• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Pracujące kobiety nadal wykonują znacznie więcej prac domowych niż pracujący mężczyźni

Nie ma wątpliwości, że trudno jest jednocześnie pracować i prowadzić gospodarstwo domowe czasu, ale jeśli jesteś kobietą, która ma pracę na pełen etat, może się okazać, że masz jeszcze większe szanse, niż myślisz. Wyniki najnowszego amerykańskiego badania wykorzystania czasu pracy (ATUS) przeprowadzonego przez Bureau of Labor Statistics wykazały, że kobiety pracujące w pełnym wymiarze godzin nadal utknęły, wykonując większość prac domowych, w tym czynności takie jak prace domowe i przygotowywanie posiłków, kupowanie towarów i usług oraz opieka i pomoc dzieciom i domownikom — wystarczająca na 21 godzin tygodniowo. A mężczyzn, którzy zajmują się obowiązkami? Na prace domowe spędzają siedem godzin mniej tygodniowo niż kobiety.

ATUS, który pokazuje średni czas w 2018 roku, w którym Amerykanie pracowali, wykonywali prace domowe oraz rekreacji i uprawiali sport, ujawnił również te przyprawiające o brwi odkrycia:

• Tylko około 20% pełnoetatowych mężczyzn w ogóle wykonuje jakiekolwiek prace domowe, takie jak sprzątanie lub pranie, w porównaniu z 49% pełnoetatowych kobiet.

• Pracujące kobiety spędzają prawie dwa razy więcej czasu niż mężczyźni — 0,70 vs 0,32 godziny dziennie — opiekując się dziećmi lub innymi członkami gospodarstwa domowego.

Sama liczby są frustrujące, ale jeszcze bardziej frustrująca jest rzeczywistość, w której niewiele się zmieniło. W 2019 roku wielu z nas lubi myśleć, że małżeństwa i związki partnerskie są bardziej równe, ale życie we współczesnych gospodarstwach domowych nie różni się tak bardzo od tego, jakie było ponad 100 lat temu. W 2008 roku ekonomistka Valerie A. Ramey przeprowadziła badanie, w jaki sposób role kobiet zmieniły się od 1900 roku. W 1900 roku kobiety spędzały średnio 27 godzin na obowiązkach domowych. W 2019 roku ta liczba spadła o całe sześć godzin. To nie jest równość.

Kiedy patrzysz na liczby, nic dziwnego, że tak wiele kobiet czuje się zestresowanych, zmęczonych i przytłoczonych. W ostatnich latach koncepcja obciążenia psychicznego — niewidocznej pracy, która polega na planowaniu spotkań, pamiętaniu wydarzeń, tworzeniu list rzeczy do zrobienia i zarządzaniu całym domem — stała się popularna, po części dlatego, że kobiety są tak wyczerpane. Temat ten zainspirował wiele książek, w tym tegoroczne „Cała wściekłość” Darcy Lockmana i „Ładunek psychiczny” Emmy. Esej Harper’s Bazaar z 2017 roku na ten temat został udostępniony prawie milion razy.

Oczywiście są partnerzy i ojcowie, którzy robią więcej niż w poprzednich pokoleniach. Ale zmiany zachodzą w ślimaczym tempie, a w niektórych przypadkach ci partnerzy mogą w rzeczywistości komplikować sprawy. W 2008 roku badanie przeprowadzone przez University of Michigan wykazało, że posiadanie męża oznacza dla kobiet średnio około siedem godzin pracy domowej tygodniowo. Tymczasem posiadanie żony oszczędza mężczyznom godzinę pracy domowej każdego tygodnia.

Pokonanie nierówności w domu prawdopodobnie zajmie więcej niż sporządzenie szczegółowej listy obowiązków lub poproszenie partnera o wyrzucenie śmieci. Będzie to wymagało od partnerów w związkach postrzegania obowiązków domowych i opieki nad dziećmi jako równych obowiązków oraz bardziej rozważnego podziału pracy i oferowania sobie nawzajem wsparcia. Dwadzieścia jeden godzin prac domowych tygodniowo to praca w niepełnym wymiarze godzin, a ostatnią rzeczą, jakiej potrzebują zapracowane kobiety, jest przymusowa praca w charakterze pokojówki, osobistego kucharza i domyślnego opiekuna całej rodziny.