• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Chciałbym, żeby rodzice wiedzieli o szkole:Rada nauczyciela

Gdy lato zbliża się ku końcowi, wkradają się podekscytowanie i zdenerwowanie związane z nowym rokiem szkolnym. Przez 10 lat nauczania w klasach szkół publicznych spotkałem setki dzieci i rodziców — i ich niepokój związany z nauką i rozwojem.

Nie martw się, martwienie się o sukcesy dziecka w szkole jest naturalne. Ale oto, co powinieneś wiedzieć:Czerpiąc z moich własnych doświadczeń jako nauczyciela i rodzica — oraz z pomocą kilku innych utalentowanych pedagogów — przygotowałem listę moich ulubionych wskazówek dla rodziców, które zapewnią powrót do szkoły sukces.

1. Unikaj pytania „Jak minął dzień?”

Jeśli zadasz ogólne pytanie, prawdopodobnie otrzymasz ogólną odpowiedź. "Jaki był Twój dzień?" prawie zawsze skutkuje standardową „dokładną” odpowiedzią. Zmierz się z różnicowaniem pytań, aby Twoje dziecko otworzyło się na temat swojego dnia. Wyjątkowe pytania zachęcają nas do głębokiego myślenia, w wyniku czego często słyszę fragmenty dnia mojego dziecka, o których normalnie nigdy by nie pomyślały. Ta otwarta komunikacja pozwala Ci uczestniczyć w wielu aspektach ich życia.

Niektóre przykłady tego typu pytań mogą obejmować:

• Czy poznałeś dzisiaj nowego przyjaciela?
• Czy było coś, co wydawało Ci się trudne, co w końcu udało Ci się rozgryźć?
• Jaka była najlepsza lub najgorsza część Twojego dnia?
• Czy podczas lunchu, wf, matematyki itp. wydarzyło się coś ciekawego?

2. Przyjemne czytanie i pisanie.

To prawda, o której wiedzą wszyscy nauczyciele:dzieci, które uwielbiają czytać, uwielbiają się uczyć. Czytanie jest wymagane we wszystkich obszarach tematycznych.

Jako dorośli wybieramy gatunek, który wzbudza nasze zainteresowanie, i powinniśmy dać naszym dzieciom taką samą szansę. Z biegiem czasu wprowadzaj nowe książki i gatunki. Pozwalając dzieciom czytać książki, które lubią, zyskają wytrzymałość i pewność siebie, co prowadzi do poprawy umiejętności czytania. „Kapitan Majtki” może nie być twoim wyborem, ale te późne noce spędzone na śmiechu nad nocnym humorem rozwiną miłość Twojego dziecka do literatury.

Pisanie jest tak samo ważne dla sukcesu dziecka w szkole, mówi Margaret F. Quinn, asystentka naukowa w Urban Child Study Center na Georgia State University.

„Najlepszą rzeczą, jaką mogą zrobić rodzice, jest prawdopodobnie pisanie modelek” — mówi Quinn. Na przykład zaprezentuj codzienne pisanie, zapisując listę zakupów lub wysyłając SMS-y do rodziny.

Dla starszych dzieci, które mają podstawy w pisaniu, zachęć je do czerpania radości z pisania poprzez opowiadanie historii lub pisanie listów. W moim domu zachęcamy nasze dzieci do pisania dla zabawy, organizując „Mail It Monday”. Wypełniliśmy szufladę ładnymi karteczkami, artykułami artystycznymi i naklejkami. W poniedziałek każdy musi napisać kartkę do każdego o czymkolwiek.

„Umiejętność czytania i pisania oraz umiejętność czytania i pisania jest naprawdę złożona i wymagająca” — mówi Quinn. „Motywacja pomaga promować i pogłębiać tę naukę”.

3. Pokaż się i pozostań zaangażowany.

Nie musisz być rodzicem przebywającym w domu ani prezesem PTA, aby się zaangażować. Weź udział w szkolnym wieczorze „spotkaj się z nauczycielem”, kilka godzin wolontariatu na imprezie szkolnej, przekaż materiały, usiądź i porozmawiaj o pracy domowej, czytaj z dziećmi lub zgłaszaj się na ochotnika do przygotowania materiałów dla nauczyciela w domu. Nauczyciel pokocha Twój czas, a Twoje dziecko zobaczy, że cenisz jego edukację.

Ale pamiętaj, aby angażować się także w domu. Może to zabrzmieć sprzecznie z intuicją, ale nauczycielka w przedszkolu Caitlin Edwards mówi, że zachęca rodziców do zaangażowania, ucząc ich dzieci odpowiedzialności, gdy są w szkole.

„Nie ratuj dziecka za każdym razem, gdy coś zapomni” — mówi Edwards. „Twoje dziecko przeżyje jeden dzień ze szkolnym obiadem [zamiast spakowanego] lub nie odrabia pracy domowej na czas”.

W miarę upływu lat i usamodzielniania się naszych dzieci, wydaje nam się, że potrzebują nas mniej. Prawda jest taka:nie potrzebują nas mniej, po prostu potrzebują nas inaczej.

„Chciałbym, żeby rodzice moich nastoletnich uczniów wiedzieli, że ich wkład i zaangażowanie nadal mają znaczenie” — mówi Jen Stephens, nauczycielka nauk społecznych w liceum. „Mogą jęczeć i jęczeć, gdy pytasz o ich życie prywatne, ale lubią wiedzieć, że interesujesz się ich życiem”.

4. Wiedz, że sukces to coś więcej niż tylko wynik testu.

W kraju gotowym na studia, kładziemy coraz większy nacisk na sukces, który określają wyniki testów. Choć łatwo jest wciągnąć się w świat standaryzowanych testów, musimy pamiętać, że standaryzowane dzieci dają znormalizowane wyniki. Zamiast tego potrzebujemy pokolenia dzieci, które potrafią więcej niż tylko recytować informacje; potrzebujemy rozwiązań problemów i kreatywnych umysłów.

Więc zachęcaj swoje dziecko do uczenia się poza testem. Niech nauczą się innego języka, sportu, sztuki i pisania. W domu ogranicz technologię. Dotyczy to rodziców i dzieci. Jeśli chcemy, aby dzieci patrzyły na nas, kiedy mówią, musimy również odłożyć telefony, kiedy się do nich zwracamy. Wykorzystaj ten czas, aby porozmawiać z dzieckiem o otaczającym je świecie, grać w gry planszowe, robić projekty artystyczne, wspólnie gotować i angażować się w realne projekty. Wszystkie te czynności wymagają od nas korzystania z umiejętności czytania i matematyki i będą zachęcać do zamiłowania do nauki, a nie zwykłej biegłości.

5. Pomóż zapewnić przybory szkolne.

Zakupy w szkole mogą być nieznośnym obciążeniem dla naszego czasu i portfela. Jako mama trójki dzieci, znam ból związany z polowaniem na konkretną markę lub przedmiot w kolorze. Ale jako nauczyciel rozumiem, jak ważne jest używanie wysokiej jakości materiałów, aby stworzyć zorganizowaną i wydajnie zarządzaną klasę.

Apryl Cooke jest nauczycielką w szkole podstawowej, która specjalizuje się w wyjątkowej edukacji uczniów i pracuje z dziećmi z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Wyjaśnia, jak nauczyciele często wchodzą do pustej klasy, w której znajdują się tylko biurka, krzesła i podręczniki — pozbawione wszelkich innych niezbędnych materiałów.

„Jesteśmy zależni od darowizn od rodziców i naszych własnych portfeli, aby zapewnić resztę” — mówi Cooke. „Chociaż jesteśmy wdzięczni za wszystkie darowizny, chcielibyśmy, aby rodzice kupili dokładnie te przedmioty, o które prosiliśmy. Zaostrzone ołówki mogą kosztować więcej, ale różnica w cenie jest znikoma, biorąc pod uwagę ich wygodę”.

Według Stowarzyszenia Rynku Edukacyjnego przeciętny nauczyciel wydał 500 dolarów własnych pieniędzy na zasoby klasowe w 2016 roku. Jako rodzic, chociaż listy mogą wydawać się obciążające dla mojego portfela, staram się być wdzięczny za możliwość wydania stosunkowo niewielkiej sumy pieniędzy na zaopatrzenie. Doskonale wiem, że nauczyciele mojego dziecka wydadzą o wiele więcej pieniędzy, czasu i energii.

6. Komunikuj się z nauczycielem.

Bez względu na to, jak wspaniała jest szkoła, na pewno pojawią się problemy — czy to z nauczycielem, zadaniami, czy może z innym dzieckiem. Chociaż możesz być zdenerwowany, unikaj negatywnych rozmów i pamiętaj, że każda historia ma trzy strony:dziecko, nauczyciela i prawda.

Wyślij wiadomość e-mail z prośbą o wyjaśnienie sytuacji lub z prośbą o bezpośrednią konferencję z rodzicami, nauczycielami oraz uczniem lub uczniami zaangażowanymi w tę sprawę. Wspólna praca zespołowa to najlepszy sposób na wspieranie dziecka.

Twoje dziecko nauczy się, jak się bronić, obserwując Cię. Modeluj szacunek, który chcesz widzieć i naucz ich, jak skutecznie komunikować się z rówieśnikami i dorosłymi.

„Ich postawa oraz sposób, w jaki mówią i zachowują się wobec innych, wpływają na ich sukces akademicki i społeczny” – mówi nauczycielka tańca Natalie Kushner.

7. Stwórz pozytywne nastawienie do nauki.

W ciągu pierwszych kilku lat nauczania przeczytałem artykuł omawiający prawdopodobieństwo samobójstwa wśród zamożnych uczniów o wysokich wynikach. Dla wielu była to niespodzianka, ponieważ są to dzieci, które wydają się „mieć wszystko”. Artykuł skupił się na tym, jak komunikujemy się z naszymi dziećmi. Dziecko chwalone za bycie pięknym lub inteligentnym ma niewielką kontrolę nad tymi atrybutami. Może to spowodować utratę tożsamości, jeśli dziecko doświadczy trądziku w okresie dojrzewania lub zmaga się z nauką.

Z drugiej strony, jeśli komplementujemy dziecko za jego wysiłek, a nie za jego atrybuty, zawsze ma nad nim kontrolę. Muszą nauczyć się, że porażka nie jest końcem, ale raczej krokiem w procesie, który wzywa nas do stworzenia czegoś większego. Rozwijanie silnej etyki pracy wyniesie ich na wyższy poziom niż kiedykolwiek będzie polegać na ich inteligencji.

„Nasze dzieci muszą zrozumieć, że złe oceny są w porządku”, mówi nauczycielka nauk ścisłych w gimnazjum Kara F. „Wykorzystaj te chwile jako naukę. Poproś dziecko, aby ponownie się uczyło, aby opanować materiał i poproś nauczyciela o korepetycje, gdy będzie dostępny. Naucz swoje dziecko, że szanse na ponowne podjęcie próby są darem i należy je wykorzystać”.