Het gedicht van een nieuwe moeder over haar slapende man is best herkenbaar

Je houdt van je partner. Je doet echt. Maar wanneer je baby voor de zoveelste miljoen keer wakker wordt en ze niet eens een oogwenk knipperen? De vuren van de hel houden niet vast aan dat soort woede.

De waarheid is dat de meesten van ons (wij allemaal?) er zijn geweest, ongelovig toekijken hoe onze sluimerende partner er op de een of andere manier in slaagt het oorverdovende geschreeuw van ons nageslacht te dempen. De dingen die we denken ... het is geen wonder dat zoveel vrouwen in staat zijn om grafische en aangrijpende misdaaddrama's te schrijven.

een moeder, echter, is erin geslaagd deze gevoelens op een luchtige manier vast te leggen, grappig, en herkenbaar - en mensen zijn er voor.

In haar gedicht van 4 uur 's nachts getiteld "Daddy's Asleep, ” auteur Caroline Olling Andersen beschrijft o zo welsprekend het denkproces van een moeder die haar hubs ziet snoozen door een andere nachtelijke feed, zonder ooit lichamelijk letsel of het scheren van wenkbrauwen te noemen. Ik tip mijn hoed.

"Papa slaapt"

Ik hou van je vader, ik echt,
Ten slotte, zonder papa, Ik zou jou niet hebben.
Maar van middernacht tot zonsopgang, het is alleen jij en ik.
En terwijl elk uur verstrijkt, ik ga niet liegen:
Mama's liefde vervaagt langzaam, wordt boos en zwak,
Want wat er ook gebeurt, je vader ligt verdomme te slapen!

Het begint allemaal heerlijk. We kussen elkaar welterusten. We kijken liefdevol op je neer lieverd, zo'n mooi gezicht. Een uur later, mama wordt wakker met een schok. Je draait en draait, je begint een scheet te laten. Je gebaart om eten. Mama is daar met een fles of borst Papa snurkt weg, de manier die hij het beste kent.

Mama laat je boeren, en houdt je vast en wiegt je met zorg. Je spuwt stinkende yoghurt op mama's pas gewassen haar. Terwijl mama haar shirt verwisselt, en dweilen kotsen van de vloer. Je vader laat scheten, rolt zich om en blijft snurken.

Mama's moederalarm gaat af, het zijn nog geen drie! Je roert weer, je hebt honger en staart me aan! "Ik denk dat ze honger heeft" biedt je vader aan, trekt dekbed over zijn hoofd, Mama stuurt hem een dodelijke blik en rolt uit bed. Mama komt terug, moe en uitgeput en wat zie ik hier? Je vader heeft mijn kant overgenomen, geeft geen fuck om mij!

Mama schopt hem en duwt hem boos weg. "Hoe gaat het, lief?" Hij kreunt liefdevol. Je vader heeft geen idee dat hij wordt aangevallen. Hij slaat zijn armen om me heen en kust me op mijn rug. En net als mijn liefde voor papa weer toeneemt, Je begint te koeren in je bedje en opent je ogen. En papa geeft me een zacht duwtje om in je behoefte te voorzien. Ik geef hem de vinger terwijl ik me klaarmaak voor een voeding.

Maar als de zon begint op te komen, de lei wordt schoongeveegd. Ik ben terug naar volledige liefde voor je vader en voor jou, mijn liefste. Ik vergeet dat papa slaapt terwijl jij huilt en je poept. Het is terug naar zoenen en knuffelen en verliefd op je worden.

Binnenkort zul je opgroeien en papa's kleine meisje zijn. Je zult je niet herinneren dat ik stront en kots opruimde. Terwijl je op zijn schoot zit en hij een lied voor je zingt, Je zult van hem houden en denken dat papa niets verkeerds kan doen. Maar mijn lieve liefde, hier is een gedicht om te bewaren, Dus je weet dat al die lange nachten, papa lag verdomme te slapen!

Omdat internet het internet is, ze heeft enige terugslag gehad over waarom haar hubs niet met haar opstaan. Ze ging verder met uitleggen dat hij lange dagen maakt, en ze is momenteel met zwangerschapsverlof, wat begrijpelijk is.

Maar nog steeds.

Uitgeput voelen, gefrustreerd, en ronduit vol vurige woede als je wanhopig op zoek bent naar een goede nachtrust is natuurlijk. Niemand hoeft uit te leggen waarom.

Bekijk haar pagina voor meer herkenbare goedheid, en 04:00 gedichten over het moederschap.

Onze volgende aanbevelingen:

Grafiek bewijst wat we altijd al wisten:pasgeborenen zijn strontslapers

Het gedicht van een nieuwe moeder over haar slapende man is best herkenbaar

Miskraam & Loss

Ouderschap