Accentueer het positieve met uw kinderen

Benadruk het positieve met uw kinderen

Wat is de dagelijkse verhouding van positieve, bemoedigende woorden die u tegen uw kinderen zegt, vergeleken met het aantal klachten, bevelen, kritiek, waarschuwingen en ontmoedigende woorden? Volgens de kinderen met wie ik de afgelopen 20 jaar heb gesproken, is de verhouding zwaar in de richting van het negatieve. Veel te veel kinderen hebben me verteld dat deze dagelijkse negatieve interacties de kern vormen van hun communicatie met hun ouders.

Sociaal onderzoek naar gezinscommunicatie heeft herhaaldelijk bevestigd dat we heel weinig tijd besteden aan het praten met onze kinderen (gemiddeld minder dan 20 minuten per dag) en dat wanneer we met ze praten, het meer vaak om een ​​klacht, een bevel of een hulpvraag in te dienen. Naarmate kinderen ouder worden, lijkt de verhouding tussen negatieve en positieve opmerkingen toe te nemen, met een piek tijdens hun middelbare tot latere tienerjaren.

Het lijkt erop dat we niet veel met onze kinderen praten - en als we iets tegen ze zeggen, zal hun gevoel van eigenwaarde waarschijnlijk niet toenemen. Ik heb talloze versies gehoord van "De enige keer dat ik iets van mijn ouders hoor, is wanneer ik het verpest." We kunnen deze sombere staat van interactie tussen ouder en kind veranderen door te veranderen hoe en waarom we elke dag met onze kinderen praten.

Onze focus moet verschuiven van hen eraan herinneren en berispen voor wat ze verkeerd doen en voor hoe ze ons teleurstellen, naar hen eraan herinneren en laten zien hoeveel van ze wordt gehouden, gewaardeerd en gewaardeerd. Het betekent niet dat we ze valse vleierij geven, want daar kijken ze dwars doorheen. Het betekent ook niet dat je ze niet vertelt wanneer ze ongelijk hebben. Maar het betekent wel dat we ze niet kunnen laten denken dat ze onzichtbaar en onopgemerkt zijn, behalve wanneer ze een fout maken of ons niet behagen.

We moeten meer echte gesprekken voeren, waarin we oprechte interesse tonen in hun wereld en onze wereld met hen delen. Het kost niet veel tijd om een ​​rommelig kamercommando of een avondklokwaarschuwing af te vuren. Maar het kost tijd om de manieren op te sommen waarop je de dagelijkse vriendelijkheid van je achtjarige dochter voor haar zieke grootmoeder hebt opgemerkt, om te vermelden dat je hebt gemerkt dat je twaalfjarige zoon elke middag de tijd neemt om school om zijn jongere broer te leren basketbal te dribbelen, en om je vijfjarige dochter eraan te herinneren dat niemand haar nieuwe zusje zo kan laten lachen en glimlachen als zij.

Het accentueren van het positieve - hun positieven - zou de kern moeten vormen van uw communicatie met uw kinderen. Het zou je primaire bedoeling moeten zijn om met je kinderen te praten. Onze kinderen vertellen en laten zien hoeveel we van ze houden en waarderen wie ze zijn, kan een dagelijkse gewoonte worden. Doe je best om dit elke dag te doen."

Lees de biografie van Carleton Kendrick.


Previous:

Next:

  • Wat 10 verhalen van oude vrouwen je kunnen vertellen (en niet vertellen) over je zwangerschap?
    Lang voordat medische professionals en moderne wetenschap leerden over de ins en outs zwangerschap van andere vrouwen. Oudere generaties hebben hun inzichten doorgegeven om aanstaande ouders te helpen … nou ja … weten wat ze kunnen verwachten. Deze c
  • Keukenveiligheid voor peuters
    De keuken is een leuke en interessante plek voor een nieuwsgierige peuter, maar - net als andere delen van je huis, het heeft ook verborgen gevaren. Kijk om je heen en zorg ervoor dat je keuken kindveilig is gemaakt. Hier is wat advies. Houd al
  • Soorten babykak - wat is normaal?
    Wie is er geobsedeerd door babypoep? ::steekt hand op::Het was mijn grootste hobby toen ik een pasgeboren baby kreeg (nou ja, misschien tweede om te slapen) dus ik vroeg mijn verpleegvrienden, Cindy en Jana, om ons de primeur te geven over babypoep.