• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

5 mythes over bedplassen tot rust gebracht, van een ouder van een kinderarts

Wanneer ouders mijn frontofficemedewerkers niet vertellen waarom ze een afspraak nodig hebben, is het vaak de code voor "Mijn kind plast in bed." Ze vinden het probleem gênant, en dat is begrijpelijk, maar het is ook problematisch. Zie je, de stilte rond bedplassen heeft geleid tot allerlei verkeerde informatie die kinderen ervan kan weerhouden om een ​​behandeling of een nauwkeurigere diagnose te krijgen. Het is tijd voor ons om de covers van vijf alomtegenwoordige geruchten voor eens en voor altijd terug te trekken.

Mythe 1:"Andere kinderen doen dit niet."

Het breekt mijn hart dat sommige kinderen denken dat zij de enige zijn met dit probleem. In werkelijkheid plast 20 procent van de 5-jarigen in hun slaap, en elk opeenvolgend jaar stopt slechts 15 procent van die groep. Tien procent van de kinderen op een bepaalde basisschool maakt het bed nat, net als 3 procent van de tweens en tieners op een bepaalde middelbare school. En als je bedplassen voor je kind echt wilt destigmatiseren, denk dan eens terug aan je eigen jeugd. Ongeveer 50 procent van de jongens en meisjes die in bed plassen, heeft een moeder of een vader die dat ook deed. Veel ouders schamen zich om hun geschiedenis te delen, hoewel het een gefrustreerd kind kan troosten als ze erover horen.

Artsen beschouwen bedplassen als een normaal onderdeel van de ontwikkeling tot ongeveer 7 jaar, en de meesten zeggen dat de leeftijd van 6 (soms 5) het vroegste is dat ze behandeling zullen overwegen. Tijd biedt een remedie voor bijna iedereen, maar het is onmogelijk om te zeggen wanneer het voor een kind zal gebeuren. Daarom moet je wachten tot je kind aan het probleem wil werken om het te behandelen. Wees gerust, minder dan 1 procent van de volwassenen maakt het bed nat.

Mythe 2:"Kinderen die in bed plassen zijn gewoon te lui om op te staan."

Integendeel, kinderen die in bed plassen, voelen zich meestal beschaamd over de gewoonte en zouden bereid zijn alles te doen om het te laten stoppen. En ja, deze regel geldt ook als je kind af en toe een ongelukje heeft. "Veel kinderen plassen niet elke nacht in bed", zegt Howard Bennett, M.D., auteur van Max Archer, Kid Detective:The Case of the Wet Bed . Als je wakker wordt met weer een doorweekt dekbed en per ongeluk een geërgerde zucht slaakt, volg dan een knuffel, want je kind is net zo van streek als jij. Straf haar nooit voor bedplassen. En houd er rekening mee dat straffen subtiel kunnen zijn:als je bijvoorbeeld een nieuwe slaapzak of dekbed koopt voor een broer of zus, en niet voor het kind dat in bed plast, is dat een kwetsende boodschap.

Mythe 3:"Bedplassers hebben zwakke blazen."

Kinderen met dit probleem hebben vaak een kleinere - niet zwakkere - blaas dan hun leeftijdsgenoten, maar het echte probleem is hoe gemakkelijk een kind uit de slaap komt. Kinderen die 's nachts droog blijven, worden gemakkelijker wakker naarmate de nacht vordert, terwijl het voor bedplassers steeds moeilijker wordt naarmate de uren verstrijken. Om uw kind te helpen leren om midden in de nacht alleen op te staan ​​en te plassen, raden sommige deskundigen aan hem halverwege de nacht wakker te maken of een vochtsensor in zijn ondergoed te plaatsen zodat een alarm afgaat of trilt bij de eerste druppel urine. Beide strategieën zijn het proberen waard, maar geen van beide garandeert een droge nacht.

Mythe 4:"Bedplassen is een gedragsprobleem - geen medisch probleem."

Het weken van de lakens kan een symptoom zijn van een aantal gezondheidsproblemen, waaronder urineweginfecties en ziekten van de nieren en het endocriene systeem (zoals diabetes) die de urineproductie verhogen. Zodra u het probleem met uw kinderarts ter sprake brengt, zal zij waarschijnlijk een urinemonster afnemen om op deze aandoeningen te screenen.

Sommige bevochtigingsproblemen komen voort uit fysieke problemen in de buurt van de blaas, zoals labiale verklevingen (een laagje littekenweefsel dat de opening van de vagina kan afsluiten), of vesicoureterale reflux (een abnormale stroom urine uit de blaas terug naar boven door de urineleiders - de buizen die de nieren met de blaas verbinden). In zeldzame gevallen kunnen de urineleiders zelfs aansluiten op de vagina in plaats van op de blaas, waardoor constant lekken ontstaat.

Het is ook mogelijk dat uw kind een medisch probleem heeft dat bijna niets te maken heeft met haar urinewegen. Slaapapneu - wanneer de ademhaling van een kind periodiek pauzeert of oppervlakkig wordt tijdens de slaap, vaak omdat ze vergrote amandelen of adenoïden heeft - kan bedplassen veroorzaken en moet worden overwogen bij de medische evaluatie van elk kind.

Constipatie leidt ook vaak tot urinewegproblemen:als een massa ontlasting groot genoeg wordt, kan deze tegen de achterkant van de blaas duwen, waardoor blaaskrampen ontstaan. Deze kunnen ertoe leiden dat een kind dag- of nachtplassen ervaart. Bovendien zijn de zenuwen die de blaas en het rectum beheersen met elkaar verweven, dus het vasthouden van de ontlasting kan de blaascontrole van een kind beïnvloeden. Gelukkig kan het identificeren en behandelen van constipatie door bepaalde veranderingen in het voedingspatroon aan te brengen (bijvoorbeeld meer fruit, groenten en volle granen eten en minder vlees, kaas en fastfood), het gebruik van ontlastingverzachters of zelfs fysiotherapie helpen bij het oplossen van bedplassen .

Mythe 5:"Ik moet dit probleem zo snel mogelijk in de kiem smoren!"

Totdat je kind minstens 6 jaar oud is, is het enige wat je moet doen hem gerust te stellen dat het volkomen normaal is, dat je niet boos op hem bent en dat hij dit zal ontgroeien. Daarna kunt u met uw kinderarts praten om andere medische problemen uit te sluiten en aanpassingen aan uw routine te overwegen, inclusief het afsnijden van cafeïne na 16.00 uur, het beperken van vloeistoffen tot 2 ons na 18.00 of 19.00 uur, en ervoor zorgen dat uw kind plast vlak voor het slapengaan, hem 's nachts wakker maken om te plassen, of hem een ​​plaswekker laten dragen. Houd in de tussentijd je kin omhoog en je zorgen onder controle. Oh, en koop een waterdichte matrasbeschermer (en deze plasvrije pyjama).