• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Błędy związane z dyscypliną, które często popełniają rozwiedzieni rodzice

W idealnym świecie rozwiedzeni rodzice byliby w stanie bezproblemowo współrodzić. Zasady pozostałyby spójne. Konsekwencje przenosiły się z jednego domu do drugiego. A oboje rodzice pracowaliby razem, aby zapobiec problemom z zachowaniem, zanim zaczną.

Ale oczywiście większość ludzi rozwodzi się, ponieważ nie widzi oko w oko. A różnice w stylach rodzicielskich są częstym źródłem nieporozumień. Ale nawet jeśli nie zgadzasz się we wszystkich kwestiach rodzicielskich ze swoim byłym partnerem, nadal możesz podjąć kroki, aby nauczyć dziecko umiejętności potrzebnych do zarządzania swoim zachowaniem.

Niestety, wielu rodziców traci z oczu, jak najlepiej dyscyplinować swoje dzieci, gdy przechodzą rozwód. I zbyt często rodzice mający dobre intencje popełniają te typowe błędy:

Rywalizacja o miano faworyta

Po separacji lub rozwodzie chcieć być dobrym facetem może być naprawdę kusząca. Więc kiedy twoje dziecko mówi:„Ale mama pozwala mi jeść deser każdego wieczoru” lub „Tata nie każe mi uczyć się ortografii!” możesz rozważyć nagięcie swoich zasad.

Ale robienie tego tylko naraża cię na porażkę. Twoje dziecko może upiększyć, jak dobrze ma się w drugim domu lub może próbować zmierzyć się z drugim rodzicem. Ostatnią rzeczą, jaką chcesz zrobić, jest wzięcie udziału w konkursie, kto ma najlepszy dom. Twoje dziecko zagłosuje na tego, kto ma najmniej zasad lub który najbardziej go psuje. A te rzeczy nie leżą w najlepszym interesie Twojego dziecka.

Oszukiwanie dotyczące zachowania

Czasami rodzic nalega:„Zawsze zachowuje się świetnie w moim domu. Nie wiem, dlaczego zachowuje się w twoim domu. Ale upieranie się, że twoje dziecko jest idealnym aniołem, gdy jest pod twoją opieką, nikomu nie wyświadczy żadnej przysługi.

Nie zmawiaj się też z dzieckiem w celu namalowania go w korzystniejszym świetle. Czasami rodzice mówią:„Nie powiemy mamie, że masz kłopoty w szkole, dobrze?” Zgoda na zachowanie tajemnicy na temat jego zachowania wysyła niezdrową wiadomość.

Porozmawiaj otwarcie ze swoim byłym o obserwowanym zachowaniu i krokach, które podejmujesz, aby temu zaradzić. Chociaż zasady i konsekwencje nie muszą być dokładnie takie same w obu domach, otwarta komunikacja może być pierwszym krokiem do rozwiązania problemu.

Musisz wiedzieć, jak często zdarza się zachowanie i w jakim środowisku występuje, aby jak najskuteczniej się z nim zmierzyć.

Mów głośno i szczerze o tym, co się dzieje, abyś mógł określić, czy dane zachowanie jest odosobnionym incydentem, czy trwającym problemem.

Negatywne mówienie o innych

Kiedy twoje dziecko mówi takie rzeczy jak:„Mamo, pozwól mi obejrzeć dwa filmy z oceną R w ten weekend”, możesz czuć się zmuszony do przedstawienia mu wszystkich innych kiepskich wyborów, których dokonuje jego matka. Ale negatywne mówienie o wyborach drugiego rodzica w dłuższej perspektywie zaszkodzi twoim relacjom z dzieckiem.

To, że nie kochasz drugiego rodzica, nie oznacza, że ​​Twoje dziecko nie powinno. Więc nawet jeśli nie zgadzasz się ze sposobem, w jaki twoi byli partnerzy, rodzice, wyrażanie swojego niezadowolenia dziecku jest niewłaściwe.

Po prostu przypomnij dziecku:„Cóż w moim domu, dzieci nie oglądają filmów z oceną R” lub „Moje domowe zasady różnią się od zasad twojej matki”.

Jeśli twoje dziecko wypowiada się dość oburzająco na temat tego, co wolno mu robić w drugim domu, możesz powiedzieć:„Będę musiał porozmawiać o tym z twoim ojcem”. To może być najlepsza odpowiedź, jeśli Twoje dziecko próbuje wywołać reakcję od Ciebie.

Żal dziecka

Czasami rodzice zaczynają myśleć o dziecku jako o ofierze rozwodu. W konsekwencji stają się pobłażliwi dzięki swojej dyscyplinie.

Mówiąc takie rzeczy, jak:„Cóż, on już tak wiele przeszedł. Nie chcę odbierać mu gier wideo” lub „On po prostu źle się zachowuje, ponieważ jest zdenerwowany rozwodem. Nie chcę go jeszcze bardziej karać”, to nie jest dobry pomysł.

Nauczenie dziecka, że ​​jest „produktem rozwodu”, da mu mentalność ofiary. Przyznaj, że może mieć do czynienia z wieloma mieszanymi emocjami i potwierdź swoje uczucia. Porozmawiaj o trudnościach, których może doświadczać, ale naucz go, że ciężkie czasy nie powinny być usprawiedliwieniem dla złego zachowania.

Popraw zachowanie dziecka, ale nie emocje. Powiedz mu, że jest w porządku być zły, przestraszony lub smutny. Daj mu czas na żałobę i pomóż mu nauczyć się radzić sobie z nieprzyjemnymi emocjami w pozytywny sposób.

Jeśli Twoje dziecko naprawdę ma problemy z przystosowaniem się, może potrzebować profesjonalnej pomocy. Jeśli zauważysz poważne zmiany zachowania lub zmiany nastroju, które trwają dłużej niż kilka tygodni, porozmawiaj z pediatrą dziecka.

Pamiętaj jednak, że rozwód niekoniecznie szkodzi dzieciom. Jeśli miałeś związek o wysokim poziomie konfliktu, rozwód może nawet przynieść ulgę. Czasami zachowanie dziecka poprawi się po separacji.

Posiadanie niespójnych zasad

Dzieci muszą wiedzieć, że nadal egzekwujesz zasady i konsekwencje. W rzeczywistości konsekwentna dyscyplina pomoże Twojemu dziecku czuć się bezpiecznie, gdy przystosowuje się do stresujących sytuacji.

Jednak po rozwodzie utrzymanie spójności staje się skomplikowane. Musisz pamiętać, czy odebrałeś mu przywileje w grach wideo pięć minut przed tym, jak poszedł do domu drugiego rodzica? Jeśli tak, czy musisz egzekwować tę konsekwencję, gdy wróci?

I oczywiście stres związany z rozwodem prawdopodobnie będzie ciążył również na tobie. Jako samotny rodzic możesz mieć więcej obowiązków, które utrudniają utrzymanie spójnego harmonogramu i egzekwowanie wyraźnych konsekwencji.

Narzekanie na dyscyplinę

Czasami rodzice nie doceniają swojego wpływu na dziecko. Rodzic nieotrzymujący opieki może mówić takie rzeczy jak:„Cóż, nie ma sensu próbować uczyć ją toalety, gdy jest w moim domu, ponieważ jej ojciec nie pracuje nad tym w swoim domu” lub „Nie mogę nic zrobić z tym fakt, że teraz przeklina, ponieważ jego matka wpuszcza go do swojego domu”.

Chociaż nie możesz kontrolować tego, co dzieje się w drugim domu, możesz skupić się na tym, jak dyscyplinujesz swoje dziecko, gdy jest w twoim domu. Włóż swoją energię w bycie dobrym wzorem do naśladowania i ucz dziecko swoich wartości w czasie, który masz.

Nawet jeśli nie jesteś ze swoim dzieckiem na co dzień, nadal masz na nią ogromny wpływ. Masz okazję nauczyć ją nowych umiejętności i pomóc jej uczyć się nowych rzeczy za każdym razem, gdy jesteście razem.

Więc zamiast marnować czas na narzekanie, że drugi rodzic nie robi wystarczająco dużo lub oskarżanie drugiego rodzica o podkopywanie wszystkich twoich postępów, włóż swoją energię w wychowywanie jak najlepszego dziecka w czasie, jaki masz.

Nadmierna kompensacja

Jeśli uważasz, że drugi rodzic jest zbyt surowy, możesz ulec pokusie, aby stać się nieco bardziej pobłażliwym. Ale nie możesz tego „wyrównać”, przepłacając za drugiego rodzica. To nie działa w ten sposób.

To, czy twój były jest bardziej surowy, czy bardziej zrelaksowany, nie powinno mieć większego wpływu na twoje rodzicielstwo. Ważne jest, aby wychowywać swoje dziecko najlepiej, jak potrafisz, kiedy jest w twoim domu.

Próba nadmiernej rekompensaty dla drugiego rodzica tylko sprawia, że ​​twoje dziecko jest bardziej zagmatwane. Przechodzenie między domami, w których występują dwie skrajności, utrudni sprawę.

Używanie dziecka do przekazywania wiadomości

Mówienie:„Powiedz tacie, żeby nie pozwalał bratu bawić się twoim tabletem” lub „Powiedz mamie, że nie możesz jeść tylu słodyczy, bo to szkodzi twoim zębom” stawia twoje dziecko pośrodku. A to okropne miejsce dla dziecka.

Jeśli chcesz przekazać coś drugiemu rodzicowi, zrób to sam. I zrób to bezpośrednio. Nigdy nie proś dziecka o przekazywanie wiadomości tam i z powrotem.

I nie obarczaj swojego dziecka odpowiedzialnością za mówienie drugiemu rodzicowi, jak ma wykonywać swoją pracę. Twoje dziecko musi wiedzieć, że jego zadaniem jest bycie dzieckiem, a dorośli są odpowiedzialni.

Odmowa pracy zespołowej

Czasami rodzice stają się uparci, jeśli chodzi o wspólną pracę zespołową w celu rozwiązania problemów. Ale odmowa rozmowy z terapeutą, ponieważ nie wybrałeś tej osoby, lub nieuczestniczenie w spotkaniu szkolnym, ponieważ uważasz, że twój ex będzie cię obwiniał, nie jest pomocne.

Bądź otwarty na współpracę ze swoim byłym partnerem i innymi profesjonalistami zaangażowanymi w rozwiązywanie problemów z zachowaniem. Przynajmniej bądź gotów wysłuchać obaw i bądź otwarty na sugestie.

Nawet jeśli nie widzisz tych szczególnych problemów z zachowaniem lub uważasz, że to drugi rodzic jest winny, słuchanie jest najlepszym miejscem na rozpoczęcie. Gdy pokażesz, że jesteś otwarty na usłyszenie o problemach, możesz rozpocząć pracę nad jego rozwiązaniem.

Zarządzanie problemami z zachowaniem

Nie musisz być najlepszym przyjacielem swojego byłego małżonka, aby pomóc dziecku poradzić sobie z rozwodem. W rzeczywistości niektóre badania pokazują, że bycie dobrym przyjacielem drugiego rodzica może być jeszcze bardziej mylące dla dziecka. Może mieć trudności ze zrozumieniem, dlaczego nie udało ci się sprawić, by związek działał, jeśli potrafisz tak dobrze dogadać się po separacji.

Ważną rzeczą do zapamiętania jest to, że Twoje dziecko musi utrzymywać z Tobą zdrowe relacje. A zapewnienie dziecku zdrowej dyscypliny po rozwodzie pomoże ci utrzymać dobre relacje.