• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Jak złagodzić lęk separacyjny u dzieci

Chociaż mogłeś kiedyś mieć dziecko, które mogłeś przekazać każdemu bez nawet skomlenia, w pewnym momencie pierwszego roku dziecka istnieje szansa, że ​​​​może rozwinąć się lęk separacyjny (czytaj:krzyczy i sięga w twoją stronę, gdy ktoś inny próbuje się przytulić). Choć pochlebny, lęk separacyjny może być dla rodziców bolesny, by być świadkiem, nie wspominając już o niewygodnych sytuacjach. „Kiedy moje dziecko po raz pierwszy zaczęło się denerwować, gdy jego dziadkowie chcieli go przytulić, było to urocze” — zauważa Meghan Walsh, mama dwójki dzieci z Fairport w stanie Nowy Jork. „Ale po tym, jak trwało to trochę, stało się to trochę kłopotliwe. Przychodzili, żeby mi odpocząć”.

Chociaż słuchanie płaczu dziecka za każdym razem, gdy wychodzisz z pokoju, może być niepokojące, ważne jest, aby pamiętać, że jest to niezwykle powszechne. „Lęk separacyjny jest normalnym kamieniem milowym w rozwoju, o którym wszyscy pediatrzy spodziewają się usłyszeć podczas badań kontrolnych dziecka” – zauważa dr Sara Siddiqui, pediatra i adiunkt kliniczny na Wydziale Pediatrii w Szpitalu Dziecięcym NYU Langone w Hassenfeld w Nowym Jorku.

Zastanawiasz się, kiedy skrajne przywiązanie malucha do ciebie osłabnie i co możesz zrobić, aby w międzyczasie je pocieszyć? Eksperci oferują porady dotyczące poruszania się po często emocjonalnej drodze, jaką jest lęk separacyjny u niemowląt.

Dlaczego dzieci odczuwają lęk separacyjny?

Według dr Amny Husain, stypendystki American Academy of Pediatrics i pediatry w Pure Direct Pediatrics w Marlboro w stanie New Jersey, lęk separacyjny pojawia się u niemowląt, gdy rozwiną zdolność uświadomienia sobie, że nadal istniejesz, nawet podczas Twojej nieobecności. „Kiedy dziecko zrozumie koncepcję trwałości obiektu, jest w stanie zdać sobie sprawę, że zniknęłaś, co sprawia, że ​​dziecko czuje się niespokojnie” – wyjaśnia Husain.

Termin trwałość obiektu został po raz pierwszy ukuty w 1963 roku przez psychologa dziecięcego Jeana Piageta. Używając koca do ukrywania zabawek, które były wcześniej widoczne dla niemowląt, Piaget ustalił, że w wieku 8 miesięcy niemowlęta rozwinęły zdolność zapamiętywania, że ​​przedmioty nadal istnieją, nawet jeśli nie znajdują się przed nimi. Od tego czasu jednak badania wykazały, że u niektórych dzieci trwałość obiektu może wystąpić już w wieku 5 miesięcy.

Innym powodem, dla którego dzieci rozwijają lęk separacyjny, jest niepokój o nieznajomych — tj. chęć przebywania tylko wśród osób, które dobrze znają. „Obcy lęk pojawia się, gdy mózg i układ neurologiczny dziecka zaczynają być świadome tych, których zna i ludzi, którzy są nowi” – ​​mówi Siddiqui. „Są w stanie zidentyfikować ludzi, którym mogą zaufać i którzy są w ich codziennym życiu oraz tych, którzy są nowi i nie są w pobliżu. Oczywiście czują się bardziej komfortowo z tym pierwszym”.

Skąd mam wiedzieć, czy moje dziecko ma lęk separacyjny?

Główną oznaką lęku separacyjnego u dzieci jest – zgadłeś – płacz. Istnieje jednak kilka dodatkowych, mniej oczywistych oznak, według Siddiqui, w tym „patrzenie na rodzica i denerwowanie się lub irytowanie, gdy odchodzi”.

Jak zatrzymać lęk separacyjny u niemowląt?

Możesz nie być w stanie całkowicie powstrzymać dziecka przed zdenerwowaniem, gdy nie jesteś w pobliżu, ale jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby to poprawić.

• Pożegnaj się krótko. „Kiedy rodzice utrzymują krótkie i spójne zmiany, może to pomóc uniknąć narastania niepokoju u dziecka” — wyjaśnia Husain.
• Ustaw procedury. W przypadku niemowląt, które odczuwają lęk separacyjny – zwłaszcza przed snem – mogą pomóc określone procedury i ustalone pory snu” – mówi Siddiqui.

W jakim wieku zaczyna się lęk separacyjny?

Według Husaina wiek, w którym pojawia się lęk separacyjny, jest całkowicie zależny od każdego dziecka. „Lęk separacyjny różni się znacznie między dziećmi w okresie niemowlęcym, niemowlęcym i przedszkolnym” — mówi Husain. „Niemowlę może mieć od 4 do 5 miesięcy i mieć nawet 3 do 4 lat. Wszystko zależy od dziecka”.

I podobnie jak przedział wiekowy dla lęku separacyjnego jest różny, tak samo jest z czasem trwania – i znowu, wiele z nich zależy od osobowości Twojego dziecka. „Podczas gdy niektóre dzieci stają się bardzo zdenerwowane przez krótki czas, gdy rozstają się z rodzicami, inne mogą upierać się przy porzucaniu małych dzieci i porzucania szkoły”, mówi Siddiqui.

Jak pomóc z lękiem separacyjnym w nocy

U niektórych dzieci lęk separacyjny pojawia się w nocy. Według Stanford Children's Health nocny lęk separacyjny najczęściej zaczyna się około 6 miesiąca życia, ponieważ w tym wieku dzieci bardzo chcą przebywać z rodzicami i jeszcze nie rozumieją, że separacja jest krótkotrwała .

Jak w przypadku każdego rodzaju lęku separacyjnego, dokładny wiek, w którym zaczyna się lęk przed snem, jest różny, podobnie jak czas jego trwania, według Husaina. Ponownie jednak trzymanie się czegoś znajomego każdej nocy pomoże złagodzić nerwowość odczuwaną przez twoje dziecko.

„Ustalenie ustalonej rutyny w nocy jest niezwykle ważne, ponieważ dzieci lubią strukturę i tę samą rutynę każdego dnia, aby łatwiej było spać” – mówi Husain. „Wykonywanie wzorcowych zachowań – takich jak kąpiel, szczotka, książka i łóżko – pomaga ustalić rozpoznawalną rutynę, która sprawi, że dziecko będzie bardziej komfortowo oddzielone od rodziców”.

Inną rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że nawet jeśli Twój maluch nie wykazywał przez jakiś czas oznak lęku separacyjnego, nadal może się pojawić. „Lęk separacyjny może pojawiać się i znikać w zależności od różnych okoliczności, takich jak wakacje, przeprowadzka lub nowe rodzeństwo” — zauważa Husain. „Wszystko, co może zakłócić rutynę, może spowodować zakłócenie wzorca snu i konieczność zresetowania”.

Ostatecznie, widok Twojego dziecka płaczącego przed snem lub płaczącego w ramionach opiekuna, gdy spieszysz się do pracy, może być przygnębiający, pociesz się faktem, że Twojemu maleństwu wszystko będzie w porządku. „Lęk separacyjny zwykle szybko ustępuje u niemowląt – zazwyczaj w ciągu kilku minut” – mówi Siddiqui. „Kiedy rodzic odchodzi i jest rozkojarzony, zwykle wszystko jest w porządku”.