• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Pięciolatek grozi samobójstwem

P Doradca mojej pierwszej klasy właśnie zadzwonił do mnie, aby poinformować mnie, że moje syn zagroził, że się zabije. Stało się to w klasie. Doradca rozmawiał z nim podczas obiadu i zapytał go, co czuje i tak dalej. Był zły i sfrustrowany. Powiedział doradcy, że rzeczywiście wie jak, ponieważ „Mój tata ma strzelbę, a ja wiem, gdzie ona jest”. Jak możesz sobie wyobrazić, jestem poza sobą. I nie, nie może dostać się do pistoletu. Często powtarzał, że chciałby umrzeć, a nawet powiedział, że by się dla mnie zabił, ale zawsze wtedy, gdy albo jest na mnie zły, albo potrzebuje uwagi. Chciałbym wiedzieć, co robić. To jest pięciolatek! Uważam, że uwaga jest tutaj słowem kluczowym, ale skąd mogę być tego pewien? Oczywiście żaden rodzic nie chce traktować groźby samobójstwa przez małe dziecko jedynie jako próby zwrócenia na siebie uwagi, jeśli te życzenia śmierci sugerują wyobrażenie dziecka o głębokiej depresji, przerażeniu lub przytłoczeniu emocjonalnym. Wie, że może zwrócić niepodzielną uwagę dorosłych tymi groźbami samobójczymi i prawdopodobnie będzie nadal ich używał, jeśli dostaną mu to, czego chce.

Twój syn powinien udać się do profesjonalnego terapeuty, aby miał forum do powiedzenia, co sprawia, że ​​jest tak zły, sfrustrowany i zaniedbywany, że czuje się zmuszony powiedzieć, że chce umrzeć. Jestem pewien, że dla ciebie, twojego męża i innych członków rodziny i przyjaciół jest jasne, że twój syn nigdy mieć dostęp do jakiejkolwiek broni palnej. Mamy tendencję do myślenia, że ​​małe dzieci nie mogą odczuwać poważnej depresji i/lub lęku, ale mogą. Twój syn musi nauczyć się radzić sobie ze swoim gniewem i frustracją w bardziej pozytywny sposób, z pozycji optymizmu. Ta deklaracja klasowa sugeruje, że szuka pomocy w opanowaniu pewnych emocji, które go przytłaczają.

Zrobiłbym również spis wszystkich ważnych wydarzeń, które miały miejsce w rodzinie (np. śmierć członka rodziny), które mogły doprowadzić go do większej rozpaczy. Prosimy o zapewnienie mu fachowej, doświadczonej pomocy, której potrzebuje, oraz o to, aby ten rodzinny terapeuta włączał Cię w proces terapeutyczny. Traktuj to jako problem rodzinny, a nie problem syna.