• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

4 manieren waarop een peuter je relatie met je partner verandert

Het is een onvermijdelijk feit:het krijgen van een baby zal je relatie veranderen. Als jij en je partner het eerste jaar moeilijk hebben gehad, wees dan voorbereid:Toddlerhood heeft zijn eigen slag! Zeker, aangezien ons kind van baby tot peuter is gegroeid, wordt mijn relatie met mijn man nog steeds belast.

Catherine Pearlman, gediplomeerd klinisch maatschappelijk werker, columniste, opvoedingsexpert en auteur van 'Ignore it:How Selectively Looking the Other Way Can Recrease Behavioral Problems and Verhoogde tevredenheid over het ouderschap', zegt dat de peuterfase is “Waarschijnlijk een van de moeilijkste tijden in het ouderschap. Het kind is mobiel, ze praten, ze zijn behoeftig, ze slapen misschien nog steeds niet goed. Het is echt veel.” Dat gezegd hebbende, kan de periode "een echte aanpassing" zijn voor koppels, erkent Pearlman.

Hieronder vertellen moeders hoe een peuter hun relatie heeft veranderd, en Pearlman geeft advies voor stellen die het moeilijk hebben.

1. Basiscommunicatie wordt moeilijker

Je hebt ooit uren met elkaar gepraat. Toen kwam de baby en zijn behoeften domineerden je gesprek. Nu hij een peuter is, heb je daar misschien niet eens tijd voor.

"Tegen de tijd dat de kinderen in bed liggen en we tijd hebben om over het ouderschap te praten, hebben we gewoon niet de bandbreedte meer", zegt Mandy Henderly, een moeder van twee kinderen uit Hendersonville, North Carolina.

Jamie Bauer, een moeder van één kind uit Sioux Falls, South Dakota, voegt eraan toe dat het bijzonder moeilijk is om grote discussies te voeren.

“Zoals het nemen van grote financiële beslissingen wanneer je om 21.00 uur leeg loopt. en er is nog steeds lunch om in te pakken en wasgoed om op te vouwen, "zegt ze.

Voor Portia Zwicker, een moeder van een kind uit Niskayuna, New York, kan de nieuwsgierigheid van haar dochter een belemmering zijn.

"Onze dochter vraagt ​​altijd waar we het over hebben", zegt ze. "Dus ik bewaar wat gesprekken voor als ze in bed ligt, of ik spel woorden of zeg ze in het Spaans."

De expert-oplossing:

Terwijl face-to-face praten met je partner over het algemeen het beste is, zegt Pearlman:"Sluit e-mail of sms niet uit" voor kortere gesprekken, zoals het bevestigen van de datum en tijd van een doktersafspraak, bijvoorbeeld , of dubbel controleren of een rekening is betaald.

"Let op de toon", zegt ze.

Als er een grote beslissing moet worden genomen, zoals hoe je die rekening in hemelsnaam gaat betalen of het gedragsprobleem van een kind aanpakken, maak dan ruimte om het persoonlijk te doen, stelt Pearlman voor. .

"Neem een ​​oppas of vraag een familielid om langs te komen, zodat je ongestoord kunt praten", zegt ze.

2. Romantische connectie vermindert of verdwijnt

Als er weinig tijd is om te praten, is er nog minder tijd (en energie) voor romantiek en fysieke intimiteit.

Nikki Jackson, een moeder van twee kinderen uit Columbus, Ohio, zegt dat de grootste uitdaging voor haar en haar man is om tijd te vinden om 'man en vrouw' te zijn, niet alleen 'mama en vader'.

"Ik wil ook wat romantiek - uit eten gaan, af en toe bloemen en, ja, seks", zegt ze.

Als gevolg van het samen slapen met hun peuter, zegt Diane N., een moeder van drie kinderen uit New York, dat zij en haar man geen seks meer in bed hebben.

"De enige seks die plaatsvindt is onder de douche of gehaast tijdens een dutje", zegt ze.

Moeder van drie kinderen uit New York, Kathy Banks-Langaigne, is het ermee eens dat het een uitdaging kan zijn om tijd vrij te maken voor seks. Zoals ze het stelt:"Peuters zijn een vorm van anticonceptie!"

De expert-oplossing:

"Zoek naar niet-traditionele manieren en plaatsen om contact te maken", zegt Pearlman, eraan toevoegend dat stellen zich inspannen om fysiek intiem te zijn, zelfs als er geen energie is voor seks.

"Hand vasthouden, kussen, masseren, op de schoot van [je partner] zitten zijn kleine handelingen die de fysieke verbinding vergroten", zegt Pearlman. “Breng tijd door naast elkaar op de bank te zitten. Soms kan alleen al het samen kijken naar een [TV]-programma de band versterken.”

3. Argumenten worden verhit en kunnen moeilijker op te lossen zijn

Voordat u kinderen krijgt, weet u niet wat voor soort ouder u of uw partner gaat worden. Elke ouder benadert het ouderschap anders, herinnert Pearlman ons. Ze komen naar het ouderschap met hun eigen (soms sterke) mening over alle grote opvoedingsbeslissingen van "Jaar 2" en daarbuiten. Als gevolg hiervan kunnen jij en je partner vaker ruzie maken - en het gevoel hebben dat je een publiek hebt als je dat doet.

Boston-moeder van ene Kendra Rosalie Hicks geeft toe dat zij en haar partner vaker ruzie hebben sinds de geboorte van hun zoon, en dat naarmate hij ouder wordt, het alleen maar erger is geworden.

"Het nemen van beslissingen over het ouderschap en [het hebben van] verschillende opvoedingsstijlen veroorzaakt ruzie", zegt Rosalie Hicks, die opmerkt dat de verhoogde spanning vooral waar kan zijn omdat hun kind op het spectrum zit.

"Mijn besef van wat ik wel en niet zeg is veel groter sinds onze baby een peuter werd", zegt Lieve de Lint, een moeder van een kind uit Oakland, Californië, die haar driejarige -oude zoon als 'levende spiegel'. "Hij kijkt, luistert en voelt alles wat we uitzenden."

Als resultaat hebben Lint en haar partner gewerkt om de manier waarop ze met elkaar praten te verbeteren en zijn ze beter geworden in het oplossen van ruzies.

"We proberen [ons meningsverschil] in het bijzijn van onze kinderen op te lossen, zodat ze het hele proces zien", zegt de Lint.

De expert-oplossing:

De kleine ruzies die elke dag ontstaan, kunnen en moeten gebeuren in het bijzijn van de kinderen, zegt Pearlman.

“Wie moet de vaatwasser legen? Iemand heeft de kattenbak niet opgeruimd. Of wie er met de kinderen wakker wordt. Dit zijn kleine momenten', zegt ze, en als onze kinderen deze meningsverschillen hebben, leren kinderen een belangrijke waarheid:'Mensen maken ruzie, ze vinden een oplossing, iedereen gaat nog zitten voor het avondeten.'

Stop met het voeren van meer verhitte discussies - discussies die een gevoelige snaar raken en een langer gesprek vergen - voor als de kinderen er niet zijn.

"Als het niet kan worden opgelost met een snel compromis of een verontschuldiging, bewaar het dan", zegt Pearlman.

4. Ouders kunnen zich onzichtbaar of eenzaam voelen

Voorafgaand aan het ouderschap stonden jij en je partner in het middelpunt van elkaars aandacht. Dan komt de baby, en die aandacht was verdeeld. Het kan gênant zijn om toe te geven, maar het uitnodigen van een nieuwe liefde in je leven kan jou en/of je partner jaloers of onzeker maken.

"Er zijn momenten waarop mijn man de kinderen niet kan uitschakelen en niet naar ze kan luisteren, en ik word er gek van", zegt moeder van drie, Alexandra Frost, uit Cincinnati, Ohio. “Soms wil ik de eerste zijn zoals ik vroeger was! Het klinkt kleinzielig, maar het is waar. Ik had nooit gedacht dat ik, de moeder, zo zou voelen.”

"Ik kan erg geïrriteerd raken als mijn man met mijn dochter praat terwijl hij me negeert en alles negeert wat ik te zeggen heb", zegt een andere moeder uit Londen, Engeland, die anoniem wilde blijven. "Hij zegt dat het komt omdat hij haar zijn 'volledige aandacht' moet geven. Maar ik heb ook aandacht nodig."

De expert-oplossing:

"Voor sommige stellen zijn ze allebei aan boord, gieten ze liefde in hun kind en houden ze nog steeds van elkaar", zegt Pearlman. Andere keren, zegt ze, kunnen een of beide volwassenen in de relatie 'een verlies voelen'.

In dergelijke omstandigheden zegt Pearlman:"Dat is een echt gevoel dat moet worden aangepakt - en niet beschaamd."

Dit is de positieve kant van al deze veranderingen

Het is normaal. Als je moeite hebt om een ​​goede ouder te zijn en toch een goede partner te blijven, is dat normaal, zegt Pearlman.

"Er is een overgangsperiode waarin jij en je partner op dezelfde lijn zitten als ouders", zegt Pearlman.

Hoe lang deze overgang duurt, zegt ze, verschilt van koppel tot koppel.

"Sommige stellen gaan gemakkelijk en snel door de overgang", zegt Pearlman. “Het kan zijn omdat ze op dezelfde manier zijn opgegroeid. Het kan zijn omdat ze de rollen hebben begrepen of duidelijk omschreven. Voor andere stellen kan het een lange periode zijn en hebben ze misschien wat hulp nodig om over de bult heen te komen.”

Tot die tijd:"Geef jezelf enig besef dat het een moeilijke tijd is", zegt ze.

De beloningen zijn groot

Het oude gezegde 'grotere kinderen, grotere problemen' is zeker waar gebleken voor mijn gezin. In ons geval was de periode tussen 12 en 18 maanden waarschijnlijk onze zwaarste. En toch, naarmate de uitdagingen zijn gegroeid, zijn ook de beloningen toegenomen. Vanaf de eerste keer dat hij een driftbui vermeed en in plaats daarvan zijn woorden gebruikte tot de dag dat hij zijn angsten onder ogen zag en helemaal alleen van de glijbaan ging, word ik er constant aan herinnerd dat de bal van de baby die ik heb gebaard een "kleine grote jongen" aan het worden is met een geheel eigen persoonlijkheid. Een groot deel van de vreugde van het ouderschap is het delen van deze ervaring met mijn partner.

De moeder van ene Cynthia Kurzweil in New York City is het daarmee eens.

"Het was duidelijk dat we eerder van elkaar hielden, maar sinds onze zoon denk ik dat onze liefde dieper is geworden", zegt ze. "Er is een bepaald soort liefde dat je overwint als je ziet dat je partner en peuter een band vormen en samen super schattig zijn."

Natuurlijk, "Als de dingen verslechteren of te zwaar aanvoelen" — als je bijvoorbeeld meer vecht dan je kunt verdragen, je nooit oog in oog staat en een scheiding overweegt — "ga naar een parenconsulent', zegt Pearlman. "Een professional kan strategieën bieden om je erdoorheen te helpen."