• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Jak nauczyć dziecko chodzić

Zdrowe dzieci rozwijają się w różnym tempie – i nauka chodzenia nie jest inna. Wielu rodziców martwi się, że ich dziecko nie osiągnęło tego kluczowego etapu rozwoju przed swoimi pierwszymi urodzinami. Ale możesz poczuć ulgę, wiedząc, że 1 rok to za wcześnie, aby zacząć się martwić.

W tym artykule wyjaśniono oznaki, które możesz zauważyć, gdy Twoje dziecko zaczyna zbliżać się do etapu chodzenia, jak możesz je zachęcić, a także objawy opóźnienia, które mogą uzasadniać rozmowę z pediatrycznym lekarzem.

Czego szukać

Podczas gdy wiele dzieci stawia pierwsze kroki w wieku 12 miesięcy lub wcześniej, to całkiem normalne, że dziecko nie chodzi w swoje pierwsze urodziny lub nawet kilka miesięcy później. W rzeczywistości wiele dzieci w ogóle nie zaczyna raczkować do około 13 miesiąca życia. Niektórzy mogą nie chodzić do 15-16 miesiąca życia — a to nadal jest w typowym zakresie.

„Wiele dzieci nie chodzi przed swoimi pierwszymi urodzinami” – mówi Alisa Baer, ​​MD, pediatra z certyfikatem zarządu i członek Rady Rewizyjnej Verywell Family. Zamiast patrzeć na samotne chodzenie, dr Baer szuka innych kamieni milowych, takich jak to, czy dziecko może wytrzymać na nogach, gdy jest podparte przez 12 miesięcy, podciągnąć się do pozycji stojącej przez 15 miesięcy i pływać (chodzenie trzymając się przedmiotów przez wsparcie) o 15 miesięcy.

Jak zachęcać do chodzenia

Nawet jeśli Twoje dziecko działa we własnym tempie, zawsze możesz dodać mu otuchy. Dzięki tym czynnościom Twoje dziecko może być bardziej skłonne do eksploracji na dwóch nogach.

Niech chodzą boso

Niemowlęta potrzebują dobrej przyczepności, aby się poruszać. „Dzieci często mają najlepszą przyczepność, gdy boso na powierzchni o dobrej przyczepności (nie na śliskiej podłodze)” – mówi dr Baer. „Pozwól dziecku chodzić boso w domu, kiedy tylko jest to możliwe, może pomóc. W przypadku butów te, które mają elastyczne podeszwy, są najlepsze dla nowych spacerowiczów”.

Przesuń akcję w górę

Może Twoje dziecko jest ekspertem od pełzania, który nie interesuje się chodzeniem. Jeśli są całkowicie mobilni i raczkowanie im dobrze służy, mogą być mniej zmotywowani do eksperymentowania z chodzeniem. Jeśli jednak zaczniesz przenosić akcję z podłogi, mogą nagle zainteresować się chodzeniem.

Zacznij kłaść zabawki na krawędzi kanapy lub na stoliku kawowym. Następnie, gdy ich zainteresowanie wzbudziło ich zainteresowanie, a oni regularnie podjeżdżają i jeżdżą po meblach, odsuń stolik do kawy trochę dalej od kanapy, aby musieli wykonać samodzielny krok, aby dostać się z jednego miejsca do drugiego. (Pamiętaj, aby zabezpieczyć przed dziećmi wszelkie twarde krawędzie lub narożniki mebli.)

Zwab ich zabawką

Pozwól dziecku podciągnąć się na solidnym krześle, jeśli siedzisz na podłodze. Ustaw się kilka stóp dalej z ulubioną zabawką i zobacz, czy spróbują zrobić krok, aby dostać się do Ciebie lub zabawki.

Aby zachęcić do ruchu, unikaj rutynowego umieszczania małego kręgu zabawek na podłodze wokół dziecka, ponieważ bliskość łatwej rozrywki może zniechęcić do eksploracji. Zamiast tego spróbuj rozłożyć zabawki wokół swojego dziecka, aby miało motywację do ruchu. Nie tak bardzo, że jest to frustrujące, ale na tyle poza zasięgiem, że są gotowi trochę na to popracować.

Dodatkowo możesz zaoferować dziecku zabawki do trzymania w pozycji stojącej. Czasami uczucie trzymania czegoś może pomóc. „Niektóre dzieci na początku podejmują bardziej niezależne kroki, gdy ich ręce są pełne (każde trzyma małą zabawkę lub przedmiot), a nie puste” – mówi dr Baer. „Wytrząsacze do jajek świetnie nadają się do trzymania przez dzieci, ponieważ hałasują, gdy dziecko się porusza”.

Zaoferuj wolny czas na podłodze

Inne dzieci mogą nie być zainteresowane chodzeniem, ponieważ nie mają zbyt wielu okazji do ćwiczeń. Na przykład, niektóre dzieci są całkowicie zadowolone, bawiąc się w spodku, krzesełku do karmienia, kojcu, łóżeczku, a nawet w twoich ramionach lub nosidełku.

To w porządku, ale upewnij się, że dasz im również dużo czasu na swobodne poruszanie się po podłodze (oczywiście pod nadzorem), aby mogli wykorzystać rozwijające się duże zdolności motoryczne.

„Upewnij się, że Twoje dziecko ma bezpieczny obszar do zabawy na podłodze, na którym znajdują się bezpieczne przedmioty, na których może ciągnąć, aby stanąć” – mówi dr Baer. Dodaje, że rodzice powinni również upewnić się, że meble – zwłaszcza telewizory i wszystko, co ma wysuwane szuflady – są przymocowane do ściany dla bezpieczeństwa.

Możesz pomyśleć, że spodek, skoczek lub stacjonarny „chodzik” (zwróć uwagę, że przenośne chodziki dla dzieci nie są bezpieczne, ponieważ mogą powodować obrażenia) pomagają Twojemu dziecku nauczyć się stać i chodzić. Jednak badania wykazały coś wręcz przeciwnego.

W rzeczywistości, pomimo nazw tych produktów, badania pokazują, że te pomoce do „chodzenia” nie pomagają dzieciom chodzić szybciej, mogą utrudniać ich postęp w stawianiu pierwszych kroków, a nawet zakłócać naturalny chód dziecka.

Za pomocą tych urządzeń niemowlęta używają różnych grup mięśni niż podczas nauki chodzenia. Ponadto polegają na urządzeniu, aby je złapać, zamiast uczyć się równoważenia.

Na szczęście dziecko, które uwielbia spodek, prawdopodobnie pokocha również zabawki z szeroką, wspierającą podstawą i kółkami z powolnym, ograniczonym toczeniem. Te bezpieczne chodziki dla maluchów zapewniają coś, czego można się bezpiecznie trzymać, gdy dzieci uczą się chodzić i balansować. Dodatkowo produkty te zajmują znacznie mniej miejsca na podłodze.

Środki ostrożności

Jeśli martwisz się, że Twoje dziecko zostanie zranione podczas nauki chodzenia, pamiętaj, że zdarzają się upadki — często, gdy będziesz tuż obok niego lub po prostu poza jego zasięgiem. Twoje dziecko straci równowagę, upadnie, uderzy się w głowę lub skaleczy wargę.

To naturalne, że chcesz chronić je przed wszelkimi krzywdami, ale ważne jest, aby pozwolić maluchowi na niezbędne upadki na drodze do nauki chodzenia — w końcu dlatego nazywa się je małymi dziećmi. Kilka stłuczeń i siniaków jest częścią procesu uczenia się i niewiele możesz zrobić, aby im zapobiec (poza zabezpieczeniem przed dziećmi).

Skoncentruj się na tym, co możesz zrobić, aby Twoje dziecko było bezpieczniejsze. Możesz na przykład dodać zderzak wokół krawędzi lub ostrych narożników mebli, kupić skarpetki dla niemowląt z przyczepnymi podeszwami i zainwestować w dywaniki w miejscach, w których Twoje dziecko często się bawi.

Upewnij się, że Twoje dziecko ma bezpieczne miejsce do zabawy na podłodze z bezpiecznymi przedmiotami, na których może ciągnąć, aby stanąć.

A kiedy upadną? Po prostu przygotuj się z bandażem, uściskiem, zachęcającą „dobrą robotą” i pocałunkiem dla ich boo-boo.

Kiedy wezwać lekarza

Większość dzieci zacznie chodzić między pierwszymi urodzinami a około 16 miesiącem życia, bez względu na to, co robią lub czego nie robią ich rodzice. Pamiętaj jednak, aby przedyskutować swoje obawy z pediatrą, jeśli Twoje dziecko nadal nie wykazywało zainteresowania chodzeniem przez 15 do 16 miesięcy, szczególnie jeśli spóźnia się z innymi etapami.

Jeśli Twoje dziecko ma którykolwiek z poniższych objawów, powinieneś skontaktować się z lekarzem:

• Nagle przestaje chodzić
• Nie podejmuje żadnych niezależnych kroków przez 15 miesięcy
• Nie mogę samodzielnie chodzić przez 18 miesięcy
• Chodzi niestabilnie w wieku 2 lat
• Ma nietypowy chód w wieku 3 lat

Czasami opóźnienie w chodzeniu może oznaczać opóźnienie rozwoju wymagające leczenia lub inny problem medyczny może mieć znaczenie. Zazwyczaj jednak wszystko jest w porządku, a Twoje dziecko może zacząć chodzić w dowolnym dniu — nawet po tym, jak tydzień wcześniej nie wykazuje żadnych oznak próbowania.

Słowo od Verywell

Większość rodziców z niepokojem czeka na pierwsze kroki swojego dziecka — a obserwowanie, jak dziecko uczy się chodzić, jest niezwykle ekscytujące. Ale postaraj się być cierpliwy i nie martw się zbytnio, kiedy to się stanie. Zamiast tego delektuj się wielką chwilą, kiedy nadejdzie – i przygotuj się z pocałunkiem i torbą mrożonych warzyw lub lodem, aby złagodzić te guzy i siniaki, które pojawiają się w parze z pierwszymi krokami. Jeśli Twoje dziecko nie podjęło żadnych kroków przez 15 miesięcy, porozmawiaj o tym z lekarzem.