Συζήτηση με παιδιά για τον πόλεμο

Συζήτηση με παιδιά για τον πόλεμο

"Γιατί δεν χρησιμοποιούν τα λόγια τους;" μια 7χρονη ρωτάει τη μητέρα της για μια βόμβα στη Μέση Ανατολή. Σε ένα άλλο σπίτι, ένας 11χρονος ρωτά:"Θα μας βομβαρδίσουν; Ή μήπως η Ουάσιγκτον;" Ανησυχεί για την ασφάλειά της.

Είναι οδυνηρά δύσκολο να μιλάς με παιδιά για πόλεμο. Και δεδομένης της πρόσβασης των παιδιών στα μέσα ενημέρωσης, είναι σχεδόν αδύνατο να τα προστατεύσουμε από τρομακτικά και μπερδεμένα παγκόσμια γεγονότα.

Το τι λέμε στα παιδιά μας εξαρτάται από την ηλικία τους, τις ερωτήσεις που κάνουν και τις δικές μας πολιτικές και ηθικές πεποιθήσεις. Ό,τι κι αν αισθανόμαστε για το τι συμβαίνει στο Ιράκ και σε άλλες χώρες, θέλουμε να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να συνεχίσουν να είναι περίεργα για τον κόσμο, να εκτιμούν τις ειρηνικές λύσεις των προβλημάτων και να αισθάνονται ελεύθερα να έρχονται σε εμάς με ερωτήσεις και ανησυχίες.

Γενικές οδηγίες:

  • Προσπαθήστε να μάθετε τι γνωρίζουν ήδη τα παιδιά σας για την κατάσταση του πολέμου και πώς το έμαθαν.

  • Ενημερώστε τους ότι καταλαβαίνετε ότι αυτό που συμβαίνει με τον πόλεμο είναι μπερδεμένο και περίπλοκο.

  • Ενημερώστε τους ότι χαίρεστε που μιλάτε μαζί τους για αυτό. Μοιραστείτε τις απόψεις και τα συναισθήματά σας σχετικά με τους βομβαρδισμούς και τις επιθέσεις στον πόλεμο. Αφήστε τα παιδιά σας να εκφράσουν τις δικές τους απόψεις.

  • Ρωτήστε τα παιδιά σας εάν ανησυχούν ή/και φοβούνται για τον πόλεμο. Ακόμα κι αν πουν «όχι», τους δίνετε την άδεια να έχουν αυτά τα συναισθήματα και να μιλήσουν για αυτά αν το επιλέξουν. Στις ΗΠΑ, μπορούμε να διαβεβαιώσουμε τα παιδιά μας ότι είναι ασφαλή και ότι δεν είναι πιθανό να βομβαρδιστούν.

  • Όποια κι αν ήταν τα συναισθήματά μας για τον Σαντάμ Χουσεΐν ή τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, τα παιδιά μας πρέπει να γνωρίζουν ότι οι Ιρακινοί ή οι Μουσουλμάνοι συμμαθητές τους δεν είναι κακοί άνθρωποι. Αυτή είναι μια καλή ευκαιρία να καταρρίψουμε τα στερεότυπα.

  • Εάν τα παιδιά θέλουν να βοηθήσουν παιδιά που είναι θύματα πολέμου, ενθαρρύνετε την ανησυχία και τη συμπόνια τους. Μπορούμε να τους ενημερώσουμε για τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει θύματα οποιασδήποτε χώρας, ακόμη και κατά τη διάρκεια ενός πολέμου.

Τα παιδιά κάτω των 7 ετών χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή:

  • Κρατήστε τα μακριά από τηλεοπτικές ειδήσεις. Ο εμπορικός προγραμματισμός μπορεί να διακοπεί από τρομακτικά δελτία ειδήσεων. Οι φρικτές εικόνες μπορεί να προκαλέσουν εφιάλτες και μπορεί να ξυπνήσουν άλλους φόβους και ανησυχίες και μπορεί να χρειάζονται παρηγοριά.

  • Τα μικρά παιδιά μπορεί να μην μιλούν απευθείας για τον πόλεμο, αλλά οι φόβοι τους μπορεί να εμφανιστούν στο παιχνίδι, παρέχοντας ευκαιρίες για συζήτηση.

  • Ενισχύστε τη σημασία της χρήσης λέξεων για την επίλυση συγκρούσεων. Όπως κι αν αισθάνεστε για τους βομβαρδισμούς, θα πρέπει να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν ότι, συνήθως, η βία δεν είναι μια εποικοδομητική επιλογή.

Ειδικές εκτιμήσεις για τα παιδιά του στρατού
Τα παιδιά θα έχουν κατανοητούς φόβους για την ασφάλεια των γονιών που στέλνονται στο εξωτερικό. Οι γονείς και οι συγγενείς στο σπίτι μπορούν να βοηθήσουν αφήνοντας τα παιδιά να εκφράσουν με ειλικρίνεια συναισθήματα και ανησυχίες. Οι συχνές τηλεφωνικές κλήσεις, τα γράμματα ή/και τα email είναι απαραίτητα για να βοηθήσουν τα παιδιά να αισθάνονται συνδεδεμένα και αγαπημένα από γονείς που απουσιάζουν.