• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Ik heb geen idee - eerlijke antwoorden op vragen over mijn pasgeborene

Toen ik een nieuwe moeder werd, Ik was verbijsterd door het aantal vragen dat ik kreeg; Ik had verwacht dat ik degene zou zijn met de vragen. Ik had net deze nieuwe kleine man ontmoet en plotseling stelde iedereen me vragen alsof we levenslange vrienden waren en ik wist al zijn voorkeuren en antipathieën, Hoop en dromen, CV en schoenmaat. Hoe nieuw hij ook was, zo was ik.

Ik wist niet hoe ik deze vragen moest beantwoorden. Ik kende hem nog niet! Nieuw moederschap en pasgeboren leven hebben een extreem snelle leercurve, alsof je in een PhD-programma wordt gegooid zonder een middelbare schooldiploma.

Dit zijn enkele van de vragen die ik tegenkwam over het leven van een pasgeborene, waarbij het antwoord altijd hetzelfde is: ik heb geen idee .

Doet hij dat altijd?

Ik heb geen idee. Is twee weken niet te vroeg om altijd te zeggen? Omdat dat zijn leeftijd is.

Waarom huilt hij?

Ik heb geen idee. Hij kan honger hebben, nat, poep, gasachtig, boos, moe, verveeld, gefrustreerd, of bezorgd over zijn belastingaangifte. Je zult het hem moeten vragen. Het enige dat ik zeker weet, is dat hij niet gelukkig is.

Slaapt hij meestal zo lang?

Ik heb geen idee. Ik heb in vijf weken niet meer dan drie uur achter elkaar geslapen. Soms slaapt hij heerlijk; soms doet hij een dutje van dertig minuten en moet ik huilen. (Of eigenlijk huilen.)  Het is de onvoorspelbaarheid die me raakt.

Hoeveel plasjes/poep heeft hij op een dag?

Ik heb geen idee. De dokter of verpleegkundige vroeg dit elke keer dat we naar de dokter gingen. Hoe houd ik bij wat er ten zuiden van de evenaar gebeurt met deze kleine poep/plasmachine? Veranderen mensen ze elke keer dat ze een vingerhoedje plassen? We zouden in dat tempo een doos luiers per dag doornemen.

Trekt hij aan zijn oor? Waarom vermoed je een infectie?

Ik heb geen idee. Hij schreeuwt en is verkouden. Maar het kunnen zijn tanden zijn. Of hij kan gewoon benzine hebben. Hij is een baby. Hij kan het me niet vertellen.

Heeft hij zich al omgerold/gekropen/gelopen/afgestudeerd?

Ik heb geen idee. Wacht. Hoort hij dat? Wat zegt Google?

Moet je hem voor of na het eten verwisselen?

Ik heb geen idee. Soms verwissel ik hem en poept hij halverwege de fles en dan verschoon ik hem en poept hij weer als hij klaar is. Soms verander ik hem niet en poept hij helemaal niet. Soms verschoon ik hem niet en dan blaast hij zijn toch al halfvolle luier uit. Het is een schot in de roos. (Zie wat ik daar heb gedaan?)

Hoeveel eet hij op een dag?

Ik heb geen idee. Deze vraag werd elke keer gesteld als ik naar de dokter ging voor een putbezoek. Ik heb geleerd hoe ik moet antwoorden, maar de eerste paar keer probeerde ik verwoed om wiskunde in mijn hoofd te doen en dan zei ik meestal gewoon iets als, "Hij eet 3-4 ons (of 5-6 ons, of 7-8 ounces) 5-6 keer per dag.” Soms at hij een ton en soms niet zo veel. Ook, als u borstvoeding geeft, er is geen meter, geen ounce-markeringen op elke borst om aan te geven hoeveel er is geconsumeerd. Ik kan me voorstellen dat je maar gissen.

Deze vragen irriteerden me niet echt, maar diende om me te laten zien hoe weinig ik eigenlijk wist over het leven van pasgeborenen en het in leven houden van een klein mensje. We doen het tot nu toe goed, maar het is te vroeg om te zeggen. Ik voel me nog steeds een nieuwe moeder. Is er ooit een moment dat je je competent voelt, Leuk vinden, "Ik heb dit. Ik weet wat ik doe. Misschien halen ze de volwassenheid.”? Ik laat het je weten.

Gerelateerd:Als een nieuwe moeder, Wiens oordeel vrees ik het meest?