• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Wat te verwachten tijdens de eerste weken van borstvoeding?

Pasgeborenen worden vaak verpleegd

Wat te verwachten tijdens de eerste weken van borstvoeding

Normale borstvoedingsroutines
Elke baby is een uniek individu, met zijn of haar eigen voedingsgewoonten. Borstgevoede baby's kunnen gedijen binnen een breed scala van normale voedingspatronen. Zelfs in hetzelfde gezin merken moeders op dat verschillende broers en zussen verschillende verpleegstijlen hebben. Sommige baby's geven met kortere tussenpozen borstvoeding dan andere of doen er langer over om een ​​voeding te voltooien. Sommigen houden ervan om op hun gemak te verzorgen, terwijl anderen meteen aan de slag gaan. Moeders vinden vaak een bijnaam voor de specifieke voedingsstijl van hun baby, variërend van de 'knabbelaar' tot de 'barracuda'.

Hoewel geen twee baby's hetzelfde zijn, moeten de volgende typische voedingsroutines u laten weten wat u kunt verwachten, u helpen de grenzen van normaal te herkennen en u advies geven over wanneer u hulp moet zoeken.

Pasgeborenen die borstvoeding krijgen, geven regelmatig borstvoeding, minstens acht keer per vierentwintig uur. In de eerste weken zijn tien of twaalf voedingen per dag niet ongewoon. Op gemiddeld , zal uw baby om de twee tot drie uur wakker worden om borstvoeding te geven. Voedingen worden getimed vanaf het begin van een verpleegster tot het begin van de volgende. Nadat uw baby klaar is met voeden, zal ze waarschijnlijk binnen de komende twee uur weer klaar zijn om te voeden. Wees niet verbaasd als ze soms pas een uur of zo na haar laatste voeding wil drinken. Baby's clusteren vaak meerdere verplegingen dicht bij elkaar, vooral 's avonds, en slapen dan een langer stuk op andere momenten, zoals midden in de nacht.

Veel nieuwe moeders die borstvoeding geven zijn niet voorbereid op de normale frequentie van voedingen. Ze gaan ervan uit dat ze niet genoeg melk hebben omdat hun baby zo vaak wil eten. Nieuwe moeders die borstvoeding geven, klagen vaak:"Het lijkt alsof ik alleen maar borstvoeding geef." Mijn antwoord is:"Goed voor je. Regelmatig borstvoeding geven is het belangrijkste dat je nu kunt doen!" Een succesvolle start van borstvoeding geven heeft inderdaad een hoge prioriteit; al het andere kan wachten.

Om de behoeften van uw baby beter te begrijpen, kunt u proberen alles op te schrijven wat u een dag eet of drinkt, inclusief volledige maaltijden, snacks en zelfs slokjes water. Ik wed dat je minstens acht tot tien inzendingen maakt. Welnu, sommige verpleging zijn meer slokjes of snacks, terwijl andere volledige maaltijden zijn. Moedermelk wordt sneller verteerd dan flesvoeding, dus de baby die borstvoeding krijgt, heeft eerder honger. Helaas zijn veel hedendaagse ouders, grootouders en zelfs artsen meer bekend met het typische voedingsschema van drie tot vier uur van zuigelingen die flesvoeding krijgen. Ondanks het aantrekkelijke gemak van een onregelmatig voedingsschema, is het gewoon onrealistisch om te verwachten dat een baby die borstvoeding krijgt het goed doet zonder regelmatige, 24 uur per dag borstvoeding.

Het beste advies is om niet te veel aandacht te besteden aan de klok. Volg in plaats daarvan de aanwijzingen van uw baby over hoe vaak ze borstvoeding moet geven. Als ze net een uur geleden heeft gevoed en weer honger heeft, reageer dan op haar signalen en bied je borst aan. Regelmatig voeden tijdens deze eerste weken is de belangrijkste manier waarop uw melkproductie wordt aangepast aan de behoeften van uw baby. Dit staat bekend als de borstvoedingswet van vraag en aanbod.

Over het algemeen kan er op baby's worden gerekend om ons te laten weten wanneer ze honger hebben. Sommige baby's moeten echter worden gewekt om te voeden, omdat ze gewoon niet zo vaak vragen als zou moeten. Als er overdag drie en een half tot vier uur is verstreken sinds uw baby voor het laatst borstvoeding heeft gegeven, moet u haar zachtjes wakker maken om te eten. Pak haar op, verander haar luier en verwijder wat van haar kleding om te proberen haar wakker te maken om borstvoeding te geven. Laat haar 's nachts niet langer dan vijf uur slapen zonder borstvoeding totdat ze minstens een maand oud is. Om er zeker van te zijn dat ze elke dag vaak genoeg borstvoeding geeft, mag je niet meer dan een enkele pauze van vier tot vijf uur toestaan ​​zonder borstvoeding te geven tijdens elke periode van vierentwintig uur.

WANNEER HULP ZOEKEN:Als uw baby vaak slaapt tijdens de voedertijd, zelden om gevoed wordt, of vaak moet worden gewekt om gevoed te worden, neem dan contact op met haar arts. Als uw baby meer dan twaalf keer per dag borstvoeding geeft en voortdurend honger heeft, zorg er dan voor dat u haar snel laat wegen om te zien of ze voldoende melk binnenkrijgt. Vraag om doorverwezen te worden naar een lactatiekundige die uw borstvoedingstechniek kan evalueren en suggesties kan doen om de inname van moedermelk door uw baby te verbeteren.

Baby helpen aanleggen en slikken Pasgeborenen die borstvoeding krijgen, moeten bij elke voeding op de juiste manier aan beide borsten vastklikken en ritmisch gedurende ten minste tien minuten per borst zuigen. Tegen de tijd dat u thuiskomt, moet u uw baby comfortabel aan elke borst kunnen vastklemmen. Het is niet ongebruikelijk dat een baby de voorkeur geeft aan één kant of gemakkelijker aan één borst kan vastklampen. U moet echter blijven proberen om de baby beide borsten goed te laten nemen. Mislukte pogingen tot borstvoeding tellen niet als een voeding.

Zodra je baby goed is vastgeklikt, laat je haar zo lang zuigen als ze wil. Het kan zijn dat ze af en toe pauzeert en zachtjes moet worden gepord, maar over het algemeen moet ze het grootste deel van de voeding ritmisch zuigen. Geef haar voldoende tijd bij de eerste borst om ervoor te zorgen dat ze de rijke, vetrijke achtermelk krijgt. Waarschijnlijk begint ze minder krachtig te zuigen, valt ze in slaap of komt ze na tien tot vijftien minuten van de eerste borst af. Dit is een goed moment om haar te boeren, haar luier te verschonen en haar wakker te schudden om de tweede kant te nemen. Een baby krijgt meestal meer melk door aan beide borsten te drinken dan door slechts één kant te nemen. Daarom verdient het over het algemeen de voorkeur om bij elke voeding waar mogelijk vanuit beide borsten te voeden. Laat haar zo lang als ze wil aan de tweede kant blijven, hoewel een baby misschien maar vijf minuten aan deze borst zuigt, die waarschijnlijk minder goed gedraineerd is dan de eerste. Een baby zuigt krachtiger aan de eerste borst en neemt gewoonlijk meer melk van die kant. U moet dus de kant waarop u begint te voeden afwisselen, zodat beide borsten ongeveer dezelfde stimulatie en lediging krijgen. Een scheve melkproductie kan binnen enkele dagen ontstaan ​​als u consequent aan dezelfde borst begint te voeden.

WANNEER HULP ZOEKEN:Als uw baby niet in staat is om een ​​of beide borsten kort te sluiten, maar niet goed zuigt, probeer dan de volgende strategieën. Als deze technieken het probleem niet snel verhelpen en uw baby goed kunnen voeden, zoek dan onmiddellijk hulp. Het is niet alleen verontrustend en frustrerend om een ​​pasgeboren baby te hebben die niet goed eet, maar het kan ook het welzijn van uw baby in gevaar brengen. Bovendien, als uw borsten niet voldoende worden geleegd, kunnen ze onaangenaam volgezogen raken en kan uw melkproductie in gevaar komen. Laat uw baby geen voeding overslaan en laat uw borsten niet zonder regelmatige stimulatie en verwijdering van melk gaan. Als het aanleggen niet snel kan worden verholpen, moet uw baby op een andere manier worden gevoed totdat ze leert effectief borstvoeding te geven. Bovendien moeten uw borsten regelmatig worden afgekolfd om te voorkomen dat uw voorraad afneemt. De afgekolfde melk kan aan uw baby worden gegeven.

Zowel zeer korte als extreem lange verpleegsessies kunnen wijzen op een voedingsprobleem. Als een baby te kort zuigt (minder dan tien minuten per voeding), krijgt ze waarschijnlijk niet genoeg melk. Aan de andere kant, als de borstvoeding langer dan ongeveer vijftig minuten duurt, of als uw baby vaak kort na het voeden weer hongerig lijkt, kan dit betekenen dat ze niet tevreden is. Baby's die bijna continu borstvoeding moeten geven, krijgen mogelijk niet voldoende melk binnen. Het probleem kan te wijten zijn aan een ineffectieve borstvoedingstechniek of een lage melkproductie. Vaak is het een combinatie van beide. Neem contact op met de arts van uw baby en laat uw baby onmiddellijk wegen.

Baby's die borstvoeding krijgen, moeten tijdens het voeden regelmatig slikken. Een baby begint eerst borstvoeding te geven met korte, snelle uitbarstingen van zuigen. Naarmate de melkstroom begint, worden de zuigbeurten langer en langzamer. Het slikken wordt geactiveerd wanneer de mond zich vult met melk. Voordat uw melk overvloedig binnenkomt, slikt uw baby mogelijk niet vaak tijdens de borstvoeding, omdat de hoeveelheid biest vrij laag is. Zodra uw melk in volume begint toe te nemen (meestal op de tweede tot de vierde dag), zou u uw baby moeten horen slikken na elke één of twee keer zuigen. Het slikken wordt aangegeven door een zacht "kaa, kaa, kaa"-geluid wanneer een baby uitademt. Wanneer uw melkafgiftereflex wordt geactiveerd, kan uw baby na elke zuigbeurt slikken om de snelle melkstroom aan te kunnen. Je zou moeten horen zuigen, slikken, pauzeren, zuigen, slikken, pauzeren. Hoorbaar slikken na elke paar zuigbeurten moet ongeveer tien minuten doorgaan. Naarmate de melkstroom vertraagt, zal de frequentie van het slikken afnemen. Wanneer uw baby naar de tweede borst gaat, moet het snelle slikken opnieuw beginnen. Andere tekenen dat uw baby melk krijgt, zijn onder meer het zien van melk in haar mond of druppelen van de andere borst terwijl ze borstvoeding geeft.

WANNEER HULP ZOEKEN:U moet zich zorgen maken als u niet vaak hoort slikken wanneer uw baby borstvoeding geeft, vooral als u andere redenen heeft om te vermoeden dat uw baby niet goed voedt. Onregelmatig slikken kan te wijten zijn aan een lage melktoevoer of ineffectief zuigen waardoor uw baby niet voldoende melk krijgt. Tekenen dat uw baby verkeerd zuigt, zijn onder meer het openen en sluiten van haar mond in snelle, trillende bewegingen, het maken van een klikkend geluid of kuiltjes in haar wangen tijdens het voeden, of vaak loskomen van de borst. Neem contact op met de arts van uw baby als u denkt dat uw baby niet veel melk doorslikt. Het probleem moet snel worden verholpen.

Hongersignalen; vraag voeden; nix de fopspeen

Pasgeborenen die borstvoeding krijgen, moeten er na borstvoeding tevreden uitzien. Over het algemeen is een goed gevoede baby een tevreden baby. In de eerste twee dagen, wanneer de hoeveelheid biest relatief laag is, kan uw baby al snel na de laatste borstvoeding honger hebben. Maar op de derde dag, wanneer uw melk overvloedig begint binnen te komen, zou uw baby na borstvoeding meer tevreden moeten lijken. Pasgeborenen die borstvoeding krijgen, vallen meestal in slaap aan de tweede borst en gedragen zich tevreden tussen de voedingen door.

Soms herkennen nieuwe ouders de hongersignalen van hun baby niet omdat ze ten onrechte aannemen dat een baby die net klaar is met borstvoeding automatisch voldoende melk moet hebben gekregen. De verrassende waarheid is dat een baby door de bewegingen van borstvoeding kan gaan, van beide kanten kan voeden en toch niet veel melk kan consumeren. Er zijn meerdere verklaringen mogelijk. Misschien is de baby verkeerd aangelegd of zuigt hij niet goed. Misschien is de melkstootreflex niet geactiveerd, of is de melkproductie van de moeder onvoldoende. Het eerste wat je moet doen als een baby hongerig lijkt te zijn na het geven van borstvoeding, is natuurlijk om hem zo volledig mogelijk aan de borst te geven voor nog een kans om te eten.

Natuurlijk is niet alle onrust bij een baby die borstvoeding krijgt te wijten aan honger. Baby's hebben net zoveel behoefte aan menselijk contact als aan voedsel. Een baby kan huilen omdat hij vastgehouden wil worden en niet van zijn moeder gescheiden wil worden. Zelfs een goed gevoede baby wil misschien gedragen en vastgehouden worden om hem een ​​veilig gevoel te geven.

WANNEER HULP ZOEKEN:Borstgevoede zuigelingen die na de meeste voedingen hongerig lijken (bijvoorbeeld huilen, op hun handen zuigen, wroeten, een fopspeen nodig hebben om getroost te worden) krijgen mogelijk niet genoeg melk. Tekenen van schijnbare honger bij een baby mogen niet worden genegeerd, zelfs niet als de baby zich volgens de juiste routine voedt. Neem contact op met de arts van uw baby en laat uw baby wegen. Als uw baby echt niet genoeg te eten krijgt, hoe eerder het probleem wordt herkend, hoe gemakkelijker het kan worden verholpen.

Vraagvoer moet regelmatig voeren betekenen. Decennia geleden, toen flesvoeding de belangrijkste methode was om baby's te voeden in de Verenigde Staten, werden geplande voedingen populair. Baby's werden gevoed door de klok, meestal met tussenpozen van vier uur. Een baby die eerder dan vier uur tekenen van honger vertoonde, moest vaak wachten tot de afgesproken voedertijd. Omdat een dergelijke rigide planning van voedingen geen rekening hield met de unieke behoeften van baby's, begonnen sommige experts te pleiten voor meer flexibiliteit bij het voeden van baby's. De term vraagvoeding werd gebruikt om een ​​baby te voeden wanneer hij tekenen van honger vertoonde in plaats van volgens een strak schema te voeden.

In de afgelopen decennia is het voeden van baby's op verzoek de norm geworden. Zeker, een baby voeden wanneer ze tekenen van honger vertoont, lijkt gepast en empathisch. Sommige goedbedoelende ouders passen het concept echter verkeerd toe door een slaperige, niet-veeleisende baby te weinig te laten eten. Voeden op verzoek was bedoeld om een ​​ouder toestemming te geven om weer borstvoeding te geven als hun baby eerder hongerig lijkt dan verwacht. Een pasgeboren baby mag geen vijf of zes uur slapen zonder te eten, alleen maar omdat hij 'niet heeft gevraagd'. Evenmin mag "demand-voeding" worden gebruikt om te rechtvaardigen dat een pasgeborene de hele nacht doorgaat zonder borstvoeding te geven, zelfs als hij bereid is door te slapen. Samengevat, vraaggestuurde voeding herinnert ons eraan dat we hongerige baby's vaker moeten voeden dan we zouden verwachten. Het moet niet verkeerd worden geïnterpreteerd om slaperige baby's te lang zonder borstvoeding te laten.

Stel het gebruik van een fopspeen uit voor pasgeborenen die borstvoeding krijgen. Het gebruik van fopspenen is een wijdverbreide opvoedingspraktijk, zowel in de Verenigde Staten als in andere landen. Hoewel veel experts hebben gewaarschuwd dat het vroege gebruik van een fopspeen de succesvolle invoering van borstvoeding kan ondermijnen, is er weinig wetenschappelijk bewijs om deze bewering te ondersteunen. Nu hebben verschillende recente onderzoeken bevestigd dat vroeg gebruik van fopspenen verband houdt met vroeg spenen. In één onderzoek hadden baby's die op de leeftijd van één maand fopspenen gebruikten drie keer meer kans om op de leeftijd van zes maanden te stoppen met borstvoeding. Het risico op vroegtijdig spenen was groter voor "frequente" gebruikers (gedurende de hele dag en nacht om hen te helpen in slaap te vallen) in vergelijking met "gedeeltelijke" gebruikers.

Op basis van mijn ervaring ben ik het ermee eens dat het vroege gebruik van een fopspeen voordat borstvoeding goed ingeburgerd is, langdurige borstvoeding kan saboteren. Een baby die is "gekurkt" of "aangesloten" is met een fopspeen, leert mogelijk niet zo effectief borstvoeding te geven als de baby die alles of het meeste aan de borst zuigt. Terwijl sommige hongerige baby's hun fopspeen uitspugen en luidruchtig om voeding vragen, zijn andere ondervoede baby's passiever. Ze houden ons voor de gek door tevreden te zijn om niet-voedzaam op een fopspeen te zuigen terwijl ze echt melk nodig hebben. Hoe jonger het kind, hoe moeilijker het voor ouders is om de signalen van hun baby te interpreteren. Het is gewoon niet mogelijk in de eerste weken om op betrouwbare wijze te onderscheiden wanneer een baby alleen "comfortzuigen" nodig heeft en wanneer de baby "voedingszuigen" nodig heeft. Zodra een patroon van consistente gewichtstoename is bereikt, is het veel minder riskant om een ​​fopspeen te introduceren. Na vier tot zes weken succesvolle borstvoeding zal een moeder veel ervaring hebben opgedaan met het interpreteren van de signalen van haar baby. Ze zal meer bedreven zijn in het herkennen van tekenen van honger en het evalueren van de kwaliteit van een voeding en zal minder snel honger verwarren met de drang om te zuigen.

Eliminatiepatronen en problemen Eliminatiepatronen voor zuigelingen
Tijdens de eerste weken van borstvoeding zal de inhoud van de luier van uw baby verrassend interessant voor u zijn. Het feit is dat de vroege eliminatiepatronen van uw baby een krachtige aanwijzing kunnen zijn voor het succes van borstvoeding. In de eerste paar weken kan het erg nuttig zijn om dagelijks zijn natte luiers en stoelgang bij te houden.

Baby's die borstvoeding krijgen, moeten zes keer of vaker per dag plassen. In de eerste twee dagen mag je baby maar een paar keer in vierentwintig uur plassen. Naarmate uw melk overvloediger binnenkomt, neemt het aantal natte luiers gestaag toe. Op de vierde of vijfde dag van het leven moet uw baby na de meeste voedingen urineren en elke vierentwintig uur minstens zes tot acht natte katoenen luiers produceren. De urine moet kleurloos (verdund), niet geel (geconcentreerd) zijn.

Omdat wegwerpluiers zo absorberend zijn, kan het moeilijk zijn om te zien of je baby nat is geweest of niet. Zelfs als u verwacht op de lange termijn wegwerpluiers te gaan gebruiken, wilt u misschien dat uw baby de eerste twee weken katoenen luiers draagt. Of u kunt een stukje tissuepapier in de wegwerpluier van uw baby doen om te zien of ze heeft geplast. Om een ​​idee te krijgen van hoe een natte luier aanvoelt, kun je een tot twee ons water op een droge luier gieten.

Een rood of roze "steenstof"-uiterlijk op de luier suggereert dat uw baby niet genoeg melk krijgt. "Bakstof" op de luier ontstaat wanneer urinezuurkristallen worden gevormd in geconcentreerde urine. Het is niet ongebruikelijk bij zuigelingen die borstvoeding krijgen gedurende de eerste twee dagen, wanneer de hoeveelheid biest die de baby drinkt laag is. Zodra uw melk echter in overvloed begint toe te nemen, moet een baby die borstvoeding krijgt voldoende melk kunnen consumeren om heldere urine te produceren.

WANNEER HULP ZOEKEN:De aanwezigheid van urinezuurkristallen in de urine van een baby na de vierde of vijfde dag verhoogt het vermoeden van onvoldoende melkinname. Helaas interpreteren zowel ouders als gezondheidswerkers deze waardevolle aanwijzing vaak verkeerd en verwarren ze deze met andere verschijnselen. Zo hebben kleine meisjes soms enkele dagen na de geboorte een lichte vaginale bloeding als gevolg van de hoge hormoonspiegels van de moeder tijdens de zwangerschap. Bij het afhandelen van een telefonische aanvraag kan een gezondheidsprofessional het rapport van een ouder over een roodachtige kleur in de luier van een klein meisje toeschrijven aan een lichte vaginale bloeding. Als een jongensbaby is besneden, kunnen uraatkristallen op de luier worden verward met bloed van de besnijdenisplaats. Als uw baby die borstvoeding krijgt een "steenstof"-uiterlijk in de luier heeft nadat uw melk is binnengekomen, neem dan contact op met haar arts en vraag om haar te laten wegen om te bepalen of ze genoeg te eten krijgt. U moet ook de arts van uw baby op de hoogte stellen als uw baby elke dag minder dan zes natte luiers heeft na de vierde of vijfde dag, of als haar urine donkergeel of schaars is.

De stoelgang van een baby die borstvoeding krijgt, zou tegen de vierde of vijfde levensdag geel van kleur moeten worden. Deze gele "melkontlasting" verschijnt kort nadat uw melk overvloedig is binnengekomen en uw baby royale hoeveelheden melk consumeert. De bewegingen zijn los, ongeveer de consistentie van yoghurt, met kleine louche wrongel. Sommige mensen beschrijven hun uiterlijk als een mengsel van kwark en mosterd; anderen vergelijken ze met butterscotch pudding. Melkontlasting is over het algemeen een grote schoonmaakklus, niet alleen een stip of streep.

WANNEER HULP ZOEKEN:Als uw baby op de leeftijd van vijf dagen nog steeds donkere meconium of groenbruine "overgangs" ontlasting heeft en nog geen gele stoelgang heeft gehad, is dit een waarschijnlijk teken dat ze niet genoeg melk krijgt. Neem contact op met de arts van uw baby en zorg dat uw baby wordt gewogen.

Baby's die borstvoeding krijgen, maken gedurende ten minste de eerste levensmaand gewoonlijk vier of meer omvangrijke stoelgangen per dag. Veel pasgeborenen die borstvoeding krijgen, zullen tijdens de eerste levensweken bij elke borstvoeding een gele melkontlasting krijgen. Dit frequente ontlastingspatroon is geen diarree. Het is volkomen normaal en wijst op een adequate melkopname.

Vanaf ongeveer een maand of zo begint het aantal stoelgangen meestal af te nemen. Op de leeftijd van een paar maanden is het niet ongebruikelijk dat een baby die uitsluitend borstvoeding krijgt dagen, zelfs een week of langer, geen stoelgang heeft. Dit patroon wordt niet als constipatie beschouwd, want wanneer een ontlasting uiteindelijk wordt gepasseerd, is deze vaak los en groot (inderdaad, een modderstroom!). Helaas vervagen sommige oudereducatiematerialen die ik heb gelezen op ongepaste wijze de twee duidelijk verschillende ontlastingspatronen van jongere en oudere zuigelingen die borstvoeding krijgen. Ouders wordt vaak geleerd dat zuigelingen die borstvoeding krijgen net zo vaak kunnen poepen als elke voeding of zo zelden als een keer per week. Hoewel beide uitersten normaal kunnen zijn, zijn ze normaal op verschillende leeftijden. De pasgeborene die borstvoeding krijgt, heeft het frequente ontlastingspatroon, terwijl de oudere baby die volledig borstvoeding krijgt, dagenlang zonder stoelgang kan gaan.

WANNEER HULP ZOEKEN:Als uw pasgeboren baby minder dan vier ontlasting per dag heeft, of als de stoelgang gering is (slechts een vlek op de luier), kan dit betekenen dat ze niet genoeg melk krijgt. Neem contact op met de arts van uw baby en regel dat u haar laat wegen. Ik ben onder de indruk dat ouders doorgaans uitstekende waarnemers zijn van de inhoud van de luier van hun baby. Maar gezondheidswerkers dragen niet altijd ons steentje bij om met ouders te communiceren wat normaal is en wat niet. De eenvoudige observatie van het ontlastingspatroon van een baby is een waardevolle, maar vaak over het hoofd geziene aanwijzing voor het voedingswelzijn van een baby.

Veranderingen in de borsten Verwachte veranderingen in de borsten van de zogende moeder
Je borsten zullen in de eerste week na de bevalling aanzienlijk veranderen, omdat ze beginnen met het maken en afgeven van melk. Zoals eerder vermeld, bestaat er een breed scala aan normale waarden voor wanneer er overvloedig melk binnenkomt, de hoeveelheid melk die vrouwen produceren, de omvang van de borstvergroting of stevigheid die optreedt en het gemak van de melkstroom. Maak er een punt van om aandacht te besteden aan je borsten en de aanwijzingen die ze kunnen geven over het succes van borstvoeding. De volgende richtlijnen laten u weten wat u kunt verwachten en wanneer u hulp moet zoeken.

Moedermelk wordt meestal twee tot vier dagen na de bevalling in overvloed geproduceerd. Colostrum, de vroege melk die door de borsten wordt geproduceerd, is in relatief kleine hoeveelheden aanwezig, te beginnen maanden voor de bevalling en gedurende de eerste paar dagen na de bevalling. Het proces van overvloedige melkproductie (bekend als lactogenese) begint ongeveer twee tot vier dagen na de bevalling. In het verleden vond lactogenese plaats terwijl een moeder nog in het ziekenhuis lag. Ten tijde van het ontslag van een moeder was haar melk al gestegen en de verpleegkundigen die haar assisteerden konden er redelijk zeker van zijn of de borstvoeding goed was begonnen. Tegenwoordig zijn de meeste vrouwen echter al thuis wanneer lactogenese optreedt. Ze kunnen onverwacht ongemak ervaren of moeite hebben om hun baby correct aan te leggen als hun borsten vol zitten.

De borsten van een vrouw worden groter, steviger, zwaarder, warmer en zelfs ongemakkelijk wanneer haar melk in volume begint toe te nemen. Hoewel deze veranderingen bij sommige vrouwen dramatischer zijn dan bij andere, kan de grote meerderheid van de moeders gemakkelijk zien of hun melk overvloedig is binnengekomen. De weinig heldere of gele biest verandert van uiterlijk in witachtige melk en neemt sterk in hoeveelheid toe. De plotselinge toename van de melkproductie kan duidelijk worden door spontaan lekken van de borsten of door melk in de mond van de baby te zien.

Meestal begint de verhoogde melkproductie twee en een halve tot drie dagen na de bevalling. Melk komt meestal eerder binnen bij vrouwen die eerder zijn bevallen en bij vrouwen die vaginaal zijn bevallen, in vergelijking met vrouwen die voor het eerst een keizersnede hebben gehad of vrouwen die een keizersnede hebben gehad. Af en toe begint de melk echter pas na vijf tot zeven dagen overvloedig binnen te komen. Vaak is de vertraging te wijten aan medische problemen bij de moeder of aan ernstige emotionele ontreddering. Ik heb bijvoorbeeld gezien dat lactogenese vertraagd of verminderd werd bij sommige vrouwen met hoge bloeddruk, overmatig bloedverlies bij de bevalling, ernstige infecties, hevige pijn of extreme emotionele stress.

Voor veel vrouwen is stuwing van de borst na de bevalling ongemakkelijk, en bij een paar is het ronduit ellendig. Voor de meeste vrouwen is het een onmiskenbare gebeurtenis, maar voor een kleine minderheid is het nauwelijks waarneembaar. Terwijl sommige vrouwen die nauwelijks merken of hun melk is binnengekomen, met succes borstvoeding gaan geven, beschouw ik het ontbreken van significante postpartum borststuwing als een rode vlag die het waard is om te onderzoeken.

WANNEER HULP ZOEKEN:Bij een klein percentage van de vrouwen - soms bij degenen die postpartum erg ziek zijn - komt de melk niet normaal binnen en is volledige borstvoeding niet mogelijk. Zo'n vrouw kan weinig of geen stuwing van de borsten ervaren en haar melkproductie stijgt mogelijk niet voldoende om haar baby te voeden. Daarom negeer ik nooit de verklaring van een moeder:"Ik weet niet zeker of mijn melk ooit is binnengekomen." Als uw baby na de meeste voedingen hongerig lijkt en u denkt dat uw melk vier dagen na de bevalling nog niet is binnengekomen, moet u contact opnemen met de arts van uw baby en uw baby laten wegen om er zeker van te zijn dat ze vanaf de geboorte niet te veel is afgevallen.

Als u ernstige stuwing van de borsten ervaart, met harde, pijnlijke, gezwollen borsten, moet u zich ook zorgen maken. Ernstige stuwing maakt het moeilijk om de melk goed te laten stromen, en de resulterende druk kan leiden tot verminderde melkproductie (geloof het of niet!). Overmatige stuwing kan ook extreem ongemak, problemen bij het aanleggen van de baby, pijnlijke tepels en een slechte melkopname door de baby veroorzaken. Neem contact op met uw eigen arts en/of de arts van uw baby als uw borsten erg vol zijn. Vraag om doorverwezen te worden naar een lactatiekundige die u kan helpen bij het verkrijgen en gebruiken van een elektrische borstkolf om melk af te kolven en uw borsten zachter te maken.

De borsten van een moeder voelen gewoonlijk vol aan voor elke voeding (suggereert dat er melk aanwezig is) en worden zachter nadat de baby borstvoeding heeft gegeven (wat erop wijst dat de melk is geleegd). Eerder adviseerde ik je om de borst waarop je begint met voeden af ​​te wisselen. Sommige counselors adviseren vrouwen om een ​​veiligheidsspeld van de ene bh-band naar de andere te verplaatsen om hen eraan te herinneren aan welke kant ze moeten beginnen. Succesvolle moeders die borstvoeding geven, geven meestal toe dat ze zo'n herinnering niet nodig hebben omdat de vollere borst voor hen zo duidelijk is. Probeer te leren aandacht te schenken aan dergelijke veranderingen in uw borsten zolang u borstvoeding geeft.

Na uw langste nachtinterval tussen voedingen, moeten uw borsten bijzonder vol aanvoelen. Vaak lekt een vrouw melk op haar lakens of raakt ze zo vol dat ze wakker wordt voordat haar baby erom vraagt. Dit zijn aanvullende indicatoren voor een overvloedige melkproductie.

WANNEER HULP ZOEKEN:Een gegeneraliseerde borstvolheid die niet afneemt met het voeden, kan erop wijzen dat uw baby de melk niet effectief opzuigt. Aan de andere kant kunnen zachte borsten die voor de borstvoeding niet voller aanvoelen, betekenen dat er weinig melk beschikbaar is bij een voeding. Een fragmentarische of gelokaliseerde borstvolheid kan ook op een probleem duiden. Het is duidelijk dat deze observaties nogal subjectief zijn en minder nauwkeurig in het voorspellen van een probleem dan veel van de andere borstvoedingscriteria die in dit hoofdstuk worden beschreven.

De tepels van een moeder kunnen de eerste paar dagen van borstvoeding licht zacht zijn. Tepelgevoeligheid is meestal alleen aanwezig aan het begin van de voedingen en neemt af naarmate de voeding vordert. Ongemak mag de voeding niet belemmeren en verbetert meestal zodra de melk overvloedig begint binnen te komen. Aan het einde van de eerste week is borstvoeding meestal comfortabel.

WANNEER HULP ZOEKEN:Ernstige tepelpijn waardoor u bang bent om uw baby te voeden, pijn die aanhoudt tijdens het voeden of pijn die langer dan een week aanhoudt, worden allemaal als abnormaal beschouwd. Hoogstwaarschijnlijk geeft uw baby niet de juiste borstvoeding. Als uw baby niet goed wordt aangelegd of niet goed zuigt, zullen niet alleen uw tepels pijn doen, maar krijgt uw baby mogelijk ook niet voldoende melk. Dus als u ernstige pijnlijke tepels heeft, moet u hulp krijgen bij uw borstvoedingstechniek en uw baby laten wegen. In ernstige gevallen kan het nodig zijn om een ​​elektrische borstkolf van ziekenhuiskwaliteit te gebruiken totdat uw tepels zijn genezen.

Na twee of drie weken merken moeders die borstvoeding geven meestal de gewaarwordingen op die samenhangen met de reflex om de melk uit te spuiten, of de reflex om de melk te laten zakken. Een van de hormonen die tijdens de borstvoeding door uw hypofyse vrijkomen, staat bekend als oxytocine. Oxytocine is belangrijk voor het succes van borstvoeding omdat het ervoor zorgt dat kleine spiercellen rond de melkproducerende klieren melk uit de klieren en in de melkkanalen persen. Dit voortstuwen van melk uit de melkkanalen wordt de melkuitstootreflex of de toeschietreflex genoemd. Door de afgifte van oxytocine komt de melk die in de klieren wordt geproduceerd, beschikbaar voor de baby. Als de melkproductie van een vrouw eenmaal goed is ingeburgerd, veroorzaakt de melkejectiereflex merkbare borstsensaties, zoals tintelingen, aanscherping, stekend gevoel, branderig gevoel of een gevoel van naalden en naalden. Het kan een paar weken duren om deze borstsensaties waar te nemen. Wanneer uw melkafgiftereflex wordt geactiveerd, kan uw baby melk beginnen te slikken en kan er melk uit de andere borst druppelen of spuiten. Alleen al het horen van uw baby huilen of het vasthouden van uw baby kan ervoor zorgen dat uw melk "in de steek gelaten" wordt, zelfs voordat uw baby zich vastklampt.

WANNEER HULP ZOEKEN:Hoewel veel vrouwen prima borstvoeding geven zonder tekenen van de melkafgiftereflex op te merken, kan het niet waarnemen van de typische neerslachtige sensaties drie weken na de bevalling betekenen dat uw melkvoorraad laag is. Over het algemeen geldt dat hoe overvloediger de melkaanvoer, hoe dramatischer de tekenen van teleurstelling, maar dit is geen vaste regel. Als je twijfelt over je melkproductie, laat je baby dan wegen.

Normale gewichtspatronen Normale gewichtspatronen bij pasgeborenen die borstvoeding krijgen
De meest betrouwbare indicator voor het succes van borstvoeding is het gewicht van uw baby. Een baby die het goed doet, zal zeker genoeg melk krijgen. Aan de andere kant consumeert een baby die te veel is afgevallen of die te langzaam aankomt, waarschijnlijk te weinig melk. Niet alleen is het welzijn van de baby van onmiddellijk belang, maar de melkproductie van de moeder kan snel afnemen als haar baby de melk niet effectief uit haar borsten haalt. Gebruik de Succesvolle Borstvoeding, Borstvoedingstabel en Gewichtsverlies- en Gewichtsconversietabel om ervoor te zorgen dat u en uw baby vaak genoeg eten.

Gewichtsverlies bij zuigelingen na de geboorte. Alle baby's verliezen wat gewicht in de eerste dagen na de geboorte. Baby's die borstvoeding krijgen, verliezen gemiddeld iets meer dan zuigelingen die flesvoeding krijgen. Dit komt waarschijnlijk omdat de hoeveelheid colostrum, of vroege melk, relatief laag is voordat moedermelk overvloedig binnenkomt. Veel gezondheidswerkers vinden het acceptabel dat baby's binnen de eerste drie dagen na de geboorte tot 10 procent van het oorspronkelijke geboortegewicht verliezen (zie de grafiek voor gewichtsverlies en gewichtsconversie hieronder). Ik beschouw 10% als de uiterste grens van acceptabel verlies, omdat de meeste baby's niet zoveel gewicht zullen verliezen voordat ze beginnen aan te komen. Grotere baby's kunnen een groter aantal grammen verliezen dan kleinere baby's, maar toch worden ze geacht binnen het normale bereik te vallen.

WANNEER HULP ZOEKEN:Als uw baby meer dan 8 tot 10 procent van zijn oorspronkelijke geboortegewicht verliest of langer dan vier dagen blijft afvallen, is het zeer waarschijnlijk dat hij niet voldoende melk krijgt door borstvoeding te geven. Als een baby niet voldoende melk tot zich neemt, zullen de moederborsten niet voldoende melk blijven maken. De arts van uw baby moet uw baby evalueren, ervoor zorgen dat hij voldoende voeding krijgt en u helpen bij het verkrijgen van hulp bij het geven van borstvoeding en het correct legen van de borsten.

Snelheid van gewichtstoename
An infant should stop losing weight once the mother's milk comes in. At this point, a baby should be consuming adequate quantities of milk to begin steady weight gain. Young breastfed infants gain weight at a surprisingly rapid rate, especially during the first six weeks of life. Most will regain their lost weight and surpass their birth weight by ten to fourteen days. Although every baby's growth pattern is unique, an average weight gain of an ounce each day (beginning by four or five days) is typical during the first three months of life. Between birth and three months, most babies will gain two-thirds of a pound to one pound (ten to sixteen ounces) every two weeks. Thereafter, the rate of weight gain tapers somewhat.

WHEN TO SEEK HELP:If a breastfed baby is under birth weight by two weeks of age or has not started to gain at least five to seven ounces a week once the mother's milk comes in, the infant should be evaluated and breastfeeding assistance provided. Inadequate weight gain is a strong indicator of low milk intake by a baby and requires prompt investigation. Taking a wait-and-see approach can lead to diminished milk supply and an underfed, unhappy baby.

In-home Weighing of Your Baby
Several commercial electronic infant scales are available for in-home weighing of your infant. In the past, new parents commonly used in-home baby scales, even though some were notoriously inaccurate. Many contemporary health professionals discourage the use of in-home scales because they assume they are still inaccurate. Some of the modern instruments, however, are accurate to ten grams (just one-third of an ounce) and even to two grams. While a few parents find an in-home scale to be intimidating, most who have used the new, state-of-the-art, digital instruments report that they can breastfeed with greater confidence knowing their baby is gaining weight. As mentioned earlier, your baby's weight is closely linked to the adequacy of breastfeeding. The early recognition of inadequate infant weight gain not only protects your baby's well-being but also improves your chances of succeeding at breastfeeding by identifying potential problems early. Of course, a scale can never substitute for visits with your baby's doctor, but it can provide valuable information about the success of breastfeeding and alert you to the need for medical attention or additional assistance with breastfeeding. Lightweight, user-friendly, affordable, accurate baby scales can be rented for home use.