7 najważniejszych umiejętności społecznych dla dzieci

Dobre umiejętności społeczne pozwalają dzieciom cieszyć się lepszymi relacjami z rówieśnikami. Jednak korzyści płynące z solidnych umiejętności społecznych wykraczają daleko poza akceptację społeczną. Dzieci o lepszych umiejętnościach społecznych prawdopodobnie odniosą natychmiastowe korzyści. Na przykład jedno z badań wykazało, że dobre umiejętności społeczne mogą zmniejszyć stres u dzieci przebywających w placówkach opieki dziennej.

Umiejętności społeczne wymagają ciągłego doskonalenia wraz z rozwojem dzieci. Nie są czymś, co dziecko ma lub nie ma. Umiejętności tych można się nauczyć i wzmocnić dzięki wysiłkowi i praktyce.

Niektóre umiejętności społeczne są dość skomplikowane – na przykład zrozumienie, że ważne jest, aby być asertywnym, gdy przyjaciel jest zastraszany, lub milczeć, gdy nie zgadzasz się z telefonem od sędziego. Poszukaj momentów, w których możesz się nauczyć, w których możesz pomóc swoim dzieciom radzić sobie lepiej.

Korzyści

Umiejętności społeczne dają dzieciom wiele korzyści. Są one powiązane z większymi sukcesami w szkole i lepszymi relacjami z rówieśnikami.

Lepsze wyniki

Naukowcy z Penn State i Duke University odkryli, że dzieci, które w wieku pięciu lat lepiej radziły sobie z dzieleniem się, słuchaniem, współpracą i przestrzeganiem zasad, częściej szły na studia. Byli też bardziej skłonni do zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy w wieku 25 lat.

Większy sukces

Dobre umiejętności społeczne mogą również pomóc dzieciom w lepszej przyszłości. Według badań opublikowanych w American Journal of Public Health , umiejętności społeczne i emocjonalne dziecka w przedszkolu mogą być największym predyktorem sukcesu w wieku dorosłym.

Dzieci, którym brakowało umiejętności społecznych i emocjonalnych, częściej uzależniały się od pomocy publicznej, doświadczały problemów prawnych, miały problemy z nadużywaniem substancji i doświadczały problemów w relacjach.

Silniejsze przyjaźnie

Dzieci, które mają silne umiejętności społeczne i dobrze dogadują się z rówieśnikami, łatwiej nawiązują przyjaźnie. Badania wskazują, że przyjaźnie z dzieciństwa są dobre dla zdrowia psychicznego dzieci. Przyjaźń daje również dzieciom możliwość ćwiczenia bardziej zaawansowanych umiejętności społecznych, takich jak rozwiązywanie problemów i rozwiązywanie konfliktów.

Zmniejszony stres

Brak umiejętności społecznych do interakcji z innymi prawdopodobnie również powoduje stres. Na przykład przebywanie z dala od rodziny powoduje stres u dzieci. Kiedy nie są w stanie skutecznie komunikować się z innymi, sytuacja się tylko pogarsza.

Naukowcy odkryli, że dzieci doświadczały spadku poziomu kortyzolu, hormonu uwalnianego w sytuacjach stresowych, gdy tylko nauczyły się nowych umiejętności społecznych.

Dobrą wiadomością jest to, że umiejętności społecznych można uczyć. Nigdy nie jest za wcześnie, aby zacząć pokazywać dzieciom, jak radzić sobie z innymi. I nigdy nie jest za późno, aby doskonalić swoje umiejętności. Zacznij od najbardziej podstawowych umiejętności społecznych i z biegiem czasu pracuj nad umiejętnościami swojego dziecka.

Udostępnianie

Chęć podzielenia się przekąską lub zabawką może znacznie pomóc dzieciom w nawiązywaniu i utrzymywaniu przyjaźni. Według badania opublikowanego w Psychological Science dzieci już w wieku 2 lat mogą wykazywać chęć dzielenia się z innymi — ale zwykle tylko wtedy, gdy ich zasoby są obfite.

Jednak dzieci w wieku od 3 do 6 lat są często samolubne, jeśli chodzi o dzielenie się zasobami, które mają swoją cenę. Dzieci mogą niechętnie dzielić się połową ciasteczka z przyjacielem, ponieważ oznacza to, że będą miały mniej przyjemności. Ale te same dzieci mogą z łatwością dzielić się zabawką, którą nie są już zainteresowane zabawą.

W wieku 7 lub 8 lat dzieci zaczynają bardziej dbać o sprawiedliwość i chętniej się dzielić. Dzieci, które czują się dobrze ze sobą, są często bardziej skłonne do dzielenia się, a dzielenie się pomaga im czuć się dobrze ze sobą. Uczenie dzieci dzielenia się może pomóc zwiększyć ich samoocenę.

Chociaż zwykle nie jest dobrym pomysłem zmuszanie dziecka do udostępniania, możesz regularnie wskazywać udostępnianie, gdy to zobaczysz. Chwal swoje dziecko za dzielenie się i zauważ, jak czują się inni. Powiedz coś w stylu:„Postanowiłeś podzielić się przekąską z siostrą. Założę się, że jest z tego powodu szczęśliwa. To fajna rzecz do zrobienia”.

Współpraca

Współpraca to wspólna praca dla osiągnięcia wspólnego celu. Dzieci, które współpracują, z szacunkiem zwracają się do innych. Ponadto przyczyniają się, uczestniczą i pomagają.

Dobre umiejętności współpracy są niezbędne do pomyślnego dogadania się w społeczności. Twoje dziecko będzie musiało współpracować z kolegami z klasy zarówno na placu zabaw, jak iw klasie. Współpraca jest ważna również jako osoba dorosła.

Mniej więcej w wieku 3,5 lat małe dzieci mogą rozpocząć pracę z rówieśnikami nad wspólnym celem. W przypadku dzieci współpraca może obejmować wszystko, od wspólnego budowania zabawkowej wieży po granie w grę, która wymaga udziału wszystkich. Częścią współpracy jest również uczenie się, jak być dobrym sportem, gdy sprawy nie idą po ich myśli. Dzieci uczą się, że świętowanie sukcesu innej osoby nie umniejsza ich wartości.

Jeśli chodzi o współpracę i współpracę, niektóre dzieci mogą zająć pozycję lidera, podczas gdy inne będą czuły się bardziej komfortowo postępując zgodnie z instrukcjami. Tak czy inaczej, współpraca jest świetną okazją dla dzieci, aby dowiedzieć się więcej o sobie i jak najlepiej funkcjonują w grupie.

Jak ćwiczyć

Porozmawiaj o tym, jak ważna jest praca zespołowa i jak praca jest lepsza, gdy wszyscy się angażują. Stwórz możliwości dla całej rodziny do wspólnej pracy, takiej jak przygotowywanie posiłków lub wykonywanie prac domowych, i podkreślaj znaczenie współpracy.

Słuchanie

Słuchanie to nie tylko zachowanie ciszy — oznacza to naprawdę przyswajanie tego, co mówi ktoś inny. Słuchanie jest również kluczowym elementem zdrowej komunikacji. W końcu wiele nauki w szkole zależy od zdolności dziecka do słuchania tego, co mówi nauczyciel.

Absorbowanie materiału, robienie notatek i myślenie o tym, co zostało powiedziane, staje się jeszcze ważniejsze w miarę postępów w nauce Twojego dziecka. Zapewnienie dziecku wielu okazji do ćwiczenia słuchania może wzmocnić tę umiejętność.

Słuchanie jest również ważną częścią rozwijania empatii. Dziecko nie może okazywać współczucia ani oferować wsparcia innym bez uprzedniego wysłuchania i zrozumienia tego, co mówi druga osoba.

Ważne jest, aby Twoje dziecko dorastało, umiejąc słuchać szefa, romantycznego partnera i przyjaciół. Ta umiejętność może wymagać pewnych umiejętności do opanowania w dobie urządzeń cyfrowych. Podkreślaj dzieci od najmłodszych lat, że smartfony i inne urządzenia nie powinny być wyłączone, gdy są zaangażowane w rozmowę.

Jak ćwiczyć

Kiedy czytasz książkę swoim dzieciom, od czasu do czasu przerywaj i poproś je, aby opowiedziały ci o tym, co czytasz. Zatrzymaj się i powiedz:„Powiedz mi, co pamiętasz z tej historii”.

Pomóż im wypełnić wszelkie brakujące luki i zachęć ich do dalszego słuchania, gdy będziesz kontynuować. Nie pozwól im przeszkadzać innym podczas rozmowy.

Postępowanie według wskazówek

Dzieci, które mają trudności z podążaniem za wskazówkami, mogą ponieść różne konsekwencje. Od konieczności ponownego odrabiania zadań domowych po kłopoty z powodu niewłaściwego zachowania, nieprzestrzeganie wskazówek może być dużym problemem.

Niezależnie od tego, czy poinstruujesz swoje dzieci, aby posprzątały pokoje, czy też jak poprawić swoje umiejętności piłkarskie, ważne jest, aby dzieci potrafiły kierować się wskazówkami — i postępować zgodnie z instrukcjami.

Zanim jednak będziesz mógł oczekiwać, że Twoje dziecko będzie dobre w wykonywaniu wskazówek, ważne jest, abyś był dobrze zorientowany w udzielaniu wskazówek. Aby dać dobre wskazówki i uniknąć typowych błędów, postępuj zgodnie z tymi strategiami.

  • Daj małemu dziecku jeden kierunek na raz . Zamiast mówić „Podnieś buty, odłóż książki i umyj ręce”, poczekaj, aż buty zostaną podniesione, zanim wydasz kolejną komendę.
  • Unikaj formułowania wskazówek jako pytania . Pytanie:„Czy mógłbyś teraz odebrać swoje zabawki?” oznacza, że ​​Twoje dzieci mają możliwość odmowy. Po udzieleniu dzieciom wskazówek, poproś je, aby powtórzyły to, co powiedziałeś. Zapytaj:„Co masz teraz zrobić?” i poczekaj, aż wyjaśnią, co słyszeli, co mówisz.
  • Pamiętaj, że błędy są normalne . To normalne, że małe dzieci są rozproszone, zachowują się impulsywnie lub zapominają, co mają zrobić. Postrzegaj każdy błąd jako okazję, aby pomóc im wyostrzyć swoje umiejętności.

Jak ćwiczyć

Chwal swoje dziecko za postępowanie zgodnie ze wskazówkami, mówiąc:„Dziękuję za wyłączenie telewizora, gdy pierwszy raz ci kazałem”.

Jeśli twoje dzieci mają trudności z podążaniem za wskazówkami, daj im możliwość przećwiczenia prostych poleceń. Powiedz na przykład:„Proszę, przekaż mi tę książkę”, a następnie natychmiast pochwal się za wykonanie wskazówek.

Szanowanie przestrzeni osobistej

Niektóre dzieci są bliskimi rozmówcami. Inni wpełzają na kolana znajomych, nie mając pojęcia, że ​​czują się przez to nieswojo. Ważne jest, aby uczyć dzieci, jak szanować przestrzeń osobistą innych ludzi.

Twórz zasady domowe, które zachęcają dzieci do poszanowania przestrzeni osobistej innych osób. „Pukaj do zamkniętych drzwi” i „Trzymaj ręce przy sobie” to tylko kilka przykładów.

Jeśli Twoje dziecko chwyta rzeczy z rąk ludzi lub popycha, gdy jest niecierpliwe, ustal konsekwencje. Jeśli Twoje dziecko stoi zbyt blisko ludzi podczas rozmowy, wykorzystaj to jako moment, w którym można się nauczyć.

Zabierz swoje dziecko na bok i zapewnij trochę coachingu na temat kwestii związanych z przestrzenią osobistą. Gdy dorosną, możesz porozmawiać z nimi o koncepcji granic — zarówno ustalając je dla siebie, jak i szanując granice innych.

Jak ćwiczyć

Naucz swoje dzieci, aby podczas rozmowy stały na odległość ramienia od ludzi. Kiedy stoją w kolejce, porozmawiaj o tym, jak blisko jest osoby przed nimi i przypomnij im, aby trzymali ręce przy sobie. Możesz odgrywać różne scenariusze, aby pomóc dzieciom ćwiczyć odpowiednią przestrzeń osobistą.

Nawiązywanie kontaktu wzrokowego

Dobry kontakt wzrokowy jest ważną częścią komunikacji. Niektóre dzieci mają problemy z patrzeniem na osobę, z którą rozmawiają. Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko jest nieśmiałe i woli wpatrywać się w podłogę, czy po prostu nie podnosi wzroku, gdy jest pochłonięte inną czynnością, podkreśl znaczenie dobrego kontaktu wzrokowego.

Jeśli Twoje dziecko zmaga się z kontaktem wzrokowym, po fakcie zaoferuj mu szybkie przypomnienie. Łagodnym głosem zapytaj:„Gdzie powinny skierować się twoje oczy, gdy ktoś do ciebie mówi?” Nie chcesz wywoływać dodatkowego niepokoju u nieśmiałego dziecka. I chwal, gdy twoje dziecko pamięta, aby patrzeć na ludzi, gdy mówią.

Jak ćwiczyć

Rozważ pokazanie dziecku, jak to jest prowadzić rozmowę z kimś, kto nie nawiązuje kontaktu wzrokowego:

  • Poproś ich, aby podzielili się historią, podczas gdy Ty wpatrujesz się w ziemię, zamykasz oczy lub patrzysz wszędzie poza nimi.
  • Zaproś ich do opowiedzenia innej historii i nawiązania odpowiedniego kontaktu wzrokowego podczas rozmowy.
  • Omów, jak czuł się każdy scenariusz.

Stosowanie manier

Mówienie „proszę” i „dziękuję” oraz używanie dobrych manier przy stole może znacznie pomóc dziecku zwrócić na siebie uwagę z właściwych powodów. Nauczyciele, inni rodzice i inne dzieci będą szanować dobrze wychowane dziecko.

Oczywiście, nauczanie manier może czasem wydawać się ciężką bitwą. Od głośnego bekania przy stole po niewdzięczne zachowanie, wszystkie dzieci czasami wypuszczają swoje maniery przez okno. Ważne jest jednak, aby dzieci wiedziały, jak być uprzejmym i pełnym szacunku — zwłaszcza gdy są w domach innych ludzi lub w szkole.

Jak ćwiczyć

Bądź dobrym wzorem do naśladowania ze swoimi manierami. Oznacza to regularne mówienie dziecku „Nie, dziękuję” i „Tak, proszę”.

Upewnij się, że zachowujesz swoje maniery, gdy wchodzisz w interakcje z innymi ludźmi. Oferuj przypomnienia, gdy dzieci zapominają o dobrych manierach i chwal je, gdy przyłapiesz je na uprzejmości.

Słowo od Verywell

Jeśli Twoje dziecko wydaje się mieć większe problemy z umiejętnościami społecznymi niż inne dzieci, porozmawiaj z lekarzem. Chociaż może to wymagać trochę dodatkowego wzmocnienia i dojrzałości, aby nadrobić zaległości, brak umiejętności społecznych może być również oznaką innych problemów.

Dzieci z problemami ze zdrowiem psychicznym, takimi jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) lub autyzm, mogą być społecznie opóźnione. Lekarz może ocenić Twoje dziecko i określić, czy konieczne jest leczenie w celu poprawy umiejętności społecznych.


Previous:

Next: