• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Jak karać bez karania siebie

Wyjaśnij i wyegzekwuj karę

Jak karać bez karania siebie

Było późne popołudnie 4 lipca. Planowaliśmy iść na wieczorny pokaz sztucznych ogni. Nasze dzieci kłóciły się więcej niż zwykle. Groziłem im, mając nadzieję, że przestaną:„Jeśli nie przestaniecie się kłócić, nie pójdziemy na fajerwerki”. Co za głupia rzecz do powiedzenia. Jeśli oni nie poszli, my nie poszliśmy; nie było mowy, abyśmy znaleźli opiekunkę o 17:00. Czwartego lipca, kiedy każdy nastolatek w mieście szedł na fajerwerki. Dzieci nie zatrzymały się, a my nie poszliśmy. Zostaliśmy ukarani wraz z naszymi dziećmi.

Lepszą karą byłoby rozdzielenie ich, kiedy zaczęliby się kłócić, i zmuszenie ich do zabawy w pojedynkę. Nie sądziłem, że. Wkurzyłem się i zrobiłem głupią groźbę, która kosztowała mnie więcej niż moje dzieci. Zastanów się dobrze przed rozmową. Gniew może wpędzić cię w kłopoty. Pomyśl o tym, jak kara wpłynie na ciebie i resztę rodziny. Czy ta kara mnie zakłóci? Jeśli masz dziecko, które lubi kontrolować Ciebie lub innych członków rodziny, ostrożnie dobieraj jego kary. Upewnij się, że kara dotyczy tylko twojego dziecka, które źle się zachowywało, a nie nikogo innego. Nie mów:„Nie pójdziemy, dopóki nie posprzątasz swojego pokoju”. Jeśli wybierasz się w miejsce, do którego on chce, ta groźba może zadziałać. Jeśli nie chce iść, właśnie dałeś swojemu dziecku dużo władzy. Nikt nie może iść, dopóki pokój nie będzie czysty. Dajesz temu dziecku kontrolę nad całą rodziną. Kto jest karany?

Co robisz z dzieckiem, któremu nie wolno gdzieś chodzić z resztą rodziny? Zaproś opiekunkę do dziecka, a potem idź i baw się dobrze. Możesz chcieć, aby Twoje dziecko pokryło część lub całość kosztów opieki nad dzieckiem. Twoje dziecko dowie się, że jego złe zachowanie nie przeszkodzi rodzinie w dobrej zabawie. Wybierz kary, które mają wpływ na Twoje dziecko, a nie na Ciebie. Twoje inne dzieci też się czegoś nauczą. Niewłaściwe zachowanie wpływa tylko na tego, kto źle się zachowuje.

Rodzice często zastanawiają się, jak odebrać przywileje telewizyjne jednemu dziecku. Jeśli będą musieli wyłączyć telewizor, inne dzieci zostaną ukarane. To prawda. Nie wyłączaj telewizora, ponieważ jedno dziecko jest ograniczone. To karze wszystkich. Oglądaj telewizję jak zwykle. Ukarane dziecko musi przejść do innego pokoju. To jest prawdziwa kara. Jeśli nikt nie może oglądać telewizji, ponieważ nie może oglądać telewizji, dajesz dziecku kontrolę nad całą rodziną. Kto jest karany?

Używaj kar, które są łatwe do wyegzekwowania
Wybierz kary, które możesz łatwo wyegzekwować. To pozwoli ci przejść dalej. Jeśli kara będzie niewygodna lub pracochłonna, będziesz mniej konsekwentny. Ojciec powiedział mi, że za każdym razem, gdy jego syn będzie nieposłuszny, będzie zamykał grę wideo na trzy godziny:

„Jak często blokujesz grę?”
"Raz lub dwa razy w tygodniu."
"Czy twój syn przestrzega wszystkich innych dni?"
"Gdyby to zrobił, czy rozmawiałbym z tobą?"
„Dlaczego nie blokujesz gry za każdym razem, gdy on nie jest posłuszny?”
„Gdybym blokował tę grę za każdym razem, gdy nie robił tego, co powinien, zablokowałbym to dziesięć razy dziennie."
"Dlaczego tego nie robisz?"
"Zajęłoby mi to wieczność z tymi wszystkimi kablami i wtyczkami."

Tata stosuje niewygodną karę, więc nie wywiązuje się z niej konsekwentnie. Jego syn nie uczy się słuchać; uczy się, że może być nieposłuszny tak często, jak chce i przegrywać grę tylko raz lub dwa razy w tygodniu. Tata prawdopodobnie zidentyfikował skuteczną karę – odebranie gry wideo – ale musi być bardziej konsekwentny. Za każdym razem musi zablokować grę. Jeśli kable do gier wideo sprawiają, że ta kara jest uciążliwa, tata potrzebuje bardziej skutecznego sposobu wymierzenia kary.

Wyjaśnij karę
Powiedz dziecku cel kary. Wyjaśniając karę, zwiększasz zrozumienie i współpracę dziecka. Wyjaśnij, że jesteś po jego stronie. Nie jesteś wrogiem. Starasz się pomóc mu w podejmowaniu lepszych decyzji w przyszłości:

„Nie próbuję cię skrzywdzić ani rozzłościć. Zostałeś ukarany, ponieważ dokonałeś złego wyboru dotyczącego swojego zachowania. Chcę, żebyś się z tego nauczył, abyś następnym razem myślał inaczej. chcę cię dorwać. Nie jestem. Chcę ci pomóc”.

Wyjaśnij, że nie próbujesz wyrównać rachunków. Ignoruj ​​irytujące komentarze, takie jak:„Oczekujesz, że uwierzę, że robisz to dla mnie. Jasne, że tak”. Wyjaśnij to tylko raz. Nie daj się złapać w długie wyjaśnienia i argumenty.

Realistyczne, łagodne i sprawiedliwe kary Używaj realistycznych kar
Wybierz kary pasujące do przestępstwa. Wykorzystaj konsekwencje rzeczywistości. Dziecko, które robi bałagan, sprząta bałagan. Dziecko, które sika w lodówce, powinno ją wyczyścić. Dziecko, które beztrosko coś zepsuje, powinno to naprawić lub zapracować, aby za to zapłacić. Dziecko, które spóźnia się do domu, nie powinno wychodzić następnego dnia. Dziecko, które nie wkłada brudnych ubrań do kosza na bieliznę, robi własne pranie. Dzieci, które potrafią obsługiwać odtwarzacze CD, magnetowidy i komputery, mogą obsługiwać pralkę. Te przykłady ilustrują konsekwencje, które są istotne dla niewłaściwego zachowania. Mają większe znaczenie dla twojego dziecka. Pomagają w nauce.

Niektórym dzieciom można powierzyć wybór kary. To pomaga im szybciej się uczyć. Pokazuje im, że chcesz być uczciwy, i zachęca do dojrzałości i odpowiedzialności:

„Do czasu tego incydentu twoje zachowanie było bardzo dobre. Ufam, że sam wybierzesz karę za to złe zachowanie. Wiem, że będziesz uczciwy i sprawiedliwy. Daj mi znać, co zdecydujesz”.

Większy nie znaczy lepszy
Łagodne kary są zwykle bardziej produktywne niż kary surowe. Zachowaj perspektywę. Nie wyciągaj armaty, aby skłonić dzieci do powieszenia ręczników. Kary, które są krótkie i słodkie, dają lepsze lekcje. Wysokie kary często wywołują uczucie złości lub zemsty. Kiedy twoje dziecko czuje się zły, niewiele się uczy. Kiedy twoje dziecko uważa, że ​​popełniłeś niesprawiedliwość w stosowaniu kary, często bierze odwet lub kłóci się. To może rozpocząć negatywny cykl. Karzesz, twoje dziecko wpada w złość i znowu źle się zachowuje, być może gorzej niż wcześniej. Znowu karzesz, być może trochę bardziej surowo, tylko po to, by wyrazić swoją opinię. Twoje dziecko staje się bardziej zły i znowu źle się zachowuje. Pracowałem z rodzinami, w których rodzice karali swoje dzieci za rzeczy, które wydarzyły się kilka miesięcy temu.

Konstruktywne korzystanie z ograniczeń
Ograniczenie jest użyteczną karą dla dzieci i młodzieży. Uziemienie jest rodzajem ograniczenia. Ograniczenie oznacza utratę jednego lub więcej uprawnień na określony czas. Będziesz musiał określić, jaki powinien być przywilej. Niektóre przykłady to strata czasu w telewizji, wczesne pójście spać, brak możliwości spotkań z przyjaciółmi, brak telefonu, brak gier wideo, brak zabawek i tak dalej. Wybierz ograniczenie, które jest łatwe do wyegzekwowania i ma wpływ na sprawcę i nikogo innego.

Ograniczanie dzieci za niewłaściwe zachowanie jest popularną formą kary. Niestety niewielu rodziców skutecznie stosuje ograniczenia. Większość rodziców zaczyna od zbyt długiego okresu. Jako dorośli zapominamy, że tydzień lub dwa mogą być dla dziecka na zawsze. Długie okresy restrykcji są często wynikiem kłótni, zranionych uczuć lub gniewu i mogą przynieść odwrotny skutek, powodując, że Twoje dziecko poczuje się prześladowane lub szykanowane. Może to przerodzić się w uczucie zemsty i rozpoczyna się cykl odwetu.

Jest wbudowany problem z ograniczeniem. Wiele dzieci, które stają się uziemione lub ograniczone, czuje, że nie ma nadziei. Bez nadziei nie ma powodu się zachowywać:„Po co się zachowywać? I tak nie mogę wyjść na tydzień”. Wtedy dziecko decyduje, że wszyscy inni powinni być tak samo nieszczęśliwi.

Istnieje praktyczne rozwiązanie tego problemu. Jeśli zdecydujesz się ograniczyć swoje dziecko, wybierz parzystą liczbę dni. Wybierz cztery, sześć, osiem lub dwanaście dni, w zależności od powagi wykroczenia i wieku dziecka. Dwanaście dni to zwykle maksymalny skuteczny okres – cokolwiek dłużej, i ryzykujesz odwetem. Następnie wyjaśnij, że każdy dobry dzień spowoduje odjęcie jednego dnia do końca okresu ograniczenia. Załóżmy, że ograniczyłeś swoje dziecko na sześć dni, od środy do poniedziałku. Jeśli twoje dziecko ma dobry dzień w środę, zrezygnuj z poniedziałku. Jeśli czwartek jest dobrym dniem, zrezygnuj z niedzieli. Jeśli wszystko pójdzie dobrze w piątek, zrezygnuj z soboty. Piątek to ostatni dzień ograniczenia. Możesz narysować wykres lub kalendarz, aby dziecko mogło wykreślać dni i widzieć swoje postępy.

Ta technika działa wyjątkowo dobrze. Dzięki temu Twoje dziecko wie, że chcesz być uczciwy, nawet jeśli masz na myśli interesy. Dzięki temu dziecko wie, że oczekujesz właściwego zachowania, nawet gdy jest ograniczone. Ograniczenie nie jest licencją na brak współpracy. Przede wszystkim takie podejście daje dziecku silną zachętę do natychmiastowego zachowania – żadne siedzenie w domu nie jest nieszczęśliwe przez tydzień.

Sukces tej strategii zależy od tego, jak dobrze zdefiniujesz dobry dzień. Następnie trzymaj się tego, co mówisz. Bardzo pomaga zapisanie tego, czego potrzebujesz.

Upewnij się, że dobry dzień to naprawdę dobry dzień. Nie upuszczaj dnia, chyba że jest to zasłużone. Jeśli zbyt łatwo porzucisz dni, pokonasz cel tego podejścia. Twoje dziecko może podlegać ograniczeniom i nadal zarabiać na inne zajęcia. Na przykład Twoje dziecko może mieć ograniczony dostęp do telefonu i nadal zarabiać na kontrakt na nową płytę CD. Pracowałem z nauczycielami przedszkolnymi, którzy zmodyfikowali tę technikę. Stosują minimalne ograniczenia. Kiedy dziecko niewłaściwie używa zabawki, dziecko zostaje odsunięte od zabawki na dziesięć minut. Jeśli dziecko się zachowuje, może odzyskać zabawkę w ciągu pięciu minut.