• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Jak pomóc dzieciom w złości:7 kluczowych wskazówek, które pomogą im radzić sobie z tym uczuciem

Uczucie złości jest normalną emocją, której wszyscy doświadczamy, a życie w czasach pandemii sprawia, że ​​szczególnie trudno sobie z tym poradzić. Nakazy maskowania, izolacja, strata i niepewność sprawiły, że ludzie w każdym wieku wyrażają swoją frustrację i złość. Jednak to dzieci doświadczają największych wstrząsów w swoim środowisku społecznym i uczącym się – i które są najmniej przygotowane do regulowania swoich emocji w odpowiedzi.

Ana Diaz-Zubieta, psycholog kliniczny dziecięcy z Miami, mówi:„Agresja fizyczna i/lub werbalna często staje się pierwszą linią obrony dziecka, które ma trudności z radzeniem sobie z frustracją lub brakuje mu odpowiednich umiejętności rozwiązywania problemów, aby radzić sobie z wyzwaniami życiowymi , trudności lub negatywne emocje”.

Małe dzieci padają na podłogę kopiąc i krzycząc, nastolatki i nastolatki krzyczą i trzaskają drzwiami. Kiedy emocje osiągają punkt wrzenia, niektóre dzieci nie wiedzą, co robić. Rodzice i opiekunowie muszą wiedzieć, jak rozwiązać problemy z gniewem u dzieci, aby gniewne uczucia nie przekształciły się we wzorce agresywnych zachowań, takich jak plucie, uderzanie lub kopanie.

Dlaczego pandemia stworzyła więcej emocjonalnych wyzwań dla dzieci

Brak kontaktów społecznych na wiele sposobów zwiększa poczucie frustracji. Dzieci musiały zrezygnować z uścisków i zabaw z rówieśnikami. Na ulicach iw klasach widzą więcej zamaskowanych twarzy niż uśmiechniętych. Neacol Robinson, pielęgniarka psychiatryczna w zakresie zdrowia psychicznego z Ohio, mówi:” Warunki życia w pandemii spowodowały izolację, a ludzie są stworzeniami społecznymi. Ludzki dotyk jest bardzo potężny i jest sposobem na wyrażenie miłości i troski”. Innymi słowy, dzieci potrzebują uczucia, które pomoże im sobie z tym poradzić.

Zapewnienie dzieciom umiejętności radzenia sobie z gniewem podczas pandemii jest trudne. „Uważam, że jednym z najbardziej oczywistych wyzwań pandemii dla dzieci i rodzin” — mówi Diaz — „jest to, że w tym czasie wszyscy przechodzą przez trudne chwile jednocześnie. Kiedy każdy ma problemy z pewnymi możliwościami, znalezienie stabilnego wsparcia stało się większym wyzwaniem. Dzieci i młodzież mogą mieć rodziców, nauczycieli, rodzeństwo i przyjaciół, którzy są zestresowani bardziej niż przeciętnie”.

Jak rodzice i opiekunowie mogą pomóc dzieciom radzić sobie z gniewem

Pomimo stresu, przez który wszyscy przechodzimy, wciąż istnieją konkretne sposoby, w jakie dorośli mogą pomóc dzieciom.

1. Poinformuj dzieci, że można się złościć

Diaz mówi, że mówienie dzieciom, że „w porządku jest czuć się zły” jest ważnym krokiem w pomaganiu im zrozumieć różnicę między uczuciem a odpowiednimi sposobami reagowania. Mówi:„Poświęcenie czasu na rozmowę i znalezienie strategii może pomóc dziecku poczuć się mniej przytłoczonym swoim gniewem”.

2. Pomóż dzieciom zidentyfikować źródło ich gniewu

Pomimo swojego wieku dzieci nie zawsze wiedzą, co je denerwuje. Robinson mówi:„Dzieci z problemami radzenia sobie z gniewem muszą być wysłuchane, więc słuchanie wskazówek dotyczących źródła frustracji jest kluczowe”. Gdy dzieci będą w stanie zidentyfikować źródło swojej frustracji, dorosłym będzie łatwiej okazywać empatię, a dzieciom poczuć się wysłuchanym i zrozumianym.

3. Modeluj zdrowe sposoby radzenia sobie z gniewnymi uczuciami

Dzieci otrzymują wskazówki od dorosłych, więc modelowanie, jak radzić sobie z gniewem, pomoże dzieciom zrobić to samo. Diaz mówi:„Dzieci muszą być w stanie zobaczyć zdrowe reprezentacje zarządzania emocjami. Dzieci muszą również mieć alternatywę dla swoich negatywnych reakcji, na której mogą polegać”. Z tego powodu ważne jest, aby dorośli kontrolowali własne emocje.

4. Poinformuj dzieci, kiedy musisz odejść

Kiedy emocje są wysokie, czasami najlepszą reakcją jest przerwa. Kristen Coggin, mama 8, 5 i 22-miesięcznego dziecka, mówi, że kiedy jej dzieci mają problemy z radzeniem z gniewem, największym wyzwaniem jest dla niej „zarządzanie tym, jak przetwarzam dyskomfort, który odczuwam w danej chwili”. Mówi, że odejście pomogło w chwilach, gdy musiała się samoregulować. Mówi swoim dzieciom:„Muszę poświęcić kilka minut, bo czuję się sfrustrowana”. Kiedy dorośli określają swoje potrzeby emocjonalne, dzieci mogą zrobić to samo.

5. Nauczanie strategii radzenia sobie, gdy dzieci są szczęśliwe

W ferworze walidacja może być ważniejsza niż instrukcje. Charisse A. Sims, pedagog i mama sześciorga dzieci w wieku od 3 do 11 lat, mówi:” Częstym błędem, jaki popełniamy z naszymi dziećmi, jest próba uczenia i dawania im narzędzi w chwilach wielkich emocji. Regularnie ćwiczę i uczę różnych technik oddychania i uspokajania, kiedy moje dzieci są szczęśliwe, więc to się trzyma, jest ekscytujące — i dzięki temu wiedzą, jak to zrobić bez konieczności uczenia się czegoś nowego w bardzo trudnym czasie”.

6. Pomóż dzieciom znaleźć możliwe alternatywy dla wyrażania złości

Gdy dzieci się uspokoją, Sims sugeruje współpracę z dziećmi, aby pomóc im wymyślić alternatywną reakcję na ich uczucia. „W zależności od ich wieku, mogę zaprosić ich do przyłączenia się do procesu myślowego w celu ustalenia „Jak?” lub [pytanie] „Co jeszcze możemy zrobić?” Lub oferuję wybór”.

7. Pokaż dzieciom, że Ci zależy

Sims mówi, że czasami od razu prosi swoje dzieci o przytulenie. „Dzięki ściśnięciu mogę również uspokoić rzeczywisty układ nerwowy, który sprawia, że ​​ich ciało czuje się zły”.

Tasheba Berry-McLaren, właścicielka i operator Next 2 Mom Learning Center w Miami, mówi, że opiekunowie, którzy kontaktują się z dziećmi znajdującymi się pod ich opieką, lepiej pomagają im zarządzać swoimi emocjami. „Musisz zbudować relację z dziećmi, aby zrozumiały i poczuły więź z tobą. Wiele razy dzieci fizycznie rozmawiają z tobą poprzez swoje zachowanie. Chcą tylko miłości. Chcą czuć z kimś więź i chcą czuć się bezpiecznie”.

Kiedy szukać profesjonalnej pomocy

Gniew jest normalną emocją, ale czasami może dojść do punktu, w którym rodzice będą potrzebować profesjonalnej pomocy w celu uzyskania wsparcia. Diaz mówi:„Kiedy dziecko ma trudności z radzeniem sobie z emocją gniewu, znakiem ostrzegawczym jest to, że na relacje dziecka ma to znaczący, negatywny wpływ. Jeśli dziecko fizycznie krzywdzi siebie lub innych, jeśli wykazuje ciągłe wybuchy lub inne zachowania, które wpływają na jego codzienne funkcjonowanie (np. szkoła, negatywny wpływ na relacje) lub jeśli problemy wydają się znacznie pogarszać bez wyjaśnienia , to znaki, że profesjonalna pomoc jest uzasadniona.”