Ευρύνετε την εγκεφαλική δύναμη του παιδιού σας

Διευρύνετε την εγκεφαλική δύναμη του παιδιού σας

Κατά την προσχολική περίοδο, ένας από τους τρόπους με τους οποίους οι γονείς μπορούν να υποστηρίξουν την ανάπτυξη της σκέψης του παιδιού τους είναι να επισημάνουν τα χαρακτηριστικά των αντικειμένων που ένα παιδί μπορεί να μην προσέχει αυθόρμητα. Και παρόλο που τα παιδιά ηλικίας τριών και τεσσάρων είναι συνήθως αρκετά ικανά να ακολουθήσουν μια σειρά από απλά βήματα προς έναν στόχο, μπορεί να τους είναι πολύ πιο δύσκολο να κρατήσουν στο μυαλό τους τη μεγαλύτερη εικόνα και να διατηρήσουν αυτόν τον τελικό στόχο. Η υπενθύμιση του τι προσπαθούν να επιτύχουν και η ανανέωση της μνήμης τους σχετικά με κανόνες ή αρχές που διέπουν την εργασία μπορεί να είναι πραγματικά χρήσιμο. Τούτου λεχθέντος, αρκετοί ερευνητές πιστεύουν ότι μεταξύ τριών και πέντε ετών, τα περισσότερα παιδιά μπορούν να αρχίσουν να σκέφτονται την εμπειρία τους και επομένως είναι έτοιμα να αρχίσουν να αναπτύσσουν βασικές δεξιότητες όπως η πρόβλεψη, ο έλεγχος αποτελεσμάτων, η αυτοπαρακολούθηση και το τεστ πραγματικότητας.

Για να αναπτύξετε τις δεξιότητες σκέψης του δικού σας παιδιού οι ακόλουθες υποδείξεις μπορεί να είναι χρήσιμες:

  • Κάντε εργασίες που σας επιτρέπουν να σκεφτείτε μαζί με το παιδί σας. Βεβαιωθείτε ότι σκέφτεστε δυνατά:"Τι πρέπει να κάνουμε μετά;" "Είναι αυτό που κάνουμε τώρα παρόμοιο με οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα που έχουμε λύσει στο παρελθόν;" «Ας κάνουμε μια παύση και ας σκεφτούμε πώς τα πάμε για μια στιγμή». «Τι προσπαθούμε να κάνουμε εδώ;» "Μπορούμε να κάνουμε κάτι για να μας βοηθήσουμε να κάνουμε καλύτερη πρόοδο;"
  • Ξεκινάτε πάντα βοηθώντας το παιδί σας να ανακεφαλαιώσει όσα ήδη γνωρίζει για ένα θέμα ή πρόβλημα, ώστε να μπορεί να δημιουργήσει σχετικούς συνδέσμους και συνδέσεις και να δώσει στην εργασία ένα πλαίσιο. Οι χάρτες μυαλού είναι εξαιρετικοί για αυτό.
  • Βοηθήστε το παιδί σας να διαμορφώσει ένα σχέδιο που θα του επιτρέψει να φτάσει στον τελικό στόχο με μια σειρά παραγωγικών βημάτων. Πώς θα αντιμετωπίσει το έργο που έχει στη διάθεσή του; Ποια εμπόδια μπορεί να συναντήσει; Πώς θα τα αντιμετωπίσει;
  • Αναπτύξτε τις τέσσερις βασικές μεταγνωστικές δεξιότητες:πρόβλεψη, έλεγχος, παρακολούθηση και αξιολόγηση.
  • Βοηθήστε το παιδί σας να δει γιατί η κατάκτηση ενός συγκεκριμένου προβλήματος ή δεξιότητας σχετίζεται με τη ζωή του και πώς αυτά που μαθαίνει συνδέονται με αυτά που ήδη γνωρίζει.
  • Πάντα ενθαρρύνετε το παιδί σας να αξιολογεί τη δική του απόδοση. Τι ήταν δύσκολο με το έργο; Τι βοήθησε; Τι έχει μάθει για την προσέγγιση παρόμοιων εργασιών στο μέλλον;
  • Κατά γενικό κανόνα, κάντε ερωτήσεις για να υποστηρίξετε ή να προκαλέσετε τη σκέψη του παιδιού σας αντί να δίνετε οδηγίες ή να δίνετε εύκολες απαντήσεις. Ο Ολυμπιονίκης και προπονητής Ντέιβιντ Χέμερι παρατηρεί, "Εάν οι ερωτήσεις μας δημιουργούν μεγαλύτερη επίγνωση και ευθύνη του εαυτού τους, το πιθανό αποτέλεσμα είναι να αυξηθεί η αυτοπεποίθηση των νέων μας."
  • Ενθαρρύνετε το παιδί σας να μιλήσει στον εαυτό του καθώς αναλαμβάνει μια εργασία, ώστε να αποκτήσει μεγαλύτερη επίγνωση των διαδικασιών σκέψης του.
  • Προσέξτε να μην προτρέπετε υπερβολικά. Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα όταν μπορούν να καταλάβουν κάτι μόνα τους. Εάν είστε πολύ γρήγοροι με μια χρήσιμη ερώτηση ή υπενθύμιση, θα βασιστούν σε εσάς για να κάνετε τη σκέψη για αυτούς.
  • Πείστε το παιδί σας να μην βιαστεί. Η αυτογνωσία, η παρακολούθηση και ο στοχασμός σε βάθος δεν μπορούν να συμβούν εάν το παιδί σας βιάζεται πάντα να φτάσει στο τέλος. Είναι επίσης πολύ πιο πιθανό να κάνει απρόσεκτα λάθη. Μοντελοποιήστε καλές συνήθειες και δείξτε ότι μερικές φορές είναι σημαντικό να αφιερώνετε χρόνο, αν θέλετε πραγματικά να κατανοήσετε κάτι σωστά.
  • Τέλος, να βοηθάτε πάντα το παιδί σας να εντοπίζει και να επισημαίνει ρητά τυχόν αρχές, στρατηγικές ή κανόνες που βοηθούν την απόδοσή του κατά τη διάρκεια της εργασίας. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στο παιδί σας να δημιουργήσει ένα ρεπερτόριο δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων. Ενισχύστε τη νοοτροπία του Γάλλου μαθηματικού και φιλοσόφου Ρενέ Ντεκάρτ, ο οποίος παρατήρησε:«Κάθε πρόβλημα που έλυνα έγινε κανόνας που χρησίμευε στη συνέχεια για την επίλυση άλλων προβλημάτων». Τα παιδιά συχνά συνάγουν και εφαρμόζουν αρχές χωρίς να γνωρίζουν ότι το κάνουν, με αποτέλεσμα να είναι λιγότερο πιθανό να μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν σε άλλες καταστάσεις.

Previous:

Next: