Komunikowanie się z dzieckiem:otwieranie drzwi a zatrzaskiwanie drzwi

Komunikowanie się z dzieckiem:otwieranie drzwi a zatrzaskiwanie drzwi

Jedną z ważnych umiejętności słuchania podczas komunikowania się z dzieckiem jest pewność używania „otwieraczy drzwi”, w przeciwieństwie do „zatrzaśnięć drzwi”. Otwieracze drzwi to otwarte reakcje, które nie wyrażają oceny ani osądu. Zatrzaskiwacze drzwi są wręcz przeciwne; przekazują dziecku, że nie chcesz z nią rozmawiać. Sprawiają, że czuje się winna, że ​​chce wiedzieć. Zamknęli drzwi przed każdą komunikacją.

Oto kilka przykładów otwieraczy drzwi:

  • „Co myślisz?”
  • „Chcesz podzielić się więcej na ten temat?”
  • „To dobre pytanie”.
  • „Nie wiem, ale się dowiem”.
  • „Interesuje mnie to, co mówisz”.
  • „Czy wiesz, co to znaczy?”
  • „To brzmi dla Ciebie ważne”.
  • „Chcesz o tym porozmawiać?”
  • „Jestem tutaj, kiedy chcesz porozmawiać”.
Oto kilka przykładów trzaskających drzwiami:
  • „Nie mów do mnie tym tonem głosu!”
  • „Nie”.
  • „Jesteś za młody, by to zrozumieć”.
  • „Jeśli powiesz to jeszcze raz, ja…”
  • „To nie twoja sprawa”.
  • „Nie obchodzi mnie, co robią twoi przyjaciele!”
  • „Porozmawiamy o tym, kiedy będziesz musiał wiedzieć”.
  • „To tylko dla chłopców/dziewcząt”.
  • „Dlaczego mnie o to pytasz?”
  • „Nie musisz o tym wiedzieć”.