• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Niepokoje i lęki w dzieciństwie

Wszystkie dzieci mają lęk lub lęk przed prawdziwymi i wyimaginowanymi rzeczami. Dzieci mogą się bać, nawet jeśli nie ma bezpośredniego zagrożenia dla ich bezpieczeństwa lub dobrego samopoczucia.

Czym jest lęk u dzieci?

Wszystkie dzieci mają lęk lub lęk przed prawdziwymi i wyimaginowanymi rzeczami. Dzieci mogą się bać, nawet jeśli nie ma bezpośredniego zagrożenia dla ich bezpieczeństwa lub dobrego samopoczucia.

U dzieci chwilowe lęki i lęki są czymś normalnym. Mogą przychodzić i odchodzić. Ale niektórym dzieciom trudniej niż innym radzić sobie z niepokojem, i znaleźć świat bardziej przerażający niż inni.

Strach wywołuje zmiany w ciałach dzieci i sprawia, że ​​chcą szybko uciec od sytuacji. Ich serca biją szybko, mogą zacząć się pocić i czuć „motyle” w żołądku.

Odrobina niepokoju może w rzeczywistości pomóc ludziom zachować czujność i koncentrację. Obawy lub niepokoje związane z pewnymi rzeczami mogą być również pomocne, ponieważ sprawiają, że dzieci zachowują się w bezpieczniejszy sposób. Na przykład, dziecko bojące się ognia unikałoby zabawy zapałkami.

Ale jeśli niepokój jest silny, może zakłócić ich życie. Jeśli masz obawy, powinieneś zasięgnąć profesjonalnej pomocy u lekarza lub psychologa dziecięcego.

Czy lęk mojego dziecka jest normalny?

„Normalny” lęk może oznaczać lęk lub niepokój podczas radzenia sobie z nową sytuacją. Ale oznaki, że Twoje dziecko może potrzebować dodatkowego wsparcia, obejmują:

• są niespokojne częściej niż inne dzieci w ich wieku
• ingeruje w przyjaźnie, szkoła lub rodzina
• lęki lub zmartwienia wydają się nieproporcjonalne do problemów w ich życiu

Oznaki, że Twoje dziecko jest zaniepokojone czymś, mogą obejmować:

• stając się lepkim, impulsywny lub rozproszony
• potrzebuję otuchy
• panika lub napady złości po oddzieleniu od rodziców
• problemy ze snem lub koszmary
• szybsze tętno i oddychanie
• mdłości
• bóle głowy
• bóle brzucha

Oprócz tych znaków, rodzice zazwyczaj potrafią stwierdzić, kiedy ich dziecko czuje się nadmiernie zaniepokojone czymś. Wsłuchiwanie się w ich zmartwienia jest zawsze pomocne, a czasami samo mówienie o strachu może pomóc dziecku wyjść poza niego.

Jakie są rodzaje lęku w dzieciństwie w różnym wieku?

Charakter lęków i lęków zmienia się wraz z dorastaniem i rozwojem dzieci. Obejmują strach przed obcymi, wysokości, ciemność, Zwierząt, krew, owady i zostawienie w spokoju. Dzieci często uczą się bać określonego przedmiotu lub sytuacji po przykrym doświadczeniu, takie jak ugryzienie psa lub wypadek.

Lęk separacyjny jest powszechny, gdy małe dzieci zaczynają żłobek lub szkołę, natomiast młodzież może odczuwać niepokój związany z akceptacją społeczną i osiągnięciami w nauce.

Oto przykłady niepokoju, jakiego mogą doświadczać dzieci w różnym wieku:

• Niemowlęta mogą doświadczać nieznajomego lęku, lgnięcie do rodziców, gdy spotykają się z nowymi ludźmi, których nie rozpoznają.
• Maluchy mogą odczuwać lęk separacyjny, staje się zestresowany, a nawet wpada w napady złości, gdy jedno lub oboje rodziców lub opiekunów odchodzi.
• Przedszkolaki mogą obawiać się takich rzeczy jak przebywanie w ciemności.
• Dzieci w wieku szkolnym mogą obawiać się rzeczy, które nie są oparte na rzeczywistości, takie jak strach przed potworami i duchami. Mogą również mieć obawy, które odzwierciedlają rzeczywiste okoliczności, które mogą im się przydarzyć, takie jak obrażenia ciała i klęski żywiołowe

Gdy dzieci rosną, jeden strach może zniknąć lub zastąpić inny. Na przykład, dziecko, które nie mogło spać przy wyłączonym świetle w wieku 5 lat, może po latach cieszyć się opowieścią o duchach na piżama party. Niektóre obawy mogą dotyczyć tylko jednego konkretnego rodzaju bodźca. Innymi słowy, dziecko może prosić o pogłaskanie lwa w zoo, ale nie marzy o zbliżaniu się do psa sąsiada.

Niektóre dzieci rozwijają fobie — bardzo silny lęk przed czymś konkretnym, takie jak pająki czy poznawanie nowych ludzi – co może przeszkadzać w ich codziennym życiu.

Inni rozwijają uogólniony lęk, gdzie martwią się o wiele rzeczy. Dzieje się tak często, gdy zaczynają szkołę i mogą odczuwać potrzebę bycia perfekcjonistami, martwić się o testy, boją się zadawać pytania w klasie i czują się bardzo zestresowani.

Jak leczy się lęk w dzieciństwie?

Jeśli obawiasz się, że Twoje dziecko ma lęk, Pierwszym krokiem jest rozmowa z lekarzem lub pielęgniarką środowiskową. Mogą sugerować dziecku wizytę u psychologa lub doradcy, a czasem pediatra.

Czasami dzieci z silnym lękiem mogą być leczone w specjalistycznej klinice lękowej lub przez lokalną służbę zdrowia psychicznego. Leczenie zazwyczaj obejmuje terapię rozmową i poradnictwo, aby pomóc dziecku określić, co czuje i dlaczego, naucz je radzić sobie, i pomóż im osiągnąć ich cele. Leki mogą pomóc w ostrych objawach lękowych, ale zwykle nie jest to zalecane dla dzieci.

Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to nie pomagać dziecku unikać tego, co je przeraża, ale żeby nauczyć ich, jak sobie radzić.

• Zachęć ich, aby się zatrzymali i zwolnili, głębokie oddechy.
• Zarezerwuj sobie czas na zmartwienia, zamiast martwić się cały dzień.
• Podziel ich zmartwienia na mniejsze, łatwe do zarządzania kawałki.
• Zachęć ich do pozytywnego myślenia, zamiast martwić się najgorszym scenariuszem.
• Zachęć ich, aby spróbowali.
• Pokaż im, jak pokonujesz przerażające sytuacje.
• Pomóż im poczuć, że mają pewną kontrolę.
• Omów ich lęki.
• Staraj się nie być zbyt nadopiekuńczy, i pomóż im wypracować dla siebie rzeczy, aby zbudować odporność.

Zasoby i wsparcie

Możesz przeczytać więcej o pomaganiu dziecku w Beyond Blue.

Program Brave to interaktywny, internetowy program do zapobiegania i leczenia lęków u dzieci i młodzieży.

Infolinia dla dzieci oferuje porady pod numerem 1800 55 1800, lub poradnictwo e-mailowe lub internetowe.