• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Czy opiekun Twojego dziecka powinien być również Twoim przyjacielem? 5 sposobów na poruszanie się po tej czasami mylącej relacji

Kiedy mama dwojga Anam Khan z Glenview w stanie Illinois zatrudniła ją po raz pierwszy mieszkająca w domu opiekunka do dzieci, była podekscytowana i optymistycznie przywitała ją jako nową część swojej rodziny. Jednak wkrótce stało się jasne, że rodzinny aspekt relacji zaczął przyćmiewać znaczenie relacji pracownik/pracodawca.

„Zrobiłem wszystko, aby czuła się komfortowo i jak rodzina” — mówi Khan. „Niestety, zadziałało to trochę za dobrze. Zaczęła się przesadzać i chciała spędzać więcej czasu na rozmowie niż na pracy”.

Naturą człowieka jest chęć bycia lubianym i tworzenie znaczących relacji. Co więcej, relacje z naszymi opiekunami dzieci różnią się od innych relacji zawodowych, ponieważ dotyczą bardzo osobistych spraw:naszych dzieci. Nie zapominajmy również, że często zapraszamy opiekunów do naszych domów, gdzie wszystkie nasze wady i dynamika rodziny mogą być w pełni widoczne. Więc kiedy granice między tobą a twoją nianią mogą się zacierać, nie powinno to być wielką niespodzianką.

Chociaż przyjaźń w ramach stosunków roboczych z opiekunem dziecka może być w porządku, pod koniec dnia nadal jesteś pracodawcą, co oznacza, że ​​musisz zachować równowagę między profesjonalizmem a , osobiste. Mając to na uwadze, oto pięć sposobów na zachowanie profesjonalizmu, nawet jeśli czasami jest to osobiste.

1. Dopasuj oczekiwania

Zanim wybierzesz opiekę nad dzieckiem, zdecyduj, jaki rodzaj relacji będzie najlepszy dla Twojej rodziny i jak osobisty chciałbyś być z opiekunami Twojego dziecka. Istnieje wyraźna różnica w relacjach, jakie tworzysz, jeśli zatrudniasz nianię lub au pair, która ma być uważana za członka rodziny, w porównaniu z wyborem centrum wczesnej nauki prowadzonego przez zespół dostawców.

Kayla Mallory, niania z Atlanty w stanie Georgia, sugeruje, aby zapytać przyszłych pracowników, co dla nich oznacza bycie nianią.

„Poproś ich, aby opisali najlepszą rodzinę, dla której kiedykolwiek pracowali i dlaczego”, mówi. „Dzięki temu dowiesz się wiele o tym, co się dla nich sprawdziło”.

Ona wcześnie ugruntowane wzajemne zrozumienie tego, co to znaczy być opiekunem dzieci, przypisuje wspaniałym relacjom, jakie ma ze swoją obecną rodziną.

2. Szanuj zawód

Bez względu na to, jaką opiekę nad dzieckiem wybierzesz, konieczne jest, aby zaufać roli tej osoby jako opiekuna swoich dzieci, a nie wszelkimi związkami osobistymi. Maureen Clifford, mama trójki dzieci z Woodbridge w stanie Wirginia i dyrektor wykonawcza NOVA Montessori, organizacji, która zapewnia rodzinom pomoc w rozwoju dzieci w ich domu, radzi rodzicom „szanuj swojego opiekuna jako profesjonalistę z doświadczeniem i wiedzą tak jak twój lekarz lub fryzjer”.

Jeśli najpierw postrzegasz swojego opiekuna jako przyjaciela, może to wpłynąć na to, jak przyswoisz jego opinie. Oznacza to, jak mówi Clifford, „możemy przeoczyć ważne problemy rozwojowe lub uniknąć innych sytuacji, które wymagają szczerego rozwiązania”.

Clifford musiał doradzać w tej dynamice zarówno nauczycielom, jak i rodzicom. Widziała nieprzyjemną sytuację, gdy nauczycielka przedszkolna opiekowała się uczennicą poza godzinami pracy. To, według Clifforda, zmieniło profesjonalny pogląd rodziców na tego nauczyciela i doprowadziło ich do odrzucenia późniejszych obaw nauczyciela dotyczących ucznia, „ponieważ [rodzice mówią] 'ona wie o tym zachowaniu tylko dlatego, że opiekuje się dla nas'”. /P>

Clifford zaobserwował również przypadki, w których nauczyciele bali się mówić rodzicom o problemach lub obawach z powodu ich osobistych przyjaźni.

3. Potwierdź dynamikę mocy

Dynamika władzy między pracownikiem a pracodawcami jest inna niż między przyjaciółmi. Co więc robimy, kiedy jesteśmy zarówno przyjacielem, jak i pracodawcą? Według Kelly Diels, feministycznej konsultantki ds. marketingu z Vancouver w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie, te przyjaźnie z komponentem zawodowym oznaczają, że musimy być chętni do angażowania się w trudne i szczere rozmowy.

„Oboje jesteśmy szefem i przyjacielem, więc musimy wyraźnie zmagać się z różnicą władzy w jednej roli i rozmawiać o niej, jednocześnie dążąc do równości w drugiej” – mówi Diels.

Diels radzi, by zamiast ignorować rozmowy, omawiać te role. Sugeruje powiedzenie takich rzeczy jak:

• "OK, wkładam czapkę pracownika:utrudnia mi wykonywanie mojej pracy, gdy się spóźniasz."

• „Wkładam na chwilę czapkę szefa:chcę, żebyś spędził więcej czasu zachęcając Sophie do zjedzenia lunchu”.

• "Obawiam się, że powiedzenie ci, co się dzieje w moim małżeństwie lub finansach, sprawi, że będziesz kwestionować nasze stosunki pracy."

4. Honoruj ​​granice

Możesz zabrać ze sobą pracę do domu. Twój opiekun dziecka nie powinien. Dla niani Mallory ustalenie granic z rodziną, dla której pracuje, było kluczową częścią sukcesu.

"Całkowicie rozumieją moje życzenia, aby po pracy z nimi mój czas należał do mnie i mojego męża", mówi Mallory.

Angel Makaro, niania z Pitt Meadows w Kanadzie, zgadza się.

„Wstrzymuję się od nadmiernego udostępniania” — mówi. „Utrzymuję swoje życie prywatne w tajemnicy. A jeśli pojawia się temat, o którym nie czuję się komfortowo, zwykle staram się go zmienić. Aha, i nie akceptuję zaproszeń do znajomych na Facebooku od moich [rodzin niani]”.

Clifford, który nadzoruje kilka szkół Montessori, zgadza się, kierując rodzicami, którzy chcą spotkać się i porozmawiać, aby ustalić czas na późniejszą rozmowę.

„Odradzamy również naszym pracownikom kontaktowanie się z rodzicami poza szkołą, nawiązywanie z nimi znajomości w mediach społecznościowych, uczestnictwo w przyjęciach urodzinowych uczniów lub innych uroczystościach” — mówi.

Diels, która ma pięcioro dzieci, podchodzi do swoich związków, zadając sobie pytanie, czy zamierza utrzymać związek po tym, jak opiekunka przestanie się opiekować jej dziećmi.

„Jeśli odpowiedź brzmi „nie”, utrzymuję rzeczy profesjonalne… przyjazne, ale profesjonalne” — mówi. „Nie spotykamy się. Nie chodzimy razem w różne miejsca. Nie zdradzamy sobie intymnych tajemnic. W ten sposób granice się nie zacierają”.

Dla Khan to niewyraźne granice doprowadziły do ​​upadku jej relacji z opiekunem, który zaczął traktować zadania związane z pracą z dziećmi jako opcjonalne i narzekał, gdy Khan poprosił ją o ich wykonanie. Przekroczyła również granicę w rozmowach osobistych, takich jak „komentowanie wszystkiego, co jadłem podczas próby diety, mówiąc, że moje dzieci lubiły ją bardziej lub nie chcą robić czegoś dla mojego dziecka i każą mi to zrobić” – mówi Khan.

5. Postaw swoje dziecko na pierwszym miejscu

Przede wszystkim relacje, które masz z opiekunem Twojego dziecka, są drugorzędne w stosunku do relacji, jakie Twoje dziecko ma z opiekunem i opieki, jaką otrzymuje Twoje dziecko.

„To, czy rodzic i opiekun zostaną BFF, czy nie, nie ma znaczenia dla rozwoju dziecka”, mówi Clifford, który zachęca rodziców do „szanowania granicy zawodowej między rodzicem a opiekunem” i zamiast tego szukania znaczących relacji z rzeczywistymi członkami rodziny i przyjaciółmi.

Kiedy Khan zdała sobie sprawę, że przekraczane są granice jej relacji z opiekunem dziecka i stawiają ją i jej rodzinę w niewygodnej sytuacji, próbowała rozwiązać ten problem, komunikując się bezpośrednio. Ale było już za późno i poszli własnymi drogami, mówi.

„Musieliśmy poważnie porozmawiać, ale czuła, że ​​sytuacja jest dla niej zbyt niekomfortowa i było teraz zbyt wiele ograniczeń”, mówi Khan.

Idąc dalej, Khan zamierza nie udostępniać zbyt wielu danych osobowych swojej osobie zajmującej się opieką nad dziećmi i od samego początku zamierza określić jasne oczekiwania i role.

„Miej zasady i oczekiwania od samego początku i wyjaśnij, co się stanie, jeśli te oczekiwania nie zostaną spełnione”, mówi. „Możesz mieć dobre relacje bez zbytniego zbliżania się”.