• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Deel uw waarden

Tegenwoordig worden tieners gebombardeerd met tegenstrijdige, steeds veranderende normen van ethiek en moraliteit, terwijl ze bezig zijn met het formuleren van een systeem van overtuigingen. Dit is niet alleen verwarrend voor hen, maar ook verontrustend voor hun ouders, omdat ze niet langer op de samenleving kunnen vertrouwen om de waarden die ze thuis leren te versterken.

Vorige generaties waren afhankelijk van een complexe matrix van mensen en instellingen om de morele codes van de gemeenschap te handhaven. Uitgebreide familieleden, buren, religieuze en maatschappelijke organisaties en scholen breidden de invloedssfeer van een ouder uit buiten het huis. Bovendien hadden de meeste moeders en vaders het gevoel dat ze op andere ouders en volwassenen in de gemeenschap konden rekenen om hen te steunen, om zich aan dezelfde basiswaarden en gedragsregels voor hun kinderen te houden. In veel gevallen is dat vangnet dun uitgerekt, als gevolg van het hoge aantal echtscheidingen, langere werkweken en andere maatschappelijke veranderingen die de afgelopen decennia hebben plaatsgevonden.

Wat de zaken nog verergert, is dat we vaak moeten concurreren met de steeds invasievere invloed van de media, die het steeds meer gefragmenteerde publiek probeert te verenigen door een beroep te doen op hun onverzadigbare honger naar sensatie, seks en de aanbidding van beroemdheden. Als we deze invloeden van buitenaf willen tegengaan, is het aan de ouders om voor hun kinderen een stevige morele en ethische basis op te bouwen. Hoewel het misschien niet altijd zo lijkt, ben jij de leidende invloed in het leven van uw tiener. Aarzel niet om uw mening te uiten over drugsgebruik, seks, raciale onverdraagzaamheid, haatmisdrijven en andere zaken die uw kinderen aangaan, vooral wanneer u een limiet stelt of disciplinaire maatregelen neemt. Maar eerst moet u goed nadenken over uw standpunten. Bespreek met uw kind wat u gelooft en waarom, zoals in het onderstaande voorbeeld. Hij houdt misschien niet van de regel of straf, maar hij kan tenminste tevreden zijn dat het niet willekeurig wordt opgelegd.

Kinderen moeten weten waar mama en papa aan toe zijn, al was het maar om een ​​geloofssysteem te hebben om hun eigen geloofssysteem te creëren. Ze zijn het misschien niet met je eens - trotseren je zelfs - maar uiteindelijk zullen ze je waarschijnlijk respecteren vanwege je overtuigingen. Volgens een aantal onderzoeken keren de meeste kinderen terug naar de waarden van hun ouders en nemen ze deze over tegen het midden van de twintig.

De meest effectieve manier om waarden bij te brengen? Bij voorbeeld

Je woorden zullen meer gewicht in de schaal leggen als je de waarden en gewoonten modelleert die je tiener wilt navolgen. Walk the talk, zeg maar. Adolescenten van wie de ouders roken, hebben bijvoorbeeld drie keer meer kans om sigaretten te gebruiken dan kinderen uit huizen waar geen tabak wordt gebruikt.

Het feit dat ouders misschien niet in de praktijk brengen wat ze prediken - nu of in het verleden - weerhoudt hen er niet van om hun kinderen ethiek en moraal bij te brengen. Perfect zijn is geen voorwaarde voor ouderschap. Het onvermijdelijke protest, een verontwaardiging “Maar jij doe het!" (die zag je toch wel aankomen), heeft een verrassend simpele comeback. In het vak rechts staat "het" toevallig te roken. Maar u kunt uw reactie afstemmen op elk gedrag of elke houding die ongepast, onveilig of illegaal is voor een minderjarige.

Ouders die jaren geleden misschien met drugs, alcohol of seks hebben geëxperimenteerd, staan ​​voor een soortgelijk dilemma. Is het hypocriet om uw tiener te verbieden dingen te doen die u deed toen u zijn of haar leeftijd had? In één woord, nee. U handelt als een bezorgde ouder die uit ervaring heeft geleerd en haar kind wil beschermen.

Eerder waarschuwden we ouders om niet te vrijuit verhalen uit hun jeugd op te geven. Maar wat als uw kind u duidelijk vraagt:"Heeft u ooit _____ toen u een kind was?" Als het gaat om alledaagse tienerdilemma's met betrekking tot seks, drugs, roken, school, enzovoort, moet u uw mond opendoen. Het toegeven van eerdere fouten in oordeel of ethiek van een ouder kan een krachtig getuigenis opleveren over de voordelen van het bewandelen van de juiste weg. Overdramatiseer niet en gebruik geen angstaanjagende tactieken. Wees gewoon eerlijk:

“Toen ik zestien was, liet ik me door een jongen onder druk zetten om seks te hebben. Als ik terugkijk, besef ik dat ik niet volwassen genoeg was om ermee om te gaan. Ik raakte behoorlijk gewond. Ik wou dat ik had gewacht tot ik ouder was.”

“Tijdens mijn tweede jaar op de universiteit werd ik elk weekend high. Op een avond reed ik dronken van een bar naar huis en botste tegen een geparkeerde auto. De politie en het ambulancepersoneel waren verbaasd dat ik niet was vermoord. Het kostte me een paar jaar om mezelf weer recht te trekken. Dat is wat drugs en alcohol met me deden. Ik hoop dat je een stuk slimmer zult zijn dan ik en dat je je niet met dat soort dingen bemoeit.'

Er kunnen echter aspecten van uw persoonlijke leven zijn die u liever niet prijsgeeft, vooral als uw kind emotioneel onvolwassen is, roddelt of geneigd is dingen in uw gezicht terug te gooien wanneer de gemoederen oplaaien. Overweeg uw ervaring te vertellen alsof het iemand is overkomen die u 'kent', op voorwaarde dat het niet iemand is die uw kind zou kunnen identificeren. Het doel van dit soort discussies is om je tiener bewust te maken van wat er op het spel staat en hoe haar beslissingen gevolgen kunnen hebben, niet om haar vertrouwen te winnen door je ziel bloot te leggen of je vuile was te luchten. Ouders die dat te vaak of lukraak doen, lopen het risico het respect van hun kinderen te verliezen en hun gezag te ondermijnen. Gebruik gezond verstand.