Bacteriële en virale infecties gekoppeld aan een miskraam

Sommige virale en bacteriële infecties kunnen het risico op zwangerschapsverlies vergroten. Hoewel enkele infectieziekten goed gedocumenteerde risicofactoren zijn voor een miskraam, suggereren andere onderzoeken dat sommige veelvoorkomende vaginale infecties het risico op een miskraam kunnen verhogen. Als u zich zorgen maakt dat u een van deze infecties heeft, overleg dan met uw arts over het laten testen en behandeld.

Bacteriële vaginose

Bacteriële vaginose (BV) is een veel voorkomende vaginale infectie die een visachtige geur veroorzaakt; jeuk; brandend na geslachtsgemeenschap; en dunne, witte of grijze vaginale afscheiding. ​

Hoewel BV symptomen kan veroorzaken, hebben sommige vrouwen met BV helemaal geen symptomen. Sommige onderzoeken hebben bacteriële vaginose in verband gebracht met zowel een miskraam in het eerste als het tweede trimester, evenals een hoger risico op vroeggeboorte. Onderzoekers onderzoeken echter nog steeds hoe BV zich verhoudt tot een miskraam.

Uw gynaecoloog kan u tijdens uw bekkenonderzoek testen op BV door een uitstrijkje te nemen en dit te testen op de aanwezigheid van bacteriën. Als u BV heeft, kan een vaginaal antibioticum op basis van crème helpen bij het opruimen van eventuele infecties.

Chlamydia

Chlamydia en andere seksueel overdraagbare aandoeningen kunnen uw kans op het ontwikkelen van pelvic inflammatory disease (PID) vergroten, een ontstekingsaandoening die een bekende risicofactor is voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Tekenen van PID kunnen bekkenpijn, ongemak en koorts zijn.

Onderzoekers hebben bewijs gevonden dat chlamydia het aantal miskramen kan vergroten, omdat de bacteriën je immuunrespons tegen een vroege zwangerschap kunnen veranderen. Symptomen van chlamydia kunnen afscheiding, jeuk, vaginale pijn, rectale pijn en afscheiding en pijn tijdens seks en plassen omvatten. Veel vrouwen met chlamydia zullen geen symptomen ervaren.

Als u chlamydia of PID heeft, moet u worden behandeld met antibiotica. PID vereist een iets langere antibioticabehandeling dan chlamydia. Uw arts kan de diagnose chlamydia stellen door een uitstrijkje te testen dat is genomen bij een bekkenonderzoek of door een bloedtest te doen. Als u chlamydia heeft die lange tijd niet is behandeld en uw arts vermoedt PID, kan hij of zij een echo maken om te zoeken naar tekenen van chronische of ernstigere ontsteking.

Door voedsel overgedragen infecties

Bepaalde soorten bacteriële voedselvergiftiging, zoals Listeria en Salmonella infecties, zijn gekoppeld aan het risico op een miskraam. Listeria is een type bacterie dat het meest voorkomt in ongepasteuriseerde kaas en vleeswaren en dat de ziekte listeriose kan veroorzaken. Salmonella komt veel voor bij gevogelte, rood vlees en ongekookte eieren.

Toxoplasmose

Sommige katten dragen een bacterie genaamd Toxoplasma gondii, die te vinden is in kattenuitwerpselen en daarom mogen zwangere vrouwen de kattenbak niet veranderen.  Deze bacteriën veroorzaken een ziekte die toxoplasmose wordt genoemd en die een miskraam of aangeboren problemen bij een baby kan veroorzaken.

Parvovirus B19 (vijfde ziekte)

Parvovirus B19 veroorzaakt een relatief milde ziekte die de vijfde ziekte wordt genoemd. De aandoening is meestal mild bij kinderen en verder gezonde volwassenen. De meeste mensen krijgen de ziekte op een bepaald moment in de kindertijd, wat leidt tot permanente immuniteit. Parvovirus B19 kan hydrops fetalis veroorzaken, een ernstige aandoening die leidt tot vochtophoping bij de foetus, als een niet-immune zwangere vrouw wordt blootgesteld.

Volgens de CDC krijgt minder dan 5% van de vrouwen die parvovirus B19 krijgen tijdens de zwangerschap een miskraam.

Rodehond

Rodehond, ook wel Duitse mazelen genoemd, kan aangeboren geboorteafwijkingen veroorzaken als u het tijdens uw eerste trimester oploopt tijdens de zwangerschap. Rubella kan ook een miskraam veroorzaken. Rubella komt niet vaak voor vanwege wijdverbreide vaccinatie tegen het virus dat het veroorzaakt (de R-component van het BMR-vaccin). Artsen testen vrouwen routinematig op immuniteit tegen rubella als onderdeel van prenatale bloedonderzoeken.