• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Gdy pisma ucznia uruchamiają szkolne alarmy

Gdy pisma ucznia uruchamiają szkolne alarmy

Horror ląduje kanadyjskiej nastolatki w więzieniu
Niezidentyfikowany 16-latek nie miał historii agresywnych zachowań. Mimo to horror, który napisał o wysadzeniu szkoły, wystarczył, by wpakować go za kratki.

Kanadyjski nastolatek świętował Boże Narodzenie, Nowy Rok i własne urodziny w zakładzie karnym dla nieletnich, ku oburzeniu zarówno libertarian, jak i sławnych autorów. Chociaż od tego czasu został zwolniony, uwięzienie chłopca ponownie wywołało debatę na temat prawa ucznia do wolności słowa w porównaniu z prawem szkoły do ​​podejmowania środków ostrożności przed możliwą przemocą.

„Wydaje mi się, że nikt nie wiedział, że obudził się o piątej rano i wbił zamek w jedne z tylnych drzwi” – ​​napisał chłopiec w swoim opowiadaniu „Skręcony”. „Ponadto w swojej torbie miał 13 paczek z C-4 (materiały wybuchowe) i detonator”.

Nieśmiały uczeń, nowicjusz w Tagwi Secondary School w wiejskim miasteczku we wschodnim Ontario, był wyśmiewany przez kolegów z klasy po tym, jak podzielił się swoją historią, a następnie groził, że „wyrówna rachunki”, według doniesień prasowych. Został aresztowany, mimo że policyjny nalot na jego dom nie ujawnił żadnego arsenału broni ani materiałów wybuchowych. Kanadyjski Związek Swobód Obywatelskich nazwał aresztowanie studenta „niepokojącym”.

„Oczywiście, że chciałbym, aby mój syn pisał o motylach lub kwiatach zamiast wysadzić w powietrze szkołę” — powiedziała w wywiadzie dla The Boston Globe matka chłopca, Jul Johnson. . „Ale powinien mieć swobodę wyboru własnego stylu pisania… Nikt nigdy nie wsadził Stephena Kinga do więzienia za pisanie dziwacznych historii”.

Sam King wydał krótkie oświadczenie na temat sprawy, zauważając:„To uświęcony tradycją zwyczaj wsadzania ludzi do więzienia lub zastraszania ich z powodu ich wyobraźni”. Chociaż najlepiej sprzedający się pisarz horrorów nigdy nie został zamknięty za pisanie beletrystyki, ci, którzy pracują z trudnymi nastolatkami, sugerują, że zasadnicza różnica polega na tym, że King nie jest uczniem piszącym w czasach, gdy szkoły w Ameryce Północnej pozostają w stanie wysokiej gotowości, wciąż przerażające. kolejnej masakry, takiej jak ta w Columbine.

Psychiatrzy patrzą na sprawę inaczej
Czy kanadyjskie władze szkolne i organy ścigania zareagowały przesadnie? A może poczucie ostrożności jest uzasadnione, biorąc pod uwagę najnowszą historię?

„Każdy dzieciak, który napisze opowiadanie fantasy, nie może trafić do więzienia” – twierdzi dr Arnie Kerzner, psychiatra dziecięcy i rodzinny, który prowadzi prywatną praktykę poza Bostonem w stanie Massachusetts. „Z drugiej strony, każdy nastolatek, który pisze taką historię, musi przejść serię testów”.

„Dziecko, które pisze historię o wysadzeniu szkoły, wysyła sygnał dymny” – uważa dr Jacqueline Olds, psychiatra dziecięcy związany ze szpitalem McLean w Belmont w stanie Massachusetts. „Może to być część normalnego zachowania nastolatków, ale bez oceny psychiatrycznej nie wiesz”.

Olds mówi, że kiedy historia lub ilustracja przedstawiająca przemoc zostanie przelana na papier, istnieje większe, choć wciąż małe, prawdopodobieństwo, że dziecko rzeczywiście zastosuje jakiś rodzaj przemocy.

„Kluczowe pytania to:jak bardzo to dziecko czuje się jak outsider i jak bardzo ma wspólne predyspozycje do zemsty?” - pyta Olds. Zauważa, że ​​nastoletni zabójcy znacznie częściej opowiadają swoim przyjaciołom lub nauczycielom o swoich planach dotyczących przemocy niż dorośli seryjni mordercy.

Zarówno Kerzner, jak i Olds zgadzają się, że przed wydaleniami i nalotami policyjnymi uczeń powinien przejść serię dokładnych badań, zaczynając od rozmowy między uczniem a nauczycielem, który pyta:„Czy temat twojej historii jest czymś, co kiedykolwiek wyobrażałeś sobie, aby zrobić ?" Następnie doradcy zawodowi powinni ocenić ucznia, spotkać się z rodzicami i poszukać zewnętrznej oceny psychiatrycznej. Kerzner uważa, że ​​wiele szkół opracowało protokoły postępowania w takich sytuacjach, chociaż nie powszechnie, jak zdaje się ilustrować przypadek Kanady.

„To straszne, ponieważ szkoły są teraz tak spanikowane, że chcą wydalić dziecko bez żadnej sieci bezpieczeństwa, aby w końcu przywrócić dziecko do szkoły”, ubolewa Olds, który zauważa, że ​​wyrzucenie ucznia, który czuje się jak ktoś z zewnątrz, może raczej sprowokować niż rozproszyć jakiekolwiek poczucie wściekłości, które może odczuwać.

Kerzner mówi, że pomimo troski rodziców o wpływy mediów, czy to w formie makabrycznych fikcji, czy jawnych programów telewizyjnych, zdrowi emocjonalnie nastolatki raczej nie będą pisać historii o wysadzaniu szkół lub mordowaniu kolegów z klasy wyłącznie dla wywołania szoku. Olds zgadza się z tym stwierdzeniem:„W wieku dziewięciu lub dziesięciu lat większość dzieci ma poczucie, co jest 'poza granicami'”.