• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Kiedy dzieci zaczynają chodzić?

Wszystko się zmienia, gdy zaczyna się chodzenie! Od pełzania i czołgania się po cruising i tasowanie (czasem nawet do tyłu), te ważne kamienie milowe w zakresie motoryki dużej to chwile, dla których żyją rodzice. Gdy Twoje dziecko nauczy się, jak się podnieść, aby wstać, to tylko kwestia czasu, zanim zrobi mały krok naprzód, aby zobaczyć, co jeszcze jest w tym wielkim, szerokim świecie.

Pierwsze kroki Twojego dziecka mogą pojawić się w ciągu kilku dni lub kilku miesięcy od momentu, gdy po raz pierwszy nauczy się wstawać. Ale kiedy już to zrobi, to tylko przeskok, przeskok i przeskok (innymi słowy, ćwicz, ćwicz i jeszcze raz ćwicz!) do raczkowania i chodzenia.

Gotowy na pogoń za ślicznotką? Oto, kiedy niemowlęta i małe dzieci zwykle zaczynają chodzić, oznacza to, że Twoje dziecko zbliża się do chodzenia i sposoby, aby je zachęcić na każdym kroku.

Kiedy dzieci zaczynają chodzić?

Niektóre dzieci zaczynają chodzić przed ukończeniem 1 roku życia, ale wiele innych robi te pierwsze kroki po pierwszych urodzinach, zwykle średnio około 14. miesiąca. Niemowlęta często robią kilka wczesnych kroków, gdy przechodzą od podciągania do pływania (lub chodzenia trzymając się kanapy, stolika do kawy lub podnóżka) około 9 lub 10 miesiąca

Kiedy wczesne krążowniki podejmą pierwsze próby wypuszczenia mebla, który służyły im do stania w pozycji pionowej, może to oznaczać, że będziesz świadkiem niektórych z tych pierwszych kroków malucha. Większość dzieci nie podejmuje samodzielnych kroków długo po swoich pierwszych urodzinach (większość dzieci chodzi dobrze w wieku od 12 do 15 miesięcy), ale jeśli Twoje dziecko nie chodzi po 18 miesiącach, skontaktuj się z lekarzem.

Część tego może tkwić w jej okablowaniu:Twoje maleństwo może podążać śladami swoich rodziców (wcześnie lub późno). Budowa i temperament również odgrywają rolę. Energiczne dziecko prawdopodobnie będzie dumnie dumnie nosić swoje rzeczy wcześniej niż łagodne, szczęśliwe do siedzenia dziecko. A niektóre dzieci są bardziej ostrożne i chcą zrobić krok tylko wtedy, gdy są pewne, że się nie upadną; inni są śmiałkami i rzucą się do środka — dosłownie.

Twój maluch w końcu nauczy się chodzić — ale zgodnie z jej rozkładem jazdy, a nie twoim. Jasne, są sposoby, na które możesz pomóc jej (patrz poniżej), ale zamiast skupiać się na mecie, po drodze obejmuj małe kroki. W ten sposób jej zwycięskie okrążenie będzie o wiele słodsze.

Etapy nauki chodzenia

Nauka chodzenia to oczywiście proces, a każde dziecko ma inne podejście. Oto spojrzenie na etapy, przez które może przejść Twoje dziecko na drodze do prawdziwego chodzenia (pamiętaj, że pominięcie niektórych lub wszystkich z tych etapów jest całkowicie normalne):

• Indeksowanie: Uważaj na ten klasyczny ruch dłoni i kolan, który będzie miał miejsce między 7 a 10 miesiącem. Niektóre dzieci zaczynają raczkować, kołysząc się na rękach i kolanach.
• Pełzanie: Podobnie do raczkowania, dziecko, które się skrada, może podciągnąć się do przodu rękami, które są w tym momencie silniejsze niż mięśnie nóg, i wciągnąć resztę dziecka do tyłu.
• Hulajno: Zamiast raczkować lub pełzać, niektóre dzieci ślizgają się po tyłkach, odpychając się rękoma. Albo twój maluch może ślizgać się po brzuchu w stylu komandosa.
• Rejs: Ostatnim etapem nauki przed chodzeniem jest często chodzenie, co oznacza, że ​​Twoje dziecko stawia kroki w pozycji pionowej i trzyma się mebla (lub nogi lub dłoni).

Jakie są oznaki, że Twoje dziecko jest prawie gotowe do chodzenia?

Będziesz wiedziała, że ​​chodzenie jest w niedalekiej przyszłości, jeśli Twoje dziecko wypróbowało już jeden lub więcej z powyższych etapów uczenia się. Inne oznaki zbliżania się do chodzenia, które możesz szpiegować, to lepsza równowaga dziecka i zdolność do dłuższego stania w pozycji pionowej (co oznacza większą siłę). A jeśli twoja ślicznotka chodzi jak zawodowiec, pchając zabawkę z uchwytem na kółkach, prawdopodobnie wkrótce będzie gotowa, by odpuścić!

Chodzenie może być również nieuchronne, jeśli Twoje dziecko przechodzi regresję snu. Ta porażka w zwykłej rutynie drzemki Twojego malucha jest często powiązana z nowymi umiejętnościami, które nabyła w ciągu dnia. Tak więc, jeśli masz 12-miesięczną regresję snu, jej chodzenie może utrudniać spokojny sen.

Jak zachęcić dziecko do chodzenia

Istnieje wiele sposobów zachęcania do chodzenia, ale najlepszym z nich jest umożliwienie dziecku jak największej eksploracji własnym ciałem i wypróbowania tego samodzielnie.

Pozwól dziecku spędzać dużo czasu poza wózkiem lub nosidełkiem — z dala od placu zabaw lub huśtawki — aby mogło zobaczyć, dokąd zabiera ją jej zajęte ja. Oto kilka konkretnych sposobów zachęcania do wykonania pierwszych kroków:

• Zostaw kuszący szlak. Te same sztuczki, które mogą skłonić dziecko do raczkowania lub podciągania się, mogą również pomóc zmotywować początkującego krążownika. Umieść kuszące zabawki poza zasięgiem, kiedy podciąga się, by wstać, a Twoje dziecko może wypróbować nowe sposoby zdobycia nagrody.
• Włącz jej tempomat. Jeśli maluch może wstać, ale wydaje się być przestraszony lub niepewny, co dalej, pomóż mu, ustawiając stabilne meble, aby się uspokoiły, gdy idzie (jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, upewnij się, że masz stolik kawowy, stolik pod telewizor i inne przedmioty, które dziecko może wykorzystać do samodzielnego manewrowania, są zabezpieczone przed dziećmi, bez ostrych narożników i ryzyka przewrócenia).
• Trzymaj ją za rękę. Możesz również zachęcić do samodzielnego chodzenia, chodząc z nią, trzymając ją za ręce, aby zachować równowagę.
• Daj jej popychaną zabawkę. Powiedzmy, że mały wózek na zakupy lub niewielka kosiarka do trawy daje dziecku kontrolę, gdy chwyta go i popycha przed sobą. Dodatkowo zapewni jej wsparcie, którego potrzebuje, gdy będzie pracowała na tych nogach, poprawi równowagę i zwiększy jej pewność siebie. Poszukaj wytrzymałych zabawek z drążkiem lub uchwytem, ​​na którym może się oprzeć, oraz dużych kół, które utrudniają przewrócenie się zabawki.
• Ale nie używaj chodzika dla niemowląt. Amerykańska Akademia Pediatrii (AAP) wezwała do zakazu sprzedaży i produkcji spacerów dla niemowląt w USA, a badania pokazują, że mogą one spowolnić rozwój motoryczny, zahamować prawidłowy rozwój krzywizn kręgosłupa i wpływać na postawę dziecka. Co gorsza, piechurzy mogą się przewrócić lub stoczyć ze schodów, powodując obrażenia.
• Ogranicz czas w centrach aktywności. Chociaż nie niosą ze sobą ryzyka szorowania i upadków, te stacjonarne ośrodki nie poprawiają również umiejętności chodzenia, nawet jeśli Twoje dziecko może wstać i bawić się w jednym. Pamiętaj, że aby chodzić musi rozwinąć mięśnie tułowia i ramion – nie tylko mięśnie nóg – więc nie trzymaj jej tam dłużej niż 30 minut na raz.
• Trzymaj jej stopy w środku odsłonięte. Na razie pomiń buty:Najlepsze obuwie dla początkujących spacerowiczów to nic. W pomieszczeniach i na bezpiecznych powierzchniach na zewnątrz, pozwól dziecku chodzić boso (lub, jeśli chcesz, w skarpetkach antypoślizgowych), aby pomóc w budowaniu napięcia mięśniowego w stopach i kostkach, aby wspomóc rozwój jego łuków i nauczyć się równowagi i koordynacji.
• Ale oferuj wygodne buty na zewnątrz. W przypadku wycieczek na świeżym powietrzu buty powinny być lekkie i elastyczne. Trzymaj się z dala od wysokich butów lub efektownych trampek za kostkę – zbyt duże podparcie kostki może w rzeczywistości spowolnić spacerowicza, ograniczając jego ruchy.
• Spodziewaj się kilku przystanków i startów. Nowo odkryta umiejętność chodzenia Twojego dziecka może zostać przerwana, jeśli maluch zdecyduje się intensywnie ćwiczyć inną sztuczkę, taką jak ucztowanie na palcach po opanowaniu chwytania szczypcami. Albo twój mały pełzacz może rozkoszować się skakaniem dookoła tak bardzo, że chodzenie może przyjść później. Inni nowi piechurzy mogą nagle wrócić do raczkowania po ciężkim upadku lub chorobie.

Kiedy rozmawiać z lekarzem

Cierpliwość jest kluczowa, ponieważ każde dziecko rozwija się inaczej i we własnym tempie, więc jeśli Twoje dziecko nie pływa przed 10 miesiącem ani nie chodzi przed swoimi pierwszymi urodzinami, nie jest to powodem do niepokoju. Nie możesz tak naprawdę przyspieszyć rozwoju dziecka, więc nadal zapewniaj bezpieczne, zabawne okazje do ćwiczenia chodzenia podczas zabawy.

Istnieje jednak wiele dziwactw, które zauważysz, gdy Twoje dziecko będzie się kołysać — wszystkie są zupełnie normalne:

• Potknięcia i upadki. Tak, bu-bu się zdarza. Upewnij się, że twój dom jest zabezpieczony przed dziećmi, obserwuj ją przez cały czas i staraj się nie reagować przesadnie na jej upadki i upadki. Pamiętaj, że ma wbudowane zderzaki (tę pucołowatą i wygodną pieluchę). Poza tym prawdopodobnie zapomni o swoich podróżach i upadnie na długo przed tobą.
• Płaskie stopy. Przyjrzyj się dobrze tym pulchnym nogom i małym płaskostopiu, a możesz być zdziwiony, że w ogóle potrafi się poruszać. Ale chociaż jej stopy wyglądają płasko, to tylko tłuszcz dziecka, które je podciąga. W wieku 2 lub 3 lat „rozpłynie się” i zobaczysz jej naturalne łuki.
• Zakrzywione stopy. Stopy niektórych dzieci mogą również zakrzywiać się do wewnątrz, prawie jak półksiężyce. To kolejny przeżytek dla niemowląt, który prawdopodobnie zaczął się w łonie matki i wymaga czasu, aby się wyprostować.
• Stopy gołębich palców. Częste jest również „wsuwanie się” lub bycie lekko gołębim, ponieważ jej piszczele są skierowane do wewnątrz. Na szczęście zwykle ustępuje samoistnie w ciągu sześciu miesięcy od jej pierwszego kroku i bez pomocy z zewnątrz. Jeśli trwa dłużej, skonsultuj się z pediatrą.
• Wskazujące palce. W innym wariancie, niektóre dzieci skręcają się w drugim roku, aby przestawić się na skręcanie, gdy mają 3 lub 4 lata. Nawet jeśli toeing-in nie poprawi się całkowicie, prawdopodobnie nie jest to wielka sprawa, chyba że przeszkadza jej w chodzeniu i bieganiu. (Jeśli tak, porozmawiaj z lekarzem; buty korekcyjne mogą pomóc).
• Zgięte nogi. Po dziewięciu miesiącach zwinięta w łonie może mieć też lekko ugięte nogi. Wygięte nogi zwykle znikają po około 18 miesiącach, ale mogą pozostawać do 3 roku życia.
• Chodzenie na palcach. Niektóre małe dzieci mają nienasycone pragnienie chwiania się na palcach — co może pomóc w wypracowaniu dobrej równowagi. Rzadko chodzenie na palcach może wskazywać na zbyt napięte mięśnie pięt lub stóp, ale prawie zawsze ustępuje. Aby się uspokoić, po prostu sprawdź, czy Twoje dziecko może fizycznie spłaszczyć stopę. Jeśli nie może lub nadal chodzi na palcach po ukończeniu 2 lat, zwróć na to uwagę pediatry.

Natychmiast porozmawiaj ze swoim pediatrą, jeśli zauważysz, że Twoje dziecko wielokrotnie faworyzuje (lub potyka się) na jedną stronę, nadmiernie upada lub jeśli jego nogi wydają się nadmiernie sztywne, ponieważ mogą to wskazywać na problemy z nerwami, stawami lub kręgosłupem.