Jak zdobyć (lub stracić) 30 punktów IQ — natychmiast!
Jak zdobyć (lub stracić) 30 punktów IQ — natychmiast!
Wskazówka:Twój ołówek jest mądrzejszy niż ty
Teraz, gdy znasz już sztuczki, które Twój mózg może wykonać podczas testu SAT, możesz lepiej docenić wagę nadmiernie ostrożnej w każdym aspekcie pracy nad testem. Pamiętaj:każdy błąd w SAT kosztuje cenne punkty; komputerowe ocenianie testu nie wybacza „po prostu głupich” błędów, jak to często robią nauczyciele w szkole.
Jednym z potężnych narzędzi, które masz w dłoni, jest ołówek. Sam Einstein lubił mówić, że jego ołówek był mądrzejszy od niego. Jeśli ktoś tak mądry polegał na swoim ołówku, może my też powinniśmy. Zrozumiesz, dlaczego używanie ołówka przez cały czas podczas SAT jest tak ważne, gdy zrozumiesz nieco więcej o innym aspekcie działania mózgu.
Kiedy myślisz, twój mózg przenosi informacje tam iz powrotem między pamięcią długotrwałą (to, co wiesz) a pamięcią krótkotrwałą (o czym myślisz, na przykład, gdy rozwiązujesz problem). Niestety, ludzki mózg ma bardzo ograniczoną pojemność pamięci krótkotrwałej. Eksperymenty psychologiczne wykazały, że mózg może bez większych trudności przechowywać w pamięci krótkotrwałej około siedmiu elementów (takich jak siedem cyfr nowego numeru telefonu). Powyżej siedmiu pozycji pamięć krótkotrwała szybko zostaje przytłoczona (nowy numer kierunkowy oraz numer telefonu są znacznie trudniejsze do zapamiętania niż po prostu nowy numer telefonu).
Kiedy twoja pamięć krótkotrwała zostanie przytłoczona zbyt dużą ilością informacji, masz dwa duże problemy. Po pierwsze, twoja zdolność myślenia spada do zera. Dosłownie. Twój mózg zamienia się w papkę.
Możesz udowodnić sobie to zjawisko. Poproś kogoś, aby zapisał dziesięciocyfrowy numer na kartce papieru, a następnie przeczytał go na głos, abyś pamiętał.
Być może będziesz musiał się trochę skupić, ale pamiętanie liczby nie jest zbyt trudne, prawda? O co tyle szumu? Poczekaj chwilę, eksperyment nie jest jeszcze zakończony.
Teraz poproś tę osobę, aby dała ci prosty problem do rozwiązania w twojej głowie – ponieważ zachowasz dziesięciocyfrową liczbę. Problem musi być taki, który wymaga myślenia, a nie recytowania faktu z pamięci długotrwałej (działa proste zadanie matematyczne lub pytanie o definicję trudnego słowa).
Po rozwiązaniu problemu podaj rozwiązanie, a następnie wyrecytuj dziesięciocyfrową liczbę. Niech znajomy sprawdzi numer z kartką. (Jeśli numer nie został zapisany, twój znajomy również może mieć problemy z jego dokładnym zapamiętaniem).
Czy rozwiązałeś problem i poprawnie zapamiętałeś wszystkie cyfry? Prawie każdy omija albo problem, albo cyfrę, albo jedno i drugie. Nawet jeśli jesteś supergeniuszem, który rozwiązał problem i zapamiętał numer, musisz przyznać, że naprawdę musiałeś się na tym skupić.
Tak więc pierwszym problemem związanym z obciążeniem pamięci krótkotrwałej jest to, że znacznie trudniej jest nawet myśleć. Kilka rzeczy do zapamiętania nie będzie miało większego wpływu, ale poza kilkoma i każdy nowy element, który próbujesz zachować w pamięci krótkotrwałej, kosztuje dosłownie punkty IQ.
Drugim problemem związanym z obciążeniem pamięci krótkotrwałej jest to, że często nie zdajesz sobie sprawy, kiedy osiągnąłeś swój limit. Wynik? Niemal całkowita amnezja. Nie żartuję i jeśli się nad tym zastanowisz, zdasz sobie sprawę, że tak się dzieje cały czas. Powiedz mi, czy kiedykolwiek miałeś następujące doświadczenie.
Siadasz przy biurku, żeby przeczytać zadanie:artykuł na kurs nauk ścisłych, rozdział z książki historycznej, esej na kurs angielskiego, cokolwiek. Ostrożnie przebijasz się przez tekst, być może podkreślając kluczowe części i robiąc notatki. Kiedy czytasz, nie masz żadnych problemów z podążaniem za tekstem, zrozumieniem każdego punktu autora.
Wreszcie kończysz zadanie i zamykasz książkę. I nagle uświadamiasz sobie bardzo dziwną rzecz:nie pamiętasz, co właśnie przeczytałeś. Jasne, pamiętasz podstawowy temat, może nawet pomysł lub dwa. Ale poza tym reszta tego, co czytasz, jest dla ciebie całkowitą mgłą.
Wiem, że tobie się to przytrafia, bo wiem, że zdarza się to każdemu. Oto wyjaśnienie. Czytając uważnie i uważnie przydzielony tekst, prawdopodobnie przeciążyłeś swoją pamięć krótkotrwałą gdzieś w pierwszym akapicie. Więc co robi twoja pamięć krótkotrwała, kiedy się „zapełnia”? Zrzuca stare informacje, aby zrobić miejsce na nowe. Kiedy twoja pamięć krótkotrwała wypełniła się informacjami po kilku pierwszych zdaniach, nieustannie zrzucała wcześniejsze informacje, aby zrobić miejsce dla nowych — w przeciwnym razie nie byłbyś w stanie czytać.
Zauważ, że nie byłeś świadomy problemu — że niewiele pamiętałeś z tego, co właśnie przeczytałeś — dopóki nie ukończyłeś zadania. Teraz wyobraź sobie, że dzieje się to z tobą w SAT. Nie jest to dobra sytuacja, w której można się teraz znaleźć, prawda? Ograniczenia twojej pamięci krótkotrwałej wpływają na ciebie wszędzie na SAT:na zadaniach matematycznych, a także na fragmentach czytania. Za każdym razem, gdy „robisz coś w głowie”, obciążasz swoją pamięć krótkotrwałą i pozostawiasz znacznie mniej mocy mózgu do myślenia. Innymi słowy, im więcej analiz robisz w swojej głowie, tym głupszy stajesz się.
Rozwiązanie? Zapisz jak najwięcej w swojej książeczce, gdy rozwiązujesz pytania. Za każdym razem, gdy coś zapisujesz, nawet najmniejszym krokiem, uwalniasz pamięć krótkotrwałą, a tym samym dajesz sobie więcej mocy mózgu do myślenia. O tym właśnie mówił Einstein. Napisz tyle, ile możesz (oczywiście używając skrótów), bez względu na to, jak proste, łatwe lub „oczywiste” to jest. Jakiś mały krok matematyczny rozwiązania? Zapisz to. Wykorzystując proces eliminacji do wyboru dopełnienia zdania? Zapisz to. Odnajdujesz główną ideę czytanego fragmentu? Zapisz to.
Jeśli podczas egzaminu twój ołówek nie zapisuje czegoś ani nie jest przygotowany – mam na myśli to – co najwyżej kilka cali od strony, gotowy do zapisania czegoś co pięć do dziesięciu sekund, wtedy jesteś robisz zbyt dużo myślenia w swojej głowie. Krótko mówiąc, przez cały czas upośledzasz swoją zdolność myślenia. Im częściej używasz ołówka, tym mądrzejszy się stajesz. SAT jest wystarczająco trudny; nie czyń tego trudniejszym, niż musi być.
-
Odkąd pandemia COVID-19 zaczęła się w Stanach Zjednoczonych, wielu z nas marzy o dniu, w którym nakazy zostania w domu w końcu się skończą i życie może wrócić do normy. Obecnie ponad połowa stanów w USA zaczyna znosić ograniczenia COVID-19 lub planuj -
„Miałem taki wybuch z przyjacielem przez maski!” mówi Julie (nazwisko ukryte) z Nowego Jorku, o długoletniej przyjaciółce, która jest właścicielem butiku z odzieżą. Julie zawsze uważała się za niezależną politycznie, ale ostatnio czuje się zmuszona o -
Łatwo jest spojrzeć na rodziców lub dziadków i pomyśleć, że twoje życie to nic jak ich. Pojawienie się technologii i mediów społecznościowych, zmieniające się poglądy na temat dorosłości, pojawiające się poglądy polityczne i różne opinie na temat ro
