• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Hoe om te gaan met terugspraak?

Hoe om te gaan met terugspraak

Komt dat uit de mond van mijn kind?
Terugpraat:het steekt, het schokt, het brengt je in verlegenheid en het kan je huis in een slagveld veranderen. Jim Bozigar, hoofd community outreach in het kinderziekenhuis in Pittsburgh, geeft een workshop terugpraten voor ouders. Hij zegt dat ouders met een beetje begrip en zelfbeheersing ouders kunnen terugspreken.

"De redenen voor terugpraten zijn net zo gevarieerd als de persoonlijkheden van de kinderen die het gebruiken", zegt Bozigar. Het kind kan honger hebben, moe zijn of zich in een overgangsperiode bevinden. Maar kinderen die terugpraten hebben meestal één ding gemeen:ze proberen van hun ouders te scheiden en controle over hun leven uit te oefenen.

Hoe moet je omgaan met deze uitbarstingen? Bozigar raadt ouders aan om iets aan hun gedrag te doen:"Maak drie dagen lang aantekeningen over wat uw kind zegt, wat de situatie was en hoe u reageerde. Kijk of u patronen opmerkt. En onthoud dat wanneer kinderen terugpraten, er iets anders aan de hand is Het doel is om ze te helpen dit constructief uit te drukken."

Zes regels om eerlijk te vechten
Je zult onenigheid met je kinderen nooit kunnen vermijden, maar je kunt wel leren eerlijk te vechten. Bozigar stelt voor dat elk gezinslid zich aan de volgende regels houdt:

• Niet aanvallen
• Niet kleineren
• Niet veroordelen
• Definieer wat het probleem is
• Bepaal hoe u dit kunt corrigeren
• Bedenk wat er gedaan kan worden om dit in de toekomst te voorkomen

Kleuterscholen
Algemeen terugpraten: "Nee!" en "Waarom?"

Hoe te reageren: Modelleer goed gedrag. Probeer te zeggen:"Zou het niet fijn zijn als we geen dingen hoefden te doen die we niet graag doen?" Schreeuw niet terug en wees niet sarcastisch. Uw reactie zal bepalen wat er daarna gebeurt. Ouders zullen nooit in staat zijn hun kinderen onder controle te houden. De enige persoon die je kunt controleren, ben jezelf. Als je modelbesturing doet, leer je kinderen hoe ze zichzelf kunnen beheersen.

Kinderen in de schoolgaande leeftijd
Algemeen terugpraten: "Je begrijpt het niet!" en "Het is niet eerlijk!"

Hoe te reageren: Kinderen van deze leeftijd geven meer om wat hun leeftijdsgenoten denken dan om wat jij denkt. Ze zullen proberen met aas te bungelen om je op weg te helpen. Bijt niet! Je verliest:schoolgaande kinderen moeten altijd het laatste woord hebben. Laat het kind in plaats daarvan eigenaar zijn van het probleem en met hem meevoelen. Probeer te zeggen:"Je denkt dat ik op dit moment niet weet wat er met je aan de hand is en dat is frustrerend, maar je bent respectloos. Ga alsjeblieft naar je kamer totdat je gekalmeerd bent en rationeel met me kunt praten."

Je moet proactief zijn om op de hoogte te blijven van de "Het zijn geen beurzen". Grenzen helpen kinderen innerlijke controle te ontwikkelen. Stel limieten in voor wanneer u denkt dat uw kinderen klaar zullen zijn om veilig de straat over te steken, later op te blijven, op date te gaan, enz. Probeer dan te zeggen:"Je weet dat in ons huis de regel ______ is"

Pretieners
Algemeen terugpraten: "Wat is het probleem?"

Hoe te reageren: In plaats van verantwoordelijkheid te nemen, zet deze leeftijdsgroep de ouders vaak in de verdediging. Stel dat uw dochter een sjaal leende die sentimentele waarde had en die vervolgens verloor. Je zou eruit kunnen flappen:"Hoe kun je zo onverantwoordelijk zijn!" Pas op -- ze zal die reactie hoogstwaarschijnlijk op je afdraaien:"O, en je hebt nog nooit iets verloren? Excuseer me dat ik niet perfect ben!" Probeer in plaats van aan te vallen in concrete termen:"Jij hebt dit gedaan, dus ik voel dit." Gebruik de terughoudendheid en het respect dat u een gast in uw huis zou tonen. Het doel is dat u uw gevoelens zo uitdrukt dat uw kind er verantwoordelijkheid voor kan nemen.

Tieners
Algemeen terugpraten: "Laat me alleen!" en "Het is allemaal jouw schuld!"

Hoe te reageren: Pas op -- ze zien er misschien uit als volwassenen, maar tieners zijn niet helemaal rationeel. Ze denken anders dan volwassenen en kinderen, en voelen zich vaak onkwetsbaar. Wees bezorgd over hun reacties en luister naar hen. Help ze te zien dat je aan hun kant staat. Als ze zeggen dat ze met rust gelaten willen worden, trek je dan terug, maar geef niet op. Kies voor een meer subtiele benadering. Schrijf ze een briefje zonder aan te vallen of te beschuldigen, en zeg dat je graag iets van ze wilt horen. Houd de dialoog altijd open. Proberen te praten met een lagere stem. Als je gillend en schreeuwend model staat, krijg je dat terug. En onthoud, u bent altijd de autoriteit in uw huis; je kunt grenzen stellen. Als ouders kun je geen vrienden zijn met je kinderen, maar je kunt ze wel vriendelijk behandelen.