• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Hoe zorg je voor kinderen van verschillende leeftijden en maak je iedereen gelukkig?

Mijn 9-jarige dochter met haar vrachtwagens over de vloer zien zoemen 18 maanden oude broer is een van die momenten in de tijd die het hart van een moeder een gevoel van vrede en vreugde geeft. Dat komt omdat de kleinste een paar uur eerder een dutje nodig had op het exacte tijdstip dat we in de auto moesten zijn om zijn zusje van de vierde klas van school te halen. En vaker wel dan niet, precies wanneer mijn kleintje tevreden is met een activiteit, is het ook tijd om naar de zwemles van mijn oudere kind te racen.

Het hebben van een kloof van bijna acht jaar tussen de twee kinderen brengt zeker de aangeboren opvoeding van mijn oudste naar voren. Maar zoals bij elke gezinsdynamiek, zijn er een aantal uitdagingen die gepaard gaan met het leeftijdsverschil. Het grootste obstakel is echter niet de kwestie van de planning, maar het uitzoeken hoe ze aanwezig kunnen zijn voor beide kinderen wanneer ze zich in zeer verschillende stadia van hun groei, interesses en begrip van de wereld bevinden.

Je kunt je voorstellen dat de zorg voor een gezin met een leeftijdsverschil ook een bijzondere verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Om elke verzorger die met dit jongleren omgaat inzicht te geven, hebben we met een paar experts gesproken over hoe we een leuke, veilige en harmonieuze omgeving kunnen bieden bij het omgaan met en omgaan met meerdere kinderen die jaren uit elkaar zijn.

1. Help oudere kinderen om 'helpen' te compenseren met 'spelen'

"Een ouder kind krijgt vaak de taak om de 'helper' te zijn, maar het is belangrijk om te onthouden dat het ook een kind is en niet verantwoordelijk is voor een verzorgende rol", zegt Katie Lockwood, een behandelend arts in het kinderziekenhuis in Philadelphia, Pennsylvania. "Hoewel het helpen van het oudere kind het jongere kind soms nuttig kan zijn, moet dit worden gecompenseerd door ze te laten spelen."

Dit komt zeker naar voren in ons huishouden. We willen niet dat onze dochter het gevoel heeft dat het zorgen voor haar broer een last of verantwoordelijkheid is, maar we willen wel dat ze een gevoel van trots voelt om 'te helpen'. We zijn dus voorzichtig met de taal die we kiezen als we haar om hulp vragen. In plaats van:"Kun je op je broer passen terwijl ik het avondeten maak?" - we proberen iets te zeggen als:"Sammy lijkt geïntrigeerd te zijn door het spel dat je speelt, denk je dat je hem kunt laten zien hoe het werkt?" Dit geeft mijn dochter het gevoel dat ze hem iets leert, wat haar een gevoel van trots geeft.

Achteraf erkennen we dat ze niet alleen een geweldige grote zus was door haar broer te laten zien hoe hij moest tellen, sorteren of lezen, maar ze was ook een grote hulp voor ons terwijl we aan het eten waren klaar. Zoals Lockwood hierboven stelt, balanceren we deze hulpmomenten met spelen door mijn dochter te vragen welke activiteit ze daarna wil doen.

2. Geef elk kind één op één tijd

Het volgende waar we ons scherp bewust van proberen te zijn, is de aandacht die we aan onze beide kinderen geven. Het is duidelijk dat jongere kinderen, vooral baby's en peuters, meer praktische aandacht nodig hebben dan een schoolgaand kind zoals onze dochter. Maar mijn dochter heeft ook onze tijd en aandacht nodig. Het ziet er gewoon een beetje anders uit.

"Het herkennen van de unieke sterke punten, problemen en reactiestijlen van elk kind is een van de belangrijkste adviezen die ik ouders en verzorgers kan geven", zegt Cindy T. Graham, een klinisch psycholoog in Columbia, Maryland. .

Dit wetende, proberen we te benadrukken hoe belangrijk het is dat elke persoon één-op-één tijd binnen het gezin heeft. Terwijl onze dochter op school zit, hebben we de mogelijkheid om met onze zoon op de grond te komen en hij heeft mijn (of zijn vader) onverdeelde aandacht. Voor onze dochter gaan we meestal het huis uit voor een fietstocht, een uitstapje naar de bibliotheek of een plaatselijk café. Dit zorgt ervoor dat de kleine geen onderbrekingen heeft.

Ik maak er ook een punt van om subtiele herinneringen te geven aan het feit dat haar broer niet altijd zoveel aandacht nodig heeft, maar op dit moment leert en groeit hij zo, net als toen zij zo oud was.

3. Breng de soorten activiteiten voor kinderen in evenwicht

Als het gaat om speeltijd en interactie tussen kinderen en ouder of verzorger, is het belangrijk dat alle kinderen een beurt hebben bij het kiezen van de activiteit, adviseert Lockwood.

"Alle kinderen moeten zich betrokken voelen, niet alleen het oudste kind dat vaak het meest verbaal is", zegt Lockwood.

Met een beetje creativiteit kunnen veel activiteiten iets worden waar kinderen van verschillende leeftijden van kunnen genieten.

"Het balanceren van activiteiten kan betekenen dat je voor elk kind de juiste ontwikkelingshoek moet vinden", zegt Graham.

Activiteiten die voor de meeste leeftijden leuk zijn:

1. Imaginair spel. Probeer games te beginnen die tot de verbeelding spreken en waarbij beide kinderen een leuke rol spelen, stelt Lockwood voor.

2. Dekenforten. Toen mijn oudste een deken van haar hoogslaper drapeerde, vond mijn kleine man het zo leuk om daarachter te verstoppen. Nu houden ze ervan om samen schuilplaatsen te bouwen (en af ​​te breken).

3. Musea. Lockwood raadt een museumuitje aan waar voor ieder wat wils is.

4. Kaartspellen. Bij een jonger kind kan dit betekenen dat u zich moet concentreren op het nemen van beurten of kleur-/vormherkenning. Bij je oudere kind kan het betekenen dat je je moet concentreren op geduld en sportiviteit, raadt Graham aan.

5. Puppetshow of toneelstuk. Dit zou een kans kunnen zijn voor het oudere kind om het script te "schrijven", terwijl het jongere kind de scènes kan naspelen, suggereert Lockwood.

6. Schilderen. Mijn dochter houdt van schilderen en haar broer wil doen wat zij doet. In dit geval geef ik hem water en een borstel met bouwpapier. De natte strepen verschijnen zoals normale penseelstreken, zonder rommel.

4. Geef complimenten voor coöperatief spel

Als de kinderen het goed doen tijdens het samen spelen, zegt Graham dat ze elkaar moeten prijzen. Dingen zeggen als:"Geweldig gevonden om het blauwe vierkantje te vinden" en "Het was geweldig dat je je zusje hebt gefeliciteerd toen ze won" kan een grote bijdrage leveren aan het stimuleren van de samenwerking en het vertrouwen.

Hoewel ik vind dat Grahams advies om de samenwerking in het moment te prijzen waar is met mijn kinderen, probeer ik ook een stap verder te gaan met mijn oudste. Voor het slapengaan, wanneer haar oren het meest open lijken te staan, herinner ik haar eraan wat een aardigheid ze zei of deed voor haar broer. Voor mij maakt dit duidelijk dat ik oplet en dat wat ze doet speciaal is.

5. Laat ruimte voor alleen tijd

Hoe ouder een kind wordt, hoe meer tijd ze voor zichzelf willen hebben, maar solo spelen heeft zo zijn voordelen, zelfs voor peuters.

"Oudere kinderen moeten hun eigen privétijd respecteren, terwijl jongere kinderen vaardigheden moeten leren om zelfstandig te spelen", zegt Graham.

Graham zegt ook dat een van de voordelen van solo spelen is dat kinderen eraan gewend raken dat ze zich op hun gemak voelen als ze alleen zijn. Door dit op jonge leeftijd te implementeren en te blijven doen, wekt vertrouwen. Bovendien zullen kinderen, wanneer de verveling toeslaat, op zichzelf kunnen vertrouwen in plaats van op iemand anders om hen te vermaken.

Naar mijn ervaring is het respecteren van deze onafhankelijkheid een belangrijk onderdeel van de individuele groei van een kind. Omdat mijn dochter een peuter was, wilde ik dat ze zoveel mogelijk zelf zou uitzoeken en moedigde ik het aan waar mogelijk. Voor mij bevordert het creativiteit en verbeeldingskracht, maar creëert het ook veerkracht in de zin dat je niet opgeeft totdat je alle opties hebt geprobeerd die je kunt dromen.