• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Hoe om te gaan met oncontroleerbaar huilen?

Het is een feit van het leven:je kind gaat huilen. Hoewel tranen voor het slapengaan normaal zijn, kan onbeheersbaar huilen snel familiegebeurtenissen of openbare uitstapjes inhalen. Als de meltdowns van je kleintje een alledaags verschijnsel worden, zijn er manieren waarop jij en de andere verzorgers van je kind kunnen helpen.

Oorzaken van oncontroleerbaar huilen

Hoewel er veel redenen zijn waarom je kleintje huilt, komt dat waarschijnlijk omdat zijn grenzen worden getest, legt Betsy Brown Braun uit, een specialist in ontwikkeling en gedrag van kinderen en auteur van "You're Not the Boss of Me." "Meestal huilen kinderen vanwege wat ik graag 'slechte lokale omstandigheden' noem. Kortom, ze zijn overdreven moe, overdreven hongerig of overprikkeld", zegt ze. Als je kind buiten zijn comfortzone wordt geduwd of wordt gevraagd om iets aan te pakken waar hij qua ontwikkeling nog niet klaar voor is, kan er een kernsmelting ontstaan.

Braun zegt:"Als ouders moet je je realiseren dat kinderen niet reageren op de dingen zoals volwassenen doen. De prefrontale cortex - het deel van de hersenen dat je emotionele reacties regelt - is nog niet eens ontwikkeld. De dingen zijn erg zwart-wit voor kinderen, ze weten niet hoe ze hun reacties op situaties moeten meten.”

Dr. Beth Onufrak, een klinisch kinderpsycholoog en presentator van het radioprogramma Child Psych Central, is het ermee eens dat kinderen die ongecontroleerd huilen zich waarschijnlijk overweldigd voelen. "De hele dag hun emoties beheersen, zelfs echt positieve, kost enorm veel energie voor hen." Huilen is natuurlijk een natuurlijke reactie voor jonge kinderen en is voor hen een manier om zich uit te drukken, maar redeneren met een huilende peuter is bijna onmogelijk.

Greg Pembroke, een thuisblijfvader en maker van de populaire blog Redenen dat mijn zoon huilt, kent deze strijd goed. “Soms willen ze drinken uit een gele beker, soms een blauwe beker. En als ze niet krijgen wat ze verwachten, gaan ze huilen.” Wanneer ineenstortingen over kleine dingen je dag beginnen over te nemen, is een verandering op zijn plaats.

Hoe u kunt helpen

Braun legt uit dat kinderen ongecontroleerd huilen om hun frustratie te uiten. Dit kan over alles gaan, zoals "wanneer de teddybeer niet in de vrachtwagen past, of ze nog een koekje willen. Ze hebben niet het vermogen om hun uitbarstingen te meten of te beheersen, "zegt ze. Probeer erachter te komen waardoor ze in de eerste plaats beginnen en kijk of je die triggers kunt vermijden. "Als je als ouder redelijk kunt zijn met de verwachtingen en situaties waarin je je kinderen plaatst, kun je veel meltdowns voorkomen. Het is niet redelijk om met een jong kind vier boodschappen op één middag te doen”, legt Braun uit.

Als je merkt dat je met veel tranen wordt geconfronteerd, word dan je eigen detective en ontdek de voorlopers. Dr. Onufrak moedigt ouders aan om hun eigen formulier voor het volgen van gedrag te maken "om bij te houden wat het kind die dag heeft gegeten, gedaan en wat u hebt gedaan aan het oncontroleerbare huilen. Er gaat niets boven een beetje onderzoek doen - het kan mysteries ontrafelen en patronen onthullen die voor jou niet duidelijk waren." Nadat je plekken of situaties hebt geïdentificeerd die te veel druk op je kind kunnen uitoefenen, weet je dat je ze moet vermijden als je weet dat hij moe of chagrijnig is.

Hoe ga je om met oncontroleerbaar huilen als het eenmaal is begonnen? Vergeet niet om geduldig te zijn. “Als kinderen huilen, is dat een teken dat het kind uit balans is. Neem het huilen als een signaal om af te stemmen, in plaats van te denken dat het iets is om uit te schelden of te stoppen, "zegt Dr. Onufrak. Hoewel het waarschijnlijk lastig voor je is, raadt Braun aan om de huilbui zijn gang te laten gaan voordat je het aanpakt. “Je kunt echt niet met ze praten tijdens een huilende meltdown. Hun hersenen zijn letterlijk stilgevallen. Laat ze geëmotioneerd zijn, en als ze bijna klaar zijn, kun je ze helpen er overheen te komen met een omleiding of een dikke knuffel.'

Nadat het huilen voorbij is, moet je volgens Braun over de gebeurtenis praten met je kleintje. "Bekijk het een paar uur later opnieuw", zegt ze. “Leer ze retrospectief te zijn, wat werkt en wat niet. Vraag ze naar het huilen en laat ze nadenken over hun gedrag.” Hoe dit gesprek verloopt, hangt natuurlijk af van de leeftijd van je kind.

Krijgen iedereen op dezelfde pagina

Een van de belangrijkste ingrediënten bij het aanpakken van slecht gedrag is consistentie. Zodra er een disciplineplan is opgesteld, benadert u de andere verzorgers van uw kind om hen een idee te geven van hoe u wilt dat ze omgaan met onbeheersbaar huilen. Dr. Onufrak moedigt ouders aan om zorgverleners te vertellen wat al voor hen werkt. "Leg de verzorger uit dat we hebben ontdekt dat dit voor ons kind werkt, en geef ze de tijd om deze dingen ook te proberen." De verzorgers van uw kind zijn waarschijnlijk net zo moe van het gedrag als u, en zullen u graag helpen het op te lossen. Benader het probleem als een team en u kunt uw kind in een mum van tijd door deze fase heen helpen. Als uw kind dit niet lijkt te ontgroeien - als het meer dan een fase lijkt - neem dan contact op met zijn arts om te zien of iets anders mogelijk bijdraagt.