• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

De Bijbel op de openbare scholen

De Bijbel op de openbare scholen

Het beste verhaal dat nooit op school is verteld
Het is de bestseller aller tijden, een literaire klassieker van epische proporties. Van creationisme tot Christus, de invloed ervan is onmiskenbaar. Behalve misschien op de meeste openbare scholen.

Hoort de Bijbel, die in 9 van de 10 Amerikaanse huizen wordt aangetroffen, in de klas? Kunnen bijbelse verwijzingen worden gemaakt in een educatieve, niet devotionele manier?

Een verrassend diverse coalitie van religieuze en educatieve groepen gelooft nu dat het antwoord op die vragen "Ja" is.

Wat wordt aangekondigd als een "constitutioneel model" voor het gebruik van de Bijbel in schoolcurricula heeft de zegen gewonnen van organisaties die vaak op gespannen voet staan ​​met kwesties die de scheiding van kerk en staat op de proef stellen. Achttien groepen, waaronder die welke grote religieuze denominaties vertegenwoordigen en de twee grootste lerarenvakbonden van het land, hebben De Bijbel en openbare scholen:een gids voor het eerste amendement een duim omhoog gegeven. Het document, opgesteld door de National Bible Association en het First Amendment Center van het Freedom Forum, is beschikbaar voor openbare beoordeling.

"Het Amerikaanse Hooggerechtshof heeft gezegd dat de Bijbel het waard is om bestudeerd te worden en objectief kan worden onderwezen", zegt Chuck Stetson, vice-voorzitter van de National Bible Association. "Dit is het eerste consensusdocument (over onderwijs over de Bijbel) in 160 jaar."

"We hebben gezien dat de Bijbel op de verkeerde manier onderwezen en gemeenschappen verdeeld, studenten pijn gedaan en de belastingbetaler duizenden dollars gekost", zegt Judith E. Schaeffer, plaatsvervangend juridisch directeur van People for the American Way. "Deze gids zal een grote bijdrage leveren aan het helpen van scholen om de Bijbel op wettige wijze te onderwijzen - in cursussen zoals literatuur, geschiedenis en vergelijkende godsdienstwetenschap - en om geloofskwesties niet als historisch feit te onderwijzen of het ene religieus geloof boven het andere te promoten."}]

Onderwijzen zonder te prediken?
Sinds de uitspraak van het Hof in 1963 waarbij gebed op openbare scholen ongrondwettelijk werd verklaard, hebben veel leraren het gebruik van de Bijbel in het klasonderwijs vermeden of zelfs maar genoemd. Bijna vier decennia later is er een ontluikend geloof dat de Bijbel kan worden gebruikt in seculiere studies zonder de Amerikaanse grondwet te schenden.

"Laten we het benaderen zoals we elke andere tekst zouden doen", stelt Stetson. "Of het nu heilig of niet-heilig is, wat maakt het uit? De sleutel is om elk gezichtspunt te respecteren."

Nog steeds de vraag:kan dat? Kunnen individuele opvoeders, wiens eigen levenservaringen en overtuigingen hun benadering van lesgeven vormgeven, objectief of neutraal in het boek Genesis duiken? Organisaties die de nieuwe Bijbelgids sponsoren, zeggen dat bijscholing voor leraren een must is, "in de trant van wat werd gedaan toen feministische studies of Afro-Amerikaanse studies werden geïntroduceerd", zegt Stetson.

Hoewel de voorstanders van de nieuwe gids afkomstig zijn uit het hele politieke spectrum, is de kwestie van religieuze thema's op scholen van cruciaal belang voor de Republikeinen (en hun traditionele bondgenoten aan de religieuze rechterzijde). In de presidentiële race pleit George W. Bush voor gebed op scholen, en Steve Forbes steunt het ophangen van de Tien Geboden in elk klaslokaal.

Een woordvoerder van de American Civil Liberties Union weigerde commentaar op de nieuwe Bijbelonderwijsgids en merkte op dat het document nu wettelijk wordt beoordeeld.}]

Ouders wegen mee:twee verschillende perspectieven
Men noemt zichzelf een 'heiden'.

De andere gaat elke zondag naar de mis.

Het is niet verrassend dat het twee ouders zijn met een uitgesproken mening over de Bijbel.

"Ik maak me grote zorgen over wat er gebeurt in de frontlinie, in de klas", zegt Marc B., een advocaat en vader van drie kinderen die zichzelf als een seculiere Jood beschouwt. "Je kunt blauwe lintcomités in de wazoo laten praten over de voordelen van lesgeven over de Bijbel, maar de echte actie vindt plaats in de klas wanneer een kind zegt:'Dit is wat de priester zondag zei.' Het is een recept voor leerstellige rampen."

Terwijl de ene vader zich zorgen maakt over sektarische strijd in een bijbelse discussie, juicht een andere ouder het toe.

"Het kan geen kwaad", zegt Mary H., een kinderdagverblijf wiens eigen kinderen zijn opgevoed in de katholieke traditie. "Het zou hen een kans kunnen geven om te worden blootgesteld aan verschillende religieuze overtuigingen. Ik vind dat geweldig."

"Openbaar onderwijs gaat over het creëren van een comfortabele leeromgeving voor alle Amerikanen", stelt Marc B. "Als je religie introduceert, breng je potentiële druk met zich mee die de ervaring minder dan open kan maken."

Onzin, zegt Mary H.:"Andere groepen hebben hun zegje, zoals homo's en lesbiennes. Hoe kan het kwaad als kinderen zich op hun gemak voelen bij hun eigen religie?"