• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

6 przyczyn hiperdoncji (dodatkowe zęby) u dzieci i możliwości leczenia

Hiperdoncja u dzieci jest rzadkim stanem, w którym w jamie ustnej wyrastają dodatkowe zęby. Zazwyczaj dzieci mają 20 zębów mlecznych (zębów mlecznych), podczas gdy dorośli mają 32 zęby stałe. W miarę wzrostu dzieci zęby mleczne są stopniowo zastępowane przez zęby stałe. Niektóre dzieci mogą mieć dodatkowe zęby na górnej lub dolnej szczęce, zwane zębami nadliczbowymi. Mogą być stałe lub podstawowe, w zależności od tego, kiedy się pojawią.

Hiperdoncja jest problemem rozwojowym, a częstość występowania u dzieci wynosi 3,8%. Zapadalność jest dwukrotnie częstsza u chłopców niż u dziewcząt. Czytaj dalej ten post, aby poznać przyczyny, rodzaje i skutki hiperdoncji u dzieci.

Rodzaje hiperdoncji

Zęby nadliczbowe można sklasyfikować na podstawie ich kształtu i położenia.

Poniżej znajduje się klasyfikacja na podstawie kształtu .

• Stożkowy :Ten ząb jest mały i ma kształt kołka (szersza podstawa i węższa górna część) z normalnymi korzeniami.

• Gruźlica :Ten ząb ma kształt beczki i ma szczątkowy korzeń. Często występuje w parach.

• Uzupełniający (eumorficzny) :Można to opisać jako zdublowanie zęba. Dodatkowy ząb jest podobny do zęba znajdującego się w jego pobliżu.

• Odontom :Ten ząb nie ma określonego ani regularnego kształtu. Wygląda bardziej jak zdezorganizowana i rozproszona masa tkanki zębowej.

Poniżej przedstawiono rodzaje dodatkowych zębów nadliczbowych w zależności od lokalizacji .

• Mesiodensy :Ząb dodatkowy znajduje się pomiędzy dwoma siekaczami centralnymi. Jest to najczęstszy rodzaj zęba uzupełniającego.

• Paramolarny :Dodatkowy trzonowiec lub dodatkowy ząb rośnie policzkowo lub podniebiennie (w kierunku tylnej części jamy ustnej) do jednego z trzonowców.

• Dwutrzonowy :Ząb rośnie z tyłu lub dystalnie (za) trzecim trzonowcem.

• Paraprzedtrzonowce :Dodatkowy ząb rośnie w okolicy przedtrzonowej.

Dodatkowe zęby mogą występować jako pojedynczy ząb, a także wiele zębów. Jednak wiele dodatkowych zębów jest rzadko widywane i są one najczęściej związane z takimi stanami, jak rozszczep wargi lub podniebienia oraz zespół Gardnera.

Objawy hiperdoncji u dzieci

Głównym objawem jest wzrost dodatkowego zęba lub zębów w pobliżu zęba mlecznego lub stałego. Twoje dziecko może nawet narzekać na dodatkowy ząb w jamie ustnej. Lekarz może określić rodzaj zębów nadliczbowych, badając położenie i morfologię (kształt) dodatkowego zęba lub zębów.

Przyczyny hiperdoncji u dzieci

Przyczyny hiperdoncji nie są dobrze poznane. Jednak stan ten został powiązany z czynnikami, w tym warunkami genetycznymi, skłonnościami rodzinnymi i nadaktywnością blaszki zębowej (część, która inicjuje tworzenie zębów).

1. Dysplazja obojczykowo-czaszkowa :Ta choroba genetyczna wpływa na rozwój kości i zębów. Osoby z dysplazją obojczykowo-czaszkową często wykazują rozwój zębów nadliczbowych i zatrzymanie zębów mlecznych.

2. Rozszczep wargi i podniebienia :Ten stan jest wadą wrodzoną i występuje, gdy warga lub podniebienie dziecka (górna część ust) nie formuje się prawidłowo podczas ciąży. Powoduje to otwarcie górnej wargi i prawdopodobnie prowadzi do hiperdoncji.

3. Zespół Gardnera :Ta rzadka choroba genetyczna powoduje wiele polipów jelita grubego i różne typy nowotworów (łagodne i złośliwe). Ta choroba może zwiększać ryzyko rozwoju zębów nadliczbowych, a także innych problemów z zębami.

4. Zespół Ehlersa-Danlosa :Ta genetyczna grupa zaburzeń wpływa na tkankę łączną wspierającą naczynia krwionośne, skórę, kości i inne narządy. Ten stan może powodować luźne stawy i inne stany zagrażające życiu. Nieprawidłowości zębów są jednym z wielu objawów tego stanu.

5. Zespół Downa :Jest to choroba genetyczna, w której dana osoba ma dodatkowy chromosom o numerze 21. Zespół ten charakteryzuje się wyraźnymi rysami twarzy, niepełnosprawnością intelektualną (od lekkiego do umiarkowanego) i wadami wrodzonymi, w tym prawdopodobieństwem wystąpienia hiperdoncji.

6. Zespół Fabry'ego-Andersona :Ta dziedziczna choroba powoduje gromadzenie się pewnego rodzaju tłuszczu w komórkach ciała. Może powodować szereg oznak i objawów, takich jak hiperdoncja, ból dłoni i stóp, ciemnoczerwone plamy na skórze, utrata słuchu i zmniejszona zdolność pocenia się.

Jak diagnozowana jest hiperdoncja?

Zęby nadliczbowe są wykrywane na podstawie prześwietlenia i badania jamy ustnej. Lekarze mogą również dokładnie ocenić historię rodzinną i medyczną, wraz z badaniem klinicznym. Obecność zębów nadliczbowych można podejrzewać, jeśli nie ma wyrzynania się zębów stałych.

Leczenie hiperdoncji u dzieci

Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są niezbędne, aby uniknąć powikłań w przypadku hiperdoncji. Możliwości leczenia mogą się różnić w zależności od lokalizacji i rodzaju zębów nadliczbowych oraz ich wpływu na sąsiednie zęby lub tkanki. Opcje leczenia obejmują .

1. Wyodrębnianie lub usuwanie :Lekarze mogą zasugerować ekstrakcję lub usunięcie zęba nadliczbowego w następujących przypadkach.

• • Jest z tym związana komplikacja.
  • Występuje opóźnienie wyrzynania się zęba stałego.
  • Istnieje zwiększone ryzyko infekcji, ponieważ dodatkowe zęby mogą utrudniać utrzymanie higieny jamy ustnej.
  • Występuje niewspółosiowość, przemieszczenie lub obrót sąsiedniego zęba.
  • Dodatkowe zęby powodują problemy estetyczne (wygląd) lub funkcjonalne.

2. Terapia endodontyczna (kanał korzeniowy) :Jeśli ząb nadliczbowy połączył się z zębem stałym, lekarz może zalecić leczenie kanałowe.

3. Kontynuacja kliniczna lub częste obserwacje :W niektórych przypadkach lekarze mogą nie usuwać zęba nadliczbowego, ale obserwować go do czasu wyrzynania się zębów sąsiednich. Jeśli dziecko nie boryka się z żadnymi problemami, takimi jak ból i nie ma ryzyka przyszłych powikłań, takich jak infekcja, lekarz może pozwolić, aby dodatkowy ząb lub zęby pozostały w jamie ustnej.

Powikłania związane z hiperdoncją u dzieci

Powikłania zębów nadliczbowych obejmują .

1. Niepowodzenie erupcji :Nadliczbowy lub dodatkowy ząb zakłóca normalne wyrzynanie się zęba stałego.

2. Przemieszczenie lub rotacja :Ząb nadliczbowy może powodować przemieszczenie lub rotację zęba stałego.

3. Przepełnienie :Wzrost dodatkowych zębów powoduje stłoczenie, powodując problemy estetyczne lub funkcjonalne.

4. Diastemy :Te dodatkowe zęby mogą również tworzyć lukę lub przestrzeń między zębami (zwykle w przednich zębach górnej szczęki).

5. Rozwój torbieli zębopochodnej :Zęby nadliczbowe mogą powodować powstawanie torbieli lub guzów szczęki.

6. Resorpcja korzeni sąsiednich (sąsiadujących) zębów :Chociaż rzadkie, zęby nadliczbowe mogą powodować resorpcję korzeni (rozpad prowadzący do utraty) sąsiednich zębów.

7. Erupcja w jamie nosowej :Czasami dodatkowy ząb może wybuchnąć w jamie nosowej i może być widoczny jako biała masa w okolicy nosa.

Hiperdoncja u dzieci nie jest częstym schorzeniem. Może prowadzić do problemów z mową, żuciem i estetyką. Dentysta Twojego dziecka w większości zdiagnozuje stan podczas regularnej kontroli stomatologicznej. Badanie fizykalne może pomóc dentyście zdiagnozować obecność zębów nadliczbowych. Stan może występować w rodzinach. Jeśli ząb stale szczypie w język lub policzki, zaleca się jak najszybszą wizytę u dentysty. Ekstrakcje zębów są najlepszym sposobem leczenia w większości przypadków.