• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Vijfjarige driftbuien

Een deskundige evalueert de mogelijke redenen voor de driftbuien van een vijfjarige op openbare plaatsen.

• 
• 
• 
• 
• 

V Mijn zoon is bijna vijf, is erg intelligent, liefdevol, behulpzaam, totdat hij een van zijn driftbuien krijgt. Dan verandert hij in een 5-jarig monster! Het is meestal wanneer hij iets wil dat hij niet kan hebben, meestal in het openbaar waar hij vreselijke schreeuwaanvallen krijgt. Hij doet het niet vaak, maar als hij er een heeft, klinkt het alsof iemand hem slaat! We hebben time-outs, spankingen, spuitflessen geprobeerd, met hem praten en push-ups (dat lijkt het beste te werken). Is er nog iets dat we kunnen doen om hem te laten weten dat het niet OK is om te schreeuwen en geschikt te zijn voor iets wat hij wil? (Hij heeft een jongere broer die ik ook niet wil doen!) A Het goede nieuws is je lijkt een heerlijke kleine jongen te hebben. Dit probleem, namelijk het beheersen van zijn impulsen en zelfregulering, is niet ongebruikelijk. Dat gezegd hebbende, normaliteit maakt het niet minder frustrerend als het zich voordoet.

Het feit dat dit gedrag zich meestal op openbare plaatsen voordoet, kan wijzen op een onvolwassenheid in zijn emotionele en sociale vaardigheden buiten de vertrouwde omgeving van thuis en/of op het besef dat hij met succes kan manipuleren met deze driftbuien in het openbaar. Heb je in het verleden ooit aan hem toegegeven toen hij een van deze aanvallen had? Soms, hoewel negatief gedrag slechts een paar keer 'succesvol' was, zullen kinderen het blijven proberen om te krijgen wat ze willen omdat ze geen emotionele zelfregulatie en/of een alternatieve manier hebben ontwikkeld om 'hun punt te maken'.

Je weet welke straffen, consequenties en disciplinaire technieken niet werken, dus laten we er een paar proberen die in de loop van de tijd misschien wel werken. Ten eerste, probeer geen verfijnde redenering terwijl een driftbui gaande is, het is verspilde energie. Hoewel het misschien geen vruchten afwerpt, aangezien het lijkt alsof hij het volume heel snel verhoogt, zodra je het toneel ziet waarop hij in het openbaar begint te schreeuwen, moet je fysiek op ooghoogte met hem gaan staan ​​en empathie geven en gebruiken /alternatieve techniek:"Billy, ik weet dat je die reep nu wilt hebben. Ik kan je hem niet laten hebben, want als je hem nu opeet, heb je geen honger meer voor je avondeten. Als je begint te schreeuwen, zul je me breng je nu naar huis. Of als je wilt, koop ik nu die reep voor je, we kunnen het mee naar huis nemen en je kunt het later opeten, na het avondeten". Een techniek als deze erkent de wens van het kind en moedigt alternatieve gepaste zelfbeheersing aan die hem zal geven wat hij wil, als zijn wensen redelijk zijn.

Ten tweede, praat met je zoon wanneer hij en jij in een rustige staat zijn en leg uit hoe je gaat reageren elke keer dat hij in het openbaar (of ergens anders) een aanval krijgt:"Billy, je lijkt me te laten zien dat je ben er nog niet klaar voor om met me uit te gaan omdat je schreeuwt als je iets niet krijgt wat je wilt. Ik ga dat soort gedrag niet meer accepteren dus laat je me weten wanneer je klaar bent om een ​​jongen te zijn Ik kan praten in een winkel en niet iemand die schreeuwt, en je kunt met me meegaan. Als we naar buiten gaan en je nog steeds schreeuwt, geef ik je 2 minuten om te kalmeren en naar me te luisteren, omdat ik weet dat het kan het duurt een paar keer voordat je stopt. Als je niet binnen 2 minuten bent gestopt, gaan we naar huis en wachten we langer voordat je weer met me uitgaat. Het is aan jou om te zien wanneer je wilt stoppen het geschreeuw. "

Ik begrijp dat deze technieken ervoor kunnen zorgen dat je een paar keer oppas krijgt of een tas vol boodschappen achterlaat in een winkel, maar ik heb de positieve resultaten van deze combinatietechniek vaak zien werken. Probeer het eens. Het toont de logische en natuurlijke consequenties van goed en onaanvaardbaar gedrag en geeft het kind de verantwoordelijkheid en de mogelijkheid om te veranderen.