U kunt een of twee grote stolsels ter grootte van een tomaat doorgeven. De kleinere kan ongeveer zo groot zijn als een druif.

De kleur en grootte van het stolsel en de hoeveelheid bloedverlies kunnen worden beïnvloed door de volgende factoren:

• Tijd van de dag: Het bloedverlies kan 's ochtends hoog zijn, omdat het bloed zich in de baarmoeder verzamelt als u gaat liggen en naar de vagina stroomt als u opstaat.

• Borstvoeding: Het vrijkomen van het oxytocinehormoon tijdens de borstvoeding veroorzaakt ook de samentrekking van de baarmoeder, met of zonder pijn. Het wordt gevolgd door een lichte toename van de lochia-afvoer.

• Sporten: Zachte lichamelijke activiteiten, zoals wandelen, kunnen de eerste twee weken na de bevalling ook zwaar bloedverlies veroorzaken.

Als de bloedstolsels anders zijn dan normaal na de bevalling, raadpleeg dan uw arts.

Wat zijn de symptomen van een abnormaal bloedstolsel?

Abnormale bloedstolling kan duiden op diepe veneuze trombose (DVT). Indien onbehandeld, kan dit leiden tot een levensbedreigende complicatie die longembolie (PE) wordt genoemd. DVT en PE zijn te behandelen en te voorkomen als ze vroeg worden ontdekt (4). Let daarom op de symptomen van een gevaarlijke bloedstolsel (5):

Voor diepe veneuze trombose (DVT)

• Zwelling (in één been of arm of bekkengebied)
• Roodachtige of blauwachtige huidverkleuring
• Pijn of gevoeligheid in de benen, vaak beschreven als kramp of Charley-paard
• Been of arm voelen warmer aan bij aanraking

Als u dergelijke symptomen opmerkt, neem dan contact op met uw arts. U kunt echter een longembolie hebben zonder symptomen van diepe veneuze trombose. Daarom is het verstandig om ook de volgende symptomen te controleren:

Voor longembolie

• Kortademigheid
• Scherpe of stekende pijn op de borst die kan verergeren als u diep ademhaalt
• Snelle hartslag
• Een onverklaarbare hoest met of zonder bloederig slijm

Naast een recente bevalling zijn er enkele andere factoren die het risico op DVT en longembolie verhogen (6):

• Vorige bloedstolsels
• Een familiegeschiedenis van bloedstollingsstoornissen
• Verworven trombofilie
• Medische comorbiditeiten (sikkelcelanemie, SLE, nefrotisch syndroom, ontstekingsaandoeningen
• Zwaarlijvigheid bij de moeder
• Verhoogde leeftijd van de moeder (ouder dan 35 jaar)
• Langdurige immobiliteit (zoals bedrust of lange afstanden)
• Meerlingzwangerschappen
• Elke medische aandoening zoals kanker of infecties
• Uitdroging
• Pre-eclampsie
• Langdurige bevalling
• Afgifte van rotatietang in het midden van de holte
• Postpartum bloeding

Als longembolie niet wordt behandeld, kan dit fataal worden. Tijdige diagnose en behandeling kunnen verdere complicaties voorkomen.

Hoe worden bloedstolsels na de bevalling gediagnosticeerd en behandeld?

Als postpartum DVT of longembolie wordt vermoed, zal de arts een aantal diagnostische tests voorstellen voordat de ideale behandelingskuur wordt voorgeschreven (7) (8).

Diagnose

• D-dimeer-test: In het geval van een vermoeden van diepe veneuze trombose wordt echografie gedaan. Vervolgens wordt een bloedtest uitgevoerd om de hoeveelheid D-dimeer te detecteren, een stof die vrijkomt uit de bloedstolsels. Een abnormaal hoge hoeveelheid D-timer geeft aan dat er bloedstolsels in de bloedbaan circuleren.

• CT-scan: Computertomografie (CT) van de borstkas wordt uitgevoerd om longembolie op te sporen. Het wordt uitgevoerd na het injecteren van een radiopaak contrastmiddel, een vorm van een kleurstof, in de ader. De kleurstof helpt bij het opruimen van eventuele blokkades om duidelijk zicht in de ader te geven.

Naast een CT-scan kan een arts ook voorschrijven voor:

• Ventilatie-perfusie scan: Ook bekend als V/Q-scan of isotooplongscanning, het is voorgeschreven om de lucht- en bloedstroom in de longen te onderzoeken. Een deel in de longen met lucht erin maar zonder bloedtoevoer wijst op een longembolie (9).

Zodra het stolsel is gediagnosticeerd, is een snelle behandeling van cruciaal belang. Afhankelijk van de ernst van het risico dat een stolsel kan opleveren, wordt het behandelplan opgesteld.

Behandeling

Het verloop van de behandeling zou worden voorgesteld volgens de ernst van de aandoening (9):

1. Compressiekous: Als u last heeft van pijn en zwelling, is compressiekous waarschijnlijk een onderdeel van de behandeling om symptomatische verlichting te bieden.

1. Antistollingsmiddelen: Anticoagulantia worden over het algemeen gebruikt voor de behandeling van bloedstollingsstoornissen na de bevalling. Vrouwen bij wie bloedstolsels zijn vastgesteld, moeten dit medicijn zes weken na de bevalling gebruiken (10). De behandeling zal waarschijnlijk beginnen met een injectie met heparine. Het wordt gedurende de eerste vijf tot tien dagen via de ader of onder de huid geïnjecteerd. Daarna begint orale medicamenteuze therapie en omvat medicijnen zoals warfarine, edoxaban, rivaroxaban, apixaban en dabigatran.

1. Thrombolytica: Dit zijn de medicijnen die worden gebruikt om de stolsels op te lossen. Ze breken in feite grote stolsels in kleinere, waardoor het risico op verdere complicaties wordt verkleind. Ze worden gebruikt in ernstige gevallen van longembolie.

4. Inferieur vena cava-filter: Deze procedure wordt gebruikt in gevallen waarin anticoagulantia niet kunnen worden gebruikt of niet goed werken. Een filter wordt in de inferieure vena cava geplaatst (een grote ader die het bloed terugbrengt naar het hart). Dit vangt het stolsel op voordat het de longen bereikt.

1. Thrombectomie/embolectomie: Embolectomie is een chirurgische procedure die wordt gebruikt voor patiënten die lijden aan een longembolie. De procedure omvat het verwijderen van de blokkade in de longen veroorzaakt door het stolsel.

Terwijl u een behandeling voor bloedstolsels ondergaat, is het verstandig om uw arts te raadplegen over de veiligheid van borstvoeding.

Hoe bloedstolsels na de bevalling te voorkomen?

Hier zijn enkele tips die u kunt volgen om risico's op bloedstolling te voorkomen (11):

• Wees je bewust van de risicofactoren voor bloedstolling.

• Blijf actief en blijf regelmatig bewegen. Wandelen is de beste activiteit na de bevalling.

• Blijf op de hoogte van de familiegeschiedenis van deze aandoening.

• Zorg ervoor dat de arts op de hoogte is van uw familiegeschiedenis van bloedstollingsstoornissen.

• Drink veel vocht om gehydrateerd te blijven. Uitdroging is een van de oorzaken van DVT.

• Let altijd op symptomen van een bloedstolsel.

• Gebruik geen tampons gedurende ten minste zes weken na de bevalling.

Hoe zorg je voor jezelf?

Hier zijn enkele tips die u kunt volgen in geval van overmatige doorbloeding:

• Sla maandverband in voor deze periode en vermijd het gebruik van tampons.

• Houd uw blaas leeg, want dit helpt bij het samentrekken van de baarmoeder en helpt bij het verminderen van postpartumbloedingen.

• Draag compressiekousen, als ze je worden aanbevolen.

• Volg een gezonde levensstijl. Dit omvat gezond eten, sporten en stoppen met roken (als u rookt).

• Als u van plan bent om na de behandeling te reizen, raadpleeg dan een keer uw arts. Idealiter wordt geadviseerd om lange reizen te vermijden tot ten minste twee weken na het starten van antistollingsmiddelen.

• Rust zoveel als je kunt.

Door enkele basisstappen te volgen, kunt u bloedstolsels voorkomen. Na de bevalling zijn er echter enkele symptomen die op een probleem kunnen duiden.

Wanneer moet ik de dokter bellen?

Als u een van de volgende symptomen opmerkt, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts (1).

• Koorts meer dan 100,4 graden Fahrenheit met ernstige koude rillingen.

• Een bloedstroom waarvoor je de pad per uur moet verwisselen.

• Groot formaat bloedstolsels: Als u na de eerste 24 uur na de bevalling nog steeds grote bloedstolsels krijgt na hevig bloedverlies.

• Zware doorbloeding: De bloedstroom moet geleidelijk afnemen naarmate de week verstrijkt. Als dit niet het geval is, bel dan de dokter.

• Vuile geur: Als de vaginale afscheiding een onaangename geur heeft, wat te wijten kan zijn aan een infectie van de baarmoeder of het perineum.

• Bekkenpijn: Een urineweginfectie, infectie van de baarmoeder of constipatie kan bekkenpijn veroorzaken.

• Andere belangrijke symptomen zoals:wazig zien, ernstige hoofdpijn en flauwvallen, koude rillingen, snelle hartslag, zwakte, duizeligheid, zwelling rond het bekkengebied of in het been en ademhalingsmoeilijkheden.

Tijdige diagnose, behandeling en preventie kunnen u mogelijk helpen om eventuele ernstige risico's van bloedstolsels te overwinnen.

Verhoogt C-sectie het risico op bloedstolsels?

Recente onderzoeken hebben aangetoond dat vrouwen die een c-sectie ondergingen een hoger risico hadden op het ontwikkelen van gevaarlijke postpartum bloedstolsels in vergelijking met vrouwen die vaginaal bevallen. Het risico was vooral hoog in gevallen van een spoedkeizersnede (12).

Volgens Dr. Marc Blondon, van het Universitair Ziekenhuis van Genève in Zwitserland, is er een verhoogde gevoeligheid van het bloed voor stolling tijdens de operatie. Vrouwen die in aanmerking komen voor een keizersnede zonder medische indicatie, lopen dus een hoger risico. Het risico blijft echter laag bij de meerderheid van de vrouwen die een keizersnede hebben ondergaan.

Het American College of Obstetricians and Gynecologists zegt dat voor vrouwen zonder risico op een bloedstolsel, vóór de bevalling een pneumatisch compressieapparaat moet worden gebruikt. Dit helpt eventuele risico's te verminderen. Dit apparaat wordt op de benen geplaatst om te voorkomen dat bloed zich in de kuiten verzamelt (13)

Ben je onlangs bevallen, blijf dan op de hoogte van de veranderingen in je lichaam. Als u iets ongewoons opmerkt, kan het geen kwaad om een ​​arts te raadplegen. Door de stolsels op tijd te behandelen, met de juiste medicijnen, kunt u voorkomen dat u mogelijk levensbedreigende complicaties krijgt waar ze toe kunnen leiden.

Heeft u ervaring om met ons te delen? Laat het ons weten in de comments hieronder.