Korzyści z presji rówieśniczej podczas treningu toaletowego

„Poszedłem dziś z Ericiem do łazienki” – opowiada przed rodzicami czteroletni Frank podczas kolacji. „To miłe, Frank”, mówi jego tata, spoglądając na żonę. „Czy sam korzystałeś z nocnika?” „Sikałem w toalecie!” – mówi dumnie Frank, nakładając sobie więcej chleba. – Eric też sikał. Zrobiliśmy X ze siusiu!” Rodzice Franka wymieniają uśmiechy, gdy Frank śmieje się z zachwytu ze swojego wyczynu. Wiedzą, że radość Franka z dzielenia się umiejętnościami korzystania z toalety z przyjacielem jest potężnym motywatorem.

Poszerzająca się świadomość społeczna przedszkolaków — ich zamiłowanie do obserwowania i kategoryzowania wszystkich aspektów zachowania rówieśników, od tego, co jedzą na lunch, po to, czy noszą pieluchy lub majtki — podsyca rosnące pragnienie, by być jak ich przyjaciele. Chociaż ten aspekt rozwoju dziecka może działać przeciwko postępom w nauce korzystania z toalety w wieku dwóch i pół lub trzech lat, kiedy może zdecydować, że chce wrócić do pieluch, ponieważ nosi je tak wiele dzieci w przedszkolu, staje się to bardziej pozytywną siłą. ponieważ korzystanie z toalety staje się coraz bardziej powszechne wśród jego kolegów z klasy.

Możesz skorzystać z tej naturalnej tendencji do dostosowywania się, wskazując w sposób bezwstydny i nieoceniający, które z dzieci, które znasz, nauczyło się korzystać z nocnika. Pamiętaj, że przedszkolaki częściej naśladują osoby, które najbardziej lubią lub podziwiają. To czas, aby zachować otwarty umysł na wiele aspektów korzystania z toalety, które urzekają małe dzieci. Chociaż możemy nie do końca rozumieć dreszczyk emocji związany z dzieleniem toalety z przyjacielem, wspólne opróżnianie pomogło wielu przedszkolakom odnieść sukces i cieszyć się treningiem toaletowym.

Twój przedszkolak jest z pewnością zachwycony, gdy dowiaduje się, jaki jest, w przeciwieństwie do dzieci, które zna, ale jest to czas, kiedy pojawia się silna potrzeba dostosowania się do zachowań dorosłych osób tej samej płci. Zafascynowani pojęciem płci trzy- i czterolatki wciąż mają ograniczone zrozumienie tego, co stanowi „męskość” i „kobiecość”. Łatwo je pomylić — zakładając, że nastoletni chłopak z kucykiem to dziewczynka, a dziewczynka z krótkimi włosami i czapką z daszkiem to chłopiec.

Korzystanie z łazienki jest jednym z oczywistych sposobów dostrzegania różnic między płciami i wzmacniania własnego poczucia płci. W rezultacie Twój przedszkolak może być bardzo dumny z oddawania moczu na stojąco „tak jak tatuś”, podczas gdy dziewczyna w tym wieku może cieszyć się korzystaniem z nocnika, podczas gdy mamusia robi makijaż w pobliżu. Ponownie, najlepiej wykorzystać tę naturalną tendencję do kategoryzowania na korzyść swojego dziecka.

Chęć korzystania z łazienki „jak chłopiec” lub „jak dziewczyna” jest sygnałem, że Twoje dziecko odkrywa wszystkie aspekty tego, co to znaczy być sobą.


Previous:

Next: