• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Gebruik positieve versterking

Beloon correct gedrag

Gebruik positieve versterking

Het gebruik van positieve bekrachtiging om correct gedrag aan te moedigen en te belonen, is het vijfde element van de Twaalf Disciplinaire Elementen. Hier zijn een paar universele uitspraken:Iedereen wil goedkeuring voor wie hij is en voor wat hij doet. En iedereen wil behagen, vooral kinderen, en vooral uw kind dat jou wil behagen. Kan dat echt? Waarom misdragen kinderen zich dan? We zullen die grote vraag later behandelen, maar tot die tijd, neem het van mij en de experts aan, kinderen willen gewoon goed zijn.

Hoe kunt u uw kinderen goed laten zijn, positief gedrag laten toenemen en wangedrag snel en pijnloos verminderen en voorkomen? Hier is een begin:door het positieve te accentueren. (Herinner je je dat oude liedje van Harold Arlan en Johnny Mercer? "Je moet het positieve accentueren, het negatieve elimineren, het bevestigende vasthouden en niet knoeien met meneer In-Between.") Een geweldige manier om het accentueren van gedrag dat u graag ziet (en de nadruk op negatief gedrag halen) is door positieve bekrachtiging te gebruiken.

Het werkt zo

Positieve bekrachtiging is een eenvoudige, op de realiteit gebaseerde techniek die kan helpen het gedrag van uw kind te veranderen - vaak zeer snel. Hier is het recept:

1. Uw kind wil heel graag uw goedkeuring.
2. Je merkt en becommentarieert specifiek positief gedrag en zorgt voor natuurlijke en logische beloningen.
3. Uw kind voelt zich opgemerkt, gevalideerd en goedgekeurd, het goede gedrag neemt toe en wangedrag wordt voorkomen of verminderd.

Woorden aan ouder door

Positieve bekrachtiging versterkt wat het kind goed doet in plaats van zich te concentreren op wat het kind verkeerd doet. Het vergroot de kans dat het gedrag zich herhaalt. Het ondersteunt de positieve daden en kwaliteiten van uw kind door middel van enthousiasme, beschrijvende aanmoediging en natuurlijke, logische beloningen.

4. Je kind begint ook de waarde van zijn eigen positieve eigenschappen en acties te herkennen.

Elke keer dat uw kind zijn rapport mee naar huis neemt, of elke keer dat u een bonus op het werk krijgt, speelt positieve bekrachtiging een rol. Maar positieve bekrachtiging werkt het beste als het niet eenmalig is; hoe vaker het gebeurt, hoe effectiever het is. Dat betekent dagelijks.

Reageer bijvoorbeeld als je kind een keer iets doet zonder dat het hem verteld wordt. Concentreer je op positief gedrag (“John, ik zag dat je eraan dacht om je kleren van de vloer te halen. Nu zal de puppy er niet meer op kunnen kauwen.”). Focus niet op het negatieve (“Je hebt je jas voor een keer opgehangen!”), en koppel het niet aan een oordeel over de persoonlijkheid van het kind (“Wat ben je toch een goed kind dat je je jas ophangt!”) .

Het negatieve negeren

Tally Ho!

Hoeveel positieve bekrachtiging bied je je kind aan? Je biedt er waarschijnlijk al een aantal aan, de meeste ouders doen dat natuurlijk. Maar hoe goed je er ook in denkt te zijn, het zal je misschien verbazen dat de meeste ouders zich in werkelijkheid op het negatieve concentreren. Hoeveel negativiteit kruipt in je ouderschap?

Goed leren opvoeden is een proces en er is altijd ruimte voor verbetering. Het is nuttig om naar de probleemgebieden te kijken. Hier is een eenvoudige kleine oefening, geïnspireerd op het werk van James Windell (auteur van 8 Weeks to a Well-Behaved Child ) waarmee u duidelijk kunt zien hoeveel negatieve en kritische opmerkingen u maakt. (Hé, probeer de oefening! Je zult aangenaam verrast zijn!)

Koop een klein notitieboekje in de supermarkt. Een beetje een. Kleiner. Eentje die in een broekzak of tas past. Pak ook een pen en stop deze in de zak of tas naast het notitieboekje. Klaar om te beginnen?

Elke keer dat u een kritische of negatieve opmerking maakt over uw kind, opent u het notitieboekje en maakt u een klein streepje. Als je tijd hebt, schrijf dan op wat je hebt gezegd en de omstandigheden. Doe het vijf dagen, en probeer niet te veranderen wat je aan het doen bent, maak gewoon aantekeningen. Dat is het! (Nou, dat is het bijna.)

Deel deze oefening (of het feit dat je hem doet) niet met je kind. Dat kan betekenen dat je jezelf regelmatig naar de badkamer moet verontschuldigen, of naar een andere kamer moet rennen om je cijfers te halen, maar als je deelt dat je dit kleine experiment doet, kunnen je kinderen van streek raken, en je begint je gedrag aan te passen, en de resultaten van de oefening zullen niet nauwkeurig zijn.
• Als je meer dan één kind hebt, label dan een pagina voor elk kind en houd een aparte telling bij.
• Zorg ervoor dat je feedback meetelt die positief begint, maar een 'maar' bevat zoals in:'Ik waardeer het echt dat je de afwas doet, Samantha, maar probeer de zeep de volgende keer beter af te spoelen.”
• Let extra goed als je boos, teleurgesteld, moe of hongerig bent (mensen hebben de neiging erg chagrijnig en kritisch wanneer hun bloedsuikerspiegel laag is).

Gedraag je!

Geen watjes toegestaan! Niet alles wat uw kind doet is geweldig, en als u doet alsof het zo is, bewijst u uw kind een slechte dienst.

Het is een goed idee!

Besteed aandacht aan wat er met het hart, de geest en het leven van uw kind aan de hand is, en u zult veel disciplineproblemen kunnen voorkomen.

Haal aan het einde van vijf dagen diep adem en tel je totaal op. Er is geen magisch getal - of je reactie nu "Arrghhh!" is of "Wauw!" het maakt niet uit. Kennis is noodzakelijk (zelfs als het pijnlijk is). Wat heb je gevonden? Heb je veel aantekeningen in je notitieboekje?) Als je net als de meeste ouders bent, voed je meer op door kritiek dan door positieve bekrachtiging. We verwachten gewoon dat kinderen zich gedragen (zonder ze veel tools te geven om te weten hoe) en als ze dat niet doen, raken we het dak. Klinkt bekend? Kijk nog eens naar je telblad. Voel je niet slecht, dit is slechts een plek om te beginnen. Niemand anders dan jij telt je telling (ben je niet blij dat je het nu privé hebt gehouden?) en je kunt de pagina's in dat kleine notitieboekje verscheuren, als je wilt.

De meesten van ons zijn meestal in de brandbestrijdingsmodus, proberen dingen voor elkaar te krijgen, relatief intact door het leven te gaan en de gedragsbranden te blussen terwijl ze oplaaien. Het lijkt gemakkelijker om op te merken wat vervelend of verontrustend is dan om op te merken hoe geweldig uw kind werkelijk is. Sommige ouders zijn zo bang om een ​​vastzittend klein monster groot te brengen dat ze zich voorover buigen om nooit een compliment te geven of positief gedrag te beschrijven. Geen goed idee.

Een oefening doen zoals Tally Ho! zal u helpen zich bewust te worden van uw verwachtingen voor uw kind en uw behandelpatronen. Als u meer dan één kind heeft, zullen de oefeningen u de verschillen in behandeling en verwachtingen laten zien. Zodra je je er bewust van wordt, bingo! U kunt veranderen!

Focus op het positieve

De oefening "Laten we positief worden"

Als je gewend bent om je te concentreren op negatief gedrag, kan het moeilijk zijn om positieve bekrachtigingstechnieken te gaan gebruiken. Laten we oefenen om positief te zijn. Om positieve bekrachtiging te geven, moet je specifiek herkennen wat je moet versterken. Zodra u het positieve gedrag herkent, kunt u beschrijvende aanmoediging gebruiken. Hier is een korte oefening voor jou. Alleen voor de volgende dag of zo:

• Maak een lijst van dingen die uw kind goed of goed doet.
• Blaas het negatieve weg (laat het los!).
• Frameer elk positief ding in positieve terminologie ("Hij kleedde zich gemakkelijk aan en kon het goed vinden met zijn zus bij het ontbijt") in plaats van in het negatieve ("hij vocht niet om zich aan te kleden, voor één keer, en hij sloeg niet Nikki bij het ontbijt").
• Merk op hoe het gedrag van zelfs een 'zich slecht gedragend' kind overwegend positief is.

Verhalen uit de ouderzone

Elke ochtend, als ik in mijn auto stap om mijn dochter naar school te brengen, hoor ik het meest onaangename piepgeluid totdat ik mijn veiligheidsgordel om doe. Dit is 'negatieve bekrachtiging' en het kan een effectieve manier zijn om correct gedrag aan te moedigen. Om van die piepende piep af te komen, doe ik mijn gordel om. Een balans tussen negatieve en positieve bekrachtiging is belangrijk voor de ontwikkeling van een kind.

Problemen met beschrijvende aanmoediging voorkomen

Als je een kind vertelt dat hij een zielige, snotterende worm is, gaat hij of naar de tuin en begint hij aarde te eten, of hij komt in opstand, verhuist naar de andere kust en praat nooit meer met je (en goed voor hem!) . Als je hem daarentegen steunt en aanmoedigt, zal hij zijn best voor je doen. Als je aanmoediging gebruikt:

• Houd het heel specifiek. 'Ik zag dat je een uur aan je huiswerk hebt gewerkt.' “Je hebt de vaatwasser in ieder geval snel en goed geleegd!” Hoe specifieker je wordt, hoe meer je kind zal leren om zelf uit te zoeken wanneer ze goed werk levert.
• Zeg het met opzet. Herinner jezelf eraan om commentaar te geven op positief gedrag. Het duurt even om van dit soort commentaar een tweede natuur te maken, dus het zal een tijdje met opzet moeten gebeuren. Het kan zelfs geforceerd aanvoelen. Dat is oké!
• Inspanning telt. U kunt de inspanning beschrijvend aanmoedigen, zelfs als de resultaten niet zo goed uitpakken. 'Je hebt heel hard aan je huiswerk gewerkt, Adam. Ik weet zeker dat je de volgende keer het juiste antwoord krijgt.'
• Focus op verbetering. "Je armen zijn veel sterker geworden door alle zwemoefeningen die je hebt gedaan."
• Zeg het vaak.

Het is geen lof en het is niet algemeen

Als je aanmoediging gebruikt, blijf dan uit de buurt van de volgende valkuilen:

• Algemene aanmoediging:"Je bent een geweldige jongen!" en "Je bent zo slim!" is leuk om te horen, maar het is niet erg effectief in het bevorderen van verandering. Algemene aanmoediging laat maar al te vaak zien dat u niet echt genoeg aandacht schenkt aan het kind, of haar proces, om doordachte, behulpzame en respectvolle opmerkingen over haar gedrag te maken. Sommige deskundigen denken dat te veel lof of algemene aanmoediging zelfs schadelijk kan zijn, waardoor een kind voor positieve feedback afhankelijk wordt van anderen. Met andere woorden:'Hoe gaat het, mam', vervangt:'Wauw, het gaat goed met me' of:'Ik heb die test een beetje verknald, ik kan maar beter harder werken.'
• Er is een opvoedingsschool (ik denk dat die is aangesloten bij Wimpy University) die kinderen de hele tijd prijst. "Uitstekend gedaan om over straat te lopen, Emily." Te veel van deze constante, lege lof, en je kind zal je niet meer vertrouwen of zelfs maar luisteren. "Goed werk!" wordt leeg, tenzij je het meent.
• Lieg nooit tegen je kind over hoe het met hem gaat. Als je een kind vertelt wat een geleerde hij is als hij de laagste cijfers haalt in het schooldistrict, lieg je, en jullie zullen het allebei weten. Je kind is niet dom. Moedig het positieve aan ("Je werkt hard om het de volgende keer goed te doen", of "Er was moed voor nodig om risico's te nemen en te falen"), maar lieg niet.
• Er is niets mis met te horen dat je een geweldig kind bent (het bevordert een algemeen gevoel van geliefd en goedgekeurd te worden), maar het werkt het beste als het heel specifiek is. Tegen een kind zeggen:"Wauw, je bent zo volwassen" legt veel nadruk op een kind om volwassen te zijn, om nooit onvolwassen te zijn en om je nooit teleur te stellen. Kinderen onder dit soort stress hebben de neiging om hard in opstand te komen.