• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Jak naprawdę korzyści płynące ze szczepionek porównują się z ryzykiem

Niewiele dużych wyborów jest łatwych w rodzicielstwie. Wybór jedzenia dla niemowląt, używanie pieluch lub czytanie książek może wydawać się trudnym wyborem dla rodziców po raz pierwszy. Ale jeśli chodzi o rozważenie zalet i wad szczepionek, zalecenia są znacznie prostsze, mówi dr Lindy McGee, pediatra z Texas Children's Hospital i adiunkt w dziedzinie pediatrii w Baylor College of Medicine.

„Dane są bardzo jasne, że korzyści ze szczepień znacznie przewyższają ryzyko” — mówi McGee. Mimo to wie, że rodzice mogą mieć pytania lub wątpliwości dotyczące szczepionek dla swoich dzieci.

Oto niektóre z najczęstszych pytań dotyczących ryzyka i korzyści szczepionek oraz tego, co badania mówią o ich bezpieczeństwie.

Jakie są najczęstsze skutki uboczne szczepionek?

Jak każdy produkt medyczny, szczepionki mogą powodować skutki uboczne, ale prawie zawsze są one niewielkie, łagodne i tymczasowe, mówi McGee. Według Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej USA najczęstsze skutki uboczne szczepionek to:

• Ból, obrzęk lub bolesność w miejscu podania szczepionki.

• Niska gorączka.

• Czuję się zmęczony lub obolały.

• Dreszcze.

Wiele z tych reakcji jest jednak wynikiem działania własnego układu odpornościowego organizmu i budowania odporności w odpowiedzi na szczepionkę i powinny one ustąpić w ciągu kilku dni.

Reakcje mogą się różnić w zależności od szczepionki, mówi McGee, dlatego za każdym razem, gdy Ty lub Twoje dziecko otrzymacie szczepionkę w USA, klinika wydaje Ci Oświadczenie o Szczepieniu (VIS). Arkusze VIS omawiają, jakie badania wskazują na ryzyko związane z każdą konkretną szczepionką, co zrobić w przypadku wystąpienia poważnej reakcji oraz inne informacje niezbędne do wyrażenia przez pacjentów świadomej zgody na szczepienie.

Czy szczepionki mogą powodować poważne skutki uboczne?

Tak jak ludzie mogą być uczuleni na inne farmaceutyki, takie jak penicylina, możliwe jest, że jesteś uczulony na coś zawartego w konkretnej szczepionce. Poważne reakcje są jednak niezwykle rzadkie, mówi McGee.

Według American Academy of Pediatrics (AAP) zagrażające życiu reakcje alergiczne pojawiają się mniej więcej raz na milion dawek, pojawiają się w ciągu kilku godzin od zaszczepienia i można je leczyć w placówce opieki zdrowotnej. Poważne reakcje prowadzące do śmierci są praktycznie niespotykane.

Pomimo mitów i dezinformacji krążących w mediach społecznościowych, szeroko zakrojone, recenzowane badania dotyczące bezpieczeństwa szczepionek nie wykazały żadnego związku między szczepionkami a autyzmem, chorobami autoimmunologicznymi, deficytem uwagi / zespołem nadpobudliwości psychoruchowej ( ADHD) lub SIDS.

Jak ryzyko związane ze szczepionkami ma się do chorób, którym zapobiegają?

McGee mówi, że dyskusja na temat ryzyka związanego ze szczepionką idzie w parze z dyskusją na temat ryzyka stwarzanego przez choroby, którym zapobiegają szczepienia.

Najgorszym skutkiem ubocznym, jakiego doświadcza większość ludzi po zaszczepieniu, jest ból ręki lub gorączka. Z drugiej strony odra zabija około 100 000 osób rocznie na całym świecie, głównie małe dzieci. Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) szacuje, że grypa spowodowała ponad 410 000 hospitalizacji w ostatnim sezonie grypowym i co najmniej 24 000 zgonów w samych Stanach Zjednoczonych. Kiedy ludzie z pewnymi chorobami, którym można zapobiegać poprzez szczepienia, przeżyją, mogą zostać z powodu zmieniających życie problemów zdrowotnych, takich jak niepełnosprawność intelektualna, napady padaczkowe oraz utrata wzroku lub słuchu.

Gdy liczba szczepień spada, ryzyko wybuchu epidemii rośnie. Tak właśnie stało się w USA w 2019 r., kiedy spadek wskaźników szczepień przeciwko odrze w całym kraju doprowadził do najwyższej liczby zgłoszonych przypadków odry od ponad 25 lat.

Jeśli weźmiesz to wszystko pod uwagę, ryzyko związane z chorobami, którym można zapobiegać poprzez szczepienia, jest znacznie większe niż ryzyko stwarzane przez szczepionki, mówi McGee.

Jak testuje się szczepionki pod kątem bezpieczeństwa?

Aby uzyskać dopuszczenie do stosowania w Stanach Zjednoczonych, szczepionka musi zostać przetestowana w trzech fazach badań klinicznych, aby upewnić się, że jest bezpieczna i skuteczna, mówi McGee. W badaniach klinicznych III fazy szczepionka jest testowana na tysiącach osób w porównaniu z placebo lub inną szczepionką obecnie stosowaną w tej grupie wiekowej, aby zobaczyć, jak jest skuteczna i jakie mogą być skutki uboczne.

Po zatwierdzeniu szczepionki, w Stanach Zjednoczonych i innych krajach powstaje wiele systemów monitorowania bezpieczeństwa w celu wykrycia problemów ze szczepionką, które mogły być zbyt rzadkie, by można je było zobaczyć w badaniach klinicznych. Testy bezpieczeństwa się nie kończą.

Szczepionki są uwzględnione w zalecanym harmonogramie szczepień tylko tak długo, jak badania wykazują, że korzyści przewyższają ryzyko, mówi McGee. Jeśli w jakimkolwiek momencie to ulegnie zmianie, szczepionka zostanie usunięta z harmonogramu i będzie dalej badana.

Czy układ odpornościowy niemowląt radzi sobie z tak wieloma szczepionkami na tak wczesnym etapie życia?

Tak, mówi McGee. W rzeczywistości, chociaż dzieci mogą otrzymać więcej szczepionek niż ich rodzice lub dziadkowie (i są chronione przed większą liczbą chorób), ich układ odpornościowy nie musi ciężej pracować. Dzieje się tak, ponieważ postęp w technologiach szczepionek spowodował, że dzisiejsze szczepionki mają mniej antygenów w porównaniu z poprzednimi generacjami.

Antygeny to części lub produkty uboczne zarodka, na które reaguje układ odpornościowy. Im więcej antygenów jest wystawionych na działanie twojego organizmu, tym ciężej musi działać układ odpornościowy i tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia niepożądanych reakcji, takich jak gorączka.

Według AAP, harmonogram szczepień w 1960 zawierał łącznie około 3200 antygenów. W latach 80. liczyło około 3000. Ale do 2000 r. liczba ta spadła do około 125, ponieważ niektóre szczepionki z dużą ilością antygenów (jak szczepionka DTP) zostały zastąpione bezpieczniejszymi alternatywami (jak szczepionka DTaP), które miały tylko kilka antygenów. McGee mówi, że chociaż od tego czasu do harmonogramu dodano kilka dodatkowych szczepionek, całkowita liczba antygenów jest nadal niska w porównaniu z tym, co dzieci otrzymały zaledwie kilkadziesiąt lat temu.

Czy są jakieś korzyści z rozdzielania szczepionek?

Podczas gdy niektórzy rodzice zastanawiają się, czy rozłożenie dawek szczepionek zmniejszy ryzyko wystąpienia skutków ubocznych, McGee mówi, że takie postępowanie może nieść ze sobą inne – i potencjalnie znacznie większe – ryzyko.

„Jeśli rozdzielasz szczepionki, nie mogę ci powiedzieć, którą opóźnić, ponieważ oznacza to, że ryzykujesz, że Twoje dziecko może zachorować na jedną z tych okropnych chorób” – mówi.

Dodaje, że w przeciwieństwie do harmonogramu szczepień zalecanych przez CDC, nie ma żadnych badań na temat tego, jak dobrze działają te alternatywne harmonogramy szczepień ani jak są bezpieczne.

McGee mówi, że kiedy opracowywana jest nowa szczepionka, jest ona testowana ze szczepionkami, które są już zalecane dla tej samej grupy wiekowej. W ten sposób lekarze i pracownicy służby zdrowia mogą być pewni, że będzie to bezpieczne i skuteczne, jeśli zostanie dodane do harmonogramu szczepień. Jeśli rodzice chcą podawać szczepionki w różnych odstępach czasu lub w alternatywnych kombinacjach, McGee mówi, że nie wiemy, jak dobrze by działały i jak byłyby bezpieczne, ponieważ te harmonogramy nie zostały zbadane. Najbezpieczniejszym i najskuteczniejszym sposobem zaszczepienia jest przestrzeganie zalecanego harmonogramu.

Czy są ludzie, którzy nie powinni się szczepić?

Niektóre osoby z określonymi schorzeniami lub zagrażającymi życiu alergiami nie powinny otrzymywać niektórych szczepionek, ponieważ ryzyko byłoby dla nich znacznie wyższe.

Na przykład, 6-latka z Sugar Land w Teksasie o imieniu Juliana urodziła się z nieoperacyjną wrodzoną wadą serca i musiała otrzymać przeszczep serca, gdy miała zaledwie 17 dni. Leki, które bierze, pomagają zapewnić, że jej organizm nie odrzuci nowego serca, ale także uniemożliwiają jej bezpieczne przyjęcie niektórych zalecanych szczepionek, mówi Riki Graves, mama Juliany.

„Ważne jest, aby osoby wokół niej były w pełni zaszczepione” — mówi Graves. Ze względu na stan Juliany choroby, które u innych dzieci zwykle byłyby łagodne, mogą być dla niej szczególnie niebezpieczne.

Graves mówi, że wszyscy członkowie rodziny otrzymują wszystkie zalecane szczepionki, w tym coroczne szczepienia przeciw grypie, ale nadal muszą polegać na innych członkach społeczności, aby być na bieżąco. Mówi, że Juliana była już 19 razy hospitalizowana z powodu chorób zakaźnych, w tym jeden pobyt z powodu rotawirusa, choroby, której można zapobiegać poprzez szczepienia.

Dla niektórych rodziców wybór szczepienia jest łatwy — nie tylko dla nich samych, ale także dla ochrony dzieci takich jak Juliana.

„Osobiście szczepię moje dzieci, ponieważ ufam danym naukowym, które pokazują, że szczepionki są bezpieczne i skuteczne” – mówi Leah Roman, konsultant ds. zdrowia publicznego i mama dwójki dzieci z okolic Filadelfii. „Szczepiam się, by chronić własne dzieci, ale także by chronić słabszych członków mojej rodziny i społeczności”.