed en activiteiten moet delen, onvermijdelijk tot irritatie en ruzie zal leiden.

• Competitie. "Onder broers en zussen is er vaak jaloezie en concurrentie rond vaardigheden en prestaties", merkt ze op.

• Toegewezen rollen. "Veel gezinnen hebben specifieke rollen en niches die verschillende gezinsleden innemen binnen de gezinsdynamiek", zegt Arbit. "Dat betekent dat als één kind altijd de aanstichter is en zich identificeert met die rol, die identiteit zichzelf in stand zal houden."

Leeftijd is een andere factor, volgens Callie Christensen, maker van het sociaal-emotionele merk Slumberkins voor kinderen, en haar mede-bedenker in het merk, Kelly Oriard, die gezinstherapeut en schoolbegeleider is. "Een van de grootste factoren bij ruzies tussen broers en zussen is hun ontwikkelingsstadium", zegt Oriard. “Kinderen leren nog steeds vaardigheden van emotionele regulatie, probleemoplossing, conflictoplossing en reparatie. Dus als ze dag in dag uit met moeilijke situaties worstelen met een broer of zus, zijn er onvermijdelijk conflicten. Voor hen is het een leerproces.”

Bovendien, als het lijkt alsof uw kinderen meer vechten dan die van uw buren, dan kunnen ze dat ook. Volgens de Mayo Clinic kunnen variabelen zoals leeftijd tussen kinderen en seks meer ruzie tussen broers en zussen veroorzaken. (Kinderen die qua leeftijd dichter bij elkaar staan ​​en/of van hetzelfde geslacht zijn, kunnen meer ruzie maken.) Echtscheiding kan ook aanleiding geven tot ruzies tussen broers en zussen, omdat kinderen zich gedwongen kunnen voelen om te strijden om de aandacht van de ouder met wie ze samenleven.

Is het normaal dat broers en zussen ruzie maken?

Hoewel ouders en verzorgers frustrerend en verontrustend zijn, zijn ruzies tussen broers en zussen volkomen normaal, volgens Ali Hamroff, gediplomeerd maatschappelijk werker bij Liz Morrison Therapy. "Tussen het lange tijd samen doorbrengen, vechten om de aandacht van mama en papa en verschillende persoonlijkheden, zullen broers en zussen zeker vechten", legt ze uit. "Het komt in elk gezin voor."

En de zilveren rand van al die uren besteed aan het kijken naar de Tylenol? Argumenten tussen broers en zussen kunnen op de lange termijn voordelen opleveren voor kinderen. "Met de juiste steun en aanmoediging van ouders en verzorgers bieden conflicten tussen broers en zussen kansen voor sociaal leren en het ontwikkelen van vaardigheden", merkt Christensen op.

Volgens het Center for Parenting Education bieden conflicten tussen broers en zussen kinderen ook de mogelijkheid om te leren hoe ze:

• Omgaan met machtsstrijd.

• Conflicten beheren en verschillen oplossen.

• Wees assertief en kom op voor hun positie.

• Onderhandelen en compromissen sluiten.

Wat te doen bij ruzie tussen broers en zussen

Een kakofonie van gekibbel vanuit de speelkamer is een veelvoorkomende trigger voor ouders en verzorgers, en je reflexmatige reactie kan zijn om in te grijpen om te proberen de situatie onschadelijk te maken - doe dat niet. Tenzij kinderen zich in een onveilige situatie bevinden, raden experts over de hele linie aan om erbuiten te blijven.

Hier leest u hoe u conflicten tussen broers en zussen het beste kunt aanpakken:

Doe niet mee. "Hoe moeilijk het ook is, ik moedig ouders aan om zo lang mogelijk buiten de discussie te blijven", zegt Hamroff. "Tenzij een van de kinderen in gevaar is, kijk of ze het zelf kunnen oplossen, want een van de belangrijkste redenen voor ruzie is een gebrek aan begrip bij het oplossen van conflicten." Hamroff merkt op dat meningsverschillen altijd zullen opduiken (en dat is OK!), dus het is belangrijk om te leren ermee om te gaan. "Het belangrijkste is om erachter te komen hoe je meningsverschillen moet aanpakken, ze op te lossen en verder te gaan", legt ze uit.

Kies geen partij. Bij de gelegenheden dat je ingrijpt, is het belangrijk om geen partij te kiezen, want dat zal alleen maar olie op het vuur brengen. "Als je mee wilt doen, zeg dan iets als:'Het maakt niet uit wie ermee is begonnen, jullie moeten allebei een pauze nemen en terugkomen wanneer je er klaar voor bent en het kunt oplossen'", zegt Arbit. "Dit stelt ouders in staat om het schuldspel te vermijden en geeft kinderen de mogelijkheid om problemen op te lossen en dynamiek te beheren zonder significante ouderlijke betrokkenheid."

Maak je geen zorgen. Het is niet altijd gemakkelijk, maar probeer kalm te blijven. "Als kinderen voelen hoe overstuur, geïrriteerd of bezorgd je bent, zal dat alleen maar bijdragen aan de machtsstrijd die al gaande is", merkt Hamroff op. "Spreek met een kalme, ondersteunende, onpartijdige stem en probeer elk kind het perspectief van zijn of haar broer of zus te laten zien, waardoor ze na verloop van tijd meer begrip zullen krijgen."

Waarom doen broers en zussen elkaar pijn?

Zoals Hamroff opmerkte, is het tijd om in te grijpen wanneer broers en zussen elkaar fysiek pijn doen. Dat gezegd hebbende, ga niet meteen over tot aannames dat het (de) kind(eren) gewelddadig of onstabiel is, alleen maar omdat de dingen fysiek veranderen. Vaak zijn fysieke gevechten tussen broers en zussen het gevolg van het nog niet hebben van de tools voor emotionele regulatie.

"Het is heel gewoon dat jonge kinderen fysiek agressief worden als ze emotioneel ontregeld zijn", legt Oriard uit. "Naarmate ze ouder worden en vaardigheden ontwikkelen om woede te beheersen, komt dit minder vaak voor." Oriard voegt eraan toe dat wanneer kinderen fysiek worden tijdens een conflict, het belangrijk is voor ouders om te onthouden dat er niets "slechts" is met hen of hun kind. "Het is meestal een kwestie van emotionele regulatie en het hebben van vaardigheden om emoties in hun lichaam te beheersen. Ouders moeten echter altijd een sterke leiderschapsrol op zich nemen om geweld te stoppen als het gebeurt om iedereen veilig te houden."

Hoe voorkom je ruzies tussen broers en zussen?

Helaas kunnen ouders of verzorgers niets doen om te voorkomen dat ruzie tussen broers en zussen helemaal plaatsvindt, maar er zijn bruikbare stappen die aan de voorkant kunnen worden genomen waardoor ze minder vaak voorkomen.

Kies één-op-één uit. "Zorg ervoor dat er mogelijkheden zijn voor het hele gezin om samen te zijn, maar ook dat er alleen tijd is om elk gezinslid in staat te stellen hun unieke interesses na te streven", zegt Arbit. "Bovendien moeten ouders, wanneer een ouder een kind prijst of doorverwijst, goed in de gaten houden wie er in de kamer is en hoe die andere broer of zus reageert. Probeer indien mogelijk je complimenten in evenwicht te brengen, zodat als je het ene kind complimenteert, je ook het andere kind complimenteert of noteert.”

Arbit raadt ook aan om een-op-een een algemeen 'opendeurbeleid' te hanteren. "Kinderen worstelen met jaloezie over hoeveel aandacht een andere broer of zus krijgt, dus het is belangrijk om hen te laten weten dat je er altijd bent", zegt ze. "Zeg:'Als je ooit extra tijd alleen met mama nodig hebt, laat het me weten en we kunnen het laten gebeuren.' Dit moedigt kinderen aan om hun behoeften te identificeren, voor zichzelf op te komen en om door de ouder in hun behoeften te laten voorzien."

Let op. "Luister en luister naar de behoeften van het kind, zodat je erachter kunt komen of er een onderliggend probleem is voor de argumenten", zegt Hamroff. 'Is er nog iets waar ze om vragen? Inchecken met kinderen om te zien of iets anders hen dwars zit? Soms komen frustratie en woede naar voren als het kind echt van streek is over iets dat er niets mee te maken heeft.'

Maak een 'team'. Hamroff adviseert om kinderen kansen te bieden om samen te werken om een ​​teammentaliteit onder hen te creëren. "Geef ze een taak die ze samen kunnen voltooien", zegt ze. "Door broers en zussen samen te laten werken in plaats van tegen elkaar, kunnen ze organisch beter met elkaar opschieten. In plaats van te proberen de ander te verslaan, werken ze nu aan vergelijkbare doelen."

Leer een reeks gevoelens. "Leer kinderen emotionele expressie die verder gaat dan blij en verdrietig", zegt Hamroff. “Soms hebben kinderen niet de woordenschat om uit te drukken hoe ze zich voelen, waardoor ze hun toevlucht nemen tot slaan en schreeuwen. Modelleer voor kinderen door te zeggen:'Ik ben boos omdat Tommy mijn iPad heeft gestolen.'”

Stel routines en huisregels in. "Dit schept verwachtingen in huis en meer structuur", zegt Hamroff. “Als de kinderen weten wat er van ze verwacht wordt, is de kans kleiner dat ze ruzie krijgen.” Hamroff legt bijvoorbeeld uit dat wanneer je tv kijkt, het ene kind iets kiest van 5-5:30 en het andere van 5:30-6.

Creëer een rustige hoek. Volgens Hamroff kunnen de kinderen hier terecht als ze voelen dat hun lichaam uit de hand loopt, als ze hebben geschreeuwd of iemand in huis hebben geslagen of als ze zo overstuur zijn en moeite hebben met het beheersen van hun emoties.

Model goed gedrag. Het is veel druk, maar uiteindelijk, als ouders of vaste verzorgers, bent u de grootste rolmodellen van het kind. "Ze kijken naar alles wat je overdag doet", zegt Hamroff. “Als je begint te schreeuwen als je boos of gefrustreerd wordt, dan leren ze hetzelfde te doen. Het is jouw taak en verantwoordelijkheid om voor hen te modelleren hoe je met je emoties omgaat, hoe je conflicten oplost en hoe je je verontschuldigt voor het kwetsen van andermans gevoelens.”

Erken het goede. Zorg er ten slotte voor dat je de gelukkige en positieve momenten met kinderen herkent, zegt Hamroff. Als je de tijden prijst waarop kinderen goed samenwerken, bevordert dat positiviteit.