• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Radzenie sobie z lękiem przed powrotem do szkoły dla uczniów szkół średnich

Obawy w szkole średniej

Radzenie sobie z lękiem przed powrotem do szkoły dla uczniów szkół średnich

Czy jestem wystarczająco dobry, aby w tym roku znaleźć się w drużynie? Czy jestem wystarczająco mądry, aby wziąć AP Biology? Ci seniorzy wydają się o wiele starsi ode mnie! Każdy rok liceum przynosi Twojemu nastolatkowi nowe obawy. Postępuj zgodnie z naszymi sugestiami, jak złagodzić te zmartwienia.

Gdzie zmieszczę się?

Twój nastolatek najbardziej martwi się przynależnością — znalezieniem grupy podobnie myślących rówieśników, którzy go zaakceptują i będą nazywać swoim przyjacielem. Te bezpieczne schronienia występują w wielu formach:drużyn sportowych, klubów, zajęć pozalekcyjnych i kręgów przyjaźni.

Jak być może pamiętasz z czasów liceum, każdy uczeń jest podzielony na odrębne kliki – mięśniaków, geeków, nerdów, gotów, preparatorów – i chociaż etykiety mogą się zmieniać z biegiem czasu, presja na dopasowanie wydaje się wieczna. . Zachęcaj dziecko do wykonywania zajęć pozalekcyjnych w oparciu o jego zainteresowania, ciekawość i umiejętności, a nie o to, czy określone zajęcia zapewnią mu automatyczną akceptację do kliki.

Jak wyglądam?

To, jak dzieci się ubierają i jak wyglądają, jest bardzo ważne w liceum, a nawet w gimnazjum. Pewne mody i markowe ubrania stają się mundurami dla poszczególnych grup. Fryzury (i kolory), makijaż, kolczyki i tatuaże również dają dzieciom tożsamość indywidualną i grupową.

Na dziewczęta wywierana jest znaczna presja, aby podkreślały swoją seksualność w sposobie prezentowania się i komunikowania się. W przypadku chłopców osiągnięcie średniego wzrostu i wystarczająco rozwiniętej sylwetki w wieku kilkunastu lat jest często utożsamiane z ich męskością.

Szczególnie dla matek i córek sarkastyczne lub krytyczne uwagi dotyczące wyglądu dziewczynki są zawstydzające, szkodliwe i niepotrzebnie obciążają związek, który może być już zestresowany. Jeśli kuszące jest komentowanie stroju lub fryzury córki, spróbuj się wycofać — i zamiast tego wyciągnij kilka własnych zdjęć z liceum. Oprócz tego, że oboje dobrze się pośmiejecie, możesz użyć tych zdjęć, aby rozpocząć dyskusję na temat tego, jak oboje poradziliście sobie z obawami o swój wygląd. Zdjęcia mogą być żywym przypomnieniem, że mama również zmagała się z tymi samymi problemami.

Czy jestem wystarczająco inteligentny?

Pewien zdenerwowany pierwszoroczniak powiedział mi kiedyś:„Wszystko zaczyna się liczyć na pierwszym roku. Odtąd, jeśli w ogóle się oszukasz, żadne uczelnie nie będą cię chciały”. Ta nieustająca panika może trwać do końca roku młodszego, kiedy dzieci wierzą, że ich przyszłość zostanie przesądzona. Dla wielu akceptacje na studia decydują o tym, czy w ogóle mają jakąkolwiek przyszłość.

Akademickie zawody nagrzewają się w liceum; zajęcia stają się wymiernie trudniejsze, praca domowa jest znacznie dłuższa, nauczyciele nie karmią dzieci łyżeczką. Wyzwanie brzmi:„Czy jesteś wystarczająco mądry, by poradzić sobie z tym wszystkim sam?”

Przypomnij nastolatkowi, że akceptacje na studia zależą od wielu czynników. Dzieci, które mierzą się z trudnymi kursami i dobrze sobie radzą, są uważane za lepszych kandydatów niż uczniowie, którzy otrzymują wyższe stopnie, ale uczęszczają na najłatwiejsze zajęcia. Stopnie pierwszoklasowe nie są uważane za tak istotne jak stopnie w późniejszych latach.

Zapewnij go, że jego umiejętności uczenia się i pisania egzaminów ulegną poprawie. Zachęć go, aby przyszedł do ciebie, jeśli zacznie być zdezorientowany lub przytłoczony jakąkolwiek pracą szkolną.

Bądź na bieżąco ze szczegółami jego zajęć i prac domowych. Nie czekaj na oceny z pierwszego semestru, aby dowiedzieć się, jak radzi sobie w nauce. Powiedz mu, że zrobisz wszystko, aby pomóc mu odnieść sukces, łącznie ze znalezieniem mu korepetytora, jeśli to konieczne.

Nacisk rówieśników

A co jeśli mnie o to poproszą?

Bez wątpienia Twoje dziecko słyszało historie o paleniu przez dzieci, zażywaniu narkotyków i piciu alkoholu w szkole. Może nawet dostrzegła przebłysk tych działań. Co powinna zrobić, jeśli widzi dzieci palące lub zażywające narkotyki w łazience lub na terenie szkoły? A jeśli poproszą ją, żeby do nich dołączyła? Są to pytania pełne presji, zwłaszcza gdy dzieci nie chcą być odrzucone przez nikogo ani przez żadną grupę.

Twój nastolatek może nie wyrażać obaw związanych z presją rówieśników, aby palić, pić, brać narkotyki i uprawiać seks. Zainicjowanie tych dyskusji może należeć do Ciebie. Możesz powiedzieć:„Słyszałem historie o dzieciach palących w szkolnej łazience. Czy to wszystko, co tam robią?”

Bez względu na to, jak Twoje dziecko odpowie na takie pytania, jest to okazja do przedyskutowania Twoich zasad i ograniczeń dotyczących tych zachowań. Twoja dyskusja musi zawierać uzasadnienie twoich zasad. To nie jest odpowiedni czas na recytację starego sloganu:„Po prostu powiedz nie”. Podczas gdy twoja nastolatka rozwija własne przekonania i wartości dotyczące tych zachowań, ważne jest, abyś zapewnił jej swoje.

Jak powstrzymać dokuczanie?

Nowicjusze często mają koszmary o tym, że są wpychani do szafek lub celowo popychani na korytarzach przez osoby z wyższych klas. Dzieci, które zostały odrzucone przez najsilniejsze kliki, boją się niekończących się drwin i oszczerstw.

Jeśli Twoje dziecko było dawnym celem nękania lub dokuczania, może być postrzegane jako łatwa ofiara w szkole średniej. Wycofanie się ze społecznego i pozalekcyjnego świata szkoły lub ogólnie przygnębiona postawa może być oznaką, że jest zastraszany lub nękany.

Upewnij się, że znasz politykę szkoły średniej dotyczącą zastraszania. Prawo federalne i stanowe wymaga, aby szkoły tworzyły pisemne zasady szkolne i praktykowały działania w dobrej wierze, aby zapewnić wszystkim uczniom środowisko wolne od jakiegokolwiek nękania.