Çocuklarda Okul Öncesi Yaş Ayrılık Kaygısı

Okul Öncesine Başlarken Ayrılık Kaygısı

Ayrılık kaygısı olarak adlandırılan okul öncesi çocuğunun anne babasız yeni bir ortamda bırakıldığında kaygı duyması doğaldır. Ne de olsa anaokuluna başlamak, özellikle çocuk evden çok sık dışarı çıkmadıysa veya bir akrabasıyla vakit geçirmiyorsa, çocuk için büyük bir adımdır.

Çoğu zaman veda etmek istemeseler de veda etmek önemlidir ve ağlarlar. Yapışkanlık, ağlama veya öfke nöbetleri, ilk yıllarda ayrılmaya karşı sağlıklı tepkiler olarak kabul edilir. Gitmeden önce prova yapmak yardımcı olabilir. Çocuk 4 yaşına gelene kadar durabilir ve ardından yeniden başlayabilirler.

Bu anormal değil, sadece çocuğun gelişiminde ebeveynleriyle sağlıklı bir bağın olduğunu gösterebilecek bir aşamadır. Bu, sizinle çocuğunuz arasında güçlü, sevgi dolu bir bağın var olduğu anlamına gelir. Çoğu çocuk, ebeveyn ayrıldıktan 3-4 dakika sonra ağlamayı bırakır. Bir ebeveyn olarak bu biraz kalp kırıcı olabilir. ama neyse ki çoğu çocuk kreşe veya anaokuluna uyum sağladıktan sonra bu tepkiyi çabucak atlatır.

Ayrılık kaygısı bir çocuktan diğerine büyük ölçüde değişebilir. Bazı çocuklar diğerlerinden daha yapışkan ve sinirlidir ve günlük rutinlerindeki bir değişikliğe uyum sağlamakta daha zorlanabilirler. Bu, çocuğun daha sonra hayatta sorun yaşayacağı anlamına gelmez. Sadece ebeveyn adına biraz daha çaba gerektirir. Sabırlı olmak ve sınırları nazikçe belirleyerek tutarlı olmak önemlidir.

Geçişi Kolaylaştırın

Çocuğunuzun evden anaokuluna geçişini kolaylaştırmak için yapabileceğiniz birkaç şey vardır.

  • Çocuğunuz derse başlamadan önce, sınıfı görmesi ve öğretmeniyle tanışması için onu okulu ziyaret etmeye götürün.
  • Mümkünse sınıflarına katılacak bir veya daha fazla çocukla bir oyun günü geçirin çünkü arkadaşlarını tekrar görmekten mutlu olacaklardır.
  • Annesinin veya babasının geri geleceği konusunda çocuğunuza bol bol güvence verin.
  • Onlara oyuncak ayı ya da en sevdiği battaniye gibi yanlarına almaları için rahatlatıcı bir nesne verin. Ayrıca öğretmenin onlara okuyabileceği favori bir kitabı da alabilirsiniz. Sırt çantaları varsa, pakete küçük bir aile fotoğrafı koyabilirsiniz.
  • Hoşçakallarınızı kısa tutun ve onları bırakmak için olumlu bir rutin geliştirmek için özel bir küçük dalga veya hızlı öpücük kullanabilirsiniz. Endişeliyseniz ve etrafta gezinirseniz, çocuğunuz endişeyi hissedecek ve tepki verecektir.
  • Çocuğunuzun size güvenebileceğini bilmesini istediğiniz için dışarı çıkmayın.
  • Ayrıca, canlı hayal güçleri olduğundan ve bunlar endişe veya kabusları tetikleyebileceğinden, çocukların televizyonda korku programları izlemesine izin vermemek de önemlidir.
  • Çocuğunuza davranması için asla rüşvet vermeyin veya pazarlık yapmayın. Çocukların biraz daha bağımsız olabilmeleri için kendi duygularına sahip olmalarına izin verilmelidir.

Geçişi Kolaylaştırma Yöntemleri

Ne kadar telaşa kapılsalar, ağlasalar veya ayaklarını yere vursalar da okula gitmelerinin beklendiği konusunda net olmalısınız. Rol yaptıkları için onları asla eve götürmeyin. Sınırlar çocuklar için önemlidir ve aslında büyümeleri için güvenli bir ortamı teşvik eder.

Okula başladıklarında çocukları sınıflarından oynamaya davet edin, bu da yeni arkadaşlar edinmeye geçişi kolaylaştıracaktır.

Eşinizin veya başka bir aile üyenizin onları ara sıra bırakmasını veya almasını sağlayın ya da belki sınıf arkadaşlarından birini alıp okula götürmesini sağlayabilirsiniz, bu da zor vedalaşmalara yardımcı olabilir.

Sorunları gerektiği gibi sabahları öğretmenle tartışın, ancak daha etkileşimli soruları okul sonrası için saklayın.

Çocuğunuz geçiş yapmakta zorlanıyorsa öğretmeni dahil edin.

Sorunu çözdüğünüzü düşünürseniz şaşırmayın, ancak birkaç tatil gününden sonra, ancak genellikle kısa bir süre sonra geri döner.

Çocuğunuzun bu olumlu değişikliği yapabileceğine inanın.

Ayrılık Kaygısı ve Ayrılık Kaygısı Bozukluğu

Aynı özelliklerin birçoğu ayrılık kaygısı bozukluğu ve normal ayrılık tarafından paylaşılır, bu nedenle çocuğunuzun uyum sağlamak için zamana ihtiyacı olup olmadığını veya daha ciddi bir endişe olup olmadığını belirlemek zor olabilir. Bu tepkiler arasındaki temel fark, çocuğunuzun korkularının yoğunluğu ve bu korkuların onları normal aktivitelerden uzak tutup tutmadığıdır.

Bazı çocuklar, ebeveynleri her şeyi doğru yaptığında bile geçmeyen ayrılık kaygısı yaşarlar. İlkokul yıllarında yoğun ayrılık kaygısının devam etmesi veya sürekli olarak yeniden ortaya çıkması vardır ve hatta ötesine geçebilir.

Ayrılık kaygısı bozukluğu, normal bir gelişim aşaması değil, daha ciddi bir duygusal sorundur. Çocuk, normal bakıcısı olmadan evden uzakta bir yerde bırakılmayı düşündüğünde bile aşırı sıkıntı yaşar. Ayrılık kaygısı bozukluğunda çocuğun korkuları, normal bir yaşam sürme yeteneklerini sınırlar.

Ayrılık Kaygısının Belirtileri

Bu çocuklar ayrılma konusunda sürekli endişeli veya korkulu hissediyor ve aşağıdaki senaryolardan bir veya daha fazlasıyla bunalıyor:

  • Sevdikleri birine bir şey olacağından korkarlar. Örneğin, ebeveynlerinin yaralanabileceği veya hastalanabileceği konusunda sürekli endişe duyabilirler.
  • Öngörülemeyen bazı olayların kalıcı bir ayrılığa yol açacağından endişe duyabilirler. Bu çocuklar kaybolma veya kaçırılma konusunda endişelenebilirler.
  • Bu çocuklar da ayrılıkla ilgili kabuslar görüyor. Korkularıyla ilgili korkunç rüyalar görürler.

Çocuğun normal rutinine müdahale eden yaygın ayrılık kaygısı belirtileri:

  • Okula gitmeyi reddedebilirler. Bu bozukluğu olan bir çocuk makul olmayan bir okul korkusu yaşayabilir ve evde kalmak için her şeyi yapabilir.
  • Uyumakta zorluk çekebilirler. Yalnız kalma korkusu veya ayrılıkla ilgili kabuslar nedeniyle uykusuzluk çekebilirler.
  • Baş ağrısı veya karın ağrısı gibi fiziksel hastalıklardan şikayet etmek yaygındır.
  • Bu çocuklar, evin etrafında sizi gölgeleyerek veya bir yere gitmeye çalıştığınızda kolunuza veya bacağınıza yapışarak bakıcıya yapışabilirler.

Okul Çocukları Caddeyi Güvenle Karşıya Geçiyor

Ayrılık Kaygısı Bozukluğunun Yaygın Nedenleri

Ayrılık kaygısı bozukluğunun yaygın nedenleri nelerdir? Çocuk bir şekilde güvensiz hissediyor. Çocuğunuzun bu korkuyu geliştirmesine neyin sebep olduğunu bulmaya çalışın. Kendilerini tehdit altında hissetmelerine neden olan bir olayı saptayabilirseniz, kaygılarına karşı zafer kazanmalarına yardımcı olmaya bir adım daha yaklaşmış olursunuz.

Ayrılık kaygısı bozukluğunun bazı yaygın nedenleri:

  • Çevredeki değişiklikler, bir çocukta stresin yaygın bir nedenidir. Örneğin; yeni bir ev, yeni bir okul veya kreş, çocuğun gördüğü karı-koca arasında sürekli çekişmeler veya boşanma çok fazla strese neden olabilir.
  • Okul değiştirmek veya evcil hayvan da dahil olmak üzere sevilen birinin kaybı gibi stresli durumlar bu rahatsızlığı tetikleyebilir.
  • Aşırı koruyucu ebeveynler, ebeveynlerin kaygılarının çocuk tarafından algılandığı bu rahatsızlığa neden olabilir.

Küçük Çocuklar

Hastalıkla Başa Çıkmak İçin İpuçları

Bu bozukluk bir gecede ortaya çıkıyorsa, ayrılık kaygısından çok travmatik bir deneyimle ilgili olabilir.

Çocuğunuza yardım etmenin en iyi yolu, evde çok istikrarlı, sempatik bir ortam yaratmaktır; bu, çocuğunuzu daha rahat ettirecek ve okulla daha iyi başa çıkabilmenizi sağlayacaktır.

Ayrılık kaygısı bozukluğuyla başa çıkmak için başka ipuçları:

  • Çocuğunuzun bu duyguları nasıl deneyimlediğini anlayacağınız ve onların mücadelelerine kolayca sempati duyabileceğiniz için, kendinizi bu bozukluk hakkında eğitmeniz önemlidir.
  • Çocuğunuzun duygularını dinlemek çok önemlidir. Onlar için gerçek oldukları için geçerli olup olmadıkları önemsizdir. Bu şekilde çocuk kendini yalnız hissetmez ve bu, güçlü bir iyileştirici etkiye sahip olabilir.
  • Sorunlar hakkında konuşun. Empati kurun, ancak çocuğunuza son ayrılıktan sağ çıktığını hatırlatın.
  • Yeni bir okula gitmek veya oynamak için yeni arkadaşlarla buluşmak gibi bu sorunu ağırlaştırabilecek geçiş noktalarını önceden tahmin edin. Çocuğunuz bir ebeveynden diğerinden daha kolay ayrılıyorsa, mümkünse o ebeveynin çocuğu bırakmasına izin verin.
  • Çocuğunuzu sağlıklı sosyal ve fiziksel aktivitelere katılmaya teşvik edin.
  • Çocuğunuz hastalık nedeniyle devamsızlık yaptıysa, sağlığına kavuştuktan sonra mümkün olan en kısa sürede onu okula iade edin.
  • Zamanında yatmaktan iyi bir karneye kadar çocuğunuzun çabalarını, en küçük başarılarını bile her zaman övün.

Ne Zaman Profesyonel Yardım Aramalısınız

Kaygılı ebeveynleri olan çocuklar bu rahatsızlığa daha çabuk yakalanma eğiliminde olduklarından, problemleriniz hakkında konuşmak, sağlıklı beslenmek, egzersiz yapmak ve yeterince uyumak gibi sağlıklı seçimler yaptığınızdan emin olun. Gevşeme veya meditasyon teknikleri uygulamayı deneyin.

Çocuğunuzda ayrılık kaygısı bozukluğu varsa ve bu bozukluğun üstesinden gelmesine yardımcı olmak için her şeyi denediyseniz, ancak ilerleme kaydedilmediyse, profesyonel yardım almanın zamanı gelmiştir.

Bozukluk bir profesyonel tarafından teşhis edilebilir ve genellikle etkili olan çeşitli tedavi türleri vardır.

  • Konuşma terapisi: Çocuğunuzun duygularını empatik olan ve kaygısını anlaması için çocuğunuza rehberlik edebilecek biriyle ifade etmesi için güvenli bir yer.
  • Oyun terapisi: oyun veya boyama, çocuğun duygularını ifade etmesinin yaygın bir yoludur.
  • Aile danışmanlığı: aile danışmanlığı, çocuğunuzun kaygısına neden olan düşüncelerle etkileşime girmesine yardımcı olabilirken, ebeveyn olarak siz çocuğunuzun başa çıkma becerilerine yardımcı olabilirsiniz.
  • İlaç: ağır vakalarda kullanılır, ancak yalnızca diğer terapilerle birlikte kullanılır.

Sonuç

Çoğu küçük çocuk okula başlarken ve hatta aşina olmadıkları yerlere giderken biraz endişe duyar. Bu sağlıklı ve normaldir. Ayrılık anksiyetesi bozukluğunun yaygın belirtileri için yukarıda sıralanan önerilere uymak, muhtemelen çocuğunuzun sorunu aşmasına yardımcı olacaktır.

Müdahale gerektiren durumlar için, bunu çocuğunuz küçükken yapmak iyi bir fikirdir, çünkü çocuk ergenlik çağına gelene kadar tedavi edilmeyen sorunların tedavisi çok daha zordur ve olumlu sonuç alınır.

Yazar Hakkında :

Essay Writer Help'te İngilizce Lisans Derecesi ile profesyonel bir yazarım, yaratıcı yazarlık ve dilbilgisi alanında yüksek lisans yapıyorum. 10 yılı aşkın deneyimim sayesinde birçok eserim çevrimiçi ve basılı olarak yayınlandı.


Previous:

Next: